Morgunblaðið - 22.01.1978, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 22. JANUAR 1978
VtH>
MORöJKc;.'^’
kaff/no '
((! -TÍL
tó-n

&
Nýi tolivörðurinn er full
harkalegur þykir mér!
Hve oft á ég að þurfa að endur-
taka það, að hér þykir mér
rðmantfskt, ðður en þú skilur
það?
Beikonilmur???
Konur og jafnrétti
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
A mörgum vinnustöðum er frí-
stundum eytt í spilamennsku. Og
takist f matartfma að ná saman
fjórum mönnum verður bridsinn
auðvitað fyrir valinu. Eins og
gengur eru spilin, sem fyrir
koma, misjafnlega skemmtíleg.
Flest gleymast strax en önnur
verða jafnvel umræðuefni næsta
kaffitfma.
Spilið f dag er eitt af þeim.
Suður gaf og allir voru á hættu.
Norður
S. —
H. K9875
T. G762
Vestur L'Á754 Austur
S. A98 S. D10642
H. G62 H. D104
T. 10984 T. K3
L. 1083 _ A L. 962
Suður
S. KG753
H. A3
T. AD5
L. KDG
Árangursríkar sagnir vinnufé-
laganna virðast ekki sérlega
traustvekjandi.
Suður Norður
2 lauf 3lauf
3 spaðar 4 hjörtu
4 grönd 6 grönd
pass
Útspil tígultía. Sjá lesendur
vinningsmöguleika? Safnhafi tók
útspilið með tfguldrottningu og
spííaði ás, kóng og þriðja hjarta,
sem austur tók með drottningu.
Hann mundi eftir spaðasögn suð-
urs og spilaði því laufi. En þar
með gafst tækifæri, sem var grip-
ið snarlega. Fimm slögum seinna,
fjórum á lauf og einum á hjarta,
voru fjögur spil á hendi.
Norður
S. —
H. 8
T. G76
Vestur L. — Austur
S. A S. D106
H. — H. —
T. 1098 T. K
L — Suður L. —
S. KG
H. —
T. A5
* L- ~
I hjartafimmið lét suður spaða-
gosa. Og í örvæntingarfullri til-
raun lét vestur spaðaásinn. Þá
sagði austur: „Nú, það er bara
svona!“ En sagnhafi hallaði sér
aftur í sæti sínu og hló þegar
tígulkóngurinn birtist í næsta
slag.
COSPER 7574
„Góður Velvakandi.
Það hefur oft verið rætt um
jafnrétti kynjanna hér á landi sem
annars staðar. Eg ætla með þess-
um lfnum að gagnrýna konur harð-
lega fyrir allt þeirra jafnréttisrugl
sem nær engri átt.
Oft hafa konur sagt að aðeins
eigi 3—4 kvenmenn sæti á Alþingi
og aðeins ein hafi verið ráðherra,
engin sé bankastjóri o.s.frv. En
hverjum er þetta að kenna? Jú,
auðvitað konunum sjálfum sem
treysta karimönnum betur til
slfkra starfa, og engan ætti að
undra. Jafnréttiskonur, þið verðið
að gera ykkur grein fyrir því að
karlmaðurinn er jafnan miklu
sterkari, greindari, hugrakkari,
óbilgjarnari og betri starfskraftur
en konan og á þvf hærri laun skil-
ið, þannig að þetta jafnréttisrugl
ykkar er dæmt til að mistakast.
E.K. 1730-6804.“
Svo mörg voru þau orð bréfrit-
ara um jafnréttið. Ekki trúir Vel-
vakandi öðru en þvf :ð einhver
kona sjái ástæðu til að svara hér
einhverju, sem bréfritari tekur
nokkuð upp f sig. Eru karlmenn
jafnan greindari hugrakkari
o.s.frv.? En nóg um það; hinn sami
bréfritari hreyfir fleiri málum í
pistli sfnum:
% Slæm fslenzka?
„Ég er alveg undrandi á því
málfari sem oft er f þættinum
„Lög unga fólksins". Hvers konar
þáttur er þetta eiginlega? 1 þess-
um þætti má oft heyra setningar
eins og þessa: Ég ætla að senda
glorhungraðar, spældar og niður-
soðnar töffarakveðjur eða þá ég
ætla að senda súrsaðar, brjálaðar,
bananakveðjur til gæjanna á þess-
um og þessum stað. Hvernig lfzt
lesendum á svona málfar? Ég
skora á útvarpsráð að banna svona
málfar í þeim merka fjölmiðli sem
útvarpið er. Málfar af þessu tagi á
ekki að heyrast né sjást f fjölmiðl-
um en ég tel að einmitt þessi fyrr-
nefndi þáttur ásamt fleiri popp-
þáttum útvarpsins eigi sinn þátt f
því að eyðileggja málsmekk barna
og unglinga enda taka þau útvarp-
ið jafnan sér til fyrirmyndar i
þessum efnum. Ég vil taka það
fram að umsjónarmenn þáttanna
eiga ekki sök á þessu, heldur eru
það þeir sem senda kveðjurnar og
svo auðvitað útvarpsráð sem á að
koma f veg fyrir hrognamál eða
orðskrípi af þessu tagi f útvarpið,
en það er athyglisvert að á sama
tíma og í útvarpinu er þáttur sem
heitir Daglegt mál skuli boðið upp
á þessi ósköp.
E.K. 1730-6804.“
Upp með veskið, kunningi, annars úða ég þig með ódýru
ilmvatni — skilurðu!

HUS MALVERKANNA
Framhaldssaga eftir
ELSE FISCHER
Jóhanna Kristjónsdúttir
þýddi
51
ar upplýsingar f svörtu bókina
sfna.
— Já, þannig er það sem sagt
Hún gat ekki afborið þögn-
ina, hrukkað ennið ög augnaráð
hans sem sagði henni svart á
hvftu hvað hann var að hugsa
um hana.
Hann lokaði bókinni og stakk
henni enn á ný í jakkann.
— Köttur sem er ekki þar
sem þér segið að hann hafi ver-
ið, hvít pappfrsörk sem hefur
horfíð. Þér hljótið að sjá sjálf
að þetta er ekki mikið til að
byggja á ... og vekja iögreglu-
mann upp um nótt...
— Mér þykir það leitt.
Rödd hennar var ofurlág.
— Ég varð svo hrædd þegar
ég kom að kettinum ... Þetta
var svo ógeðslegt ... og sjúk-
legt ... þessi hugmynd ... ég
veit ekki.
Hún fylgdi honum til dyra.
Lokaði og læsti og gekk gröm
að skrifborðinu sinu.
Blað var í ritvélinni.
Ekki blaðið sem hún hafði
skrifað á fyrr um daginn. Sú
örk lá efst f búkanum við hlið-
ina á ritvélinní.
A blaðinu sem nú var í ritvél-
inni voru skrifuð fáein orð.
Orð sem hún hafði aldrei
skrifað:
„Væri ekki ráðað fara héðan
áður en það er um seinan.“
Hún heyrði að Egon Jensen
var að setja bflinn f gang.
Atti hún að kalla á hann ...
eða...
Auðvitað varð hún að kalla á
bann.
Hér var loks eitthvað áþreif-
anlegt ... áþreifanleg sönnun
þess að einhver óviðkomandi
hafði komið í húsið hennar.
Sönnun þess að hún hafðí ekki
verið að Ijúga þegar hún talaðí
um köttinn og týndu pappfrs-
örkina.
Hún náði f hann, þegar hann
ætiaði að fara að beygjá út á
veginn. Hljóp út f rigninguna
og greip f handfangið tii að
vekja athygli hans á sér.
Og nú var bann kominn aftur
inn í stofuna.
Blautur og úriilur.
Hún rétti honum örkina.
Hann hvarflaði sem snöggv-
ast augum á hana.
— Og hvenær skrifuðuð þér
þetta?
— Já en skiijið þér ekki að
það hef ég ails ekki gert ...
Þetta blað var í ritvélinni
minni ... Þér hljótið að sjá að
þetta er sönnun fyrir þvf að hér
hefur einhver komið, eins kon-
ar skýring ... það er einhver
sem er áf jáður f að hræða mig
burt...'
— Kæra fröken ... Finnst
yður nú ekki að þér hafið eytt
nægilega miklum . tima af
nætursvefni mfnum ...
Hann grýttl örkinni á borðið.
— Ég kom með yður af því
að þér sögðuð að það lægi dauð-
ur köttur f svefnherberginu
yðar ... dauður köttur með
blóm á bak við eyrun ... svo
hef ég orðið að hlusta á
óskiljanlegt rugl um stolna
pappfrsörk ... og nú er stungið
að mér annarri örk sem á að
vera sönnum fyrir því að ein-
hver óboðinn gestur hafi verið
hér á kreiki. Hótun sem er
skrifuð á yðar eigin ritvél og
yðar eigin pappfr.... Þér hafið
verið fljótar að skrifa þetta
meðan ég fór út í bílinn.
— Já, en hvers konar fffl
haldið þér að ég sé.
Hún var orðin vond.
— Ég skrifaði þetta ekki.
Blaðið var f ritvélinni.
— Já, yðar vél.
— Þér hafið mfn orð fyrir að
það er ekki ég.
— Eins og ég hafði orð yðar
fyrir því að það lægi dauður
köttur f rúminu yðar...
— Það er einhver sem- vill
hrekja mig héðan:
— Og hver ætti það aó vera
...? Fáráðarnir okkar hér f
þorpinu. Gamla konan sem stel-
ur kirsuberjum eða gamling-
inn sem safnar ráðherramynd-
unum. Þér megið velja.
— Ég veit vel að þetta hljóm-
ar ótrúlega. Birgitte fann
reiðina síga f sig.