Morgunblaðið - 02.10.1980, Blaðsíða 38

38
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 2. OKTÓBER 1980
+
Móðir okkar,
MARGRÉT JONASDOTTIR
lézt 1. október -
Unnur, Svava, Gyöa, Hulda og Inga Arnórsdætur.
t
Maöurinn minn,
SIGURDUR GUÐMUNDUR STEINÞÓRSSON,
frá Ólafsvik,
Selvogsgötu 24, Hafnarfiröi,
andaöist 28. september sl.
Fyrir hönd barna og ættingja,
Aðalheiöur Krístjánsdóttir.
+
Eiginmaöur minn, faöir okkar og sonur,
ÁRNI KARASON,
dýralasknir,
Arnartanga 59, Mosfellssveit,
lést í Landspítalanum miövikudaginn 1. október.
Gréta Aðalsteinsdóttir,
Kári Árnason,
Herborg Árnadóttir,
Kári Jóhannsen,
Sigríöur Árnadóttir.
+
Systir okkar,
REBEKKA MAGNÚSDÓTTIR,
hárgreióslumeistari,
er andaöist 29. september, veröur jarösungin frá Landakirkju í
Vestmannaeyjum laugardaginn 4. október kl. 2 e.h.
Unnur Magnúsdóttir,
Sigurbjörg Magnúsdóttir,
Siguröur Magnússon,
Kristinn Magnússon.
+
Faöir okkar,
GUNNAR ADALSTEINN ÁSGEIRSSON,
Háaleítí 38, Keflavík,
andaöist á Borgarspítalanum 26. september. Veröur jarösunginn
frá Keflavíkurkirkju laugardaginn 4. október kl. 2.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Gunnþórunn Gunnarsdóttir,
Eínar Gunnarsson.
+ Faöir okkar, tengdafaöir, afi og langafi.
ÞÓROUR GÍSLASON,
Meöalholti 10,
veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju föstudaginn 3. október kl.
3. Vandamenn.
+
Útför föður okkar, tengdaföður og afa,
ÓLAFS GUDMUNDSSONAR,
fyrrum bónda í Mióvogi,
Skagabraut 17, Akranesi,
fer fram frá Akraneskirkju föstudaginn 3. október kl. 14.30.
Ragnhildur Ólafsdóttir, Eggert Ólafsson,
Jóna Ólafsdóttir, Páll Guðmundsson,
og barnabörn.
+
Útför eiginkonu minnar,
HELGU ÞORKELSDÓTTUR,
frá Sandprýói, Vestmannaeyjum,
Staðarvör 8, Grindavík,
veröur gerö frá Fossvogskirkju föstudaginn 3. október kl. 1.30.
Blóm afbeðin, en þeir sem vildu minnast hennar eru beönir aö láta
liknarstofnanir njóta þess.
Fyrir hönd aðstandenda,
Emil Sigurösson.
Minning:
Aðalsteinn Baldvins-
son frá Brautarholti
Fa'ddur 12. september 1897.
Dáinn 21. september 1980.
.Veicir skiljast. héðan burt skal halda.
<»K hverjum þeim er nú er staddur hér.
þúsund faldar þakkir vil éic icjalda.
með j>eirri ósk burt éic fer."
(sálmur)
Með slíkum orðum hygg ég að
vinur okkar Aðalsteinn Baldvins-
son frá Brautarholti hafi kosið að
mæla, er hann kvaddi lífssvið sitt,
en hann lést á Borgarsjúkrahús-
inu í Reykjavík, 21. sept. sl.
Þegar sumri hallar og hausta
fer, og siðustu rósir kveðja, er
+
Eiginmaöur minn, faöir okkar og bróöir,
JÓN S. BJÖRNSSON,
frá Laufási, Sólvallagötu 17,
veröur jarösunginn frá Dómkirkjunni föstudaginn 3. okt. kl. 1.30.
Agnas Oddgeirsdóttir,
Magnús Jónsson,
Sigríöur I. Jónsdóttir,
Vilborg O. Björnsdóttir.
+
Útför
BENEDIKTS EINARSSONAR,
vélsmíöameistara,
Hverfisgötu 39, Hafnarfiröi,
veröur gerð frá Fríkirkjunni í Hafnarfiröi föstudaginn 3. október kl.
15 Hrefna Árnadóttir,
Sigurður Benediktsson, Guömundur Benediktsson,
Guöbjörg Benediktsdóttir, Knud Malling,
Einar Benediktsson, Lovísa Aöalsteinsdóttir,
Ragnar Benediktsson, Guörún Árnadóttir,
Guómundur Þór Benediktsson, Klara Arnbjörnsdóttir.
+
Útför
SIGRÍÐAR ERLENDSDÓTTUR,
Kirkjuvegi 10, Hafnarfiröi,
sem andaöist á Sólvangi 27. september sl., fer fram frá
Hafnarfjaröarkirkju á morgun, föstudaginn 3. október, og hefst kl.
14.00. Blóm og kransar afbeönir.
Þeim sem vilja minnast Sigríöar er bent á minningarsjóö foreldra
hennar, þeirra Erlends Marteinssonar og Sigurveigar Einarsdóttur.
Tekiö er á móti minningargjöfum í sjóöinn á skrifstofu
Verkakvennafélagsins Framtíöarinnar og í Bókabúö Olivers
Steins.
Vandamenn.
+
Jaröarför móöur okkar,
SIGRÍÐAR EINARSDÓTTUR,
fer fram frá heimili hennar, Skaröi, Landmannahreppi, laugardag-
inn 4. okt. kl. 1.30 e.h.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Minningarsjóö
Skaröskirkjugarös.
Guórún S. Kristinsdóttir,
Guöni Kristinsson,
Laufey G. Kristinsdóttir,
Hákon Kristinsson.
+
Öllum þeim, sem vottuöu dóttur minni, eiginkonu minni, móður
okkar og ömmu,
REGÍNU EINARSDOTTUR,
viröingu sína og okkur samúö sína, viö fráfall hennar og útför,
færum viö okkar hjartanlegustu þakkir.
Ásta Erlingsdóttir,
Eggert M. Bjarnason,
Einar Eggertsson, Unnur Eggertsdóttir,
Ásta Eggertsdóttir, Birna Eggertsdóttir.
Helga Eggertsdóttir og barnabörn.
+
Hjartans þakkir færum viö öllum þeim sem sýndu okkar samúö og
vinarhug við andlát og útför eiginmanns, fööur, tengdafööur og
afa,
BERGÞÓRS GUÐMUNDSSONAR,
Laugargötu 3, Akureyri,
Sigrún Sigtryggsdóttir,
Þórunn Bergþórsdóttir, Eövaró Guðmundsson,
Stefán Bergþórsson,
Anna S. Tebbetts, David Tebbetts,
Hildur Bergþórsdóttir, Magnús H. Olafsson,
Sigrún Einarsdóttir, Eggert Pálsson,
og barnabörn.
horft til nýrrar strandar, þar sem
elskhugar og góðir vinir mætast.
Aðalsteinn bar ekki trú sína á
torg. Orkuþrunginn vilji hans
höfðaði e.t.v. mest til hinna hefð-
bundnu athafna í dagsins önn.
En um hinar mörgu óráðnu
gátur tilverunnar var honum ekki
óljúft að ræða á kyrrum stundum.
Og mun ekki hafa gengið kvíða-
fullur til hinnar óþekktu strandar.
„En líf er starf, og líf án starfs
er verra en dauði", gátu verið
einkunnarorð Aðalsteins. Þrátt
fyrir þessa lífstrú athafnamanns-
ins fór hann aldrei dult með, hver
væri mesti hamingjuvaldur lífs
hans, — það var eiginkonan Ingi-
leif, sem ávallt stóð baráttuglöð
við hlið hans, allt frá því að
hjúskapur og heimilisstofnun var
hafin, fyrst á æskuheimili Aðal-
steins að hamraendum í Miðdöl-
um, 1922—25 og síðan hin þroska-
miklu manndómsár, í Brautar-
holti í Haukadal til ársins 1971.
Aðalsteinn var dæmigerður
„aldamótamaður" og með hófsöm-
um fögnuði, gekk hann með öðrum
hugsjónabrautir hins unga Is-
lands, er það losnaði að mestu úr
viðjum erlends valds. En síðar
þurfti að græða sár, er rúnir
tveggja heimsstyrjalda höfðu rist
og skapað andleg og éfnahagsleg
kreppuáhrif.
En þegar aftur birti af degi,
voru hendur látnar standa fram
úr ermum bjartsýnna athafna-
manna sem trúðu á mátt manns
og moldar. Þegar nútímatækni
hefur fært okkur svo margt í fang,
hættir ýmsum til að kveðja helst
til fljótt þá „veröld sem var“.
Aðalsteinn var traustur tengi-
liður milli hins gamla og nýja
tíma, þ.e. brú milli tveggja skauta.
Hann treysti stoðir og tók þátt í
ferli beggja vegna þeirrar lífsbrú-
ar.
Með sérstæðri skaphöfn og góð-
um eiginleikum voru þau Brautar-
holtshjón ávallt í takt við æðaslátt
lífsins. Örlög og atvik brynja
menn stundum þeirri skel, að ekki
er öllum ljóst að undir ólgár
heitur lífsstraumur. Þeim sem
best þekktu Aðalstein var ljóst, að
þar fór ekki meðalmaður múg-
mennskunnar. Hann átti stórt
hjarta, mikla lund og stundum
örar tilfinningar, er oft leiddu til
verulegrar gagnrýni á umhverfis-
hætti og athafnir. Þar af leiddi að
stöðnun ríkti ekki í huga hans.
aðalsteinn hafði yndi af að
umgangast og ræða við fólk. Hann
var mikill fræðasjór og ljóð voru
honum mjög hugleikin. Gaman
var að eiga hvíldar- og samræðu-
stundir með Aðalsteini í notalegri
skrifstofunni, eða jafnvel við
gamla skrifborðið í litlu búðinni
við veginn.
En timinn flaug í burtu, því
oftast voru mörg járn í eldinum í
senn, til þeirrar miklu iðju er
heimilishald og umfangsmikil
sveitastjórnarmál kröfðust.
Kjarkur og karimennska voru
farsælir förunautar Aðalsteins,
ásamt miklum næmleika fyrir
töfrum lífsins og þá hvað helst er
hin gróskumikla Dalabyggð skart-
aði sínu fegursta. Oft er það á
slíkum stundum, sem hið fegursta
fagra, er sem opin bók í vitund
manns. Þá er hægt að taka undir
með Jóni frá Ljárskógum:
„Að ft'icrn minnismrrki er tæpast til,
um tnfrafaKran liðinn æskudraum.
en það. að xeta brúað harmsins hyl,
ojc horft með icleði fram á timans straum."
Þegar breyttar aðstæður horfðu