Morgunblaðið - 10.03.1983, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 10. MARZ 1983
Rolf Johansen
fímmtugur
Hann er orðinn þjóðsagnaper-
sóna í lifanda lífi og það fyrir
langa löngu. Þó verður kappinn
aðeins fimmtugur í dag. Sumt
grandvart og guðhrætt fólk heldur
því sem næst fram, að Rolf Jo-
hansen hafi selt skrattanum sálu
sína eins og doktor Faust eða
Galdra Loftur. Svo ótrúlega skjót-
ur og lygilega fljótur varð frami
hans og frægð á stjörnuhimni
viðskiptalífsins, að jaðraði við
fjölkyngi og galdra. Slíkar kynja-
sagnir og Drakúlusögur spinnast
iðulega í kringum nútíma krafta-
verkakarla og gullriddara við-
skiptataflsins, sem þora að tefla
djarft. Rolf Johansen er marg-
slungin og misskilin manngerð en
óhversdagsleg og litskrúðug.
Hann á sér ekki ófáa aðdáendur
meðal ungra athafnamanna. Ekki
eru þeir heldur svo fáir meðal
sameignarmanna og sósíalista,
sem líta hann öðrum augum. Fyrr
á árum var engu líkara en margri
Gróunni á Leiti þætti hann einn
ljúfasti bitinn og sætasta hnoss-
gætið á milli tannanna. Slíkar
mannorðshakkavélar hafa brætt
úr sér eða eru þagnaðar fyrir
löngu, ekki hvað sízt er menn
komust að raun um, að Rolf er alls
fjarri því að vera í beinu sam-
bandi við illu öflin. Aftur á móti
er hann í nánum fjölskyldu-
tengslum við æðsta geistlega vald-
ið í landinu. Hann og biskupinn,
sá elskulegi og svipbjarti séra Pét-
ur, eru svilar. Þeir eru kvæntir
glæsilegum systrum af Matthías-
arkyni. Báðar voru þær stálheppn-
ar að hljóta ekki hið rismikla
Matthíasarnef ættarinnar í
vöggugjöf, sem vart gæti talizt
„lækkert" í kvenásjónu samkvæmt
viðurkenndum fegurðarlögmálum
tízkunnar. Það tignarlega og
víðfræga nef átti vitaskuld ekkert
erindi inn í þetta afmælisspjall, en
það klæddi engan betur en öðling-
inn, sjálfan eiganda þess, hið ást-
sæla þjóðskáld vort séra Matthías.
Aftur á móti sverja þær systur,
Kristín Rolfs og biskupsfrúin, sig
að öðru leyti mjög í ættina hvað
sjarma, húmor, hjartahlýju og
góðar gáfur snertir.
Margt fleira en mágsemdin við
biskupsvaldið er skemmtilega
mótstætt og andstæðukennt við
þann margsjóaða heimsmann,
Rolf Johansen. Til dæmis er hann
gamall Samvinnuskólasveinn hug-
sjónamannsins mikla, Jónasar frá
Hriflu, eins og gömlu Samvinnu-
skólapiltarnir Silli og Valdi, Ás-
björn ' ólafsson, Albert
Guðmundsson og Venni Bjarna.
Enginn þeirra varð kaupfélags-
stjóri í Krummavík en allir urðu
meðal litríkustu auðmanna lands-
ins. Einu sjáanlegu tengsl Rolfs
við Samvinnuhreyfinguna í dag
eru, að hann kaupir Kátiljáka og
Bjúikka hjá Sambandinu á víxl, til
eigin afnota.
Foreldrar hans eru Thulin heit-
inn Johansen, skrifstofustjóri á
Reyðarfirði, sonur Rolfs gamla Jo-
hansen, verzlunarmanns á Seyð-
isfirði og umboðsmanns Thorefé-
lagsins á Akureyri og síðar kaup-
manns á Reyðarfirði. Hann var
sonur Thorlin (Þórlinds) Johansen
yfirréttarlögmanns í Stafangri og
Kittýar Ormsdóttur överland,
blaðamanns i Stafangri og USA.
Móðir afmælisbarnsins, þess glað-
asta skattakóngs landsins, er Þor-
gerður Þórhallsdóttir, sem enn er
við góða heilsu. Hún er dóttir hér-
aðshöfðingjans Þórhalls Daníels-
sonar kaupmanns og athafna-
manns á Höfn í Hornafirði,
Sunn-Mýlings og gamals gagn-
fræðings frá Möðruvöllum, sem
gekk í verzlunarskóla í Khöfn. í
móðurætt móður sinnar er Rolf
náinn frændi þeirra dugmiklu og
hugkvæmu framkvæmdamanna,
eins og Einars í Nesi í Höfða-
hverfi, Þveræinga í Dalsmynni og
Garðverja úr Fnjóskadal, sem
settu hvað mestan svip á hákarla-
ævintýrið mikla við Eyjafjörð á
öldinni sem leið. Þaðan kemur
honum sjálfsagt drifkrafturinn.
Anna Ásmundsdóttir, langamma
Rolfs, var systir þess stórsnjalla
og stórmerka Einars í Nesi, sem
var frumkvöðull flestra fram-
kvæmda og framfara við Eyja-
fjörð og á Norðurlandi á síðustu
öld ásamt Tryggva gamla Gunn-
arssyni. Sumir fræðaþulir eru
þeirrar skoðunar, að aldrei hafi í
allri athafnasögu þjóðarinnar bor-
izt jafn vænn og kærkominn gróði
í greipar þeirra, sem að þessu
merkilega framtaki stóðu og á það
jafnt við um þá sem fengust við
útgerð, veiðar og verkun. Amma
Rolfs, Ingibjörg Friðgeirsdóttir í
Garði, var tæknísk alsystir þeirra
Þverársystkina: Garðars Gísla-
sonar, stórkaupm., séra Ásmundar
á Hálsi, séra Hauks við Holmens-
kirkju í Khöfn, Ingólfs læknis í
Borgarnesi og Auðar prests-
maddömu á Skútustöðum. Þau og
Ingibjörg í Garði voru systkina-
börn í báðar ættir og áttu því alla
sömu afana og áana, ömmur og
formæður eins og alsystkini.
Ef Rolf ætlar sér að fram-
kvæma eitthvað nýtt nær hann
jafnan settu marki. Hann magn-
ast og vex við hverja raun. Honum
er eiginlegra að stofna til nýrra
fyrirtækja en halda í horfinu eða
hjakka í sama farinu. Ævintýra-
mennskan er honum í blóð borin.
Kornungur var hann kominn á
millilandaskip til að sjá heiminn
og kynnast lífinu. í Rio de Janeiró
hlaut hann djúpa hnifsstungu í
síðuna eins og ameríski rithöfund-
urinn, Jack London, á flakki sínu
um heiminn. Eflaust var það lag
veitt út af ástamálum, því að Rolf
var snemma upp á kvenhöndina.
Konur á suðrænum baðströndum
kunnu í þann mund að meta slík
skylmingaör og skinnsprettur ást-
arinnar, sem gerðu kappann að
töfrandi „töffara" í augum hinna
ungu og ólgandi seniorina. Sjávar-
seltan svellur honum í æðum.
Ennþá siglir hann skemmtifleyi
sínu út á flóa, eins og grískur
skipakóngur um Eyjahafið. Með-
byrinn hefir fleytt honum á fjar-
læg mið viðskiptaheimsins, allan
sjó til Austurlanda fjær. Hann
hefir haft meðbyr í hjúskap og átt
barnaláni að fagna. Þau hjón,
Kristín og Rolf, eiga tvo syni og
fjórar fagrar dætur, sem springa
nú út eins og sóleyjar í túni og
verða gjafvaxta hver af annarri.
Því má með sanni segja um Rolf,
að hann sé dætrumprúður eða
dætrumprýddur, eins og málsnjall
og orðhagur skólamaður komst
eitt sinn að orði um séra Björn í
Bólstaðarhlíð, sem átti níu dætur,
er allar giftust prestum.
Það mun hafa verið fyrir um
aldarfjórðungi, að ég kynntist
Rolf. Þá leigði hann skrifstofu í
húseign tengdaföður míns á
Grettisgötu 3, er síðar komst í
eigu Alþýðubandalagsins. í takt
við ritúalið hafa þeir Allaballar
sjálfsagt sótthreinsað og sterilis-
erað skrifstofu Rolfs og slotið allt
áður en inn var flutt. Þá átti Rolf
alltaf nægan tíma aflögu til að
spila „pikkí“ og Hornafjarðar-
manna við hæruskotinn og há-
aldraðan afa sinn, heiðursmann-
inn Þórhall í Höfn. Þá fann ég
hlýjar hjartarætur bærast og
brenna í Rolf. Það er fallegt að
sýna öldruðum og hrumum hlýju
og hafa ofan af fyrir þeim í ein-
semd ellinnar. Rolf er hjúasæll og
gerir vel við sitt starfsfólk, sem
sumt hefir unnið hjá honum um
langt árabil. Slfkt er ekki þýð-
ingarminna til velfarnaðar en
hjúahylli við búrekstur í gamla
daga. Þeir ánægðu skila drýgstu
dagsverki.
Á þessum gömlu, horfnu en
glöðu árum var oft gaman að
gægjast í glas með Rolf, þeim ör-
geðja og skemmtilega stemmn-
ingsmanni. Hann er stórveitull og
örveitull höfðingi, eins og hann á
kyn til. Fjörið var feikilegt. Mikið
var talað og malað, glamrað og
gambrað og sungið og sprungið.
Iðulega var ég mun hressari eftir
á, eins og að hafa farið í andlega
og líkamlega hundahreinsun. Þá
voru menn líka ungir og hraustir.
Þá svall Hrólfi eða Rolf móðurinn
til stórræða og stórframkvæmda.
Nú er hann allur að stillast og
DAGUKIM
ÞEGAK ÓLI BORÐADI
SÓSOTA
MEÐ SKEIÐIOTI
Dagurinn þegar Óli borðaði
sósnna með skeiðinni,
er bókin sem vakti athygli
á jólabókamarkaðnum.
Vegna þess að hún er skemmtileg;
Fimm smásögur eins og þær
voru í gamla daga. Drep findin stíll
og svo er boðskapur undir
yfirborðinu.
Bókin er eftir Ásgeir Þórhallsson,
upprennandi rithöfimd.
Ef þig langar í skemmtilega
og ódýra bók þá er þetta hún.
BÓKIN FÆST í ÖLLUM BÓKABÚÐUM