Morgunblaðið - 23.10.1980, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 23. OKTÓBER 1980
HÖGNI HREKKVÍSI
♦-X* 1900
McNaughi Syod . Inc
NoKKRAZ 'oí>fcl£ • ■
?"
ást er...
. .a<) sýna ástúð
til œviloka.
TM R»q US Pal Oft al! righls r®8«rvo<í
• 1978 Los Angeles Times Syndicaie
Of láKvaxinn til að gota orðið ,
hrunaliðsmaður. — Nú en notið l*etta er eins og að stökkva
þið ekki stiga? vatni a K*s. — Hvað á ég þá að
COSPER

64 46
A3AX
HOTEL
COSPER
'C PIB
COPIkMCIN
Ekki snerta mig. — Ér fíleymdi að slíta trúlofuninni!
móti ykist vægi atkvæða Ólafs-
firðinga um helming, og misræmið
minnkaði milli kjördæma.
Minnihlutastjórn-
ir tímanna tákn
Um tíma var nokkuð rætt um,
að Alþýðuflokkurinn hyrfi af al-
þingi, ef svo færi, að hann kæmi
ekki manni að í Reykjavík, en með
10 kjördæmakjörnum þingmönn-
um í Reykjaneskjördæmi kæmi
slíkt síður til greina. Það væri
einnig hugsanlegt, að Reykvík-
ingar kysu 16 þingmenn beint í
stað 12 kjördæmakosinna og 4
uppbótarþingmanna, en þá opnuð-
ust möguleikar fyrir smáflokka
eða flokksbrot, sem hafa á undan-
förnum áratugum veikt mjög lýð-
ræðisstjórnir í Vestur-Evrópu, svo
Jöfnun kosningaréttar
Skúli Ólafsson skrifar:
„Kosningaréttur, hefur verið til
umræðu að undanförnu í sam-
bandi við endurskoðun stjórn-
arskrár Islendinga.
Vegna flutnings fjölda manna
til Suðurnesja, t.d. Siglfirðinga,
hefur myndast óþolandi misrétti,
sem þarf að leiðrétta, þar sem
augljóst er, að Siglfirðingur, svo
tekið sé dæmi, sem flutst hefur til
Suðurnesja, hefur aðeins kosn-
ingarétt, sem svarar einum fjórða
úr atkvæði, þegar hann hefur látið
skrá sig á Suðurnesjum.
Reykvíkingar hafa að vísu einn-
ig svipað hlutfall og Reyknes-
ingar, en þeir hafa nokkra sér-
stöðu, sem Reyknesingar hafa
ekki. Einnig eru uppbótarsætin,
sem jafna nokkuð atkvæði milli
flokka og kjördæma.
Uppbótarsætin auka
aðeins á óréttlætið
Ég tel óþarfa að orðlengja um
þetta óréttlæti, sem við getum
ekki gengið framhjá með úrtölum
og geri það að tillögu minni, að
reynt verði að ná samstöðu um þá
lagfæringu, að 5 af uppbótarsæt-
unum verði bætt við þingmanna-
tölu Reyknesinga, en jafnframt
afnumin uppbótarsætin, sem út-
hlutað hefur verið eftir hlutfalla-
reglu. Þau sæti hafa aðeins aukið
á óréttlætið sem sést af því, að
þeim sem hafa haft fæst atkvæði
fyrir hvern kjördæmakosinn þing-
mann, t.d. Vestfirðingum og Aust-
firðingum, hefur að öllu jöfnu
verið úthlutað uppbótarsæti. Upp-
bótarsætum, 6 að tölu, yrði síðan
úthlutað til að jafna milli flokka,
eins og gert hefur verið, og eftir
atkvæðamagni hvers frambjóð-
anda, en ekki hlutfalli atkvæða-
magns einstakra kjördæma.
JllorjjvmWníi ií>
fyrir 50 árum
„HÁFLUG. í gær flaug Sigurður
Jónsson flugmaður á „Veiðibjöll-
unni“ upp í 11.000 feta hæð, hér
yfir ha-num. — Farþegar voru
þeir Alexander Jóhannesson,
Gunnar Jónasson vélamaður,
Helgi Eyjólfsson flugmaður og
Sveinbjörn Magnússon. Er þetta
hæsta flug, sem Sigurður hefur
flogið, og hæsta flug sem flugvé)
hefur farið hérlendis. Var „Veiði-
bjallan" 45 mínútur að ná þessari
miklu lofthæð. — Þar uppi var 12
gráðu frost. — Flugvélin var
aðeins um 15 mínútur að komast
niður aftur ...“
- 0 -
„ÁTJÁN menn hafa sótt um
„skrafskjóðu“-embættið og
fréttafrásögn hjá Útvarpinu ...“
Misræmið minnkaði
milli kjördæmanna
Reyknesingar og Reykvíkingar
hafa, auk kjördæmakjörinna þing-
manna, haft 3 til 4 uppbótarþing-
menn, svo að 10 þingmenn Reyk-
nesinga kæmu í stað 5 að viðbætt-
um 3 uppbótarþingmönnum, en
með því að þeir yrðu kosnir beint
sem kjördæmakjörnir, þarf færri
uppbótarsæti til jöfnunar milli
flokka.
Annað, sem er mjög áberandi er
misræmið milli vægi atkvæða í
Norðurlandskjördæmi eystra og
vestra. E.t.v. mætti draga nokkuð
úr þessu misræmi ef Ólafsfirð-
ingar, eins og Siglfirðingar á
sínum tíma, flyttust milli kjör-
dæma, úr Norðurlandi eystra í
Norðurland vestra, en með því
að segja má að minnihlutastjórnir
séu tímanna tákn.
Jafnvægið milli flokka
raskaðist lítið
Atkvæðamagn í undanförnum
kosningum mætti hafa til hlið-
sjónar við útreikninga, þegar
þingmönnum væri raðað á lista
með þessu fyrirkomulagi. Þ.e. 10
þingmenn í Reykjaneskjördæmi í
stað 5 eins og nú er, og 6
uppbótarsæti alls, fyrir allt land-
ið, í stað 11, eins og nú er, þá kæmi
væntanlega í ljós, að jafnvægi
milli flokka raskaðist lítið frá því,
sem nú hefur verið að undanförnu.
Þessar breytingar þarf að gera
núna, vegna þess að nokkuð jafn-
vægi virðist hafa komist á eftir
mikla búferlaflutninga áður.“
Sóley Jónsdóttir
Máttuiíur ok alvitur
skapari að verki
Hin mikla fjölbreytni, sem af
sumum hefur verið talin sönnun
fyrir þróun, er vissulega engin
sönnun, nema síður sé. Lítum
bara á hinar fjölbreytilegu
manngerðir. Engir tveir ein-
staklingar eru nákvæmlega eins.
Þó eru allir frá einum komnir,
þ.e.a.s. Adam, samkvæmt kenn-
ingum Biblíunnar. Þessi mikli
leyndardómur erfðafræðinnar er
vissulega ekki kannaður til fulls,
en þetta er svo óskiljanlegt og
stórkostlegt að það er óhugsandi
annað en máttugur og alvitúr
skapari sé þar að verki.
HVAR sjáum við
sönnun fyrir þróun?
Sóley Jónsdóttir á Akureyri
skrifar:
„Þátturinn um „Lífið á jörð-
inni“, sem sýndur var í sjónvarp-
inu þ. 14. október, hefir eflaust
átt að vera þróunarkenningunni
til framdráttar. Svo var þó ekki,
hið gagnstæða kom í ljós. Það
kom sem sé á daginn að hið
margrædda þróunarlögmál er
ekki sérlega virkt. Einnig kom
fram að tíminn, sem margt á að
framkvæma samkvæmt kenn-
ingum þróunarsinna er ekki
mikiis megnugur.
Sýndu enjíin þrt')-
unareinkenni
Steingervingarnir, sem sýndir
voru, sýndu engin þróunarein-
kenni. Þeir hafa lítið sem ekkert
breyst. Þó eru þeir sagðir vera
2—3 þúsund milljón ára gamlir.
Sama var að segja um frum-
stæðar þörungategundir og
gerla.
Vitnar um um-
hyKKju ok visku
Sú staðreynd, að sumar teg-
undir geta að nokkru leyti aðlag-
ast aðstæðum og staðháttum er
heldur ekki nein sönnun um
þróun. Það komu aldrei fram
neinar stórvægilegar breytingar;
ekki komu þessar breytingar
heldur fram á afkvæmunum.
Nærtækt dæmi eru t.d. breyt-
ingarnar sem verða á íslenska
útigangshestinum í óblíðri vetr-
arveðráttu. Þessi dýrmæti eigin-
leiki vitnar um umhyggju og
visku frá skaparans hendi. Allt
tal um „úrval náttúrunnar" er
útilokað í ljósi þessarar fyrr-
nefndu staðreyndar.
Nú spyr ég: Hvar sjáum við
sönnun fyrir þróun? Enn hefur
engin sönnun fundist fyrir því,
að cin tegund hafi breyst í aðra.
Það er ekki mögulegt að taka á
móti þróunarkenningunni sem
vísindalega sannaðri staðreynd,
meðan ekki finnast neinar sann-