Morgunblaðið - 09.01.1983, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 9. JANUAR 1983
61
„Það laumast að mér sá grunur að Annemarie hafi ekki séð leikritið, aðeins
lesið um það ritdóma og fréttatilkynningar. Sé sá grunur réttur býð ég henni
hér með sérstaklega á sýningu, því að leikritið er stundum ekki síður fyndið
en sorglegt; áhorfendur reka annað slagið upp hrossahlátur."
með mönnum um gervalla heims-
byggðinga! (Eða til hvers eru ís-
lendingar t.d. að halda upp á af-
mæli Jesú Krists?). Þess vegna
hljótum við einnig að ræða og
taka afstöðu til þeirra atburða
sem erú að gerast í heiminum og
þar af leiðandi nasistatímabilsins
í Þýskalandi og stríðsáranna al-
mennt.
Þótt litlar líkur séu á því að við
íslendingar setjum upp útrým-
ingarbúðir, þá eru fangelsismál
okkar ekki til fyrirmyndar. Það er
óhætt að taka dýrðarkórónuna af
þessari eyju okkar hér í Atlants-
hafi. Skyldi bréfritari ef til vill
halda að fangelsi hér á Fróni séu
eins og fyrsta klassa hótel?
Leikritið „Bent“ gæti gerst í
hvaða fangelsi sem er og auk þess
fjallar það ekki eingöngu um líf
fanga. Það laumast að mér sá
grunur að Annemarie hafi ekki
séð leikritið, aðeins lesið um það
ritdóma og fréttatilkynningar. Sé
sá grunur réttur býð ég henni hér
með sérstaklega á sýninguna, því
að leikritið er stundum ekki síður
fyndið en sorglegt, áhorfendur
reka annað slagið upp hrossahlát-
ur. „Bent“ eftir Martin Sherman á
svo sannarlega erindi til íslend-
inga sem og annarra þjóða enda
tala vinsældir þess sínu máli.
Leikritið hefur farið sigurför um
Evrópu og Bandaríkin og hér í
borg er það vel sótt og fær mjög
góða dóma hjá gagnrýnendum og
þorra manna. Leikritið er tekið
upp aftur núna í janúar vegna
fjölda áskorana. Meira að segja
Olafi Jónssyni leiklistargagnrýn-
anda fannst leikritið gott og þá er
nú mikið sagt.
Annemarie! Hafir þú ekki séð
sýninguna þá verða aukasýningar,
þriðjudaginn 11. janúar og föstu-
daginn 14. janúar kl. 21.00 í Tjarn-
arbíói. Ég verð við dyrnar, þú
þarft aðeins að segja til nafns.
Virðingarfyllst.“
Þessir hringdu . . .
Ekki hægt að
svara nafnlaus-
um bréfum
Margrét Jónsdóttir í fréttastofu
Útvarpsins hringdi og hafði eftir-
farandi að segja:
— Við sátum þessi þrjú, sem er-
um með erlendu fréttirnar núna, og
lásum langt bréf eftir „hlustanda" í
Velvakanda í dag (föstudag), nafn-
laust eins og flest sem þar birtist i
þessum dúr, merkt „hlustandi" eða
„húsmóðir" eða eitthvað svoleiðis, af
því að manneskjan þorir ekki að
láta nafns síns getið. Þar sem bréf-
ritari nefnir aðallega Afganistan,
langar mig til að benda á, að Friðrik
Páll Jónsson var með mjög grein-
argóðan pistil í fyrrakvöld um
ástand mála þar. Það er nú ekki
lengra síðan. Og 23. desember, á
Þorláksmessu, var Hildur Bjarna-
dóttir með pistil um Afganistan.
Banatilræðinu við páfa gerði Einar
Örn Stefánsson ákaflega góð skil 14.
desember. Og þetta er fyrir utan all-
ar fréttir; það tæki langan tíma að
tína það allt saman. Okkur þykir
þetta því ákaflega ósanngjarnt, sér-
staklega það að birta svona bréf
nafnlaust. Það er eiginlega ekki
hægt að svara nafnlausum bréfum.
Morgunblaðið telur sig virðulegt
blað. Ekki birta blöð í útlöndum,
eins og London Times og Guardian
og önnur slík nafnlaus lesendabréf.
Og ef fólk hefur svona ákveðnar
skoðanir: Af hverju þorir það þá
ekki að setja nafnið sitt undir?
HEIÐRUÐU
ÓPERUQESTIR
OKKur er það einstöK
ánægja að geta boðið
yKKurað lengja ferðyKKar
í íslensKuÓperuna.
Er forsvaranlegt að sum-
ir séu rétthærri en aðrir?
Sandra Björk Runólfsdóttir
skrifar:
„Háttvirti Velvakandi.
Eg er 16 ára menntaskóla-
nemi og hef rekið mig illilega á,
að í þessu þjóðfélagi er ekki
jafnmikið jafnrétti og margir
haida. Ég tel mig vera ósköp
venjulegan ungling, að vísu hef
ég broddaklippingu, geng með
hundaól um hálsinn og hef ekki
sama fatasmekk og amma mín.
Þá er komið að kjarna máls-
ins. Fimmtudaginn 30. desem-
ber ’82, brá ég mér í bæinn og
ákvað að taka strætó heim frá
Hlemmi. Er ég var komin þang-
að blöstu við mér einkennis-
klæddir lögregluþjónar og hóp-
ur fólks. Ég gekk að einu opnu
dyrunum og fór þar fram flokk-
un á þeim sem ætluðu að fara
inn. Inngöngu fengu roskið fólk,
tískudrósir, börn og foreldrar.
sumir séu rétthærri en aðrir?
Erum við hinir, sem teljumst
ekki til fólks, annars flokks
borgarar? Undrar nokkurn hvað
lögreglan sem á að bera hag
allra fyrir brjósti nýtur lítilla
vinsælda meðal margra ungl-
inga?
Fyrst ér er að þessum skrifum
á annað borð vil ég geta þess að
í haust var mér, þremur vinkon-
um mínum, Japana og rosknum
manni vísað út úr Hressingar-
skálanum. Ástæða: fatasmekkur
sem féll einum starfsmanni ekki
í geð, broddar, litað hár og ská-
sett augu. Tekið skal fram að við
vorum ekki undir áhrifum
neinna vímugjafa né með nokk-
ur læti. Fyrirtaks auglýsing
fyrir þjóðina!
Ég vona að ég eigi hvorki eftir
að upplifa svona aftur, né heyra
um að aðrir geri það.
Virðingarfyllst."
GÆTUM TUNGUNNAR
Heyrst hefur: Stúlkan er orðin sextán.
Rétt væri: ... orðin sextán ára.
S\GGA V/QGA g 'frlVEftAM
T.d. með því að njóta kvöldverðar fyrir
óperusýningu, í notalegum húsakynnum
okkar hér við hliðina, eða efþið eruð tíma-
bundin, að njóta hluta hans fyrir sýningu
og ábœtis eða þeirrar hressingar sem þið
óskið að sýningu lokinni.
reim sem ekki hafa pantað borð
með fyrirvara, bjóðum við að velja úr
úrvali ýmissa smárétta, eftir sýningu,
á meðan húsrúm leyfir.
/\ðeins frumsýningarkvöldin fram-
reiðum við fullan kvöldverð eftir sýningu.
Við opnum klukkan 18 öll kvöld,
fyrirþá sem Itafa pantað borð. (Annars
kl. 19).
M eð ósk um að þið eigið áncegju-
lega kvöldstund.
ARNARHÓLL
Á horni Hverfisgötu og Ingólfsstmtis.
Borðapantanir í sima 18833.
Við hin urðum að standa úti í
rigningunni og kuldanum. Þegar
ég leit yfir hópinn úti fyrir sá ég
að þetta voru eingöngu svokall-
aðir „pönkarar og hippar" og
fólk með sérkénnilegan fata-
smekk á aldrinum 14—17 ára.
Erfiðlega gekk að fá skýringu á
þessu. Lögreglumaður sagði að
það væri lokað öllum nema
„fólki" um leið og hann hleypti
hinum útvöldu inn í hlýjuna.
Ég spyr: Er forsvaranlegt að