Morgunblaðið - 23.07.1978, Blaðsíða 7
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 23. JÚLÍ 1978
7
HUG-
VEKJA
eftir séra
Jón Auðuns
Ég er enn með húsin tvö
í huga, lesandi minn,
bjargið og sandinn.
Við spyrjum um vest-
ræna menningu og fram-
tíö hennar, þá menningu,
sem við búum enn viö,
hinn hvíti kynstofn. Hann
er í miklum minnihluta
meðal þjóða heims og er
meö hverju ári, sem líöur,
minni og minni hundraðs-
hluti mannkyns. Hvert
stefnir? Hvar endar?
Hús vestrænnar menn-
ingar er orðiö svo hátt, að
slíkt hefur aldrei áður risið
á jöröu, svo hátt að turnar
þess teygja sig nú til
annarra hnatta. Jörðin
sjálf og daglegt líf þorra
þeirra, sem hana byggja,
hefur tekið ótrúlegum
breytingum á fáum ára-
tugum, en eftir því sem
húsið er hærra veröur að
hugsa betur fyrir undir-
stöðunum, en nú gerist
það, aö við hugsum minna
um grunninn en látum
húsið hækka og hækka.
Jafnhliða því að bygging
þesarar glæsilegu vísinda-
aldar veröur hærri, færist
byggingin af grunni guös-
trúar og siögæðis, sem
Kristur boðaði sem fyrstu
nauösyn farsældar og yfir
á sand, sem ekkert hús
stendur á til frambúðar.
þenslu skólakerfisins og
skilar sú þensla árangri,
sem krefjast má með
sanngirni? Hvað er um
heilbrigðismálin, þjónustu
margs konar á kostnað
ríkissjóðs við borgara,
sem fátækur almenningur
á ekki aö standa straum
af, eftirlitsleysi valdhaf-
anna um meðferð marg-
víslega á almannafé? Otal
fleiri spurnir vaka með
almenningi. Það er auð-
velt aö sakast viö valdhaf-
ana eina, þótt vitanlega sé
ábyrgð þeirra mest, sem
bjóöast til aö stjórna
landinu, en veröur hægt
að fara svo fram, sem nú
er? Þola undirstööurnar
yfirbygginguna?
Um efnalega afkomu og
svonefndan „hagvöxt“
heyrast flestar raddir, en
þarf ekki aö fleiru aö
hyggja. Nægir þaö eitt,
sem öllum árum er róið
að, raunar oft meö klaufa-
legu áralagi, aö efla efna-
haginn, eins og hann einn
geti öllu bjargað?
Dæmi eru vitanlega
þess, að þjóðir hafi farizt
úr hungri, og er okkur
dæmið nærtækast af ör-
lögum ísl. þjóðarbrotsins
á Grænlandi. En dæmin
eru miklu fleiri hins, aö
menningarþjóöum hafi
sandi nautnasýki og guð-
leysis, er húsi hennar
hætt.
Kristur nefndi boöskap
sinn fagnaðarerindi. Hann
kenndi aö Guö heföi gefið
okkur til stundardvalar
jörð, sem er full af erfiði,
áhættum og ábyrgð, sem
enginn kaupir sig undan.
Hann kenndi að á vegum
sorga og synda, yfirsjóna
og iðrunar er Guð að leiða
okkur að fjarlægum mark-
miðum fyrir handan heim
og hel, en að á valdi okkar
sé, hvort við þiggjum þá
handleiðslu eða höfnum
henni. Hann kenndi að
leiðin er opin aftur heim,
hversu langt sem við
kunnum að villast, jafnvel
þótt týndur sonur falli svo
djúpt, að hann girnist að
næra sig á drafi svínanna.
En eftir því sem lengra er
farið að heiman, verður
leiðin auðvitað lengri aftur
heim. Og hann áréttaði þá
kenningu sína í lokaorðum
Fjallræðunnar með líking-
unni af húsunum tveim,
sem á bjargi og sandi voru
byggð.
í dag iifir þú í þínum reiti
í ró. Það geri ég líka. En
þú veizt jafnlítið og ég um
þaö, hve langur frestur er
gefinn, hvenær óveðurs-
skýin kunna að hrannast
YFIRB YGGING —
UNDIRSTÖÐUR
Hvað er um hag okkar
fámennu þjóðar? Um það
var spurt, spurt og deilt
fyrir kosningarnar, sem
fyrir skömmu voru háöar,
svo verður enn spurt á
valdaferli nýrrar stjórnar
og þá kemur að venju til
kasta þeirra, sem stóru
loforðin gáfu, að efna þau!
Mun svo fara enn, aö
kostaö veröi kapps um að
hækka húsiö meir og meir,
án þess aö gefa aö því
gætur, hvaö þjóðfélagið
þolir, hvað undirstöðurnar
geta borið?
Munu ekki flestallir
þegnar þjóðfélagsins á
einu máli um að yfirbygg-
ingin er orðin of há fyrir
efnahag þjóðarinnar? Þol-
ir hann taumlausa út-
gullið orðið að bana. Hinar
fornu og stórmiklu menn-
ingarþjóðir fæddust
hungraðar en dóu ofsadd-
ar auös og nautna. Auö-
lindir skattlandanna voru
látnar streyma til Rómar,
þær urðu loks hinu mikla
og merkilega menningar-
ríki að fjörtjóni. Þegar
óhemjulegir gullstraumar
frá Suöur-Ameríku höföu
flætt yfir Spán, hófst
hnignun og stórveldi
Spánar leið undir lok.
Enginn skyldi efa, að
sömu lögmálum lúta
menningarríki enn í dag.
Meöan þjóö er heilbrigð
og byggir hús sitt á bjargi
er henni óhætt þótt storm-
ar skelli á húsinu og
steypiregn. En byggi hún á
upp þótt himinn sé heiður
og blár í dag.
Hann, sem þessa al-
kunnu líkingu skóp,
byggði sitt hús svo, aö
ekki hrundi. Um hann
stóðu stormarnir sterkari
en alla aöra. Steypiregnið
hefur engu húsi riðiö
harðar en húsi hans. Og
það stóð. Á Golgata stóð
það storminn mikla af sér.
I Ijóma páskamorgunsins
stóð það óhaggað, sterk-
ara en fyrr.
Hús Kaifasar hrundi.
Höll Pílatusar féll í rúst
þegar stormurinn hristi
hana. Svo hrynur okkar
hús, mitt og þitt, og þeim
mun fyrr sem húsið er
hærra, ef ekki er á bjarg-
inu byggt, og byggt í Jesú
nafni.
FLÖRLAMPARf
Helluhrauni 14
HAFNARFIRÐI
Nýtt símanúmer: 54060
SKYNDIMYNDIR
Vandaöar litmyndir
í öll skírteini.
barna&fþlskyldu-
Ijósmyndir
AJSÍURSTR€TI 6 SÍMI12644
Verkstæði okkar í Reykjavík verða lokuð vegna sumarleyfa
starfsfólks. eftirtalda daga:
Vörubifreiðaverkstæði 17.júlí — 14.ágúst
Fólksbifreiðaverkstæði 17.júlí — 14.ágúst
Réttinga- & málningaverkstæði 10.júlí — 7.ágúst
Jafnframt vekjum við athygli á þjónustuaðilum Volvo um land allt:
Jón Þorgrimsson. Husavik
Þórshamar. Akureyri
Sauðarkroki
Brynjólfur Vigmsson Egilsstoðum
Bitreióa- og trésmiðja
fBorgarness
. VIÐGERÐA OG
VARAHLUTAUMBOÐ
K L Þórshofn
. /
Velsmiðja Talknaf|aróar
\ Bilaverkstæöi lsaf|aröar
\ \ Velsmiðja Bolungavikur
\ \\
Stykkisholmur
Bilaver hf
Akranes
Bila- og vélaverkst
Gests Friöjonssonar
Veltir hf, Reykjavik
Kambur, Kópavogi K*
i
\jONUSf
K A Selfossi
' — Velsmiöja Hornatjarða
Biia- og buvelaverkstæði hf Vik i Myrdai
K R . Hvolsvelli
og Rauðalæk
<#
Suðurlandsbraut 16 • Simi 35200