Morgunblaðið - 20.10.1982, Blaðsíða 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 20. OKTÓBER 1982
+
Faðir okkar, tengdafaöir og afi,
ÞORLAKUR GUOLAUGSSON,
Efstalundi, 8 Garðabæ,
andaöist í St. Jósefsspitala Hafnarfiröi, þriöjudaginn 19. október.
Sigríöur Þorláksdóttir, Kjartan Steinólfsson,
Eyþór Þorlóksson,
Katrin Þorlóksdóttir
og barnabörn
t
Bróöir okkar,
GUÐMUNDUR PÉTUR GUÐMUNDSSON,
Austurbrún 4,
veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju, fimmtudaginn 21. þ.m., kl.
13.30
Anna G. Beck, Steinar Guömundsson.
t
Útför
MARGRÉTAR VALDIMARSDÓTTUR,
Gaulverjabæ,
fer fram frá Gaulverjabæjarkirkju, laugardaginn 23. okt. kl. 14.00.
Ferö frá Umferöarmiöstööinni kl. 12.30.
Guöjón SigurAsson, börn og
tengdabörn.
t
Útför eiginkonu minnar og móöur okkar,
ÖNNU JÓNSDÓTTUR BJARNASON,
Merkjateigi 2, Mosfellssveit,
fer fram frá Fossvogskapellu fimmtudaginn 21. október kl. 3 síö-
de9'S Gunnar Bjarnason,
Anna Bjarnason, Atli Steinarsson,
Jón Péll Bjarnason.
t
Systir okkar,
HREFNA EGGERTSDÓTTIR
frá Fremri-Langey, Ásvallagötu 59,
andaöist á Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund, aöfaranótt 17. okt.
Kjartan Eggertsson, Friörika Eggertsdóttir,
GuArún Eggertsdóttir.
t
Ástkær eiginkona mín og móöir okkar,
SIGURBJÖRG SIGRÍOUR ÞORBERGSDÓTTIR,
Þingholtsstræti 33,
andaöist i Borgarspítalanum 18. þ.m.
Sigfrid B. SigurAsson,
SigurAur SigfreAsson,
AuAur SigfreAsdóttir,
Ásta SigfreAsdóttir,
t
Eiginkona min, móöir, tengdamóöir og amma,
KARA BRIEN,
lést í Hrafnistu 18. október.
Helgí Skúlason,
SigurAur Helgason, Artíe Helgason,
SigríAur Helgadóttir, Póll Sígurósson
og barnabörn.
t
Eiginmaöur minn,
JÓN ADÓLFSSON,
Traöarlandi 10,
lést 12. október i sjúkrahúsi i Tegernsee, V-Þýskalandi.
Jaröarförin fer fram frá Bústaöakirkju, föstudaginn 22. október kl.
10.30.
María G. Þorlóksdóttir.
t
Móðir okkar,
BJARNEY JÖRGENSEN,
FurugerAi 1,
andaöist á Vifilsstööum, mánudaginn 18. október.
Bent Jörgensen,
Per Jörgensen,
Inga Jörgensen.
María Wendel Benja
mínsson - Minning
l'ædd 18. október 1887
Dáin 23. nóvember 1981
Þann 23. nóvember 1981 andað-
ist í Herkimer, N.Y. elskuleg vin-
kona mín, María Benjamínsson, og
langar mig til, þótt af vanmætti
sé, að flytja henni síðbúna kveðju.
María fæddist á Þingeyri við
Dýrafjörð 18. október 1887 og var
því á 95. aldursári þegar hún lést.
Koreldrar hennar voru Svanfríður
Ólafsdóttir Wendel og Fridrich
Reinhard Wendel verslunarstjóri
við Gramsverslun á Þingeyri. F.R.
Wendel missti fyrri konu sína frá
mörgum börnum og var Svanfríð-
ur seinni kona hans. Svanfríður og
Wendel eignuðust tvö börn, Maríu,
sem áður getur, og Harald hús-
gagnasmíðameistara. María ólst
upp á Þingeyri við mikið ástríki og
þar kynntist hún verðandi eigin-
manni sínum, Ólafi Benjamíns-
syni, ættuðum frá Hesteyri við
Isafjarðardjúp. Ólafur vann við
Gramsverslun undir handleiðslu
föður hennar. Árið 1906, að mig
minnir, þegar Wendel var kominn
á eftirlaun, fluttust Wendelshjón-
in til Schleswig-Holstein og tóku
þar á leigu veiðihús á stóru land-
setri. Þar gat Wendel stundað
gamait áhugamál sitt, dýraveiðar.
Jafnframt hafði hann eftirlit með
veiðum fyrir landeigendur, og
mun sú staða hafa verið við hans
hæfi. Wendel var afskaplega sam-
viskusamur og heiðarlegur, þar að
auki afbragðs skytta og veiðimað-
ur. I Þýsklandi undu hjónin sér vel
í mörg ár, en svo skall fyrri heims-
styrjöldin á með ölium þeim
hörmungum sem henni fylgdu.
Þeir sem taldir voru vel efnum
búnir sultu heilu hungri og neydd-
ust tii þess að selja smátt og smátt
dýrmæta muni fyrir lítið tii þess
að geta dregið fram lífið. Inni-
stæður í bönkum og verðbréf urðu
að engu, þetta var algjört hrun.
Þarna misstu Wendels-hjónin al-
eigu sína eins og svo margir aðrir.
Eftir að stíðinu lauk fluttu hjónin
til íslands og voru á vegum Maríu
og Ólafs upp frá því. Ólafur og
María héldu brúðkaup sitt í Osló,
því þar bjuggu flest hálfsystkini
hennar, en settust að í Kaup-
mannahöfn og áttu þar heima í
nokkur ár. María og Ólafur eign-
uðust þrjár dætur, Ástu, sem
fæddist í Kaupmannahöfn, Sonju,
og Rögnu, sem dó í bernsku.
Heimili Maríu og Ólafs var sann-
kallað menningarheimili, prúð-
mennska og heiðarleiki var þeirra
aðalsmerki. Þau lásu mikið og
áttu öll skáldverk þekktustu rit-
höfunda Norðurlanda ásamt þýsk-
um snillingum. Harald, bróðir
Maríu, lærði trésmíði hér heima,
en fór svo til Þýskalands til fram-
haldsnáms og lauk þar meistara-
prófi í sínu fagi. Hann var með
afbrigðum vandvirkur og oft trúað
fyrir verkefnum sem aðrir höfðu
ekki tök á. í Þýskalandi kynntist
hann konu sinni, Luise Wendel f.
Rickert. Hún var hjúkrunarkona
að mennt, gáfuð og bókhneigð og
átti mikið af góðum bókum. Luise
var elskuleg kona og öllum sem
kynntust henni þótti vænt um
hana, enda var hún einstaklega
tryggur vinur vina sinna. Harald
Þörir Baldvin
Þorkelsson - Minning
Fæddur 2. ágúst 1961
Dáinn 19. júlí 1982
Sterk er minning mín um Ijúfan
dreng, félaga og frænda, er minn-
ingin sveipar huga minn, og ég
minnist liðins tíma. Sé ég fyrir
mér þrjá unga sveina, Tóta,
Samma og mig, þar sem við
skemmtum okkur á Samsölujóla-
balli hjá Jónu ömmu, í afmælis-
veislu, eða bara í heimsókn hjá
hver öðrum. í þessum litla hópi
ríkti ávalit glaðværð, kátína og
göslagangur og var ætíð mikið um
að vera er við hittumst. Ég minn-
Tveir flýja
Kad Bramstedt, Vestur-
hvskalandi, 18. október. AIV
TVKIR Austur-Þjóóverjar notuðu
gúmmíbát til að fara um Fystrasaltið
og flýja þannig yfir til Vestur-Þýska-
lands, er haft eftir lögreglunni í þess-
um norður-þýska bæ í dag.
Mennirnir tveir, sem eru 19 og 27
ára gamlir, komu til strandar í
nánd við Grömitz snemma í morg-
un, eftir að hafa lagt upp frá Meckl-
enburg-flóa seint í gærkvöld.
ist þess með þökk að alltaf var
mér tekið sem bróður af þeiní
bræðrum og aldrei komst hnífur-
inn á milli okkur. En árin líða,
maður eldist og sér æskuna sem
horfinn tíma, tíma sem leggur
grunninn að framtíð einstaklings-
ins, tíma þar sem orðið dauði á sér
ekki bústað í sálu okkar. Á þeim
tíma sátum við og lögðum fram-
tíðina niður fyrir okkur. Ég minn-
ist þess tíma með gleði og söknuði
og löngun til þess að lifa þá aftur
með þessum félögum mínum. En
eins og elding sem leiftrar á himn-
um heggur ljárinn eldsnöggt og
óvænt og skarð myndast sem aldr-
ei verður fyllt. Tómið verður svo
mikið og sorgin svo djúp og sár.
Vonleysið nær á okkur tökum og
við stöndum svo ráðþrota gagn-
vart þessum vágesti, dauðanum,
sem engum hlífir þar sem hann
ber að garði. Ég mun ávallt minn-
ast Tóta sem eins ljúfasta og glað-
værasta drengs sem ég hef þekkt.
Hann var svo fullur af lífi og kát-
ínu að það sé erfitt að sætta sig
við að hann er allur og farinn
jörðu frá. En minnumst orða Jes-
ús Krists: Sannlega, sannlega segi
ég yður, ef nokkur varðveitir mitt
+
Eiginmaöur minn, faöir okkar, sonur og bróöir,
MARTIN MARTINSSON,
Hvarfisgötu 29, SiglufirAi,
lést á Borgarspítalanum laugardaginn 16. október.
GuAbjörg Sigþórsdótfir og börn,
Katrín Gísladóttir
og systkini hins létna.
og Luise eignuðust fjögur mann-
vænleg börn. Þau eru Adolf,
Ragna, Kristján og Svanhild, öll
eru þau mætir borgarar og dugn-
aðar fólk. Nú eru þessi hjón bæði
látin.
Þegar Emil Nielsen lét að störf-
um sem forstjóri Eimskip var
Ólafur Benjamínsson kosinn eftir-
maður hans, en stuttu áður en
hann átti að taka við stöðunni
veiktist hann skyndilega og náði
aldrei heilsu eftir það. Þetta voru
sorgleg og erfið ár hjá fjölskyld-
unni þar til yfir lauk. Það voru
þung spor, sem María steig, þegar
hún árið 1946 tók þá ákvörðun að
flytja alfarin til Bandaríkjanna
frá landinu sem hún unni svo
heitt, en dætur hennar voru báðar
búsettar í Bandaríkjunum og gift-
ar þarlendum mönnum. Það sem
varð til þess að hún tók þessa
ákvörðun var ómótstæðileg löngun
til þess að vera með barnabörnum
og síðan barnabarnabörnum og
fylgjast með uppvexti þeirra og
þroska, enda voru þau sólargeislar
í lífi hennar. Ásta og móðir henn-
ar höfðu alla tíð búið saman og
voru mjög samrýndar. I Herkimer
leið Maríu vel hjá Ástu, og tengda-
sonurinn var eins og hennar eigin
sonur og fjölskylda hans tók henni
opnum örmum og hún eignaðist
þar marga góða vini og nágranna.
Fyrir fáum árum varð hún fyrir
því slysi að detta heima hjá sér og
brotna svo illa að hún varð að
dvelja á hjúkrunarheimili upp frá
því. Það fór vel um hana á þessu
heimili og hún fékk heimsóknir
daglega af skyldfólki og vinum.
Það var mín gæfa í lífinu
að kynnast þessari fjölskyldu,
fyrst sem barn á Þingeyri og síðar
í Reykjavík, og eignast vináttu
hennar. Allt sem þessi hjón gjörðu
fyrir mig fyrr og síðar verður
seint fullþakkað.
Jarðneskar leifar Maríu voru
sendar heim til íslands og hvíla nú
við hlið manns hennar og litlu
dótturinnar í gamla kirkjugarðin-
um við Suðurgötu. — Hún er kom-
in heim.
Guð blessi Maríu Benjamínsson
og ástvini hennar lífs og liðna.
Hafi hún þökk fyrir allt og allt.
S.S.
orð skal hann aldrei að eilífu sjá
dauðann.
Elsku Keli, Sísí og börn, ég og
mín fjölskylda sendum ykkur
okkar innilegustu samúðarkveðjur
og biðjum algóðan guð að hugga
ykkur í ykkar miklu sorg. Megi
ljós Jesú Krists gefa ykkur styrk
um ókomna framtíð.
Ingi
Járnbrautarslys
Buenos Aires, 18. október. Al*.
YFIRVÖLD járnbrauta í Argentínu
tilkynntu í dag að a.m.k. 32 hefðu
látið lífið og 70 slasast, er tvær far-
þegalestir rákust saman í gærkvöldi
nálagt Quilmes, tuttugu kílómetra
suður af Buenos Aires.
Fimmtán þeirra, sem eru slasað-
ir, munu vera í lífshættu.
Slysið átti sér stað þegar hrað-
lest ók á lest er hafði staðnæmst
skömmu áður, rétt áður en komið
er inn á brautarstöðina í Quilmes.
Ekki var ljóst hvers vegna lestin
hafði staðnæmst en talið er líkleg-
ast að um bilun í merkjabúnaði
hafi verið að ræða.