Morgunblaðið - 13.12.1977, Qupperneq 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 13. DESBMBER 1977
Ég sé ekki nafn þitt á þessum miðstjórnarmanna-
lista!
Hundurinn á heimiiinu
hlýtur að vera veikur?
Ég get ekki séð
neitt óeðiilegt
við tunguna á yður!
A að hætta neyzlu
landbúnaðarafurða?
Reykvisk húsmóðir hefur látió
frá sér fara nokkrar línur um þær
hækkanir á landbúnaðarvörum,
sem nýlega urðu:
„Allan minn búskap, um 40 ára
skeið, hefur bændastéttin átt í
mér góðan kaupanda landbúnað-
arafurða sinna og það einnig á
sfðustu árum, þegar mér voru
farnar að blöskra hinar miklu
hækkanir á þessum vörum.
Þegar landbúnaðarvörurnar
hækkuðu þann 1. sept. s.l. fór ég
að hugsa mitt ráð og ákvað að
reyna að breyta neyzluvenjum á
mínu heimili i þá veru að draga
mjög úr neyzlu landbúnaðaraf-
urða. Eg var vön að kaupa 1 pela
af -rjóma daglega og helmingi
meira a.m.k. um helgar. I fyrstu
átti ég bágt með að búa þannig að
ekki væri til rjómi i ísskápnum ef
gesti bæri að garði, en nú á ég
erfitt með að skilja, að mér hafi
þótt rjómi svona nauðsynlegur.
Nú kaupi ég rjóma einungis til
sunnudagsins og aðeins 1 pela og
er farin að gera þvi skóna að
sleppa alveg rjómanum á sunnu-
dögum líka, nema í sérstökum til-
sums staðar ef farið er með ilát
undir það. Þetta er mjög góður
drykkur og ekki dýrari en mjólk-
in, svona 4 kr. ódýrari. Lítrinn
kostar 110 kr. en mjólkurlítrinn
núna 114 kr. Þá er hægt að gera
sér ýmsa ávaxtadrykki t.d. pressa
sítrónur og appelsinur út i vatn
og bæta sykri á. Þetta er mjög
hressandi og gott. Mjólkurþamb
er ósiður sem ætti að leggjast af
og ætti verðið að mjólk og undan-
rennu að ýta undir það.
Á súnnudögum hef ég langoft-
ast haft kindahrygg eða læri til
miðdegisverðar allan minn bú-
skap, en nú hef ég breytt þar um.
Ég keypti mér i haust unghænur
á mjög hagstæðu verði og nú eru
þær á borðum flesta sunnudaga
matreiddar á ýmsa vegu og þykir
öllum gott.
Húsmæður góðar, sýnið nú að
þið séuð ekki lakari fjármálasnill-
ingar fyrir heimili ykkar en for-
kólfar bænda halda að þeir séu
fyrir bændastéttina. Svarið þess-
ari árás á pyngju ykkar á þann
eina veg, sem ekki verður misskil-
inn, dragið verulega úr kaupum á
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Einbeitni og vandvirkni gera
oft flókna hluti einfalda. Þelta er
auðvitað nokkuð algilt í hug-
íþróttum eins og í daglega lifinu.
Spilið i dag ei' nokkuð gott dæmi.
Urspilaþraut vikunnar. vestur
gefur og allii á hættu.
Norður
S. AD
II. ÁG632
T. ÁG743
I„ K
Suður
S. G103
H. 104
T. K109
L. DG1096
Eftir að norður opnar á einu
hjarta verður suður sagnhafi i
þrem gröndum en austur og vest-
ur hafa alltaf sagt pass.
Utspilið ei' spaðafjarki og
drottningin fær slaginn. And-
stæðíngarnir falla ekki í gildruna
þegar laufkóngnum er spilað.
Hann fær slaginn. Hvað um fram-
haldið?
Þetta hefur gengið nokkuð vel.
Nú eru níú slagir öruggir ef fimm
fást á tígul. En það er alls ekki
vitað hvernig hann liggúr. Enda
engin þörf á að vita það. Lítum á
allar hendurnar.
Norðu r
S. AD
II. AG632
T. AG743
L. K
Vestur Austiir
S. K8642 S. 975
H. D8 H. K975
T. D65 T. 82
L. 743 L. Á852
Suður
S. G103
II. 104
T. K109
L. DG1096
Eftir að hafa fengið á laufkóng-
inn spilum við lágum tígli frá
borði og tökum á kónginn. Sídan
spiluni við laufdrottningu og lát-
um spaðaásiún í! Og nú er orðið
sama hvað vörnin gerir. Spili þeir
spiiðunum verður gosinn inn-
koma á hendina. Og ef nauðsyn
krefst má búa til innkomuna á
tígul.
Þessi spilaaðferð krefst þess
eins, að austur eigi ekki hjónin i
hjarta ef vestur á laufásinn.
Læknirinn sagði að ég væri of feit. Nú verðum við
að fara í stranga megrun!
vikum.
Ýmislegt má hafa i eftirmat
sem ekki er nauðsyniegt að hafa
rjóma í eða með. Gera má krem úr
eggjum og mjólk og nota i ábætis-
rétti (þetta á auðvitað ekki við
núna I eggjaleysinu), og svo er
ágætt að borða bara ávexti, nýja
eða niðursoðna.
1 stað mjólkur eigum við að
finna okkur eitthvað annað til að
drekka. Hvítöl er hægt að kaupa
landbúnaðarvörum.
Húsmóðir f Heimunum."
Svo mörg voru þau orð bændum
og neytendum til umhugsunar og
er ekki úr vegi að heyra sjónar-
mið bændanna sjálfra og/ eða
talsmanna þeirra eftir þessa
áskorun til húsmæðra um að
kaupa ekki landbúnaðarvörur. En
spyrja má hvort það sé rétt að
sleppa alveg að neyta landbúnað-
arvara?
^ ^ Framhaldssaga eftir
HUS MALVERKANNA
21
að sjá. Og frökenin unga sveif
um og geislaði eins og sól f
glæsilegum rauðum módelkjól
sem fékk hana til að vírka
meira lifandi en áður ... það
var eins og Ijóti andarunginn
hefði breytzt í svaninn.
Þegar þau gengu til borðs
hafði Susie næstum þotið að
sæti sfnu og lyft servíettunni
upp áður en þau voru setzt að
borðum. Svo var eins og henni
yrði háifillt augnahlik, en saml
hafði hún enn þennan skýra
eftirvæntingarglampa f augun-
um. þegar þau voru setzt.
Humar.
Kalkún.
Ostrur og ávextir.
Maturinn var gómsætur og
Hendberghjónin aðlaðandi.
Þessi góði maður, fagurlega
skreytt borðið með þvkkum
dúk og silfurkertastjak-
ar...allt varpaði þetta fögru
skini yfir andlit gest-
anna ... allt hafði verið undir-
búið svo vel að þetta hlaut að
verða sérdeilis ánægjulegt.
Hún hafði fengið Morten Fris
Christensen til borðs. Hann var
hár en dálftið feimnislegur
ungur maður og hún vissi að
hann bjó í einu húsanna í skóg-
arjaðrinum. Þau höfðu ákveðið
samstundis að verða dús og
skáluðu fyrir þvf. Þau höfðu
einnig drukkið dús við Susie og
Björn Jacobsen, málaranum
sem sat við hlið hennar, og sfð-
an höfðu þau reynt af kappi að
koma af stað samræðum, sem
urðu dálítið þvingaðar af því að
þau þekktust ekki agnarögn.
— Og minn draumur er að
opna litla tízkuverzlun.
Susie hvarflaði sem snöggv-
ast augum sfnum frá Birni sem
hún var að tala við og til Carls
og konu hans. Spyrjandi augna-
ráð. Svo hélt hún áfram.
— En það er náttúrlega voða-
lega mikill stofnkostnaður.
— Það hefur líka kostað sitt
hjá ýmsum þeim sem hafa svo
orðið að gefast upp.
Það var Carl Hendberg sem
lagði orð í belg.
— Já, það hefur bara verið
fólk sem hefur ekkert vit á
fötum ... Aðrir hafa orðið
milljónamæringar ... sem sagt
ekkert minna en milljónamær-
ingar af þvf að þeir hafa borið
skynbragð á þetta og keypt
rétta fatnaðinn.
Það var Morten sem lagði
þetta til málanna.
Birgitto fann allt f einu hjá
sér löngun til að segja eitthvað
vinalegt.
— Sérðu hara kjólinn henn-
ar, ábyggilega einhver falleg-
asti módelkjóll sem fengist hef-
ur f Alaborg f háa herrans
tíð...
— Fallegasti módelkjóll.
Dorrit sneri sér snöggt að
Susie.
— Mig minnir að þú segðir
að þetta væri gamall kjóll sem
þú hefðir saumað sjálf.
— Það er Ifka rétt.
Susie leit reiðilega til Bir-
gitte.
— Birgitte hefur ekki vit á
þessu.
— Já, en ég...mér sýnd-
ist... en auðvitað ber ég ekkert
skynbragð á þetta.
Birgítte leit niðurlút niður f
diskinn sinn til að forða sér
undan hatursfullu augnaráði
Susie. Eins og henni væri ekki
öldungis sama. Hefði þessi
unga stúlka sem einhvern veg-
inn var laustengd rfkisbubban-
um Carli Hendberg keypt dýr-
an módelkjól og vildi láta eins
og hún hefði saumað hann
sjálf, var það vissulega hennar
mál.
Og upp frá þeirri stundu var
eins og allt gengi á afturfótun-
um. Susie sem hafði verið svo
glöð og kát þegar þau komu,
varð æ brúnaþyngrf... eins og
hún væri að búast við ein-
hverju. Búast við einhverju,
sem sæi fram á að þær vonir
voru á sandi byggðar.
Birgitte gaut augunum á úrið
sitt. Snæðingurinn hafði nú
staðið til klukkan tfu og nú var
klukkan að verða hálf tólf. Ef
hún gæti verið þekkt fyrir að
rfsa upp og þakka fyrir sig.
Hún leit hægt í kringum sig.
Óheppileg orð hennar virtust