Morgunblaðið - 10.09.1978, Page 38

38
MORGUNBLAÐIÐ' SUNNUDAGUR 10. SEPTEMBER 1978
+
Útför eiginmanns míns og fööur okkar
GUNNARS SIGURJÓNSSONAR
málara,
Jórufelli 2
fer fram frá Fossvogskirkju þriöjudaginn 12. september kl. 13.30.
Hildigunnur Gunnaradóttir,
Gunnar Gunnarason, Krislinn Gunnarsson,
Anna Gunnarsdóttir, Ásdís Gunnarsdóttir.
t
Útför móöur okkar, tengdamóöur og ömmu,
JÓNU JÓNSDÓTTUR,
Kötlufelli 7.
fer fram frá Fríkirkjunni mánudaginn 11. september kl. 13.30.
Svava Jónsdóttir,
Ágústa Rafnar, Jóhann Hjálmtýrsson,
Gísli Jónsson, Valborg Ólafsdóttir,
Kristjana Jónsdóttir, Ólafur Finnbogason,
Haraldur Jónsson, Svanborg Sighvatsdóttir
og barnabörn.
+
Útför mannsins míns, fööur okkar, tengdafööur og afa,
JÓNASAR ÁSGRÍMSSONAR,
rafvirkjameistara,
Skeióarvogi 71,
fer fram frá Fossvogskirkju, mánudaginn 11. sept. kl. 13.30.
Hanna Kristjánsdóttir,
Ásgrímur Jónasson, Þórey Sveinbergsdóttir,
María Jónasdóttir Rall, Lonnie Rall,
Edda Jónasdóttir, Þórir Ingvarsson,
Ólöf Jónasdóttir og barnabörn.
+
Eiginmaöur minn og sonur
ÞRÁINN SVEINSSON,
Skaftahlíó 22,
veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju miövikudaginn 13. sept. kl. 10.30. Þeim
sem vildu minnast hins látna er bent á minningarsjóð Landspítalans.
Björg Kolka Haraldsdóttir,
Sigurlaug Björnsdóttir.
+
Útför móöur okkar, tengdamóður og ömmu
JÓHÖNNU JÓNSDÓTTUR,
Sundlaugaveg 14,
fer fram frá Fossvogskirkju þrlöjudaginn 12. sept. kl. 10.30.
Blóm og kransar afbeönir, jjeir sem vilja minnast hinnar látnu er bent á
líknarstofnanir.
Jakob Sigfússon,
Siguröur Sigfússon, Sigríóur Blöndal,
Friórik Sigfússon, Kristín Sigurbjörnsdóttir,
Guöni Sigfússon,
og barnabörn.
+
ÓLAFUR F. ÓLAFSSON,
fyrrverandi forstjóri,
Eiríksgötu 2,
veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju mánudaginn 11. sept. kl. 3.
Valgerður Marteinsdóttir,
og börn hins látna.
+
Minningarathöfn um manninn minn,
GUÐJÓN JÓNSSON
frá Litlu Ávík,
veröur gerö frá Fossvogskirkju, þriöjudaginn 12. sept. kl. 3.
Fyrir hönd sonar, systur og stjúpbarna hins látna
Þórdis Guðjónsdóttir
+
Hjartanlegar þakkir fyrir auösýnda samúö og vináttu viö andlát og útför
elskulegrar systur okkar
SIGRÍÐAR GUÐRÚNAR JÓNSDÓTTUR,
Akurgerói 17,
Sérstakar þakkir til skipsfélaga m/s Heklu.
Guörún Jónsdóttií,
Hulda Eilbergas.
Minning:
Jónas Á sgrímsson
rafvirkjameistari
Viö andlát Jónasar Ásgrímsson-
ar hef ég misst góðan dreng og vin.
Vinátta okkar hélst frá fyrstu
kynnum til síðustu stundar, er ég
kvaddi har.n á Borgarspítalanum.
Ég vissi að hann hafði ekki
gengið heill tii skógar lengi, þótt
hann léti ekki á því bera, enda lítt
um það gefið að flíka tilfinningum
sínum.
Jónas var fæddur á Brimnesi við
Fáskrúðsfjörð 16. október 1907.
Foreldrar hans voru Ásgrímur
Vigfússon og María Jónasdóttir,
sem þar bjuggu þá. Auk Jónasar
áttu þau tvær dætur, Ólöfu, sem
dó ung að árum, og Sveinbjörgu,
sem er gift kona í Reykjavík. Þau
hjónin Ásgrímur og María fluttust
ásamt börnum sínum í Búðakaup-
tún, árið 1924, og var ég tíður
gestur á heimili þessara ágætu
hjóna.
Fyrstu kynni okkar Jónasar eru
þau að hann, þá 8 ára gamall,
hafði verið sendur frá Brimnesi
inn í kaupstað eins og það var
kallað, að ég hitti hann í hópi
nokkurra krakka, sem honum
fannst eitthvað uppáþrengjandi.
Við gengum þaðan á brott tveir
einir. Hvað okkur fór á milli man
ég nú ekki, en við minntumst þó
báðir þessara fyrstu kynna síðar á
ævi okkar, og töldum þau upphaf
að vináttu okkar.
Bernskuárin líða fljótt og við
tekur alvara lífsins. í fyrstu
stundaði Jónas sjómennsku á
vélbátum sem þá voru litlar
fleytur. Þeir stækkuðu þó nokkuð
ört og þörf varð fyrir sérstaka
vélgæslumenn, því brá hann sér
ungur til Norðfjarðar, en þar var
þá haldið námskeið í vélgæslu og
stundaði hann sjóinn sem slíkur
um nokkurn tíma.
Það mun hafa verið um 1932 að
hann leggur upp í ferð til Siglu-
fjarðar og þá til að læra rafvirkj-
un.
Það mun hafa verið um 1932 að
hann leggur upp í ferð til Siglu-
fjarðar og þá til að læra rafvirkj-
un.
Ef ég man rétt maetast leiðir
okkar í Reykjavík árið 1936, þá er
hann orðinn sveinn í rafvirkjun,
og fékk vinnu hjá fyrirtækinu
Ljósafoss, sem þá starfaði hér sem
rafverktaka fyrirtæki.
Jónas var áhugasamur um
félagsmál og var um árabil
formaður sveinafélags rafvirkja.
Árið 1942 er Jónas búinn að fá
meistararéttindi í fagi sínu og
uppúr því áttum við langa og góða
samvinnu, ég sem húsasmiður og
hann sem rafvirki. Minningar frá
þeim árum eru margar og góðar.
Alls staðar þar sem ég stóð fyrir
verki og réði tilhögun á vinnu-
skiptingu, réði ég hann að sam-
starfsmanni, því hann var vand-
virkur og hagsýnn í starfi sínu,
drjúgur verkmaður og sýnt um að
ráða fram úr hverskonar vandræð-
um sem upp kunna að koma, í
umgengni sinni viö aðra var hann
fáorður að jafnaði, hafði gaman af
hnyttnum tilsvörum og var sjálfur
kjarnyrtur í svörum, ef á hann var
yrt.
11. nóv. 1939 giftist Jónas
eftirlifandi konu sinni, Hönnu
Kristjánsdóttur. Það varð honum
gæfuspor að fá hana að ævifélaga,
það sannaði þeirra góða hjóna-
band með gagnkvæmu trausti
hvort til annars.
Fyrstu 16 búskaparár sín bjuggu
þau í þröngu húsnæði að Lauga-
vegi 27. Þar heimsóttum við hjónin
þau mörgum sinnum og þrengslin
hurfu fyrir góðum félagsskap í
návist þeirra. Árið 1957 fluttust
Afmœlis- og
minningargreinar
AF GEFNU tilefni skal það enn ítrekað, að
minningargreinar, sem birtast skulu í Mbl., og
greinarhöfundar óska að birtist í blaðinu útfarardag,
verða að berast með nægum fyrirvara og eigi síðar en
árdegis tveim dögum fyrir birtingardag.
+
tnnilegt þakklæti fyrir auösýnda samúö viö andlát og útför
LOFTS GUÐMUNDSSONAR,
rithöfundar
Tala Klemansdóttir.
+
Viö sendum öllum hjartans þakkir, er sýndu samúö og vinarhug viö andlát
og jaröarför móöur okkar, tengdamóður, systur ömmu og langömmu.
VALGERÐAR BJARNADÓTTUR
frá Hreggsatöóum.
Margrét Sturludóttir, Gunnar Bjargmundaaon,
Unnur Slurludóttir, Svanur Skæringaaon,
Kriatjana Sturludóttir, Sigurbergur Andróaaon,
Kristin Andréadóttir, Einar Sturluaon,
Einar Bjarnaaon.
Barnabörn og barnabarnabörn.
þau að Skeiðarvogi 71 og bjuggu
þar æ síðan.
Þau Hanna og Jónas eignuðust
fjögur mannvænleg og indæl börn,
Ásgrín nú rafvirkjameistara,
Maríu, gifta konu í Bandaríkjun-
um, Eddu, nú gifta konu í Hafnar-
firði, og Olöfu, sem er í foreldra-
húsum, ógift, en á einn dreng
ungan sem var augasteinn afa
síns.
Ég kýs að ljúka þessum fátæk-
legu minningum um vin minn, er
ég var staddur í sjötugs afmæli
hans á s.l. ári. Þar var samankom-
ið mikið af kunningjum hans,
frændum og vinum að ógleymdum
börnum hans og barnabörnum,
sem öll vildu gera honum daginn
sem eftirminnilegastan með góð-
um gjöfum og elskulegu viðmóti,
en ég er viss um að besta gjöfin
var að fá Maríu dóttur sína,
komna alla leið frá Bandaríkjun-
um, í heimsókn af tilefni dagsins.
Að endingu þakka ég Jónasi
hans góðu samfylgd Llífinu.
Eftirlifandi eiginkonu og börn-
um þeirra og barnabörnum flyt ég
mínar innilegustu samúðarkveðj-
ur.
Benedikt Sveinsson.