Morgunblaðið - 30.04.1983, Page 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 30. APRÍL 1983
„pe-tta. er si<ba&ta. myrvdin sem
hann nr\<kLa&L "
þetta djúpfrvsta kemur þó aldr. i í
staðinn fyrir gamlar og góðar
niðursuðuvörur — það þori ég að
hengja mig uppá!
ást er...
■ . ■ að lána henni „ ViÖhald-
ið“ þitt.
TM R*o U.S. Pat Off.-i* rtghts rHarvad
©1983 Lo* Angaéas Tkrrn Syndécato
---- . ----- .. ■ r-
Með
morgunkaífinu
Ég tek það með á verkstæðið og
kem aftur með það í næstu viku!
HÖGNI HREKKVÍSI
,jHAWN £R SEGM SÓtSOH. AF pBR. E/KJU S\m\ ENN "
ledferöarstöövar SÁÁ:
Rvgging meöieroarsiiwv# \
Algjör misskilningur aö
stöðin hafi átt
leysa áfengtsvandamaliö
• •<!_ kiuiaiim )
R. Kvormn skritar:
Mmd viö (tre.n.Hmþú^rtir^
ses^wsgS
og vitja leggia «g fran> til þeaa ao
vinnabugiþeM»-
Áraneur þeaaara manna og
A A-«arnUikanna am allan heimj_
Una i
, i ritkri hjátp Hrf» •»
_____Ma 01 þe- a» Uka i
“t^bvf alv* 6t í hMt ah
halda þvt fram. a» Þ«r •Uifjh’ ^
levna ifengiavanda þj66«nnr
Veit vesalings maö-
urinn ekki betur?
H.Kr. skrifar:
„Velvakandi góður.
Ævar Kvaran á bréf hjá þér 23.
apríl. Þar segir hann m.a.:
„Veit vesalings konan ekki að
hér á landi hefur verið starfandi
félagsskapur sem í næstum
hundrað ár hefur unnið að þessu
markmiði án nokkurs verulegs
árangurs."
Það markmið sem hér er um að
ræða er að breyta hugsunarhætti
þjóðarinnar svo að hún verði frá-
hverf vímuefnum og kjósi bindindi
fremur en drykkjuskap og félags-
skapurinn sem hann á við er Góð-
templarareglan. Um hana segir
Ævar síðan:
„Hún átti innan sinna vébanda
á vissum tíma suma af mætustu
mönnum þjóðarinnar, en virðist
nú aðallega vera orðinn félags-
skapur fólks sem aldrei hefur
bragðað vín og veit því ekkert um
áhrif þess.“
Að þessu tilefni er þörf nokk-
urra áminninga. Ævar heldur að
enginn geti skilið píslir og þján-
ingar nema sá sem reynt hefur á
sjálfum sér sömu tegund. Sam-
kvæmt því er vonlaust að fást við
heróínneytendur fyrir aðra en þá
sem hafa sjálfir verið haldnir
heróínfíkn. Og þá er víst vonlaust
að láta fást við krabbamein aðra
en þá sem sjálfir hafa tekið það
mein.
Það er rétt að síðan templararn-
ir Jónas Guðmundsson og Guð-
mundur Jóhannsson komu fótum
undir félagsskap AA-manna hér á
landi ásamt Guðna Ásgeirssyni
hafa afturhvarfsmenn frá
ofdrykkju mjög leitað þangað.
En bindindishreyfingin undir
Frumstæð hugsunarvilla
i*w*‘*tíb£* í
i 'jst.— \
, ,
Guðmundur Magnússon, umsjón-
armaður Helgar-Tímans, skrifar
26. apríl:
Að mér er vikið í nafnlausu
bréfi í Velvakanda þriðjudaginn
26. apríl sl. Þar segir orðrétt:
„Önnur villa, reyndar ein af
þúsund í löngum greinaflokki, var
í Tímanum á sunnudaginn, þar
sem Guðmundur Magnússon, sem
stundum skrifar í Velvakanda, var
að halda því fram að „Félag Ný-
alssinna hafi reist kenningar um
lífsambönd við aðrar stjörnur".
Annan eins þvætting hefur maður
nú aldrei heyrt. Þarna eru mál-
leysið og hugtakaruglingurinn
komin á það stig að blanda því
saman að reisa hús og setja fram
kenningar. Eða hvernig geta félög
„reist kenningar"? — Það er ekki
við því að búast að vel fari í öðrum
greinum, þegar svona tekst til um
það sem einfalt er. Hvar hefur
þessi maður lært rökfræði?"
Það er athyglisvert að af þús-
und villum sem bréfritari þykist
hafa fundið í greinum mínum í
Tímanum treystir hann sér aðeins
til að nefna eina og sú á að heita
málvilla eða a.m.k. málfarsleg
villa. Tilvitnun sem þetta á að
sanna er aftur úr lagi færð, þótt
innan tilvitnanamerkja sé, og að
auki slitin úr samhengi. Örðrétt
komst ég svo að orði í greininni
sem bréfritari gerir að umtalsefni:
„Helgi heitinn Pjeturs gerði hinar
reyfaralegustu uppgötvanir um
eðli lífsins í draumum sínum og
m.a. á grundvelli þeirra hefur Fé-
lag nýalssinna reist kenningar
sínar um lífssambönd við aðrar
stjörnur." Þessi setning er góð og
gild íslenska, og staðhæfingar
bréfritara um málleysu byggja á
vanþekkingu og eru út I hött.
Menn sem hafa jafn litla þekkingu
á islensku máli, og bréfritari sýn-
ist hafa, ættu að forðast að leið-
beina öðrum um málfar.
Hitt er svo annað mál að menn
sem skrifa ambögur geta verið
góðir rökfræðingar. Málsmekkur
manna og færni í rökfræði er
tvennt ólíkt, og bréfritara verður
á frumstæð hugsunarvilla þegar
hann slær þessu tvennu saman.
Virðingarfyllst."
Nafnleysið, sem Guðmundur
Magnússon minnist á, er ekki að
ósk höfundar greinarinnar, Þor-
steins Guðjónssonar, heldur hefur
það fallið brott fyrir slysni.
GÆTUM TUNGUNNAR
Oft er sagt og ritað: að skrifa niður.
Það þykir ýmsum útlenskulegt að þarflausu.
Oftast nægir: að skrifa. (Stundum er jafnvel fslensku-
legra: að skrifa upp.)