Morgunblaðið - 09.04.1981, Side 36

36
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 9. APRÍL 1981
+
Móöir okkar,
JARÞRUÐUR JÓNASDÓTTIR,
lést að Elliheimilinu Qrund 8. apríl.
Ragnheiöur Erla Sveinbjörnadóttir,
Svana Sveinbjörnsdóttir,
Inga Sveinbjörnsdóttir Kindel,
Daöi Sveinbjörnsson.
t
Eiginkona mín og móöir okkar,
GUDRUN RUNÓLFSDÓTTIR,
Lokastíg 24 A,
lést á hjúkrunardeild Landspítalans Hátúni 10B, 8 þ.m.
Þorgeir P. Eyjólfsson,
Erna Þorgeirsdóttir, Guórún Þorgeirsdóttir,
Runólfur Ó. Þorgeirsson.
+
Útför
ÞORSTEINS K.S.H. ÞORSTEINSSONAR,
sem lézt á Elliheimilinu Grund 5. apríl, veröur gerö frá
Fossvogskirkju, föstudaginn 10. aprfl kl. 10.30.
Vinir hina létna.
+
Faöir okkar, tengdafaöir, afi og langafi,
KRISTJÁN EYFJORO GUDMUNDSSON,
Merkurgötu 13, Hafnarfirði,
andaöist í Landspítalanum 3. apríl. Útför hans fer fram frá
Hafnarfjaröarkirkju föstudaginn 10. apríl kl. 14.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaö, en þeim sem vildu minnast
hins látna er bent á líknarstofnanir.
Klara Kristjánsdóttir, Páll Þorkelsson,
Guömundur Skúli Kristjánsson, Áslaug Magnúsdóttir,
Rakel Kristjánsdóttir,
Stemþór Diljar Kristjánsson, Guöfinna Þorvaldsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Gömul kona hefur kvatt þetta
líf, þrotin að kröftum, og það er
lífsins gangur. Hún kveið ekki
dauðanum, var trúuð kona og átti
sér von um góða heimkomu. Mér
er bæði ljúft og skylt að minnast
þessarar konu, því þetta var hún
Dedda mín.
Frá því ég man eftir mér hefur
Dedda verið stór hluti af mínu lífi,
og mikið var hún mér góð, þegar
hún móðir mín dó. Dedda giftist
ekki og eignaðist ekki börn, en þau
eru ótalin börnin sem hún gladdi
og veitti skjól á langri ævi. Hún
átti stórt, viðkvæmt hjarta og
hlýjar hendur og hugur fylgdi
máli í öllum hennar gjörðum.
Guðríður fæddist á Bjarna-
stöðum í Grímsnesi 11. júlí 1894.
Foreldrar hennar voru hjónin
Katrín Kristjánsdóttir Schram,
systir Ellerts skipstjóra í Reykja-
vík, og Ingvar Guðbrandsson
bóndi þar. Börn þeirra, er upp
komust, voru þessi: Hallbjörg,
Guðríður, Árni, dó um tvítugt,
Jóna, Frímann og Sigurbjörn. Eft-
ir lifa nú Hallbjörg, Sigurbjörn og
uppeldissystir þeirra systkina,
Margrét Þórðardóttir.
Guðríður ólst upp á heimili
foreldra sinna og fluttist árið 1914
með þeim að Þóroddsstöðum. Upp-
komin gerðist hún aðstoðarstúlka
á Mosfelli hjá séra Þorsteini
Briem í veikindaforföllum hús-
freyju. Dvöl hennar á Mosfelli
varð henni góður skóli og hún
minntist ætíð veru sinnar þar með
+
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og
útför bróöur okkar,
BERGSTEINS SIGURÐAR BJÖRNSSONAR.
Ragnheiöur Björnsdóttir,
Guórún Björnsdóttir,
Elín Björnsdóttir.
Guðríður Ingvars-
dóttir — Minning
Fædd 11. júlí 1894.
Dáin 30. marz 1981.
+
Eiginmaöur minn og faöir okkar,
GUOBJÖRN JAKOBSSON,
bóndi,
Lindarhvoli, Þverárhlíö,
andaöist í sjúkrahúsinu á Akranesi 6. apríl.
Útför hans fer fram frá Norötungukirkju laugardaginn 11. apríl kl.
14.00. Jarösett veröur í Hjarðarholtskirkjugaröi.
Ferö veröur frá Umferöarmiöstöðinni kl. 11 þann dag.
Cecilía Helgason,
Jón G. Guöbjörnsson,
Sigurbjörg G. Jóhannesdóttir,
Óskar Guðbjörnsson,
Fjóla Guöbjörnsdóttir,
Hulda Guöbjörnsdóttir.
+
Móöir okkar,
ÁSGERÐUR SIGRÍÐUR BJARNADÓTTIR
frá Hellissandi,
Skólabraut 35, Seltjarnarnesi,
veröur jarösungin frá Fossvogskirkju föstudaginn 10. apríl kl. 15.
Börnin.
+
Útför bróöur okkar,
KJARTANS ÞÓROARSONAR,
loftskeytamanns,
fer fram frá Fossvogskapellu föstudaginn 10. apríl kl. 13.30.
Erlendur Þóröarson,
Ragnheiöur Lilja Lennon,
Halldór Þóröarson.
+
Útför móöur minnar, tengdamóöur, ömmu og langömmu,
SIGRÍOAR HALLBJÖRNSDÓTTUR
frá Einarslóni,
Þverholti 2, Keflavík,
fer fram frá Keflavíkurkirkju laugardaginn 11. apríl kl. 14.00.
Þeim sem vildu minnast hinnar látnu er bent á Styrktarfélag
sjúkrahúss Keflavíkurlæknishéraös.
Guðbjörg Þorvaldsdóttir, Auöunn Guömundsson,
Þóra Steina Þóróardóttir, Geir Ssedal Einarsson,
Gunnar Sigurbjörn Auöunsson, Anna Auöunsdóttir,
Þorvaldur Helgí Auöunsson, Sigríóur Ásta Geirsdóttir.
+
Þökkum innilega samúö og vináttu viö andlát og útför systur
okkar,
KRISTÍNAR GISSURARDOTTUR.
Svanhildur Gissurardóttir,
Jónína Gissurardóttir,
Guörún Gissurardóttir,
Guómundur Gíssurarson.
+
Innilegustu þakkir fyrir auösýnda samúð og hlýhug viö andlát og
útför eiginmanns míns,
SIGUROAR S. SÆMUNDSSONAR
frá Landakoti.
Fyrir hönd vandamanna.
Ragnhildur Jónsdóttir.
+
Hugheilar þakkir færum viö öllu því marga fólki sem auösýndi
okkur samúö viö andlát dóttur okkar, systur og dótturdóttur,
NÍNU LEE HUTCINS.
Guö blessi ykkur öll.
Jóna Kristín Hutcins, Charles Hutcins,
Katrín Steinunn Hutcins,
Steinunn Jónsdóttir, Guðmundur Kristmundsson.
+
Hjartans þakkir til allra þeirra sem auösýndu okkur samúö og
hlýhug vegna andláts
ODDS JÓNSSONAR,
Fagurhólsmýri.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Borgarspítalans í Reykjavík fyrir
góöa umönnun.
Guö blessi ykkur öll.
Nanna Siguröardóttir,
Halldóra Oddsdóttir, Helga Oddsdóttir,
Sigríöur Oddsdóttir, Hróbjartur Ágústsson,
Guömunda Jónsdóttir og fjölskylda,
Sigurjón Jónsson og fjölskylda.
ánægju. Síðar lá leiðin til Reykja-
víkur, en þangað fóru þær systur
til skiptis í vistir á góðum heimil-
um, svo sem þá var siður, bæði til
að læra og vikka sjóndeildarhring-
inn. Milli þess var hún heima hjá
foreldrum sínum uns hún flutti til
Reykjavíkur haustið 1934. Næsta
vor réðst hún svo til Mjólkursam-
sölunnar sem þá var nýstofnuð og
þar vann hún allan sinn starfsald-
ur, þangað til hún varð að hætta
sökum aldurs, árið 1970. Eftir það
vann hún þó í stöðinni við afleys-
ingar, síðast sumarið 1974, er hún
stóð á áttræðu. Hún var heiðruð
ásamt 13 öðrum samstarfsmönn-
um á 30 ára afmæli samsölunnar
og fékk gullúr í heiðursskyni fyrir
trúmennsku í störfum.
Guðríður vildi vera sjálfstæð og
fór sinna eigin ferða. Kannski var
það útþrá, sem réð því að hún
dreif sig i siglingu strax og hún
hafði tækifæri til eftir seinna
stríð, þá komin yfir miðjan aldur.
Hún hafði gaman af að ferðast.
Ferðalögin urðu fleiri bæði inn-
anlands og utan. Hún heimsótti
Katrínu bróðurdóttur sína til
Danmerkur og gaf sér það í
afmælisgjöf, þegar hún varð átt-
ræð, að fara til Ameríku og sækja
okkur hjónin og synina heim, sem
varð okkur öilum til mikillar
ánægju.
Árið 1942 varð að samkomulagi,
að Guðríður fengi herbergi á
heimili foreldra minna gegn því að
hjálpa móður minni við heimil-
isstörfin. Það samkomulag varð
heilladrjúgt og varð að ævilangri
gagnkvæmri vináttu. Starfsfúsar
hendur hennar fengu nóg að vinna
á barnmörgu heimili eftir að við
yngri systkinin fæddumst. Hún
reyndist okkur góð fóstra. Hún tók
þátt í gleði okkar og sorgum jafnt
sem hversdagslegu amstri eins og
hún gat. Minning móður okkar var
henni afar kær.
Guðríður var fremur lágvaxin
og samsvaraði sér vel. Hún hlaut í
vögKugjöf góða lund og engri
manneskju hef ég kynnst, sem var
eins bóngóð og hún. Hún var létt á
fæti, óvenju heilsuhraust og ung-
leg og hélt starfsorku fram í háa
elli.
Guðríður var alþýðukona, ólst
upp við mikla vinnu og kjör, sem
minni kynslóð eru óskiljanleg.
Samt vannst henni tími til að læra
sauma og hannyrðir og allt sem
hún snerti á bar vott meðfæddrar
vandvirkni og smekkvísi. Henni
tókst líka að setja svip á umhverfi
sitt og var verðugur fulltrúi þeirra
kvenna, sem hlutu að vinna öðrum
allt sitt líf og mættu mismiklum
skilningi samferðamanna sinna
eins og gengur.
Guðríður eignaðist með tíman-
um vistlegt heimili, sem henni
þótti vænt um og þar leið henni
vel. I hennar hús kom enginn án
þess að þiggja veitingar. Hún
veitti gestum sínum af eðlislægri
rausn, sem átti rætur í gamalli
íslenskri bændamenningu. Svo var
talað um gamla daga og þá var
stutt í bros og gert að gamni sínu.
Fyrir tveimur árum varð Guð-
ríður fyrir því slysi að lærbrotna.
Brotið greri vel og hún sýndi
mikla hörku og dugnað við að
þjálfa sig og var á góðum bata-
vegi. Þá tókst svo slysalega til að
hún datt heima hjá sér og tognaði
illa í mjöðminni. Eftir það átti
hún erfitt um gang og varð það
henni þungt áfall að komast ekki
allra sinna ferða eins og hún var
vön. Þá gerðust dagarnir stundum
langir hjá gamalli konu. Henni
tókst þó að halda heimili, þar til
hún fékk heilablóðfall í júní sl.
og lamaðist að mestu. Hún var
flutt á Landakotsspítala og þar
fékk hún frábæra aðhlynningu og
alla hjálp, sem læknar og hjúkr-
unarlið gátu veitt. Það breytti
litlu um það, að við vissum í
rauninni litið hvað henni leið, þótt
þær stundir kæmu, að hún fylgd-
ist eða virtist fylgjast með öllu.
Svo þurru kraftar hennar smátt
og smátt.
Nú er Dedda dáin. Hún skildi
svo við heimili sitt, að hver hlutur
var á sínum stað og allt tandur-
hreint. Þannig var öll hennar
gerð. Blessuð sé minning hennar.
Kristin Lárusdóttir Blöndal