Morgunblaðið - 26.06.1983, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 26. JÚNÍ 1983
inn heima og snjó sér maður ekki
nema í hæstu fjallatindum. Svo
eins og veturinn hefur verið hér í
vetur, hvernig heldurðu að það
hafi verið?" Nú brosti Sandra og
hélt áfram. „Nei, ég var nú bara að
grínast, en samt var veðrið eitt af
því sem ég átti erfiðast með að
aðlaga mig að í byrjun. En þetta
veður hefur einnig sína kosti. Ég
hef oft farið á skíði í vetur og
finnst það frábærlega gaman."
yErfitt að kynnast
Islendingum“
Nú ert þú nokkuð dökk og
greinilegt að þú ert útlendingur.
Hvernig hefur það verið að kynn-
ast íslendingum?
„Það hefur verið frekar erfitt þó
að ég þurfi ekkert að kvarta, sér-
staklega nú seinni part dvalarinn-
ar. Það er oft eins og fólk sé hálf-
hrætt við útlendinga. Islendingar
eru dags daglega svo rólegir og
lokaðir og eiga erfitt með að sýna
tilfinningar sínar öðrum.
En þegar þeir drekka þá opnast
þeir og verða mjög skemmtilegir.
Það er furðulegt að þegar maður
hittir fólk um helgar sem maður
kannast við, þá er það svo opið og
glaðlegt og allir vilja vera vinir
manns. En það er verst að daginn
eftir er svo allt gleymt og enginn
þekkir mann lengur. Islendingar
ættu alltaf að vera fullir."
„Nunnurnar báðu til
Guös að foröa okkur
frá freistingunum“
Svo að við snúum okkur frá
skemmtununum, ert þú í skóla
hér?
„Já, ég er í 3. bekk í MS.“
Hvernig er skólinn hér saman-
borið við skólann þinn í Ecuador?
„Aginn er miklu meiri heima.
Hér eru krakkarnir mikið frjáls-
ari. Ef þú nennir ekki að mæta í
tíma þá skrópar þú bara og búið
Sandra ásamt íslenskum systkinum
sínum
mál. Heima væri slíkt útilokað.
Það myndi þýða miklar yfir-
heyrslur og einhverja refsingu. í
Ecuador eru allir skólar skiptir
eftir kynjum og allir eru í skóla-
búning í skólanum. Ég var í skóla
sem var rekinn af nunnum en
skammt þar frá var strákaskóli.
Nunnurnar reyndu hvað þær gátu
til að koma í veg fyrir að við fær-
um í stóran almenningsgarð sem
var þar stutt frá, því þær vissu að
þangað fóru einnig strákarnir.
Það var því venjulega handagang-
ur í öskjunni þegar hringt var út
en oftast endaði það með því að
við hlupum á harðaspretti út í
garð en nunnurnar stóðu eftir í
skóladyrunum, krossuðu sig og
báðu til Guðs að við forðuðumst
freistingarnar."
„Konan á á hættu að
veröa útskúfuð“
í þessu sambandi er hægt að
segja að einhver munur sé á sam-
skiptum kynjanna hér og í Ecua-
dor?
„Nei, í sjálfu sér ekki. Þó er
mikið meira frjáislyndi og fráls-
ræði hér, jafnvel of mikið að mínu
mati. Fólk giftist yfirleitt seinna í
Ecuador og enginn fer að búa með
stúlku eða pilti nema gifting sé
afstaðin.“
Ef þú berð saman stöðu konunn-
ar hér og í Ecuador, hver er helsti
munurinn?
„Ja, konan getur leyft sér miklu
meira hér en í Ecuador. Ég er þá
ekki að tala um í efnahagslegum
skilningi heldur félagslegum.
Frjálslyndið hér er það mun meira
að konan á ekki eins á hættu að
vera hreinlega útskúfað úr þjóð-
félaginu, eins og heima, fyrir af-
glöp t.d. í hjónabandi. Jafnréttið
er alltaf að aukast en samt er enn-
þá langt í land og fyrir konu að
komast áfram í þjóðfélaginu er
svo gífurlega erfitt, að það liggur
við að það sé ómögulegt.
Konan verður að vera alger
undramanneskja og mörgum sinn-
um hæfari en karlmaðurinn sem
hún keppir við.“
Sandra í garðinum með hinni ís-
lensku systur sinni, Elísabetu.
„Eg ætla í raf-
magnsverkfræði“
Hver er svo framtíðin hjá þér?
„í sumar sný ég til baka til
Ecuador og í haust mun ég hefja
nám í háskólanum í Quito í raf-
magnsverkfræði."
Nú hefurðu búið í öðru landi í
næstum eitt ár og getur borið
saman lífshætti hjá þér heima og
hér á íslandi. Ætlarðu að búa í
Ecuador áfram?
„Þetta er spurning sem margir
hafa lagt fyrir mig. Faðir minn
hefur alltaf sagt við mig að Ecua-
dorbúar ættu að búa og starfa í
sínu eigin landi. Þó nokkuð mikill
iðnaður er í Ecuador, en nærri
lætur að 70% af verksmiðjum og
öðrum vinnustöðum séu í eigu út-
lendinga. Alþjóðafyrirtæki, þá
flest bandarísk, hafa tök á flestum
þáttum efnahagslífsins. Arðurinn
af fyrirtækjunum fer því ekki til
uppbyggingar innanlands eins og
æskilegt væri heldur beint í hend-
51
ur stjórna fyrirtækjanna í New
York, París eða London.
Fjármagnsmyndun er því lítil
innanlands og lítið um ný atvinnu-
tækifæri innanlands. Við missum
því mikið af menntuðu fólki úr
landi sökum ónógra atvinnu-
möguleika í landinu. Þegar nýjar
verksmiðjur eru settar á laggirnar
er ekki verið að hugsa um að þær
séu hagkvæmar fyrir þjóðfélagið,
heldur einungis fyrir fyrirtækin.
Ecuador er landið mitt og það er í
höndum okkar unga fólksins að
reyna að auka félagslegt réttlæti í
landinu. Því held ég að ég geti sagt
með nokkurri vissu að í Ecuador
mun ég búa nema að eitthvað
óvænt komi uppá.“
Lítiö barn
aö deyja úr hungri
Þú minntist á það áður en við-
talið hófst að þér fyndist íslend-
ingar stundum vanþakklátir?
„Já, mér finnst of margir ís-
lendingar kvarta og gleyma því
góða sem landið býður upp á. All-
an þann tíma sem ég hef verið hér
hef ég aldrei séð mann sem þjáist
af hungri. Ef þú labbar á götu
heima í Quito sérðu kannski lítið
barn í ræsinu, sem er að deyja úr
hungri. Þá fyrst finnurðu hve lít-
ils megnugur þú ert, því þú getur
ekkert gert til að bjarga þessu
barni, ekki einu sinni þessu eina
barni, en í borginni eru kannski
þúsund börn í sömu aðstöðu. Þeg-
ar maður hugsar um það langar
mann helst til að gráta.
Hungur, fátækt og ólæsi, þetta
er nokkuð sem íslendingar þekkja
varla af eigin raun og gera sér oft
ekki grein fyrir því að það er ekki
svo sjálfsagt að vera laus við þetta
böl.“
Með þessum orðum, sem sjálf-
sagt eiga erindi til okkar flestra,
þökkum við Söndru Martinez,
AFS-skiptinema frá Ecuador,
fyrir viðtalið og vonum að allt
gangi henni í haginn í framtíðinni.
sem stendur til mánaðamóta
BMW 30.000,- kr. ódýrari í dag en áöur
Nú seljum viö síöustu bílana á sérstöku tilboösveröi, sem ekki BMW 316 nú kr. 325.000,-
veröur endurtekið. Tækifæriö þitt, til aö eignast BMW gæöing á BMW 320 nú kr. 390.000,-
30.000,- kr. lægra verði en viö höfum getað boöiö upp á. BMW 518 nú kr. 385.000,-
Aldeilis glæsilegt tilboö sem stendur aðeins til mánaðamóta,
smelltu þér á gæöinginn.