Morgunblaðið - 23.07.1978, Page 19
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 23. JÚLÍ 1978
19
Hunt: „Ég hitti John Hunt fyrst í
Kathmandy og fannst mér strax
mikið til hans koma, þótt ég hafi
verið haldinn nokkrum hleypidóm-
um í hans garð áður. Hann
heilsaði mér mjög hlýlega, kvaðst
vænta mikils af mér og hann vildi,
að við Sharles Evans yrðum
ráðgjafar, framkvæmdastjórar
hans. Síðan lýsti hann því hvernig
hann hefði í hyggju að stjórna
leiðangrinum úr fremstu víglínu.
John bjó yfir miklu þreki og kappi
og hann lét í ljós óbilandi
sannfæringu um það, að leiðangur
okkar næði tindinum, — en ég
hafði alltaf rætt það af gætni.
Hann sýndi mikil hyggindi í
skiptum sínum við okkur, — við
vorum allir einstaklingshyggju-
menn með óbeit á herstjórnarvenj-
um, en við fengum engar skipanir,
aðeins tillögur eða tilmæli, sem
voru venjulega rökstudd af slíkri
skynsemi, að við samþykktum þau
fúslega og störfuðum af fullkom-
inni trúmennsku",
Einn var sá maður sem flestum
í hópnum lék hugur á að kynnast,
en það var Nepalmaðurinn Ten-
zing, sem hafði tekið þátt í öllum
tilraunum Svisslendinga árið áður
og getið sér mjög gott orð. — Menn
urðu ekki fyrir vonbrigðum. Tenz-
ing bar það með sér að hann væri
í afbragðs þjálfun og tilbúinn í
baráttuna. Hann var stærri en
sherpar almennt, en sherpar eru
nepalskir aðstoðarmenn fjall-
göngumanna. Þá kom það á óvart
hversu ótrúlega þolinmóður og
Sir George Evérest.
hjálpsamur hann var í sambandi
við allar spurningar og óskir sem
fram komu.
Mönnum þótti mjög ánægjulegt
og í senn heillandi að snúa aftur
til Thyanboche-dalsins. Þar var
tjaldað í snjónum í þeirri vissu að
nú höfðu þeir bæði búnað og menn
til þess að ná settu marki. Akveðið
var að fara í tveggja vikna ferð
upp jöklana og klífa lægri tinda,
meðan menn reyndu að venjast
þunnu háfjallaloftinu og komast í
sem bezta þjálfun.
Lengst af var hinn þríhyrndi
tindur Everest í augsýn, með síðan
snjótoppinn sem sífellt skóf af.
Menn vissu að brátt myndu þeir
þurfa að glima við þetta mikla
vandamál. Þótti þeim þetta í senn
skelfilegt og æsilegt. — Allur
hópurinn snéri síðan aftur til
Thyangboche-dalsins eftir margar
árangursríkar ferðir til æfinga.
Þá var ákveðið að senda Hillaru
Lowe með flokk manna upp hinn
svonefnda Khumbujökul, til að
koma upp aðalstöðvum(basecamp)
og kanna síðan leiðina áfram upp
jökulinn. Stefnt var upp miðjan
jökulinn með 38 burðarmenn. —
Þann 12. apríl var slegið upp
tjöldum í neðri hluta jökulsins og
aðalstöðvar settar upp. Næstu
dagar voru notaðir til að finna
beztu leiðirnar upp helztu sprung-
ursvæði jökulsins og sóttist það
verk fremur seint. Enda segir
Hillary í bók sinni um leiðangur-
inn að þetta sé langhættulegasta
svæðið, sem hann hafi augum litið.
— Næstu dögum var varið til þess
að bæta leiðina og koma upp brúm
á ýmsum stöðum með furuplönk-
um og einnig voru settir upp stigar
þar sem þurfti. Tíu dögum síðar
settu svo leiðangursmenn upp
búðir 3 (camp 3) fyrir ofan mestu
ísfpssana í jöklinum.
Afram var haldið. Tenzing og
Hillary námu staðar rétt fyrir
ofan búðir 3 til að kanna vista-
forða þann er Svisslendingarnir
höfðu skilið eftir árið árið áður.
Voru þar vistir fyrir fjóra í a.m.k.
2 daga. — I búðum 4 fundu þeir
síðan þó nokkuð svissneskra vista
í kössum og öðrum umbúðum.
Þegar lokið hafði verið uppsetn-
Ilér er farið vfir eina af hinum risastóru sprungum jökulsins. en
svhlið f jallsins hlasir við ...
Cris Bonnington, sem stjórnaði leiðangri upp sv-hlið
fjalisins 1975 ...
Klifið upp Khumbujökulinn.
ingu búða 4 var snúið til baka til
búða 2 og varð sú ferð allsöguleg.
Hillary segir m.a. svo frá því: „Við
Tenzing héldum áfram með mikl-
um hraða, en ferð okkar stöðvaðist
þó snögglega, þegar stór ísbrún,
sem ég stökk niður á, brotnaði
undan þunga mínum svo að ég
hrapaði. Ég gat rétt haldið jafn-
væginu á mannbroddunum þangað
til Tenzing gat með snarræði sínu
kastað til mín línu, áður en ég féll
alveg niður í sprunguna. —
Tenzing er aðdáunarverður félagi,
hraustur, þrekmikill, dugandi og
fær með fjallalínu".
Næstu dagar fóru í að bera
birgðir upp í efri búðirnar, en það
var gífurlegt magn ýmiss konar
vista sem þurfti að koma þangað,
s.s. súrefni, matarbirgðir, tjöld og
margt fleira.
Afram var brotizt og settar upp
búðir. — búðir 7 voru settar upp
19. maí í um 7300 m hæð, eftir
töluverðan barning. Það var því
komið að því að gera aðför að hinu
svokallaða Lhotsefjalli (Lhotse
face), en það tengist beint við
Everest og þarf að klífa nokkurn
veg í því áður en komizt er í hið
svonefnda Suðurskarð á Everest.
ferðin sóttist seint bæði vegna
þess að veður var leiðangursmönn-
um óhagstætt, svo og að nokkurrar
þreytu var farið að gæta hjá
mönnum.
Eftir að miklar umræður höfðu
farið fram um þann óskemmtilega
möguleika að enginn kæmist upp
Suðurskarð daginn eftir var loks
samþykkt að láta Hillary og
Tenzing gera lokatilraun til þess.
Þeir skiptust á að marka og
hvöggva þrep í ísilagðar brekkurn-
ar og í kjölfar þeirra komu svo
nokkrir burðarmenn (sherpar)
sem höfðu ekkert’ súrefni. Þeir
t'ramhald á bls. 39
Hvíld í Suðurskarði.
Klifið
í
mesta
bratt-
anum.
Tenzing á tindi Mount Everest. hæsta fjalls heims. 8848
m hátt.