Morgunblaðið - 06.06.1982, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 6. JÚNÍ1982
Þeir félagar Sigurvin Georgsson og Ragnar Guðjónsson rcðast við i Hellissandi.
Núerléttaðslá!
Við kynnum nýju sláttuvélina okkar,
SNOTRU, sem er framúrskarandi létt og
lipur. Hún er útbúin hljóðlátri 3,5 hestafla
fjórgengisvél (nágranninn þarfekki að
kvarta) með mismunandi hraðastillingum
og notar aðeins óblandað bensín.
Sláttubreiddin er 46 cm sem þýðir
færri ferðir yfir grasflötina. Einnig eru 3
hæðarstillingar á vélinni, þannig að
hnífurinn getur verið mismunandi hátt
frá jörðu en það kemur sér vel á ójafnri
grasflöt. Lögun hnífsins gerir það að
verkum að grasið lyftist áður en það
skerst, þannig að grasið verður jafnara á
eftir.
Utan um SNOTRU er epoxyhúðað
stálhús sem fyrirbyggir óþarfa skrölt
ogryð.
Með SNOTRU er hœgt aðfá sér-
stakan graspoka, sem gerir rakstur
óþarfan.
Að síðustu, þá slœr SNOTRA aðrar
sláttuvélar út hvað verð snertir, sem er
aðeins kr. 3560.-
SnðBa)
EB BYGGINGAVÖRUR HE
SUÐURLANDSBRAUT 4. SÍMI 33331.
„Ef sjórinn bregst
þá bregst allt“
Við keyrðum fram á nokkra
trillukarla á Hellissandi vera að
flytja eina trilluna niður í flæð-
armálið. „Þessir ungu bjartsýnis-
menn voru að kaupa þessa trillu,"
segir einn þeirra, Ragnar Guð-
jónsson, og bendir á tvo unga
menn sem eru í hópnum. „Ég er
sjálfur búinn að vera í þessu í sjö
til átta ár, keypti mér trillu á
Hornafirði og hef róið héðan út.
Nei, ég er ekki fæddur hérna, ég er
fæddur og uppalinn í Reykjavík,
og var til sjós á ýmsum stöðum á
landinu, hef liklega verið um 20 ár
á sjónum. Hingað kom ég til að
geta verið meira heima hjá mér,
ég fer út fjögur til fimm á morgn-
ana og kem heim á kvöldin."
— Hvernig hefur veiðin verið?
„Ætli ég hafi ekki fengið svona 40
tonn í maí að meðaltali. Maður
fær suma dagana ekki neitt, aðra
daga fær maður allt að tvö til þrjú
hundruð tonn.“
— Er ekki einmanalegt að roa alltaf
einn?
„Ég kann mjög vel við þetta,
maður er sjálfs sín herra, mér
finnst ágætt að vera einn. Konan
mín er líka með mér í þessu, hún
beitir línuna í landi, þegar mest er
að gera fáum við reyndar aðra
með okkur í þetta líka.“
— Hefurðu lent í einhverjum
óhöppum?
„Ég fór einu sinni með lúkuna í
spilið, það er ekkert óhapp mað-
ur.“
— Hvernig finnst þér svo að búa
hérna?
„Ágætt alveg. Þetta þorp er
reyndar langt á eftir tímanum,
her er enginn iðnaður, og ef sjór-
inn bregst þá bregst allt.“
-VJ
„Ég hefi hausað,
flaícað, flatt og fengist
við að beitau
Rætt við Guðmund Einarsson á Hellissandi
„ÞAÐ LÍZT MÉR illa á að þú nýtir ekki kjaftinn á mér meira
en í stutt rabb, það er ekkert vit í því, góði minn,“ sagði
Guðmundur Einarsson á Hellissandi þegar ég vildi rabba við
hann stundarkorn um Þorvaldsbúð, sem byggð hefur verið
upp á nýjum stað eftir teikningum af hinni fornu búð. Guð-
mundur er 86 ára gamall, eða svo gott sem, fæddur 1896,
hinn hressasti og gaf ekkert eftir á árinni í spjallinu.
„Heilsan er góð, þótt þræl-
dómurinn hafi verið nógur,"
sagði hann.
„Jú, Þorvaldsbúð var löngu
byggð áður en ég fæddist" en ég
þekkti húsið vel, þetta var frið-
helgur staður hjá okkur strák-
unum til þess að prakkarast. Við
áttum þarna innhlaup, en síðast
bjuggu í henni Guðmundur
Þorsteinsson og Þuríður kona
hans. Þegar þeir fóru að byggja
upp búðina sem fyrrum stóð
frammi á sjávarkambinum, en
er nú kominn í Sjómannagarð-
inn sem er eins konar samkomu-
og skrúðgarður, þá varð mér að
orði:
Ekki er höndin orðin lúd
ylur streymir móti.
Þorvaldar hér byggja upp búð,
bæói af torfi og grjóti.
Þorvaldarbúð var byggð á
fyrrihluta 19. aldar, en þá var
hér mikið útræði og það voru
Vestureyingar, það er Bjarney-
ingar, sem voru í búðinni.
Jú, ég hef átt heima hér lengst
af, bý í Klettsbúð á Hellissandi,
þar sem nú er verið að byggja
Landsbankann. Sjómaður hef ég
verið lengst af og varla farið
héðan. Fyrst fór ég að flýja í
burtu 24 ára gamall til Reykja-
víkur á skakkútter með Friðrik
heitnum Ólafssyni, kenndum við
Ásu. Það var árið 1920, veturinn
sem hann Valtýr fórst.
Svo lá leiðin hingað og þangað
um landið til þess að afla fjár,
maður varð að hafa í sig og á.
Eftir 1940 hætti ég að stunda
sjóinn, en vann við ýmislegt, í
frystihúsinu, á Lóranstöðinni og
1946 kaupi ég fyrsta bílinn,
Willis-jeppa af þeirri árgerð.
Hann átti ég í 18 ár og vann með
hann við margt. Ég hef unnið
mín störf alveg fram til þessa,
enda veitir ríkiskassanum víst
ekki af að fá einhverjar auka-
tekjur, eða mér hefur fundist
það.
Annars hefur það litla þýð-
ingu að velta sér stöðugt upp úr
vandamálunum nema að sjá
broslegu hliðina einnig. Ef mað-
ur hefur átt einhverja hluti til
kímnigáfu er hún hagkvæmust í
bundnu máli og þess vegna hef-
ur maður róið á þau mið, þótt
aldrei hafi ég skrifað upp mínar
Grein: Árni Johnsen
Myndir: Ragnar Axelsson
Guðmundur hjá hinni nýju Þorvaldsbúð, sjóbúð á Hellissandi.