Morgunblaðið - 21.11.1982, Síða 44

92
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 21. NÓVEMBER 1982
c 1982 Unlvtrnl Pt«»» S>nillc»H

\yiL qjarnan me.r- ondliislyft/ngu,
ep konon nnin set^ir eyrun úi m^r
séu no'^u hó. -fyrir.
Með
morgunkaffinu
Ég segi þaö enn og einu sinni, að
ef hún biður um kauphækkun á ný,
þá er það ég en ekki þú sem ákveð
það.
HÖGNI HREKKVÍSI
JML
A'FiL&
*■»+ % 1982
McNaught Synd.. Inc.
r>
Éq opncxb mlna pakka SjdIfvri
Við umferðarljósin á gatnamótum Lyngáss og Hafnarfjarðarvegar.
Virða ekki umferðarljósin
Sigrún Gísladóttir skrifar:
„Velvakandi góður!
Ég leita nú aðstoðar þinnar til
þess að vekja athygli ökumanna á
tiltölulega nýkomnum umferðar-
ljósum á einum mesta umferðar-
vegi landsins, þ.e.a.s. Hafnarfjarð-
arvegi, í þeirri von að ábendingin
gæti e.t.v. orðið til þess að afstýra
slysi á þessum stað. Lítið lát virð-
ist ætla að verða á slysaöldunni
sem nú gengur yfir okkur og linnir
naumast fyrr en eitthvað verður
að gert.
Hafnarfjarðarvegurinn, þessi
mikla umferðaræð, liggur eins og
alþjóð veit, þvert í gegnum bæjar-
félagið Garðabæ. í kjölfar breikk-
unar vegarins hafa verið tekin í
notkun tvenn umferðarljós til þess
að auðvelda umferð akandi og
gangandi vegfarenda um og í
gegnum bæinn.
Síðastliðinn vetur var kveikt á
umferðarljósum við gatnamót Víf-
ilsstaðavegar og Hafnarfjarðar-
vegar og eru þau nú virt af öllum
ökumönnum, enda flestum í
fersku minni hið hörmulega
dauðaslys sem þar varð, stuttu
eftir tilkomu ljósanna.
En nú í sumar voru tekin í notk-
un önnur ljós, örlítið sunnar, þ.e.
a.s. við gatnamót Lyngáss og
Hafnarfjarðarvegar. Aður voru
þar einungis lítil gönguljós. Börn
okkar Garðbæinga, sem búum
vestan (sjávarmegin) Hafnar-
fjarðarvegar, verða að fara yfir
veginn við umrædd ljós til þess að
komast í skólann. Við búum ekki
svo vel að geta séð börnunum fyrir
samfelldum skólatíma, þannig að
þessi börn fara ekki aðeins tvisvar
á dag jrfir á ljósunum, heldur fjór-
um sinnum flesta daga vikunnar.
Að auki þurfa nær allir nemendur
Fjölbrautaskóla Garðabæjar að
fara þarna yfir.
Af framansögðu hljóta allir að
sjá, hversu mikilvægt það er að
þarna sé sköpuð aðstaða fyrir
gangandi vegfarendur til að kom-
ast greiðlega og örugglega yfir
„fljótið mikla" eins og vegurinn er
stundum nefndur.
Við höfum lengi beðið þessara
ljósa í þeirri trú að þau gæfu
börnunum meira öryggi en litlu
gönguljósin sem við höfðum áður.
Börnin, sem fara yfir á ljósunum,
bíða þar til græni kallinn lýsir á
móti þeim. Þá ganga þau óhikað
yfir götuna, eins og þeim hefur
verið kennt, því að þá stöðvist um-
ferðin og öllu sé óhætt. Græni
kallinn lýsir börnunum — rauða
ljósið blasir við ökumönnum úr
einum fimm götuvitum, þannig að
ljósin fara ekki framhjá neinum.
En hvað skeður? Stöðva ekki
ökumenn bíla sína við rautt ljós?
— Nei, það er hin hrikalega stað-
reynd, að fjöldinn allur af bílstjór-
um sem þarna aka, virðir ekki um-
ferðarljósin, heldur ekur áfram á
rauðu ljósi.
Fokið er í flest skjól, þegar öku-
menn skilja ekki, að það er lífs-
spursmál fyrir alla í umferðinni,
jafnt fyrir akandi sem gangandi,
að umferðarljósum sé skilyrðis-
laust hlýtt.
Fyrstu vikurnar eftir að ljósin
komu taldi maður sér trú um að
athugunarleysi ökumanna væri
um að kenna, þeir færu óvart yfir á
rauðu Ijósi, enda þótt sú afsökun
hjálpaði lítið, ef slys hlytist af. En
undanfarið höfum við orðið vitni
að því aftur og aftur, að ökumenn
keyra vísvitandi yfir á rauðu.
Flestir ökumenn fara eftir settum
umferðarreglum, en ekki þarf að
staldra lengi við umrædd ljós til
þess að verða vitni að vítaverðum
umferðarbrotum sem þessum.
Út yfir allt tók hér á dögunum,
þegar ég gekk ásamt börnunum
mínum yfir við ljósin. Græni kall-
inn lýsti á móti okkur. Við vorum
komin rúmlega hálfa leið yfir,
þegar bíll kom aðvífandi sunnan
að, á leið til Reykjavíkur. I stað
þess að stansa, eins og allir hinir
gerðu, þá ók hann áfram á rauðu
ljósi — og flautaði síðan kröftug-
lega á okkur, sem gengum á móti
grænu ljósi.
Lífið og limirnir eru mikilvæg-
ari en það að halda réttinum til
streitu, svo að við hrökkluðumst
til baka, til þess að ökuníðingur-
inn kæmist leiðar sinnar.
Hvernig má það vera, að sam-
tímis því sem dýrkun á hvers kon-
ar menningu og menntun er í al-
gleymingi, ráði lögmál frumskóg-
arins í umferðarmálum okkar —
og eitthvað sem heitir umferðar-
menning virðist ekki til?
Er það ekki heldur of dýru verði
keypt að hörmuleg slys verði að
eiga sér stað til þess að ökumenn
skilji mikilvægi þess að virða um-
ferðarljósin?
Að lokum þetta: Leggjumst öll á
eitt, jafnt akandi sem gangandi
vegfarendur, og förum skilyrðis-
laust eftir settum reglum í um-
ferðinni, ekki bara stundum, held-
ur alltaf. Virðum umferðarljósin,
ekki bara sums staðar, heldur alls
staðar. Þá mun okkur vel farnast."
Stjórnmál:
Annað og meira en sand-
kassaleikir og sullumbull
Halldóra Kristinsdóttir skrifar:
„Kæri Velvakandi!
Nú er ríkisstjórnin altekin upp-
dráttarsýki, sem ekki getur lyktað
nema á einn veg. Meirihluti henn-
ar var aldrei stór, en hann var
þjóðinni of dýr, svo að notuð sé
nýjasta röksemdafærsla Stein-
gríms Hermannssonar.
En hvað tekur svo við? Væri
bræðingur Bandalags jafnaðar-
manna, kvennaframboðs og ann-
arra lukkuriddara það afl, sem
gæti tosað þjóðina upp úr því feni
er hún hefur verið dregin út í á
asnaeyrunum? Enginn sem hugs-
ar málin í alvöru, lætur sér koma í
hug að úr slíkum áttum komi
skynsamleg úrræði, þrátt fyrir
tungulipurð og fögur fyrirheit.
Fólki er smám saman að verða
Ijóst, að stjórnmál eru annað og
meira en sandkassaleikir og sull-
um bull. Við finnum fyrir alvöru
leiksins, eftir því sem pyngjan
léttist og framtíðarsýnin dekkist.
Við vinnum ekki gegn flokks-
ræði með því að stofna nýja
flokka. Við vinnum ekki gegn mis-
rétti með því að stofna samtök,
sem eðli sínu samkvæmt vinna að
mismunun. Við höfum ekkert að
gera við duglausa eiginhagsmuna-
seggi, sem ástunda lítið annað en
sjálfsdýrkun. Við þurfum festú,
raunsæi og siðferðilegt þrek. Við
höfum þörf fyrir menn, sem ekki
hika við að stofna stundarvin-
sældum í hættu í baráttu fyrir
góðum málstað. Það eru þessir
eiginleikar Geirs Hallgrímssonar,
sem valda því umfram annað, að
Sjálfstæðisflokkurinn er enn heill
og óklofinn. Ævintýramennska
síðustu árin hefur kennt okkur að
meta kosti hans. Ég skora á
sjálfstæðismenn að gera kosningu
hans í væntanlegu prófkjöri til al-
þingiskosninga sem glæsilegasta."