Morgunblaðið - 05.08.1979, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 5. ÁGÚST 1979
Fmmleiðendur
tízkufatnaöar
fá óvœntan
keppinaut
Fatnaður frá þvíað amma var ung
ngtur vaxandi vinsœlda
Texti: Fríða Proppé,
Ljósm.: RAX, Emilía og Guðjón.
„Svei mér þá, ef önnar hver búð i Lauga- .
veginum er ekki tuskubúðu, varð utanbæjar-
manni. stöddum í Reykjavík fyrir skömmu,
að orði, er hann hetði lokið innkaupaskyld- i
um sínum íkaupstaðarferð. Við eftirgrennsl-
an útskýrðist, að með orðinu „tuskubúð“ átti
hann við þá tegund fataverzlunar, sem í
venjulegu máli er nefnd tízkufataverzlun.
Þessi yfirlýsing utanbæjarmannsins hefur
nokkuð til sfns máis. Nægur markaður
virðist vera fyrir allar þessar verzlanír og
ástæðan e.t.v. sú, að ekkert lát er á sfbreyti- ,
ieik tízkunnar — litum og öðrum því, er tær |
fólk til að kaupa nýjan fatnað svo til innst
sem yzt með stuttu millibili. Sérstaklega er
þetta áberandi f klæðaburði* fólks. Og þó
margir segi, að gallabuxur og peysur hati
verið einkennisklæðnaður ungs fólks á
fslandi sfðustu árin og engar breytingar
orðið þar á, þá er staðreynd, að gallabuxur
eiga samkvæmt tfzku eins tímabilsins að vera
með vfðum skálmum og þess næsta með
þröngum. Sömu sögu er að segja um peysurn-
ar. þær skipta litum og lögun.
Flóamarkaðir og tombólur eru þekkt
fyrirbæri hérlendis og hafa um árabil gegnt
þvf hlutverki að vera fjáröflunarleið ýmissa
félaga og einnig orðið til þess, að fólk hefur
af og til brugðið sér upp á háaloft og niður í
kjallara til að rýma þar til og gefa gamla
muni og fatnað til styrktar góðum málstað.
Eflaust hefur margt af þessu dóti sfðan lent á
háaloftum og í kjöllurum annars fólks, sem
keypt hefur í góðgerðaskyni.
Nú virðist sem þetta gamla dót og löngu
gleymdur fatnaður sé að vinna sér sess á
verzlunarmarkaðinum og heyrst hefur, að nú
sé ekki lengur það ffnasta að eignast nýja
kjóla írá tízkuverzlunum stórborganna.
Kjóll, sem flaksaðist f dansi um fætur ungrar
stúlku, þegar amma var ung, virðist njóta
jafnmikillar aðdáunar.
Margt ungt fólk kemur oftar nú en áður í
heimsókn til afa og ömmu og eldra skylduliðs
f þeim tilgangi að gramsa f gömlu dóti og
þykist hafa himin höndum tekið, ef það er svo
heppið að finna gömul kjólföt, eða annað
álíka og helst verða flfkurnar að vera
virkilega gamlar.
í Reykjavík hafa nýverið verið opnaðar
tvær fataverzlanir, sem verzla eingöngu með
gamlan fatnað og f bland gamla muni. Að
sögn eigenda þeirra er nægur og vaxandi
markaður fyrir þessa vöru. Okkur lék
forvitni á að vita, hvort hér væri um að ræða
nýja strauma og e.t.v. einhvers konar svörun
við örum tfzkubreytingum, eða hvort þetta
væri aðeins stundarfyrirbæri. Heimsóttu þvf
blaðamaður og Ijósmyndari verzlanir þessar
góðviðrisdag einn f sfðustu viku. í sömu ferð
var Htið við á flóamarkaði Dýraverndunar-
sambands íslands til að kanna, hvort þar
hefði gætt einhverra breytinga í sölu á
gömlum fatnaði.
Gömul herra-
vesti vinsœtust
á flóamarkaði Dýraverndunarsambandsins
Á flóamarkaði Dýraverndunar-
sambands íslands við Laufásveg
hittum við fyrir Bergþóru
Skarphéðinsdóttur og nokkra
viðskiptavini, sem sýndu fatnaðin-
um þar mikinn áhuga. Við
spurðum Bergþóru hvort hún
hefði orðið vör við breytingu á
verzlunarháttum og viðskiptavin-
um.
„Jú, það hefur orðið umtalsverð
breyting hér á. Hér áður hafði
maður á tilfinningunni, að það
væri frekar efnaminna fólk sem
leitaði hér eftir fatnaði, en nú eru
viðskiptavinirnir á öllum aldri og
áberandi hversu margt ungt fólk
kemur í leit að vissum tegundum
fatnaðar. Gömlu herravesti eru
vinsælust þessa dagana og eins
gömul herraföt og er ungt fólk af
báðum kynjum áhugasamast.
Mikið er einnig spurt um peysu-
fatakápur."
Bergþóra sagði að á markaðin-
um væri allt selt, sem gefið væri
til hans. Ekki væri lagt í kostnað
við hreinsun íatnaðarins, en þó
væri reynt að gera við minni
háttar saumsprettur og því um
líkt á betri fatnaði. „Þeir sem gefa
til markaðarins koma yfirleitt
með fatnaðinn hreinan og við
verðleggjum líka í samræmi við
það, að við kostum litlu til.“
Bergþóra sagði að mikið væri spurt um peysufatakápur. Hún
sýnir þarna viðskiptavinum kápuúrvalið.