Morgunblaðið - 23.07.1978, Qupperneq 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 23. JÚLÍ 1978
MORö'dKí
KAf r/NU

i /
]
Mér er alvara! Ef þú hreyfir
þÍK þá er úti um konuna þína.
Hvað tákn-
ar merkið?
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Margir grandsamningar byKKj-
ast á að hægt sé að taka fimm til
sex slagi á láglit. Ok þegar varist
er gegn slíkum samningi þarf að
finna leið til að ná sínum slögum
n»KU snemma.
Austur gaf spil dagsins en allir
voru á hættu.
Norður
S. 64
H. KG1032
T. KIO
L. D875
Austur
S. Á10975
H. D85
T. 72
L. ÁK9
Suður
S. DG3
H. Á7
T. ÁDG654
L. 106
Suður varð sagnhafi í þrem
gröndum eftir ágætar sagnir.
Austur Suöur Vestur Norður
1 S 2 T pass 2 H
pass 2 G pass 3 G
pass hringinn.
Út kom spaðatvistur og austur
tók slaginn með ás. Þegar hann
taldi líklega vinningsslagi suðurs
varð tígulliturinn honum sérstakt
áhyggjuefni.
Sögn í lit á öðru sagnstigi á
hættunni, eftir opnun andstæðings
lofar alltaf góðum lit. Venjulega
minnst sex spilum og hendi með
nálægt eða rúmlega opnunarstyrk.
Spilarar sem segja oft á veikari
spil geta ekki ætlast til að mikið
mark sé tekið á sögnum þeirra.
Þannig var ekki erfitt fyrir
austur að gera sér nokkuð góða
hugmynd um hendi suðurs og sjá,
að með slag á spaða átti hann níu
slagi örugga.
Og þegar bein árás dugði ekki
var eðlilegt að beina spjótinu að
öðrum stað. Eini möguleikinn var
laufið og austur tók á kónginn
áður en hann spilaði til baka
spaðatíu. Með því sagðist hann
ekki eiga gosann og vestur sá til
hvers var ætlast. Hann tók drottn-
inguna með kóng og skipti í
laufgosa. Þar með voru vörninni
trygRÖir þrír slagir og fimm í allt.
Vestur
S. K82
H. 964
T. 983
L. G432
Sæll elskan — Var erfitt í vinnunni í dag? — Ég
vona að þú misvirðir það ekki við mig þó að það verði
rúgbrauð og síld í kvöldverð — þú fékkst þó
franskbrauð og síld í gær.
Á þessum tíma mikilla ferða-
laga er ekki úr vegi að birta hér
litla fyrirspurn sem barst fyrir
nokkru og svar við henni er fékkst
hjá Vegaeftirlitinu:
„Á mörgum ferðum mínum
austur fyrir fjall hef ég tekið eftir
merkinu á Kambabrún er segir að
vegarhalli sé 8% næstu tvo
kílómetrana. Ég held að minnsta
önnur hætta
kosti að þetta sé rétt skýring á
þessu merki, en ég hef orðið var
við að margir eru að velta henni
fyrir sér og líka því hvers.vegna
þetta sé aðeins þarna en ekki viðar
á landinu.
Til er einnig aðvörunarmerkið
brattar brekkur eða brött brekka
sem allir ökumenn kannast við en
margir velta fyrir sér hvers vegna
þessu merki skýtur þarna upp allt
í einu. Það getur verið að menn
þurfi að vita það hversu mikið
vegurinn framundan halli, en
mætti ekki ímynda sér að þetta sé
samt óþarfi og er ekki alveg nóg
að búa áfram til gömlu merkin?
Ökumaður.*4
Velvakandi hafði samband við
Vegaeftirlitið til að fá nánari
skýringar á þessu merki þarna á
Kamhabrún og fékk þá að vita að
tilgátan, sem sett var fram í
linunum hér að framan, er
laukrétt. Verið er að sýna hversu
mikill hallinn sé á veginum
framundan og hversu langt og er
þetta eins konar aðvörun til
ökumanna um að fara sér gæti-
lega.
IÆ | 9P O I I A Ef I M AlfA wp Framhaldssaga eftir Mariu Lang
í V I I w VI wJr K* I I II V III U I Jóhanna Kristjónsdóttir íslenzkaði
21
%
Persónur sögunnari
Fimm af yngri kynslóðinni,
þar aí cinn morðingi og annar
verður fórnarlamb morðingj-
ansi
Judith Jernfelt
Matti Sandor
Klemens Klemensson
BKO Roland Norell
Nanna-Kasja Ivarsen
og tvær miðaldra fraukar sem
eru mikilvæg vitnii
Helena Wijk
Lisa Billkvist
og læknir og yfirlögreglu-
þjónn sem hafa ólíkar skoðan-
ir á morðmálinui
Daniel Severin
Leo Berggren
ásamt með lögregiuforingjan-
um sem dregst inn í máiið f
nokkur dægur áður en glæpur-
inn fyrnisti
Christer Wijk.
— Jú. sagði hann. — Ég
man eftir þér.
Þegar hann hvarflaði á hana
augum haíði honum í fyrstu
fundizt sem hún minnti hann á
Camiliu. Hún var Jítil og
fjarska grönn en þegar hann
horfði lengur á hana komst
hann að þeirri niðurstöðu að
hún væri grennri en Cam,
grennri og dekkri.
Slétt hárið var skipt í miðju.
kolsvart eins og hans eigið hár.
augun stór og svo dökkbrún að
þau virtust vcra svört á litinn
og hún var áberandi föl.
Fegurð hennar... því að hún
var föaur, ekki bara lagleg eða
snotur — var af einhverjum
erlendum toga. Ensk? Eða
kannski Gyðingur? Kannski.
Ilún var f hálfsfðu gulu pilsi
og skyrtublússu úr mjúku silki.
Hún virtist þó alls ekkert óekta
eða tiigerðarleg, öllu fremur
heilbrigð og viðfelldin.
— Mamma sagði mér að hún
hefði fengið nýjan icigjanda,
sagði hann. — Lfkar þér vel í
íbúðinni?
— Hún er alveg skfnandi,
sagði Judith. — Ilún hentar
mér afar vel og svo er hún
notaleg. Kannski þú viljir sjá
hvcrnig ég hef komið mér
fyrir?
IIún hafði hitt naglann á
höfuðið þegar hún lýsti fbúð
sinni svo að hún væri notaleg.
Enda þótt hún væri lítil var
hún ákaflega smekkleg og
herbergin voru búin mjúku
flauelsáklæði og á góifinu voru
þykk teppi og lampar með
gulum skermum í hornum.
Við spegilinn héngu myndir
af foreldrum hennar í gylitum
römmum. V .
— Það er langt siðan for
eldrar mfnir dóu. sagði Judith.
— Móðir mín dó fáeinum
dögum eftir að faðir minn var
jarðsettur. Þau höfðu alltaf
hr.ldið saman. bæði heima og í
verzluninni og hvar sem þau
voru.
— En hefðu þau ckki viljað
að þú tækir við rekstri verzlun-
arinnar?
— Verzlunin gekk alltaf
verr og verr, sagði hún hrein-
skilnislega. — Og þar kom að
því að þetta dúgði ekki. Það
eina sem ég erfði í raun og veru
votu skuldir og allt að því að
megi kalla það gjaldþrotahú.
Og svo þessi spcgill.
— Og þá tókstu þá ákvörðun
að læra' hjúkrun. Hvar lærð-
irðu? í Stokkhólmi?
— Nei, á háskólaspftalanum
í úppsölum. En ég vann um
tíma f Stokkhóimi. Síðar var ég
á vegum Sameinuðu þjóðanna.
Og svo vann ég á umtssjúkra-
húsinu í örebro og nú síðast á
spítalanum í Lönnstad. En
þessi hær hefur alltaf dregið
mig til sín. Ég fór alltaf með
iestinni fram og til haka f hálft
ár, en það varð svo erfitt til
lengdar að þegar ég fékk
fyrirheit um fbúðina hér, ákvað
ég að flytja heim aftur.
— Þú hefur sem sagt fengið
vinnu sem hjúkrunarkona hér
í Skógum? sagði hann vantrú-
aður.
— Já, ég er aðstoðarstúlka
Severins læknis.