Morgunblaðið - 19.02.1981, Side 37

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 19. FEBRÚAR 1981
37
Hulda Egilsdóttir
— Minningarorð
Fædd 10. júní 1927.
Dáin 12. febrúar 1981.
Af eilifdar Ijósi bjarma ber
sem brautina þungu Kreióir.
Vort líf, sem svo stutt ok stopult er.
það stefnir á æðri leiðir.
Og upphiminn feKri’ en autca sér
mót öllum oh8 faðminn breiðir.
Mér kom þetta erindi í hug,
þegar ég frétti lát vinkonu minn-
ar, sem nú er kvödd á æðri leiðir
langt um aldur fram. Það eru
minningar allt frá árinu 1948 er
við Hulda urðum vinnufélagar um
nokkurt skeið. Ekki grunaði okkur
á þeim árum að viðkynningin yrði
svo löng. Það var vor í lofti og
stofnun hjúskapar á næsta leiti,
en nokkrum árum seinna bankaði
lítil stúlka hjá mér í Kópavogi og
bauðst til að vera barnapía. Þessi
stúlka sagðist heita Þórdís og vera
nýflutt í hverfið. „Hún mamma
þekkir þig,“ og hún horfði á mig
sínum stóru barnsaugum svo full-
um af einlægni sem börnum er svo
eiginleg. Þar með var endurnýjuð
vinátta sem entist æ síðan og
aldrei bar skugga fyrir þessa
vináttu. Er mér ljúft og skylt að
þakka við þessi tímamót.
Hulda Egilsdóttir var fædd á
Sauðárkróki 10. júní 1927, dóttir
hjónanna Þórdísar Gunnarsdóttur
og Egils Jónssonar, er þar bjuggu.
Hún var elst þeirra systkina og
einkadóttir. Hún fór snemma að
heiman svo sem þá var algengt og
vann lengi með föður sínum, sem
þá var verkstjóri við vegalagn-
ingar í sýslunni. Árið 1951 giftist
hún Sigurði Jóhannessyni raf-
virkja. Börn þeirra eru: Þórdís,
Jóhannes, Egill og Gunnar.
Þau hjón slitu samvistum þegar
börnin voru á bernskuskeiði og þá
hófst baráttan að vera bæði fyrir-
vinnan og móðirin sem ávallt allt
bölið bætti.
Það var hörð barátta en hún var
háð af æðruleysi og festu sem
einkenndu Huldu. Hún fór afar
hljóðlega gegn um tilveruna, miðl-
andi öðrum miklum styrk og hlýju
á hverju sem gekk. Það ríkti kyrrð
í hennar nærveru og það kunnu
vinir og vandamenn vel að meta,
því var oft þröngt setinn bekkur-
inn, hvort heldur var við eldhús-
borðið eða annarsstaðar þar er
hún átti húsum að ráða.
Fyrir nokkrum árum keypti
Hulda heitin verslunina Höfn og
rak til dauðadags. Fyrir aðeins
þrem vikum leit ég þar inn til
hennar sem oftar, þáði þar kaffið,
en því miður var lítill tími til
samræðna, en á meðan Hulda
sinnti vðskiptavinum sínum leit
ég í Ganglera, rit Guðspekifélags-
ins, sem stóð opið á borðinu og las:
„Sá sem aldrei deyr.
Hann (líkamsbúinn, hinn innsti
andi) er ekki fæddur og aldrei
deyr hann. Og úr því hann hefur
tilvist getur hann ekki liðið undir
lok. Ófæddur er hann og ævar-
andi, forn og eilífur og verður ekki
veginn þótt likaminn verði lífi
firrturl... Vopn bíta hann ekki.
Eldar brenna hann ekki. Vötn fá
ekki vætt hann og vindar ekki
skrælt hann ... Hann er sagður
óskynhæfur, óbreytanlegur og
óhugsanlegur. Og ef þú veist að
honum er þann veg farið — skaltu
ekki bera kvíðboga fyrir honum."
— Bhagavad Gita, Sig. Kr.
Pétursson þýddi.
Að endingu votta ég börnum
hennar, foreldrum og öðrum að-
standendum samúð og bið þeim
blessunar Guðs.
S. Bjarnadóttir
„Þú varst trú yfir litlu, því munt
þú verða sett yfir meira.“ Þessi
orð koma í hug minn, þegar ég
minnist minnar góðu vinkonu
Huldú Egilsdóttur. Nú þegar að
leiðarlokum er komið hrannast
upp í huga mér margar ljúfar
minningar og ánægjuleg atvik frá
okkar kunningsskap í gegnum
árin.
Við Hulda unnum saman í 10 ár,
fyrst hjá Mjólkursamsölunni en
síðar vann hún hjá mér í verslun-
inni Höfn á Vesturgötu 12 um
árabil en keypti síðan verslunina
og rak hana sjálf uns yfir lauk.
Hulda var einstaklega góður og
trúr starfskraftur, heiðarleg og
samviskusöm að hverju sem hún
gekk.
Hún var kona sem ekki bar
tilfinningar sínar á torg eða skipti
skapi, þótt á móti blési. Að
eðlisfari var Hulda mjög dul í
skapi og úthrópaði ekki sín vanda-
mál í annarra eyru en var hins-
vegar hrókur alls fagnaðar, ef því
var að skipta.
Hún giftist Sigurði Jóhannes-
syni og átti með honum fjögur
börn, Þórdísi, Jóhannes, Egil og
Gunnar. Eftir nokkurra ára sam-
búð, slitu þau Hulda og Sigurður
samvistum.
Einnig lætur hún eftir sig aldr-
aða foreldra og þrjá bræður. Ég
votta þeim öllum mína innilegustu
samúð og bið góðan Guð að
styrkja börnin og barnabörnin.
Megi þau minnast góðrar og ást-
ríkrar móður og ömmu.
Nú er Hulda burt kölluð í blóma
lífsins, eftir stutta en stranga
baráttu við erfiðan sjúkdóm.
Á lífsbraut sinni lagði hún sig
fram um góðvild og heiðarleika
gagnvart öðrum og mun í hjarta
mínu ávallt skipa þann sess.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi.
Hafðu þökk fyrir allt og allt.
Aðalheiður Eyjólfsdóttir
ATHYGLI skal vakin á því, að afmælis- og
minningargreinar verða að berast blaðinu með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í
miðvikudagsblaði, að berast í síðasta lagi fyrir hádegi
á mánudag og hliðstætt með greinar aðra daga.
Greinar mega ekki vera í sendibréfsformi. Þess skal
einnig getið, af marggefnu tilefni, að frumort ljóð um
hinn látna eru ekki birt á minningarorðasíðum
Morgunblaðsins. Handrit þurfa að vera vélrituð og
með góðu línubili.
Hér eru einfaldar staðreyndir
um grasköggla.
Graskögglar bjóðast nú á mjög
hagstæðu verði: kr. 1.950 tonnið
við verksmiöju.
Það er kraftur í kögglunum
- íslenska kjarnfóðrinu
Graskögglar eru undanþegnir
kjarnfóðursskömmtun.
Bændur, berið saman fóðurgildi
og verð á innlendu og erlendu
kjarnfóðri.
Við tökum þátt í flutningskostn-
aði þegar vegalengd frá verk-
smiðju til kaupanda er yfir 50 km.
Leitið nánari upplýsinga
í verksmiðjunum.
Sími 99-5089.
Dalasýslu
Sími Neðri-Brunná.
Ctguadanc
Terylenekapur i serflokki.
Vorum að fá nýja send-
ingu.
Laugalæk, sími 33755.
Korktöflur
í kvenstærðum
Yfirleöur, ekta skinn meö
skinnfóöruöum korkinn-
leggjum. Sérlega léttar.
Teg: Corine. Litur: Hvítt.
Verð: 137,20.
Póstsendum samdægurs
GRINDEX
miðflóttaaflsdælur mefi eins
efia þrlggja fasa rafmútor
Skjöt og örugg vlögaröerþjönuata
GÍSLI J. JOHNSEN HF. IfoM
StnfiAKnæol 8 - S4mi 73111
MYNDAMOTHF.
PRENTMYNDAGERP
AÐALSTRÆTI I SlMAR. 1 71 52 - 1 7355