Morgunblaðið - 18.03.1978, Síða 39

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 18. MARZ 1978
39
Mjnning:
Quðrún Bergmann
Valtýsdóttir
jj'- 3. september 1941
* D- 11. mars 1978
Lg verð víst að trúa því; að hún
pUn.a sé horfin sjónum okkar.
sytriru.aðeins tveimur vikum, er ég
Ak n^á henni á sjúkrahúsinu á
ranesi og við ræddum saman
í? "eima og geima, er hún sagði
ekk m*g' ”^u eK að ég fari
heim fyrr en læknarnir
Sja mér, ég fór víst of snemma
ei m síðast." Ég vissi reyndar, að
, un var mikið veik og búin að vera
lengi meira og minna í bráðum
ex ar- En hún var búin að dvelja
vo oft á sjúkrahúsi og fara heim
.ur- við þessi orð hennar setti
hljóða og mér datt í hug að
e . a yréi e.t.v. í síðasta sinn er ég
1 hana. Er hún fylgdi mér svo
ram, þegar ég fór, var hún
rosandi og þakkaði mér fyrir
°muna. Dugnaður hennar og
ö?rka var svo mikil, að hún gerði
,,runi skömm til. Þó að hún væri
ki*" p ? sjálf, þá var hún að telja
fr^i! - aðra' Þann>g var þaö alveg
a hún vissi fyrst hvað að var,
,Utl ætlaði ekki að bogna. Trú
ennar á lífið og þann, sem gaf það
?r av° sterk, enda átti hún mikið
Su . fyrir. Og á síðast liðnu
s-n}ri> er hún kom til mín og ég
ðt hvað hún var hress og leit vel
vaknaði sú von, að hún væri
Uln að yfirstíga sjúkleika sinn.
n svo var ekki. Þetta var aðeins
á milli skúra.
um u er ljuft að eiga minninguna
s Rúnu frá því við vorum
in a®*;e*f)ur í barnaskóla í leikjum
„i ? a L>angasandi, í skátastarfi og
hak hv?ð s*st l>ar- ®r ég lít til
0 (a>. minnist ég unglingsáranna
við /Fra ágleymanlegu stunda, er
sk" tattum meé vinum okkar í
fp aaStarfi a mótum og mörgum
fr^ Um. °kkar á sumrum. En allt
a síðustu stund lagði hún
ððnd á plóginn með skátum og
s ru ungviði, einnig hvað íþróttir
íhertl- En hún var alla tíð mikill
Var0nt-Unnandi og god sundkona
ma n sJálf. Það væri svo ótal
Sem UPP værl hægt að telja,
sku ^ °*íicar vináttu bar aldrei
fj gga- Og tómlegt held ég að mér
geta'^ ifú koma upp á Akranes og
Akr 6 • heimsótt Rúnu, en á
að amfsi átti hún heima alla tíð
ejdrUndatlshildu einu ári, er for-
ar hennar bjuggu í Reykjavík.
var'f r,,Un DerKmann Valtýsdóttir
1941 á Akranesi 3. september
ar n'- i tir hjónanna Báru Valdís-
man alsdóttur og Valtýs Berg-
En nSxBenediktssonar frá Skuld.
Un„|. °,r sinn missti hún á
svstl!ngSárum- Pau voru fimm
næ„t 'í110 °g var Rúna þeirra
var he!st-.Og að Bjarkargrund 47
Á un asamt eiginmanni sínum,
reiSaan,ni Sigurðssyni, búin að
yndi |S6r °g hönnum þeirra fjórum
f r!egt heimili, en hún var
móðirUrSkarandi myndarleg hús-
móöir °g börnunum sínum ^óð
Ou andfyllt verður hennar skarð.
ArmV°na eK> að Guð gefi þér,
stvrrann’ og hörnunum ykkar þann
að ,°g ^á trú, sem hún hafði, til
eÍRinleyma ntinningu um góða
Senda0nu °g móður. Einnig vil ég
°R t m°hur hennar og systkinum
SamúAnfídafolki ollu innilegar
ykkUr arkveöjur. Megi Guð styrkja
Sv«ÍDastdu0tV nálgast nótt,
Allt . kvöldroða himinn og sær.
Guð * hljótt- hvíldu rótt,
er naer.
•1()hanna M. bórðardóttir.
hött '5 ^'nar ei.
salust h ,Aar.
~ ZÍuTnÍdrni-
0n enn art raorBni
Rúnu va|lokið átta
yágestum nS Vlð
hefUr pnn’ ^æknavísindunum
á- nn ekki tekizt að vinna bug
Sú barátta var sannkölluð
hetjusaga hennar, sem að lokum
varð ofurliði borin.
Guðrún Bergmann Valtýsdóttir
var fædd á Akranesi 3. sept. 1941.
Var hún næstelzt af fimm börnum
þeirra hjóna, Báru Pálsdóttur og
Valtýs Benediktssonar, sem nú er
látinn. — Á Akranesi sleit Guðrún
barnsskónum og ól þar allan sinn
aldur.
Kynni okkar Rúnu hófust, þegar
hún var aðeins þriggja ára hnáta,
en þá urðu, á vissan hátt, kafla-
skipti í lífi okkar beggja, við það,
að foreldrar okkar fluttu í nýbyggt
tvíbýlishús. — Sambýli það er enn
við lýði og hefur þar aldrei brugðið
skugga á. Þar var alla tíð gagn-
kvæm þátttaka í gleði og sorg
beggja fjölskyldna.
Á barnsaldri er fimm ára
aldursmunur tveggja of mikill til
að félagsskapur nái að þróast, en
á fullorðinsárum minnkar oft
bilið. Slíkt varð reyndin hjá okkur
Rúnu. — Mér veittist sú ánægja að
kynnast henni nánar, er hún var
vaxin úr grasi, flutt úr föðurhús-
um og hafði stofnað sitt fallega
heimili með eiginmanni sínum,
Ármanni Sigurðssyni, vélstjóra.
Leiðir okkar Rúnu lágu fyrst og
fremst saman í félagsstörfum; í
Svannasveit skáta og í Alþýðu-
flokknum. Hvar sem hún gerðist
liðsmaður, starfaði hún af eldmóði
og ósérhlífni. í stjórn Skátafélags
Akraness var hún um árabil og á
seinni árum í stjórn Svannasveit-
arinnar, enda átti skátahreyfingin
sterk ítök í henni og var drjúgur
þáttur í lífi hennar öllu. Hugur
Rúnu hneigðist snemma að jafn-
aðarstefnunni og málefnum Al-
þýðuflokksins, hún fór ekki dult
með þá skoðun sína og gerðist ung
virkur liðsmaður í flokknum. Síðar
varð hún einn af stofnendum
Kvenfélags Alþýðuflokksins á
Akranesi og var þar í stjórn til
hinztu stundar. — í fyrrgreindum
félögum var Rúna í fullu starfi,
þar til fyrir fáum vikum, en sýndi
brennandi áhuga og spurði frétta
af gangi mála fram á síðasta dag,
þótt helsjúk væri.
Stærsti og hamingjuríkasti
þáttur í lífshlaupi Guðrúnar Val-
týsdóttur er þó enn ónefndur,
fjölskyldu- og heimilislíf hennar.
Hún og Ármann áttu því láni að
fagna að eignast fjögur mannvæn-
leg börn, Báru Valdísi, 17 ára,
Sigurð, 12 ára, Valtý Bergmann, 11
ára, og Jóhannes, 8 ára. — Heimili
þeirra bar ætíð vott um sérstakan
myndarbrag, enda var Rúna af-
burða húsmóðir og mikil og natin
móðir barna sinna og þau hjónin
Framhald á bls. 26.
ára baráttu
einn af þeim
UTI ER VETUR -
HJfl OKKUR ER VOR
Miira
Depla
^mæra
Við bjóðum BLÓMALÍNURNAR frá HAGA
í nýjum og fjölbreyttari búningi.
ftí nta*íér
,ost« C; A"a'
*
■ \( i i r
Sýning á
eldhúsinnréttingum

á laugardag og sunnudag frá kl. 1—6.
Glerárgötu 26 Akureyri sími 96 21507 Suðurlandsbraut 6 Reykjavik sími 91 84585