Morgunblaðið - 08.11.1980, Síða 13

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 8. NÓVEMBER 1980
13
Ömurlegt ástand öldrunarmála
. . til .
Islands
ferma skipin
sem hér
segir:
AMERIKA
PORTSMOUTH
Berglind
Hofsjökull
Bakkafoss
Berglind
Bakkafoss
NEW YORK
Berglind
Berglind
HALIFAX
Goöafoss
Hofsjökull
10. nóv.
20. nóv.
24. nóv.
3. des.
15. des.
12. nóv.
5. des.
7. nóv.
24. nóv.
BRETLAND/
MEGINLAND
ANTWERPEN
Álafoss 10. nóv.
Eyrarfoss 17. nóv.
Álafoss 24. nóv.
Eyrarfoss 1. des.
Álafoss 8. des.
FELIXSTOWE
Álafoss 11. nóv.
Eyrarfoss 18. nóv
Álafoss 25. nóv.
Eyrarfoss 2. des.
Álafoss 9. des.
ROTTERDAM
Álafoss 12. nóv.
Eyrarfoss 19. nóv.
Álafoss 26. nóv.
Eyrarfoss 3. des.
Álafoss 10. des.
HAMBORG
Álafoss 13. nóv.
Eyrarfoss 20. nóv.
Álafoss 27. nóv.
Eyrarfoss 4. des.
Álafoss 11. des.
WESTON POINT
Urriöafoss 19. nóv.
Urriöafoss 3. des.
NORDURLÖND/
EYSTRASALT
BERGEN
Mánafoss
Mánafoss
KRISTIANSAND
Dettifoss
Dettifoss
MOSS
Mánafoss
Dettifoss
Mánafoss
GAUTABORG
Mánafoss
Dettifoss
Mánafoss
KAUPMANNAHÖFN
Mánafoss 14. nóv
Dettifoss
Mánafoss
HELSINGBORG
Mánafoss
10. nóv.
24. nóv.
17. nóv.
1. des.
11. nóv.
18. nóv.
25. nóv.
13. nóv.
20. nóv.
26. nóv.
21. nóv.
27. nóv.
Dettifoss
Mánafoss
HELSINKI
Múlafoss
írafoss
Múlafoss
VALKOM
Múlafoss
írafoss
Múlafoss
RIGA
Múlafoss
írafoss
Múlafoss
GDYNIA
Múlafoss
írafoss
Múlafoss
14. nov.
21. nóv.
27. nóv.
10. nóv.
24. nóv.
2. des.
11. nóv
25. nóv
3. des
13. nóv
28. nóv
5. des
14. nóv
29. nóv
6. des
Frá REYKJAVIK:
á mánudögumtil
AKUREYRAR
ÍSAFJARÐAR
EIMSKIP
*
Júlíus Kr. Ólafsson Hrafnistu:
Að írabakka hér í borg búa hjónin Björg
Guðlaugsdóttir og Guðni Steindórsson. Guðni
er 67 ára gamall og lamaður upp að hálsi og
getur sig hvergi hreyft. Björg er 69 ára og
orðin léleg til heilsunnar og slæm í baki og
getur því engan veginn aðstoðað mann sinn.
Mbl. hafði tal af þeim og bað þau segja af
högum sínum.
Lífeyrissjóðurinn
hefur bjargað af-
komunni hjá mér
Einn af fjölmörgum vist-
mönnum á Hrafnistu í Reykja-
vík er Júlíus Kr. Ólafsson
fyrrverandi vélstjóri og er
hann á' 90. aldursári. Blaða-
maður Mbl. tók hann tali og
bað hann að segja sér af högum
sínum.
Var einn af upphafs-
mönnum aÖ byggingu
Hrafnistu
„Ég er fæddur 1918 og byrj-
aði til sjós á skútunum 1904,
síðan tók ég vélstjórapróf 1914
og hef unnið við vélstjórn
meira og minna síðan. Ég hef
verið hér í þrjú ár, en áður bjó
ég í 51 ár á Öldugötunni í húsi
sem ég byggði sjálfur. Þar bjó
ég einn síðustu árin, en þó bjó
reyndar fleira fólk í húsinu.
Ég hafði alltaf ætlað mér að
koma hingað í ellinni, ég gat
ekki hugsað mér að binda
börnin yfir mér og var reyndar
einn af þeim, sem stóðu fyrir
byggingu Hrafnistu í upphafi,
svo hugurinn hefur alltaf stað-
ið hingað.
Hér er sérstaklega vel að
manni búið, öll þjónusta er með
ágætum og félagslífið gott. Það
eru auðvitað alltaf einhverjir
sem eru óánægðir, því auðvitað
gengur erfiðlega að samræma
óskir 400 manna sem hingað til
hafa lifað hver fyrir sig. En
hvað sem því líður er engin
sanngirni í því að vera óánægð-
ur.
Lífeyrissjóðurinn
hefur bjargað
afkomunni hjá mér
Ég borga allt fyrir mig sjálf-
ur, 1930 til ’31 byrjaði ég að
borga í lífeyrissjóð og síðan þá
hafa 4% af brúttótekjum mín-
um farið í það að tryggja mig í
ellinni og því sé ég svo sannar-
lega ekki eftir. Lífeyrissjóður-
inn hefur algjörlega tryggt
afkomu mína og ég get meira
að segja leyft mér ýmsan smá
lúxus, eins og tóbak og þess
háttar og þarf engar áhyggjur
að hafa.
Það verða auðvitað alltaf
erfiðleikar í lífi allra, en þeim
verður maður bara að læra að
taka og reyna að bjarga sér
sjálfur. Guð hjálpar þeim, sem
hjálpa sér sjálfir."
Lamaðist smám
saman á 4 árum
„Ég lamaðist svona smám
saman á fjórum árum, fyrst gáfu
fæturnir sig og síðan hendurnar
og eftir það get ég aðeins hreyft
höfuðið. Ég hef verið meira og
minna inn á stofnunum þessi ár
til rannsókna, en engin skýring,
hvað þá lækning hefur fengizt",
sagði Guðni.
„Við bjuggum áður á Nýlendu-
götunni í risíbúð, en þegar Guðni
lamaðist urðum við að flytja
þaðan, því ekki var hægt að
koma hjólastólnum að. Þá flutt-
um við í þessa leiguíbúð á vegum
borgarinnar og höfum verið hér í
eitt og hálft ár. Við erum
ákaflega einmana hér, við þekkj-
um engan í húsinu og fyrir utan
fólkið frá heimilisþjónustunni
og heimahjúkruninni koma mjög
fáir hingað", sagði Björg.
Skatturinn
hótar lögtaki
„Það eru nú 10 ár síðan ég
hætti að geta unnið og þá óskaði
ég þess, bæði við ráðherra og
borgarstjórn að skattar, sem á
mér hvildu yrðu felldir niður.
Því var reyndar lofað, en það
hefur ekki staðið, því árlega hafa
rukkanirnar komið, með síaukn-
um vöxtum og vaxtavöxtum og
nú skiptir upphæðin milljónum.
Með þessum rukkunum hef ég
svo venjulega fengið hótun um
lögtak. Það þýðir ekkert að vera
að hugsa um þetta, nógir eru
erfiðleikarnir fyrir. Þeir koma
þá bara til að gramsa í því litla
sem við eigum, en ég hef sagt
þeim, að það verði ekki nema að
viðstöddum blaðamönnum",
sagði Guðni.
„Nú er Guðni að byrja að fá
ellilífeyri og þá fáum við með
ellilífeyri og tekjutryggingu til
samans um 350 þúsund krónur á
mánuði. Við borgum 93.300 krón-
ur í leigu á mánuði auk raf-
Björg Guðlaugs-
dóttir og Guðni
Steindórsson:
Framtíðin full af
óvissu og kviða
magns og hita, svo þetta verða
rúm 100.000 á mánuði. Það sér
hver maður að ekki er þá mikið
eftir og við verðum auk þessa að
borga fullt afnotagjald útvarps
og sjónvarps, en af símanum
þurfum við bara að greiða um-
fram skref, vegna þess að Guðni
vann svo lengi á Símanum. Það
er því bara eytt í það allra
nauðsynlegasta eins og sjá má á
íbúðinni. Sjónvarpið gáfu börnin
min mér fyrir 9 árum og ég held
að við hefðum aldrei ráðið við að
kaupa það sjálf. Það er svo okkar
eina skemmtun nú, síðan Guðni
hætti að geta lesið. En áður las
hann gríðarlega mikið og stúd-
eraði ættfræði," sagði Björg.
Heimahjúkrunin og
heimaþjónustan veitir
ómetanlega hjálp
„Við höfum heimilisaðstoð frá
Félagsmálastofnun Reykjavíkur
og heimahjúkrun fáum við einn-
ig. Án þessa getum við alls ekki
verið, því ég get ekkert hreyft
mig og Björg getur lítið hjálpað
mér. En þessi þjónusta er því
miður hvorki veitt á kvöldin né
um helgar, en þá kemur dóttur
sonur Bjargar til að hjálpa
okkur. Það er vissulega mikið
gert bæði fyrir okkur og aðra,
sem aðstoðar þarfnast, en í
fæstum tilfellum er það nóg.
Heimahjúkrunin og heimilis-
aðstoðin veita vissulega ómetan-
lega hjálp og án hennar gætum
við alls ekki verið hér heima og
það er líka eins gott því við
höfum engan annan stað til að
fara á. Maður veit ekkert hvað
framundan er og ef heimaþjón-
ustan bregst vitum við ekkert
hvað bíður okkar,“ sagði Guðni.
Maður verður að
halda í vonina. hún
er það eina sem
við eigum eítir
„Þegar Öryrkjabandalagið
byggði sóttum við um þar, en
það gekk ekki og við vitum ekki
um neinar íbúðir sem við getum
fengið að fara í og getum fengið
þá þjónustu sem við þurfum. Við
höfum sótt um allt. mögulegt en
ekkert hefur gengið og sjáum því
ekki fram á annað en að vera hér
áfram, en hve lengi vitum við
ekki. Það virðist sem ástandið
verði enn að versna til þess að
við fáum möguleika á því að
komast inn á einhverja stofnun.
En það virðist bara ekki vera til
nein stofnun þar sem við gætum
fengið að vera bæði og fengið þá
aðhlynningu sem við þurfum.
Það má því alltaf búast við því
að okkur verði stíað sundur, ef
frekari veikindi koma upp.
Það er þessi óvissa og nagandi
kvíði um framtíðina sem er hvað
verst við þetta. En eina leiðin er
að vona í lengstu lög. Vonina má
aldrei gefa upp og nú er hún
eiginlega það eina sem við eig-
um,“ sögðu þau hjónin að lokum.
NÝTT: FRÁ ÍSAFIRÐI TIL AKUREYRAR OG REYKJAVÍKUR ALLA þRIÐJUDAGA. FRÁ AKUREYRI TIL REYKJAVÍKUR ALLA FIMMTUDAGA.