Morgunblaðið - 01.11.1979, Blaðsíða 38

38
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 1. NÓVEMBER 1979
+
Móöir okkar
GUORÚN JÓHANNESDÓTTIR,
Vesturgötu 77,
Akranaai.
andaöist á Sjúkrahúsi Akraness, þriöjudaginn 30. október.
Fyrir hönd okkar systkinanna,
i Tótnés Jónsson.
Eiginkona mín og móöir
GUÐLAUG INGVARSOÓTTIR,
Hófgeröi 9,
Kópavogi,
lézt aö heimili sínu 29. október.
Jakob Tryggvason og börn.
Móölr okkar
VALGERÐUR GÍSLADÓTTIR
andaöist á Borgarspítalanum aöfaranótt 27. fyrra mánaöar.
Útför hennar veröur gerö frá Dómkirkjunni í Reykjavík mánudag-
inn 5. þessa mánaðar kl. 13.30.
Aö ósk hinnar látnu eru blóm og kransar afþökkuö en þeim sem
vildu minnast hennar er bent á Menningar- og minningarsjóö
kvenna, Hallveigarstöðum.
Fyrir hönd barna, fósturbarna og annarra vandamanna,
Bolli Sigurhansson.
Móöir okkar, tengdamóöir, amma og langamma
INGILEIF SIGURÐARDÓTTIR
Msrkurgöfu 2, Hf.
andaöist í Landsspítalanum aö kvöidi 30. október
Kristinn Torfason, Sigurbjörg Vígfúsdóttir,
Sigurbjörn Torfason Alda Finnbogadóttir,
Gfsli Torfason, Birna Loftsdóttir.
+
Útför bróöur okkar
GEIRMUNDAR JÓNSSONAR
fré Lækjarbotnum
fer fram frá Skaröi, Landsveit, laugardaginn 3. nóvember kl. 2.
Systkinin
+
Minningarathöfn um eiginmann minn
RÚNAR MÁ JÓHANNSSON,
ksnnara,
öldutúni 16,
Hafnarfiröi,
sem lést af slysförum 22. september s.l. fer fram frá Hafnarfjarö-
arkirkju laguardaginn 3. nóv. kl. 14.00.
Erla María Eggsrtsdóttir.
+
Móöir okkar og stjúpmóðir
LAUFEY JÓNSDÓTTIR
Bugöulæk 10
veröur jarösungin frá Fossvogskirkju föstudaginn 2. nóvember kl.
13.30. Blóm og kransar afþakkaö. Þeir sem vilja minnast hinnar
látnu láti líknarstofnanir njóta þess.
Hslga Kriatinsdóttir Bsrgur Kristinsson
Elísabet Kristinsdóttir Gunnlaugur Kristinsson
+
Faöir okkar, tengdafaðir og afi
SVEINBJÖRN JÓNSSON
hæstaréttarlögmaöur
veröur jarösunginn föstudaginn 2. nóvember kl. 13.30. frá
Dómkirkjunni.
Þeim, sem vilja minnast hans, er vinsamlega bent á Ifknarstofnan-
ir.
Helga B. Svsinbjörnsdóttir, Birgir Guögeirsson,
Jón Sveinbjörnsson, Guörún Magnúsdóttir,
Svsinbjörn Jónsson,
Þórunn B. Jónsdóttir,
Magnús B. Jónsson,
Halldór Jónsson,
Ingibjörg Jónsdóttir.
Þórey Sigurðardótt-
ir — Minningarorð
Fædd 22. september 1911
Dáin 22. október 1979
í gær var til moldar borin
fóstursystir mín og vinkona, Þór-
ey Sigurðardóttir, Kleppsvegi 36,
Reykjavík.
Þórey var fædd 22. september
1911 að Fæti í Súðavíkurhreppi.
Foreldrar hennar voru hjónin
Steinunn Jónsdóttir og Sigurður
Salómonsson. Bjuggu þau í Fætin-
um mikinn hluta ævi sinnar, áttu
níu börn, þrjá syni og sex dætur.
Þau voru það sem kallað var áður
þurrabúðarfólk, þ.e. lifðu aðallega
á því sem aflaðist úr sjónum, auk
þess sem þau höfðu einnig nokkr-
ar kindur. Það segir sig sjálft, að
vel hefur mátt halda á til þess að
hafa í og á þennan stóra barna-
hóp, og ekki voru þau systkinin
gömul, þegar þau fóru að taka þátt
í lífsbaráttunni með foreldrum
sínum. Drengirnir reru með föður
sínum frá því að þeir voru svo
litlir, að þeir aðeins gátu valdið
árinni, og litlu systurnar lágu
heldur ekki á liði sínu, viljugar og
verklagnar. Þær fóru snemma að
heiman til vandalausra til að létta
á hinu þunga heimili og gátu sér
allsstaðar hið besta orð.
Ellefu ára gömul kom Þórey til
foreldra minna í Vigur. Þá varð
það m.a. hennar hlutverk að gæta
mín, sem þá var á fyrsta ári, og
+
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og vlnarhug vlð andlát og
jaröarför bróöur okkar
FINNBOGA JÓNSSONAR
Njaröargötu 27.
Elfaabet Jónsdóttir
Leifur Jónsson
Þórarinn Jónsson
Guörún Jónsdóttir
Sigurjón Jónsson
+
Hjartkær sonur okkar og bróöir
ÞORFINNUR SÍMONARSON
sem lést af slysförum 29. október sl. verður jarösunginn frá
Akraneskirkju laugardaginn 3. nóvember kl. 13.30. Þeir sem vildu
minnast hans, láti sjúkrahús Akraness njóta þess.
Anney Þorfinnsdóttir, Sfmon M. Ágústsson.
börn, tengdabörn og barnabörn.
+
Systir mín,
SÚSANNA GUÐRÚN GUÐMUNDSDÓTTIR
fré Ólafsvík.
andaöist sunnudaginn 28. október í Landakotsspítala.
Fyrir hönd vandamanna,
Siguröur J. Guömundsson.
+
Útför eiginkonu minnar, móöur okkar og tengdamóöur
KATRÍNAR I. BJARNADÓTTUR
Skaftahlíö 14
fer fram föstudaginn 2. nóvember kl. 15.00 frá Bústaöakirkju.
Blóm eru vinsamlega afþökkuö.
Ragnar Guömundsson
Guömundur Ragnarsson og Dúfa Einarsdóttir
Margrét Ragnarsdóttir og Pétur G. Pétursson
Ragnar Ragnarsson og Eygló Gunnarsdóttir
+
Þökkum auösýnda samúö viö andlát og útför eiginmanns míns og
fööur
SIGURJÓNS JÓNSSONAR
Ásvallagötu 27.
Sóley Ágústsdóttir,
Jón Sigurjónsson.
eftir því sem mér er sagt, fór strar
einkar vel á með okkur. Þau
vináttubönd, sem við bundum
ungar, slitnuðu aldrei, og hefur
hún ávallt verið mér og systkinum
mnum öllum afar kær. Hún ólst
upp með okkur til fullorðinsára
sem systir okkar og vinkona, þar
til hún sjálf stofnaði sitt eigið
heimili. Þegar Þórey var átján ára
gömul, varð hún fyrir þeirri sáru
reynslu að missa unnusta sinn,
Þórarinn Sigurðsson frá Fæti,
mesta efnispilt. Þórarinn drukkn-
aði í janúar 1930 með bát frá
Súðavík, er hann reri á. Þórey átti
þá von á barni og eignaðist son þá
um vorið og var hann heitinn eftir
föður sinum. Hann er trésmíða-
meistari að mennt og starfar nú
sem handavinnukennari í Kópa-
vogi. Hans kona er Ólöf Bjarna-
dóttir og eiga þau fjórar dætur.
Árið 1944 eignaðist Þórey annan
son, Árna Sigursteins Haraldsson,
Valdimarssonar frá Blámýrum.
Hann er búsettur á Húsavík,
giftur færeyskri konu, Kaju
Joansen.
Árið 1949 gekk Þórey að eiga
eftirlifandi eiginmann sinn, Pétur
Einarsson frá Fjallseli á Héraði,
ágætis mann, sem reyndist henni
hinn besti lífsförunautur. Þau
Pétur eignuðust þrjár dætur, allt
mestu myndarstúlkur: Kristrúnu,
gift Jóni Kristni Gunnarssyni
blikksmið, Björgu, gift Ólafi
Kristni Tryggvasyni vélvirkja, og
Elsu, gift Kristjáni Erni Freder-
iksen martreiðslunema.
Óhætt er að segja, að Þórey fékk
að kynnast bæði björtum og dökk-
um hliðum lífsins. Heilsá hennar
var oft mjög bágborin, en hún lét
ekki bugast og annaðist heimili
sitt af einstakri skyldurækni og
myndarskap. Naut hún þar stuðn-
ings síns góða eiginmanns og
barnanna. Foreldrar hennar aldr-
aðir dvöldu hjá henni síðustu
æviár sín og áttu notalegt skjól
hjá þeim hjónum, Þóreyju og
Pétri. Annaðist hún þau af hlýju
og nærgætni, sem hennar var von
og vísa. Þóreyju lét alltaf betur að
vera fremur veitandi en þiggjandi
í samskiptum sínum við vini og
ættingja.
Tóta stóra var hún alltaf kölluð
í okkar hópi, til aðgreiningar frá
Tótu litlu, systur minni. Þó að
Tóta stóra væri ekki há í loftinu,
bar hún þetta nafn með sóma.
Hún var vönduð og góð og með
afbrigðum verklagin og dugleg,
svo að til þess var tekið. Á það
raunar við um systkini hennar öll,
sem hafa reynst hinir nýtustu
þjóðfélagsþegnar. Ég minnist
þess, hve móðir mín var alltaf
ánægð, þegar Tóta var heima. Þá
gat hún róleg skroppið í burtu frá
heimilinu, því að hún vissi, að
verkin yrðu unnin af dugnaði og
samviskusemi, hvort sem var utan
eða innan bæjar. Allt lék í hönd-
unum á Tótu stóru. Ég tel það
mikla gæfu fyrir okkur systkinin
að hafa alist upp með henni og
verið með henni í verki. Ég hef
engri manneskju kynnst, sem væri
henni dyggari og kappsamari við
öll sín störf.
Já, það er margs að minnast frá
æskuárum okkar Tótu minnar.
Margra sólskinsstunda bæði í leik
og starfi. Oft þurfti hún að reka á
eftir okkur fóstursystrum sínum,
sem yngri vorum, þegar letin og
leikaraskapurinn varð vinnugleð-
inni yfirsterkari. Tóta var lífsglöð
og kát stúlka, hafði gaman af að
skemmta sér, og það var hún sem
kenndi okkur fyrstu danssporin.
Hún gaf okkur líka tvo elskulega
fósturbræður, syni sína, Þórarin
og Árna. Öll hafa þessi uppeldis-
systkini okkar verið okkur, for-
eldrum okkar og heimili til gleði
og sóma. Fyrir allt þetta erum við
Þóreyju innilega þakklát.
Þegar ég kvaddi Tótu mína
síðast, fyrir nokkrum dögum
sársjúka á sjúkrahúsi, vissi ég að
þetta yrði okkar síðasti fundur
hérna megin. Nú er hún farin til
fyrirheitna landsins og þar veit
ég, að hún hefur hitt þá, sem
henni voru kærir og farnir voru á
undan. Ég veit, að það hafa orðið
fagnaðarfundir, þegar hún og
móðir mín hittust, svo vænt sem
þeim þótti hvorri um aðra. Ég
efast heldur ekki um endurfundi
okkar, þegar þar að kemur. Pétri
eiginmanni hennar, börnunum og
öðrum ættingjum, vottum við okk-
ar innilegustu samúð. Við Vigur-
systkini flytjum henni einlæga
þökk fyrir tryggð og vináttu, sem
hefur verið okkur mikils virði.
Guð blessi hana í nýjum heim-
kynnum ljóss og friðar.
borbjörg Bjarnadóttir
frá Vigur.