Morgunblaðið - 15.11.1980, Blaðsíða 29

Morgunblaðið - 15.11.1980, Blaðsíða 29
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 15. NÓVEMBER 1980 29 Guðlaugur Jónsson: Hveiti og rúgkornið Elsta, helsta og hollasta fæðutegundin Með brauði eigum við að fá sem mest af daglegum skammti af vítamíni B2 og É2 ásamt járni og öðrum steinefnum, auk þess tréni. 2000 árum fyrir Kr. byrjuðu Grikkir að mala hveiti úr kjarna kornsins, sama og hvítt hveiti. Þeir vissu ekki þá, að með því var tekið fyrsta skref í sögu tann- skemmdar og menningarsjúk- dóma. Ilvítt hveiti er í dag hveiti no. 1 á heimsmarkaðnum og verð- ur ekki frá því horfið. Aðalástæð- an er sú að hveiti án kíms og hýðis geymist betur. Fita úr kími og öll vítamín skemmast auðvitað fyrr. Best geymist kornið ómalað, og eftir því fínna malað því styttra geymsluþol. Kímið er mikilvægasti hluti kornsins. E-vítamín innihald kím- olíu er mjög hátt og hefur þess vegna sérleg áhrif í meðferð á kransæðasjúkdómum. Auk þess inniheldur kímið og hýðið (aleur- on) í ríkum mæli B-vítamín complex og steinefni. Með algengri mölunaraðferð verður hýði og kím skilið frá kjarnanum og kallast þá klíð, klíð er aðallega notað til skepnufóðurs. Eftir verður einungis hveiti úr kjarna kornsins. Tap á vítamínum er þar með 90% og af steinefnum 70-75%. Hveiti úr kjarnanum, nýmalað, er ekki snjóhvítt heldur hefur gulan blæ, sem stafar af karotíni. An þess að vita um afleiðingarnar var farið að Iýsa hveitið (á ensku: bleached, á ísl. fullhreinsað) og þar með eyðilögð vítamínin sem eftir voru í því. Jafnframt varð hveitið bragðlaust, en aftur á móti jókst geymsluþol þess. Þó að vítamín sé látið aftur inn í hveitið ásamt efnum sem eiga að auka baksturseiginleika (brómat) bætir það ekki skaðann. í flestum löndum Evrópu er bannað í dag að meðhöndla hveitið eins og áður er getið, sem sagt eyðileggja öll náttúruleg efnasambönd hveitis- ins. En húsmæður á Islandi kaupa eftir sem áður hveiti sitt „bleach- ed og vítamín bætt“. Og þar að auki eru engar merkingar um síðasta söludag á hveitipokunum. Malarinn malar margar tegund- ir af hveiti úr korninu með mismunandi magn af steinefnum og vítamínum. Steinefnin eru aska sem eftir verður, þegar brennt er hveiti eða korni í sérstökum tilraunaofnum. Þannig er steinefnisinnihald mælt, og inniheldur t.d. 100 kg af heilhveiti 1700 g og rúgmjöl 1800 g. Hveiti, sem húsmæður nota, inniheldur 405 g. Því dekkra sem hveitið er því betra og ef hvítt, þá er það best nýtt og „unbleached", sem þýir, ekki „fullhreinsað" af vítamínum og bragðefnum. Brauð Forfeður okkar voru vanir að matreiða hveitikornið í grauta. Einu sinni gleymdist grauturinn á eldstæðinu og þar með bakaðist fyrsta brauðið. Þessi brauð voru hörð eins og nærri má geta og sjá má á beinafundum frá þessum tíma, hversu tennur þessara manna voru niður slípaðar. Pharaoar, um 3—4000 f.Kr., voru mjög duglegir brauðbakarar. Það voru þeir, sem fyrstir urðu til þess að baka hefbrauð. Aftur var það tilviljun, að afgangur af brauðadeigi gleymdist í steinkeri einu. Nokkrum dögum síðar fannst deigið allt útblásið og héldu menn að illur andi hefði farið í deigið. En eins og viðbrögð og forvitni mannsins eru, var þetta deig sett inn í ofninn og bakað. Til varð fyrsta hefbrauð, réttara sagt: fyrsta súrdeigsbrauð. Aftur á móti voru það forfeður Frakka (Gallar) sem fengu hug- myndina að nota bjórger í brauð- baksturinn. Þeir bökuðu frá þess- um tíma hveitibrauðið, líkt og við þekkjum það í dag. Saga brauðsins er löng og verð- ur ekki sögð nánar hér, heldur rætt um brauð og hollustu þess og jafnframt um brauðbakstur. Ef ekki með brauði, hvaðan þá fáum við daglega vítamín B, og É2, sem er meiri þörf fyrir, þar sem sykurnotkun er eins mikil og hér á landi. Fyrir utan brauð úr heilu korni (90—98%) eru það dökku Brauð sem hollasta fæða Vegna ofangreinds næringar- gildis brauðsins skal hafa það hugfast að neyta ekki meira en 25% af hvítum brauðum daglega. í heilhveitibrauðum eiga hlutföllin á milli hveitis og heilhveitis ekki að vera minni en 50:50. Að bæta ýmsum fræjum (sesam, hörfræ, kúmen, birki o.fl.) í hvít eða ljós brauð breytir ekki næringagild- inu, heldur á að koma í stað trénis úr klíði kornsins og gefa mismun- andi bragð. Nöfn á brauðum, eins og „heilsu ...“, „kraft ...“ o.s.frv. auka söl- una, en fyrir neytandann er það mikilvægara að vita um nær- ingargildi þess. Foreldrar ættu að hafa hugfast að börn og unglingar sem eru á uppvaxtarárum ættu að borða eingöngu dökk brauð. Því það, sem skortir á í uppvextinum, er oft vont að bæta seinna. Frekar seint undrumst við og furðumst á tannskemmdum, ofnæmi, hægðateppu, truflun á taugakerfi o.s.frv. Það er ábyrgð- arlaust að vera of vanafastur, upptekinn, latur og herma eftir þeim næsta í staðinn fyrir að nota sína eigin dómgreind við að velja fæðu sína. brauðin almennt, sem hafa fullt næringargildi. En mikilvægt er í þessu sambandi, hvernig líkaminn eyðir og meltir næringarefnin í brauðinu. Því er þýðingarmikið að brauðin séu rétt og vel bökuð. Með því að borða illa eða hálfbökuð brauð (þétt, blaut o.s.frv.) verða næringarefnin illa nýtt, sama og hálfmelt fæða. Brauðin eiga að vera létt og safamikil. Auk þess ætti að vera auðvelt að skera og smyrja brauðsneiðarnar. Við þekkjum tvenns konar að- ferðir til að koma loftbólum (gas) inn í degið: í hveitideig er notað pressugerð, í rúgmjölsdeig súrdeig eða þurrsúr ásamt pressugeri. I báðum tilfellum eru það gersvepp- ir sem kljúfa sykurinn í hveitinu í kolsýru og alkóhól (loftbólur). I hveitideigi virka einungis ger- sveppir, prótín hveitikornsins hef- ur besta baksturseiginleika. I rúg- rrjölsdeigi vinna gersveppir og tvenns konar mjólkursýrubakterí- ur saman. Prótín og slímefni rúgkornsins hafa ekki eins góða baksturseiginleika. Þarf því að súrna til að auka útþennslu- og vatnsbindandi eiginleika þess. An súr sleppur kolsýran út í bakstrin- um og rúg- eða rúgblönduð brauð verða þung og næringaefnin illa nýtt. Illa bakað rúgbrauð veldur tannskemmdum eins og frans- brauð. Ekki getum við breytt því, að mesti hluti matvæla okkar í dag er verksmiðjuframleiddur og er að- ferðin til að varðveita matvælin óskemmd á háu þróunarstigi. Nú- tímamaðurinn kemst ekki hjá þvi að borða daglega gerilsneyddan mat og í einhverjum mæli rot- varnarefni, en hann gæti forðast það oftar en hann gerir. Tökum sem dæmi kökur og kex, sem enginn mun neita sér stöku sinn- um um, en eru bara til góðs í hófi. Fólk ætti að taka mark á viðvörunum frá læknum og nær- ingarsérfræðingum og láta skyn- semi ráða um val af óspilltum efnum náttúrunnar. (Þýtt tekiA saman úr fra'Úsluritum). „Frá ystu nesjum44 Sagnaþættir Gils Guðmundssonar í nýrri útgáfu ÚT ER komið hjá bókaútgáfunni Skuggsjá, Hafnarfirði, fyrsta bindi af Frá ystu nesjum, endur- útgáfu á vestfirzkum sagnaþátt- um Gils Guðmundssonar. Frá ystu nesjum kom fyrst út árin 1942—1953 í sex heftum, sem fyrir löngu eru uppseld. Þessi nýja útgáfa á Frá ystu nesjum verður í þrem bindum og hefur að geyma allt það efni, sem í fyrri útgáfunni var, og allverulega viðbót að auki. Efni þessa fyrsta bindis er fjöl- breytt. Hér eru frásagnir af horfnum atvinnuháttum, einkum til sjávar, og er þar veigamest ritgerðin „Hans Ellefsen og hval- veiðistöðin á Sólbakka." Hér eru þættir af afreksmönnum og at- kvæðamönnum, sérkennilegu fólki og fornu í lund. Viða er slegið á létta stréngi og gamansöm atvik færð í letur, en í öðrum þáttum greinir frá örlagaríkum og vá- legum tíðindum. Auk þess eru í þessu bindi tvær ritgerðir um ættfræði. „Hen*éttur,“ ný bók eftir Sven Hazel KOMIN er út í íslenskri þýðinfíu ný bók eftir hinn kunna stríðsbókahöfund Sven Hazel. Nefnist hún „Herréttur". Bækur Hazels hafa verið þýddar í yfir 50 löndum. A kápusíðu er m.a. eftirfar- „Sagnir og sögur“ SETBERG hefur sent frá sér „Sagn- ir og sögur“ eftir Björn J. Blöndal og er þetta tólfta bók hans. Hér er að finna 116 sagnir og sögur, mest úr Borgarfjarðarsýslu, en jafnframt eru í bókinni 80 frásagnir um lækningamátt jurtanna og gömul húsráð. andi sýnishorn af ritdómi um bókina: „Hazel segir frá umbúða- laust og frásögnin er oft hörð undir tönn. Mál hermannanna er gróft og kröftugt. Á skemmtihúsum eru þeir ekki alltaf að gæla við hlutina og gamanið er grátt. Hazel þekk- ir þetta af eigin raun og veit að svona er stríðið. Hann töfrar fram eina brjálæðis- kenndu myndina eftir aðra. Við finnum lúsina skríða á skrokknum, kuldann bíta með heljarkrafti og hræðsluna við dauðann stinga eins og nálar.“ Ægisútgáfan gefur bókina út.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.