Morgunblaðið - 10.03.1983, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 10. MARZ 1983
Sveinn Björnsson, formaður stjórnar SVR:
Aðför Verðlags-
stofiiunar að SVR
ÞAÐ er hætt við að margur ruglist í
ríminu á aðal- og aukaatriðum í far-
gjaldastríði því sem Verðlagsstofnun
heyr nú gegn Reykjavíkurborg.
Verður ekki annað séð, að stofnunin
ætii að taka ómakið af borgarstjórn
og reka SVR sjálf eða sjá til þess að
þjónusta sú sem SVR veitir Reykvík-
ingum verði stórlega skert með ófyr-
irsjáanlegum afleiðingum fyrir þann
stóra hóp fólks, sem treystir á þessa
þjónustu vegna atvinnu sinnar,
skólagöngu eða af öðrum ástæðum.
Vil ég skora á alla borgar-
fulltéua og reyndar Reykvíkinga
að snúa bökum saman gegn bola-
brögðum Verðlagsstofnunar, svo
að yfirráðaréttur Reykvíkinga
sjálfra yfir þessu lífsnauðsynlega
fyrirtæki þeirra, verði ekki tekinn
yfir af óskyldum og óábyrgum að-
ilum.
Markmið SVR er að veita þeim
borgarbúum, sem þurfa á almenn-
ingsvagnaþjónustu að halda, góða
þjónustu á sanngjörnu verði.
Með góðri þjónustu á ég við at-
riði eins og vel uppbyggt leiða-
kerfi, en endurskoðun þess er ein-
mitt að nálgast lokaáfanga. Ég á
einnig við tíðni ferða, stuttar
gönguvegalengdir á milli bið-
stöðva og heimila og vinnustaða.
Einnig spilar hér inn í góður
vagnakostur, stundvisi vagnanna,
þokkalegar biðstöðvar, öryggi
þjónustunnar og e.t.v. umfram
allt, að komast fljótt á milli
áfangastaða. Læt ég þessi dæmi
nægja.
Nái Verðlagsstofnun fram vilja
sínum er spurningin aðeins sú,
hvaða fórnir verður að færa í sam-
drætti þjónustunnar, til þess að
endar nái saman. í þessu sam-
bandi er fróðlegt að vitna í bréf
frá breskum ferðamanni til for-
MAMIYA U ER FÆDD.
HUN ER 35MM,
11,5CM Á BREIDD, 6,5CM Á HÆÐ,
VEGUR 230G 0G SEGIR BÍÍÍB!
Náöiröu öllu þessu?
. Þó nýja MAMIYA U sé.eins og þú sérð, ótrúlega fyrirferöar-
litil, er hún samt meðal fullkomnustu 35 mm myndavéla á
markaönum. Enda má segja aö fæðing hennar hafi gengið
framar vonum í alla staði.
Hún er hlaðin tækninýjungum þó hún beri það ekki utan á
sér. Engu var til sparað svo þessi knáa myndavél yrði eins
auðveld í meðförum og skilaði jafn frábærum myndum og raun
ber vitni um.
1 Mjög fullkominn Ijósmælir vinnur með lokaranum sem stillir á réttan
hraða og Ijósop eftir birtuskilyrðum hverju sinni allt frá f. 2,8 á hraða 1 /8 úr sek.
til f. 16 á hraða 1/500 úr sek
2. Þegar hraðinn fer niður fyrir 1/30 sek. lætur vélin vita að nota þurfi þrífót
eða flass með því að gefa frá sér bæði hljóð (bíííb) og Ijósmerki.
3. Mjúkur afsmellari kemur í veg fyrir að vélin hreyfist þegar smellt er af og
gefur því skarpari myndir.
4. Innbyggt lok fyrir linsuna. Ef lokið er fyrir er ekki hægt að smella af. §
-<•
5. Sjálftakari. 6. Veró frá kr. 3.540—3.650 §
MAMIYA U - TEKUR ALLT NEMA PLÁSS. I
HfíNS PETERSEN HF
BANKASTRÆTI GLÆSIBÆR AUSTURVER UMBOÐSMENN
S. 20313 S. 82590 S. 36161 UMALLTLAND
Sveinn Björnsson
stjóra SVR, Eiríks Ásgeirssonar,
fyrir rúmum fjórum árum:
„Ég varð mjög undrandi og hrif-
inn, að borg á stærð við Reykjavík,
skuli geta boðið upp á tíða al-
menningsvagnaþjónustu, en einn-
ig auðskilið leiðakort, tvær hring-
leiðir og leiðakerfi sem spannar
alla borgina."
Þessi vitnisburður var SVR og
borginni til sóma, enda að mínum
dómi verðskuldaður. Er það
sanngjarnt að óskyldir og óábyrg-
ir aðilar verði til að eyðileggja
svona orðstír?
Ég minntist einnig á sanngjarnt
verð. Auðvitað má deila um hvað
sé sanngjarnt verð. Á að bera það
saman við hvað kostar að aka
ákveðna vegalengd í einkabíl, eins
og t.d. margir einstæðir foreldrar
og skólanemar gera í dag og fá
engu ráðið um síhækkandi bensín-
verð, tryggingar o.s.frv. Eða á að
bera þetta saman við fargjöld með
almenningsvögnum erlendis eða
t.d. í Kópavogi. í Reykjavík er gert
ráð fyrir að fargjöld standi undir
rekstri að frátöldum afskriftum
og vöxtum.
Með sífellt stækkandi borg, /”
fjölgun einkabíla og tilsvarandi
fækkun og stöðnun farþegafjölda,
hefur þetta mark ekki náðst. Hef-
ur því borgarsjóður orðið að
hlaupa í skarðið. Er á þessu ári
gert ráð fyrir að borgarsjóður
greiði 30 milljónir króna til
rekstrar SVR, auk rúmlega 21
milljónar króna til fjárfestingar.
Tóku fargjaldaákvarðanir borgar-
innar við gerð fjárhagsáætlunar
1983, mið af því að fargjaldatekjur
næmu 77,8 hundraðshlutum af
rekstrargjöldum. Þótt þetta sé
nokkru hærra hlutfall en tíðkast
hefur, verður með engu móti sagt
að fargjöld samkvæmt þessu séu
ósanngjörn og standast reyndar
hvaða samanburð sem er. En
Verðlagsstofnun segir einfaldlega:
Tapið skal vera meira.
I upphafi ákveður borgarstjórn
fjárhagsáætlun borgarinnar og
fyrirtækja hennar hverju sinni og
þar með tekjuþörf þeirra. Far-
gjöldin eru uppistaðan i tekjuöfl-
un SVR og bregðist þau af ein-
hverjum ástæðum, er rekstrar-
grundvöllurinn brostinn, því lán-
tökur til rekstrar leysa engan
vanda, eins og dæmin sanna.
Það er á ábyrgð borgarstjórnar,
að SVR svari þeim þörfum og
markmiðum sem ég minntist á í
upphafi. Hvað sem öllum vísitölu-
leik líður og blekkingum til að
falsa vísitöluna, komast borgar-
fulltrúar ekki undan þeirri ábyrgð
að tryggja eftir mætti fjárhags-
og rekstrargrundvöll SVR, frekar
en annarra borgarfyrirtækja.
Þessi ábyrgð hvílir ekki, eins og
dæmin sanna, á vísitöluleikhúsinu
Verðlagsstofnun.
Ef slá mætti á léttari strengi og
gera ráð fyrir að Verðlagsstofnun
vilji þrátt fyrir allt vel, ætti hún
að flytja burt úr höfuðborginni og
hætta að nota ímyndaða reykvíska
fjölskyldu í leiksögugerð sinni.
Sé það svo, að Verðlagsstofnun
hafi við einhver lög að styðjast í
aðför sinni að rekstri SVR, er ein-
sýnt að þau lög eru úrelt, ef ekki
alger tímaskekkja, sem þarf að
uppræta hið fyrsta.
Helgi Skúlason og Lilja Þórisdóttir í hhitverkum sínum.
Frumsýning Hússins
á laugardag
NÝJASTA íslenska kvikmyndin,
Húsið, verður frumsýnd laugardag-
inn 12. mars næstkomandi í Há-
skólabíói kl. 17.00. Kvikmynda-
gerðin befur tekið rúmt ár og heild-
arkostnaður við gerð myndarinnar
er rúmar 4 milljónir króna. Um 60
þúsund áhorfendur þarf til að endar
nái saman.
Húsið — trúnaðarmál er gerð
eftir handriti Egils Eðvarðssonar,
Snorra Þórissonar og Björns
Björnssonar og framleiðandi er
Saga Film. Leikstjóri er Egill Eð-
varðsson, kvikmyndatökumaður
Snorri Þórisson, leikmyndir gerir
Björn Björnsson og framkvæmda-
stjóri er Jón Þór Hannesson. Tón-
list semur Þórir Baldursson og að-
alhlutverk myndarinnar leika
Lilja Þórisdóttir og Jóhann Sig-
urðarson. Auk þeirra koma marg-
ir þekktir leikarar fram í mynd-
inni, m.a. Helgi Skúlason, Þóra
Borg, Róbert Árnfinnsson, Bríet
Héðinsdóttir, Baldvin Halldórs-
son, Margrét Ólafsdóttir, Kristín
Bjarnadóttir, Árni Tryggvason,
Þórunn Magnea Magnúsdóttir,
Borgar Garðarsson og fleiri.
Klippingu myndarinnar önnuð-
ust Egill Eðvarðsson og Snorri
Þórisson, hljóðstjórn Sigfús Guð-
mundsson, búninga gerði Dóra
Einarsdóttir og förðun Ragnheið-
ur Harvey. Gunnlaugur Jónasson
útvegaði leikmuni og Þorgeir
Gunnarsson hafði umsjón með
þeim. Aðstoðarkvikmyndatöku-
maður var Sigmundur Arthúrs-
son, aðstoðarmaður hljóðstjóra
Jón Kjartansson og aðstoðar-
tæknimaður Ágúst Baldursson.
Aðstoðarmaður leikstjóra var
Ingibjörg Briem. Auk þessara
lögðu margir hönd á plóginn, t.d.
við gerð leikmyndar, en stór hluti
myndarinnar er tekinn í upptöku-
sal í Reykjavík. Auk þess fóru
upptökur fram í Keflavík, á Húsa-
vík og síðast en ekki síst í Vínar-
borg, þar sem hluti myndarinnar
gerist. Söguþráður myndarinnar
er bæði dularfullur og spennandi
og vilja framleiðendur ekki rekja
hann frekar en orðið er heldur
benda tilvonandi biógestum á að
bregða sér í Háskólabíó og sjá með
eigin augum nýjasta framlagið til
íslenskrar kvikmyndagerðar.