Morgunblaðið - 16.01.1983, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 16. JANÚAR 1983
25
sambandi á meðan á útsendingu
stóð til að geta notið þess er fræg-
ustu tvímenningar þöglu kvik-
myndanna, Stan Laurel og Oliver
Hardy, betur þekktir sem Gög og
Gokke, sýndu snilld sína. Fyrsti
þátturinn af tuttugu með Gög og
Gokke, „Brókarlausi systursonur-
inn“, leiftraði af húmor eins og
hann gerist bestur. Furðuleg
uppátæki tvímenninganna, sem
hafa fengið fleiri til að veltast um
af hlátri á þessari húmorlausu öld
en öðrum hefur tekist ef undan er
skilinn meistari Chaplin, náðu há-
marki þegar aumingja Steini
(Stan Laurel) komst hvað eftir
annað í vandræði klæddur í skota-
pilsi. Þættirnir með Gög og Gokke
munu njóta almennra vinsælda
þrátt fyrir hrollvekjurnar og
klámið í vídíóinu en spólur með
slíku efni eru því miður algengar á
Helena
Eyjólfedóttir
heimilum manna. Sjónvarpið á
þakkir skildar fyrir að leyfa sjón-
varpsáhorfendum að kynnast Gög
og Gokke og ný kynslóð íslendinga
hlær nú hressilega í skammdeg-
inu.
„Löðrið" kom á sjónvarpsskerm-
inn klukkan hálf níu þetta laug-
ardagskvöld eins og fyrri laugar-
dagskvöld í vetur og þynnist stöð-
ugt. Burt er rétt einu sinni að tapa
vitglórunni. Ég kem ekki lengur
auga á húmorinn í þessum þætti,
Spþll um útvarp og sjönvarp
sem fór þó vel af stað í byrjun.
Sjónvarpsdagskránni laugardag-
inn 7. janúar lauk svo með endur-
sýningu á kvikmyndinni „Illur
grunur" frá árinu 1942.
Leikstjóri Alfred Hitchcock.
Myndin ber flest einkenni Hitch-
cocks, er spennandi frá upphafi til
enda. Sónvarpið mætti gjarnan
sýna fleiri kvikmyndir Hitch-
cocks, þær eru margar í háum
gæðaflokki.
Eftir hádegi sunnudaginn 9.
janúar hóf göngu sína nýr
umræðuþáttur í útvarpi, „Frá lið-
inni viku“. Umsjónarmaður Páll
Siguróur Pótur
Björnsson
Heiðar Jónsson og gestir hans í
þessum fyrsta þætti Ólafur Sig-
urðsson, fréttamaður, Margrét
Björnsdóttir, kennari, og doktor
Óttar P. Halldórsson, prófessor.
Umræður voru meðal annars um
tíðarfar síðustu daga og annar
doktor, doktor Jóhannes Nordal,
seðlabankastjóri, gerði grein fyrir
stöðu þjóðarbúsins við áramót.
Viðlagið við þá skýrslu:
„Viðskiptahalli, greiðslubyrði,
skuldasöfnun, skulda. „Nú er lag,
félagar," sagði Kjartan ólafsson,
ritstjóri Þjóðviljans, forðum er
kosningaúrslit voru Alþýðubanda-
laginu hagstæð. Vinstri stjórnin
skilar af sér með hækkandi sól og
þá verður viðlagið líka annað. Um-
ræðuþáttur Páls Heiðars byrjar
vel.
Dagskrá sjónvarpsins sunnu-
daginn 9. janúar var með hefð-
bundnum hætti fram að kvöldmat.
Hugvekja, Húsið á sléttunni og
Stundin okkar. Þátturinn af
Ingallsfjölskyldunni, „Blindir á
ferð“, fyrri hluti, fjallaði um
Ingrid Borgmann (hlut-
vorid Qoldu Moir
mannleg vandamál af hlýju og
skilningi. Þorsteinn Marelsson og
Ása Ragnarsdóttir stjórna nú
barnatímanum í sjónvarpinu í
stað Bryndísar Schram. Það er
enginn viðvaningsbragur hjá Ásu
og Þorsteini og engu líkara en að
þau hafi setið á skólabekk hjá
Walt Disney. Þátturinn er öðru-
vísi uppbyggður en í tíð Bryndísar
og Þórðar húsvarðar og þá til
bóta. Meira er nú um skemmtileg-
ar teiknimyndir og brúðurnar
Holla og Kalli eru ágætar fígúrur
og höfða til barna á öllum aldri.
Dagskránni í sjónvarpi þetta
sunnudagskvöld lauk með banda-
rískri sjónvarpskvikmynd, „Kona
er nefnd Golda“. Þar var kominn
síðari hluti leikinnar heimildar-
myndar um ævi Goldu Meir
(1898—1978) sem var utanríkis- og
forsætisráðherra ísraels á miklum
örlagatímum í lífi þjóðarinnar.
Golda leysti verkefni sín þannig af
hendi að hún var dáð af þjóð sinni
og er hún kvenréttindakonum
allra landa fyrirmynd og tákn um
það hversu konur geta komist
langt í „karlmannaþjóðfélagi".
Snilldarleikur Ingrid Bergmann í
hlutverki Goldu Meir er mjög eft-
irminnilegur. Hún glímdi við
þetta hlutverk sjúk manneskja og
átti stutt eftir ólifað en leikur
Ingrid í hlutverki Goldu ber hróð-
ur hennar hátt um ókomin ár.
Mánudagur 10. janúar í útvarpi
og sjónvarpi var í þynnra lagi eft-
ir hátíðarhöldin í ríkisfjölmiðlun-
um um helgina og fátt sem ástæða
er til að geta nema þá að i útvarpi
flutti Árni Böðvarsson þátt um
daglegt mál og er þátturinn
ómissandi öllum þeim er vilja
fylgjast með íslensku máli dag frá
degi.
I þættinum um daginn og veg-
inn ræddi doktor Gunnlaugur
Þórðarson aðbúnað á sundstöðum,
prófkjör stjórnmálaflokkanna,
stjórnarskrármálið og fjölmargt
fleira og fór svo hratt yfir að
minnti á íþróttafréttamann er
lýsti spennandi landsleik í
knattspyrnu.
Sjónvarpsmyndina mánudags-
kvöldið 10. janúar sá ég ekki, sofn-
aði að vísu út frá byrjuninni þar
sem ráðvillt húsmóðir starði hug-
fangin á sjónvarpspredikara á
sjónvarpsskermi sem ræddi trú-
mál líkt og ómerkilegur sölu-
maður sem reynir að þrengja vöru
sinni inn á kaupendur. Slíkir
menn eru mér ekki að skapi.
Þriðjudagskvöldið 11. janúar
var sýndur fjórði og síðasti þáttur
bresku sakamálamyndarinnar
„Hví spurði enginn Evans"? eftir
sögu Agötu Christie. Spennan var “
mikil frá upphafi til enda og góður
húmor innan um og leikur mjög
góður í helstu hlutverkum. Áð-
dáendur Agötu Christie geta
glaðst yfir því að bráðlega hefst í
sjónvarpi nýr flokkur mynda, sem
byggður er á smásögum hennar.
Miðvikudagskvöldið 12. janúar
var þáttur í sjónvarpinu um nób-
elsverðlaunaskáldið Gabriel
Garcia Marqúez, frá sænska sjón-
varpinu. Spjallað var við rithöf-
undinn, lesið úr bók hans „Liðs-
foringjanum berst aldrei bréf“, og
brugðið upp myndum frá þjóðlífi í
Suður-Ameríku. Gabriel Garcia
rifjaði upp bernskuminningar,
ræddi um lífið og dauðann.
Tók síðan að lýsa hrifningu
sinni með sósíalismann og fram-
kvæmd hans. Gabriel Garcia er
frábær rithöfundur og á nóbels-
verðlaunin skilið en víðsýnn og
frjálslyndur getur sá maður ekki
talist sem tekur upp hanskann
fyrir ógnarstjórn Castros á Kúbu.
í beinu framhaldi af þættinum
um nóbelsskáldið kom „Dallas“ og
enn er verið að rekja raunir þessa
ólánssama fólks með JR í farar-
broddi sem allan sólarhringinn er
að reyna að græða peninga en fær
aldrei nóg. Eg skora á sjónvarpið
að hlífa þjóðinni við frekari hörm-
ungum þessa ógæfusama fólks.
Meðal annarra orða, hvar var
Lucy? dekurbarnið í Dallasþátt-
unum sem er sífellt skælandi.
Tónlistarefni útvarps og sjón-
varps fór fyrir ofan garð og neðan
hjá mér og lítið var um jazz í
dagskránni. Bráðum kemur betri
tíð. Vernharður Linnet og Jón
Múli munu brátt gleðja jazzgeggj-
ara í fjölmiðlum samkvæmt áreið-
anlegum fréttum.
Ólafur Ormsson