Morgunblaðið - 05.02.1980, Page 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 5. FEBRÚAR 1980
KArriNU
m *■
GRANI GÖSLARI
Vcður fcr nú hlýnandi og það cru í dag 6 mánuðir þangað ti)
.sumarleyfin hefjast!
Er þetta rétt
að lögum?
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Jafnvcl í hcimsmeistarakcppn-
um er spilamcnnskan ckki t;alla-
laus svu að við, sem ekki keppum
þar þurfum ckki að skammast
ukkar þú villur kumi fyrir við
ukkar burð.
I leik gegn Formósu í síðustu
heimsmeistarakeppni, sem fram
fór í Rio de Janeiro í haust, gerðu
Italir slæma skyssu. Vestur gaf,
báðir áttu game.
Norður
S. D108652
H. K96
T. K84
L. 4
Vestur
S. Á43
H. DG1087
T. D9
L. D102
Austur
S. K97
H. 32
T. G10763
L. KG7
Suður
S. G
H. Á54
T. Á52
L. Á98653
í keppnum þessum eru sagn-
kerfin næstum jafnmörg og pörin.
Eðlilega verða sagnirnar því oft
ólíkar á borðunum. Formósu-
maðurinn með spil vesturs opnaði
á einu hjarta. Norður sagði einn
spaða, austur eitt grand, sem
suður doblaði og eftir pass vesturs
stökk norður í þrjá spaða, sem
varð lokasögnin. Austur spilaði út
hjarta og þegar fram liðu stundir
varð trompnían að stórveldi, sem
hnekkti spilinu. 100 til Formósu.
Á hinu borðinu opnaði Form-
ósumaðurinn með spil suðurs á
tveim laufum eftir þrjú pöss.
Norður sagði tvo spaða og suður
þrjú lauf, sem varð lokasögnin.
Eftir hjartadrottningu út virt-
ust 5 tapslagir óumflýjanlegir. En
suður tók fyrsta slaginn og spilaði
spaðagosanum. Austur fékk á
kónginn, spilaði aftur hjarta, tek-
ið í borði og þá var spaðadrottn-
ingunni spilað og af hendinni lét
sagnhafi tapsláginn í hjartanu.
Vestur fékk slaginn, spilaði enn
hjarta, sem suður fékk að trompa
með lágu og eftir það gat suður
rekið út trompin og látið seinna
tígul í fríspilaðan spaða blinds.
Slétt unnið og 110 í viðbót til
Formósu.
Vörnin gat gert betur og ein-
faldast var fyrir austur að trompa
þriðja hjartaspilið með háu
trompi. í raun hefði það fjölgað
trompslögum varnarinnar og suð-
ur þurft að passa sig sérstaklega
til að fara ekki illa út úr spilinu.
COSPER
COSPER
„í þriðju grein áfengislaga
segir: „Þó skal óheimilt að flytja
til landsins öl, sem hefur inni að
halda meira en 2 af vínanda
að rúmmáli."
I lögum um verslun ríkisins með
áfengi, tóbak og lyf segir: „Ráð-
herra er heimilt að setja sérreglur
um innflutning ferðamanna og
áhafna skipa og flugvéla um
áfengi og tóbak.“
Þetta skil ég svo að það eigi við
um þær áfengistegundir sem leyft
er að flytja til landsins og selja en
ekki þær sem skýlaust er bann; ð
að koma með til landsins.
Þá eru enn þessi ákvæði í lögum
um tollskrá í sambandi við þær
undanþágur sem fjármálaráðu-
neytið má veita farmönnum og
ferðamönnum: „Að öðru leyti
gilda ekki innflutningshömlur um
slíkan varning aðrar en þær sem
settar eru vegna sóttvarna eða
annarra öryggisráðstafana."
• Getur fjármála
ráðherra leyft
hass- og heróín
Sjálfsagt má lengi deila um
það hvað séu öryggisráðstafanir
en auðvitað eru allar áfengisvarn-
ir öryggisráðstafanir.
Felist það í þessu ákvæði að
ráðherra sé heimilt að leyf^ far-
mönnum og ferðafólki að flytja
inn með sér hvað sem er enda þótt
það sé beinlínis bannað í öðrum
lögum þá gæti næsti fjármálaráð-
herra leyft hass og LSD og heróín.
Ef áfengisvarnir eru ekki öryggis-
ráðstafanir gildir sama um aðrar
eiturlyfjavarnir. Það er líka barist
fyrir því víða um lönd að gefa
frjáls þau efni sem hér voru nefnd.
• Á að draga af
kaupi bind-
indismanna?
Það er talað um hlunnindi og
kjarabætur fyrir farmenn. Vill
einhver mæla því bót að bindind-
ismenn hafi lægri laun en aðrir?
Slík eru þó ráðningarkjörin þegar
hluti af vinnulaunum er greiddur
með ódýru áfengi. Þess má geta og
gæta að enginn má selja þetta
áfengi. Svona ráðningarkjör eru
svívirðing við bindindismenn og
smánarblettur á þeim sem bjóða
þau. Sá smánarblettur nær eins til
allra sem að þessu standa.
Vill Alþingi bera ábyrgð á
svívirðingunni?
• Hvaða f járhæðir
er um að ræða?
Fjármálaráðuneytið taldi, að
árið 1973 hefðu tollfríðindi í
áfengisinnflutningi áhafna skipa
numið samtals 12,48 milljónum
króna en flugáhafna tæpum 5
milljónum. Þá voru þessi hlunn-
indi einskis metin til fjár hjá
stéttarfélögunum.
Maigret og vínkaupmaðurinn
37
hafa fjársterka aðila sem geta
hlaupið undir bagga.
Maigret spurði sakleysislega.
— Og Chabut var einn
slikur?
— Hann var ríkur. Hann
mokaði inn peningum. Ég hugs-
aði með mér að hann hlyti að
vilja hjálpa mér og...
— Og skrifuðuð honum?
- Já.
— Þó að hann væri elskhugi
konu yðar?
— Þetta cru tvö óskyld mál.
— Var það eftir að þér
höfðuð komið að þeim?
— Ég man nú ekki dagsetn-
ingar, en ég hygg að svo hafi
verið.
Maigret hallaði sér makinda-
lega aftur í stólnum og tróð í
pipu sína.
— Voruð þér farnir að halda
við frú Chahut þegar þetta var?
— Ég vissi að þér mynduð
ekki skilja þetta. Þér eruð
náttúrlega með þcnnan gamla
borgaralega móral sem
hneykslast — og á ckki heima í
okkar umhverfi. Fyrir okkur
skipta svona kynferðissambönd
engu máli.
— Ég skil það sannarlega
ijómandi vel. Þér sneruð yður
með öðrum orðum einvörðungu
til Ocars Chabuts vegna þess að
hann var ríkur.
— Öldungis rétt.
— Þér hefðuð svo sem alveg
eins getað snúið yður eitthvað
annað.
— Já, ef aðsta'ður hefðu verið
slikar að ég hefði fundið mig
knúinn til þess.
— En svo varð ekki?
— Ég var með áætlanir um
útgáfu á mjög mcrkilcgu verki.
— Stcndur eitthvað í bréfun-
um sem þér sjáið eftir að hafa
skrifað?
Hann varð æ vandræðalegri
en samt tókst honum að haida
virðingu sinni að mestu.
— Eigum við ckki að orða
það svo, að það kynni að vera
hægt að mistúlka sumt.
— Þér eigið við að svona
hneykslunargjarnt fólk, sem
skilur ekki yfirstéttarmóralinn
ykkar, gæti kannski látið sér
dctta i hug hugtakið f járkúgun.
Er það þetta sem þér eigið við?
— Það er ekki fjarri lagi.
— Reynduð þér að heita hann
þvingunum?
— Ég skrifaði sem sagt
nokkur bréf.
— Og öll um sama efnið? Á
stuttum tíma?
— Mig langaði til að fara að
undirhúa þessa útgáfu sem ég
nefndi. Það var langt komið
með að vinna textann.
— Borgaði hann?
Caucasson hristi höfuðuð.
- Nei.
— Urðuð þér fyrir mikium
vonbrigðum?
— Já, mér datt ckki í hug að
hann myndi neita. Kannski
vegna þess ég þekkti hann ekki
na-gilega vel.
— Ilann var harðsviraður,
ekki satt?
— Meira en það. Hrokafullur
og kaldlyndur.
Eftir Georges Simenon
Jóh8nna Kristjónsdóttir
snen a íslensku
— Svaraði hann yður bréf-
lega?
— Nei, hann gcrði sér ekki
einu sinni það ómak. Kvöld
nokkurt þegar hann hélt um
þrjátiu manna samkvæmi fór
ég til hans í þeirri von að hann
myndi nú loks gefa mér svar...
— Og hann hefur gert það?
— Á eins ruddalegan hátt og
hægt er að hugsa sér. Hann
snerist á hæli á miðju gólfi í
dagstofunni og sagði svo hátt
að fleiri en ég máttu heyra:
„Nú skal ég segja þér dálítið:
ég kæri mig koilóttan um Meg,
og ég gef skit í hvað þú og
konan min gerið. Svo að þú
skalt hætta að sníkja peninga."
Andlit Caucassons sem hafði
ferið fölleitt og litiaust þegar
hann kom var orðið eldrautt og
Maigret sá að hendur hans
skuifu.
— Eins og þér heyrið er ég
hreinskiiinn við yður og segi
yður allt af létta. Ég hefði getað
þagað og beðið cftir framvindu
mála.