Morgunblaðið - 05.10.1976, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 5. OKTÓBER 1976
25
FH-liðið efldist hins vegar að marki,
þegar það fór að saxa á forskotið, en
enginn þó eins og Geir Hallsteinsson.
Bætti hann vel fyrir alla vitleysuna
sem hann hafði látið henda sig í fyrri
hálfleiknum og undir lok leiksins lék
hann eins og maður hefur séð bezt til
hans. Og þegar slikur hamur er runn-
inn á Geir, er erfitt að ráða við hann —
ekki bara fyrir ÍR-inga, heldur fyrir
hvern sem er. Ekki er ósennilegt að
það hefði borgað sig fyrir iR-inga að
freista þess að taka Geir úr umferð,
þegar svo var komið, en það var ekki
gert, og heldur ekki gengið nógu vel út
á móti honum. Varð það ÍR-ingum til
bjargar að markvörður liðsins, örn
Guðmundsson, varði oft með miklum
ágætum og var hann raunar eini mað-
urinn sem ekki var alvarlega „köflótt-
ur“ í leiknum.
w
■ ■
Þarna hafa Framarar einu sinni sem oftar galopnað slaka vörn Gróttu og Birgir Jóhannesson, nýliði hjá
Fram nær að skjóta að marki. Ljósm. Mbl Friðþjófur.
:ram—Grótta 25:21
vellinum og menn gerðu hverja
vitleysuna annarri verri. Þetta er
ekki handbolti sem fólkið vill sjá,
svo mikið er víst.
Þrátt fyrir sigur Fram í þessum
leik getur maður ekki spáð neinu
um það hvort Framarar verða
með í toppbaráttunni I vetur eða
ekki. Félagið hefur misst marga
góða menn á undanförnum árum
og nú síðast hinn efnilega leik-
mann Hannes Leifsson, sem gerst
hefur þjálfari I Vestmannaeyjum.
Pálmi Pálmason er burðarás liðs-
ins og er ekki mikil ógnun í leik
þess þegar hann er tekin úr um-
ferð, eins og Gróttumenn gerðu á
tímabili I þessum leik. Guðmund-
ur Sveinsson hefur gengið I raðir
Fram að nýju eftir eitt ár hjá FH,
en hann virðist ekki vera kominn
I fulla æfingu. Arnar Guðlaugs-
son stendur fyrir sinu að vanda
en hann er drýgri á línunni en úti
á vellinum. Framarar eiga efni-
legan hornamann þar sem Gústaf
Björnsson er, en ekki bar mikið á
honum í þessum leik. Markvarzla
liðsins var frekar slök.
Gróttumenn virðast ætla að
byrja keppnistlmabilið illa eins
og í fyrra. Var ekki laust við, að
manni fyndist sumir liðsmann-
anna ekki vera í nægilegri æfingu
f leiknum við Fram. Miðað við
leik liðsins á sunnudaginn er
óhætt að spá því að liðið verði i
baráttu á botninum. Þessu var
lika spáð í fyrra, en þá náðu
Gróttumenn sér á strik þegar leið
á mótið og sluppu örugglega frá
falli niður i 2. deild. Bezti maður
liðsins er sem fyrr þjálfari þess og
fyrirliði Árni Indriðason. Hann er
afar drjúgur leikmaður, bæði i
vörn og sókn. Björn Pétursson og
bróðir hans Þór Ottesen voru
drjúgir við að skora en Björn átti
afar margar misheppnaðar til-
raunir. En enginn er betri í að
finna smugur á vörn andstæðing-
anna, ef því er að skipta. Gunnar
Lúðvíksson er skemmtilegur
hornamaður, sem skoraði 3 ágæt
mörk. Hörður Már Kristjánsson,
hin ágæta vinstrihandarskytta,
virtist æfingalitill og f liðið
vantaði að þessu sinni aðra skyttu
frá í fyrra, Magnús Sigurðsson.
—SS.
ÞAÐ VAR slakur handknattleik-
ur, sem Fram og Grótta buðu
uppá f Laugardalshöllinni á
sunnudaginn. Framarar unnu
leikinn nokkuð örugglega 25:21
og var það minni sigur en leit út
fyrir f upphafi, en um miðjan
fyrri hálfleik hafði Fram náð
yfirburðastöðu 12:5. En Gróttu-
menn náðu sér á strik og um
miðjan seinni hálfleik var jafn-
vel útlit fyrir að þeir ætluðu að
velgja Frömurum undir uggum
en ekkert varð úr þvf. Fátt er
minnisstætt við þennan leik,
helzt það að Pálmi Pálmason
skoraði 12 mörk fyrir Fram. Er
Pálmi greinilega f góðu formi
þótt landsliðsnefndin sé á annarri
skoðun, en það er nú önnur saga.
Pálmi tók 8 vftaköst f leiknum
og skoraði úr þeim öllum, sem er
frábær nýting.
Mikið markaflóð var í fyrri
hálfleiknum, alls skoruð 25 mörk.
Framarar byrjuðu leikinn af
krafti, skoruðu 3 fyrstu mörkin og
höfðu frumkvæðið allan fyrri
hálfleik. Sem fyrr segir höfðu
þeir náð yfirburðastöðu, 12:5, um
miðjan fyrri hálfleik. Þessi
markamunur hélzt til loka hálf-
leiksins og í leikhlé hafði Fram
yfir 16:9. Pálmi skoraði 7 mörk í
hálfleiknum og var augljóst að
hann stefndi yfir 10 marka múr-
inn.
1 byrjun seinni hálfleiks var
munurinn þetta 5—6 mörk allt
þar til 15 mínútur voru til leiks-
loka. Þá kom kæruleysi I leik
Framara og Gróttumenn gengu á
lagið. Þeir skoruðu 3 mörk I röð á
skömmum tíma, staðan var orðin
19:16 Fram í hag, og það virtist
allt geta gerzt. En vonir Gróttu-
manna um að hirða bæði stigin
óvænt urðu að engu, Framarar
tóku sig saman f andlitinu og
tryggðu sér sigurinn, 25:21.
Þetta var í heild slakur leikur
og litil skemmtun fyrir áhorfend-
ur. Aðeins örsjaldan brá fyrir
fallegum handknattleik en oftar
ríkti hálfgert upplausnarástand á
PALMI GERÐI 12 MORK
ÞEGAR FRAM VANN GRÓTTU
flakast á Haukana fyrir brot þeirra. Ljósm. RAX
höfðu alltaf yfir-
Haukar
höndina
LÍKT og I fyrra byrja Haukar vel I
íslandsmótinu. þar sem þeir lögðu
Vlkinga af velli I leik liðanna sem
fram fór I Íþróttahúsinu I Hafnarfirði
ð sunnudagskvöldið 23—21 fyrir
Hauka urðu úrslit leiksins eftir að
staðan hafði verið jöfn 21 — 21 þeg-
ar lokamlnútan hófst. Það var hins
vegar sanngjarnt að Haukarnir hlytu
bæði stigin I þessum leik, þar sem
þeir sýndu yfir höfuð betri og yfir-
vegaðri leik en Vlkingarnir og náðu
vel að nýta gloppur sem voru I Vik-
ingsliðinu, einkum þó I vörn þess.
Annars má mikið vera ef Vlkingsliðið
á ekki eftir að blómstra I vetur. Það
hefur a.m.k. alla burði og mannskap
til þess. En til þess að svo megi
verða þarf liðið að stórbæta varnar-
leik sinn. Einkennilegt hvað það
virðist ætla að loða lengi við VFkinga
að vera slappir I vöm.
Það er raunar heldur ekki unnt að
hrósa Haukaliðinu fyrir góðan varnar-
leik á sunnudagskvöldið, en sóknar-
leikur liðsins var hins vegar nokkuð
góður, og I honum töluverð ógnun,
ekki sízt vegna þess hve linumenn
liðsins hreyfðu sig vel og börðust af
miklum krafti. Oft opnuðu hreyfingar
þeirra möguleika fyrir útispilarana, svo
og unnu
og möguleika til þess að fara inn úr
hornunum, en þannig gerði Hörður
Sigmarsson nokkur mörk I leiknum
Haukarnir brugðu á það ráð, lengst
af I þessum leik að taka Ólaf Einarsson
úr umferð og virtist það gefa góða
raun. Bæði var að Frosti Sæmundsson
sem gengdi „yfirfrakka" hlutverkinu
hjá Haukum skilaði því svo vel að
Ólafur náði títið að hreyfa sig og hjálpa
félögum sínum, og eins náðu Vikingar
ekki að notfæra sér sem skyldi þá
möguleika sem eiga að bjóðast þegar
vörn er leikin á þennan hátt Reyndar
losnaði töluvert um Þorberg Aðal-
steinsson og hann skoraði mörg falleg
mork, en aðrar skyttur Víkingsliðsins
voru um of daufar ! dálkinn Þannig
reyndi Viggó Sigurðsson t d alltof litið
til þess að brjótast i gegn eða skjóta,
en þess í stað virtist hann leggja alla
áherzlu á að spila á Björgvin Björgvins-
son En Björgvins gættu Haukarnir
sérstaklega vel i þessum leik, þannig
að möguleikar hans voru ekki miklir
Auk þess barðist Björgvin ekki af jafn-
miklum krafti og oft áður, en hann
hefur löngum verið laginn að snúa á
gæzlumenn slna i vörninni og skapa
sér möguleika á Itnunni
Eins og úrslit leiksins gefa til kynna
Víking
var skorað mikið af mörkum, og komu
þau ekki öll til vegna slaks varnarleiks
heldur var markvarzlan hjá báðum
liðunum fremur lítilfjörleg Það var að-
eins i fyrri hálfleik sem Gunnar Einars-
son sýndi öðru hverju allgóða takta i
Haukamarkinu, en í seinni hálfleik varð
mark úr flestum þeim skotum hjá báð-
um liðunum sem á annað borð hittu
markið. Þetta atriði stendur þó örugg-
lega til bóta hjá Haukum og Vikingum,
þar sem vist er að hvorki Gunnar né
Sigurgeir skortir hæfileika til þess að
standa vel i þessari stöðu sinni
Bezti maður vallarins í þessum leik
var Víkingurinn Þorbergur Aðalsteins-
son Þarna er á ferðinni ungui leikmað-
ur i geysilega mikilli framför Hann var
jafnan fljótur að átta sig á möguleikum
sem buðust og nýtti þá vel. Þorbergur
er einnig allgóður varnarleikmaður, en
þar er þó aðalveikleiki hans. eins og
flestra Vikinga. Haukaliðið virtist frem
ur jafnt i þessum leik og er eins og oft
áður stórt spurningarmerki. Sá leik-
maður sem kom einna mest á óvænt
var Frosti Sæmundsson, sem skilaði
varnarhlutverki sinu vel og nýttist mun
betur i sóknarleiknum hjá Haukunum
en hann hefur nokkru sinni gert áður
— stjl.