Morgunblaðið - 12.10.1983, Page 45

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 12. OKTÓBER 1983
45
Predikun við þingsetningu:
ann, svo friður verði í mannlegu
lífi.
„Oss ber að
vinna verk Guðs“
Hér fer á eftir predikun sr. Árna Pálssonar, sóknarprests í
Kópavogi, sem flutt var við guðsþjónustu í Dómkirkjunni í
tengslum við setningu Alþingis, 106. löggjafarþings Islend-
inga sl. mánudag.
„Jóh. 9.1. - 11
Náð sé með yður og friður frá
Guði föður vorum og Drottni Jesú
Kristi.
í dag eru nýkjörnir alþingis-
menn kallaðir til starfa og af því
tilefni erum vér hér saman komin
í húsi Drottins til lofgjörðar og
bænahalds.
Tengslin milli kirkjunnar og al-
þingis eru auðsæ og sjálfsögð svo
sem stjórnarskrá íslenska lýðveld-
isins mælir fyrir um. Allir þegnar
þjóðarinnar að fáeinum undan-
skildum eru játendur Krists og
mikill meirihluti þeirra meðlimir í
hinni evangelisk-lúthersku þjóð-
kirkju. Því hafa stjórnvöld í ald-
anna rás enn tekið mið af átrúnaði
þjóðarinnar við setningu laga og
réttar í landi voru svo að skikkan
skaparans sé í heiðri höfð.
Samt vitum vér að öll lög og
boð, jafnvel þau sem ljóslega
mótast af þeim kærleika sem Jesú
Kristur opinberaði oss, eru aðeins
lágmarksrök til þess að skapa
þann ramma sem nauðsynlegur er
til samlífs manna í friðsemd. Guð
faðir vakir yfir oss og hann er
engan veginn hlutlaus um það
hvort vér sýnum mennsku í boðun
og breytni.
Áréttingu þessa heyrum vér í
guðspjallinu sem lesið var frá alt-
arinu hér. Og Jesús segir: „Oss ber
að vinna verk þess er sendi mig,
meðan dagur er. Það kemur nótt
þegar enginn getur unnið. Meðan
ég er í heiminum, er ég ljós heims-
ins.“
Víst er ljósið til staðar og dagur
á lofti og mörg máttug verk hafa
verið unnin til heilla landi og lýð á
fáum árum í sögu sjálfstæðrar
þjóðar. En hættan er í því falin að
undirstaðan brestur ef vér rjúfum
samband vort við gjafarann, skap-
arann Guð. Hann hefur vel fyrir
oss séð hér í þessu harðbýla landi
með auðlegð hafs, orku og gróðurs.
En nú skynjar kynslóð vor að oss
eru takmörk sett og ofkeyrslunni
veður að linna.
Horfum vér þá fram á nóttina
þegar enginn getur unnið? Svo illa
er eigi fyrir oss komið því að vér
þekkjum og eigum ljós heimsins.
Vér eigum athafnaþrá og sú þrá er
borin uppi af sterkri trúarhefð
sem vér höfum tekið í arf, sem
vaxið hefur með oss og hún mun
ekki gera oss vanhæfa til verka
þótt um stundir syrti í álinn.
Að vonum er deilt um stefnur og
leiðir í aðkallandi vanda hjá lýð-
ræðisþjóð en þá er beðið um mál-
efnalegar umræður og sanngjarn-
ar lausnir.
Öll vor tilvist er ætíð í spennu
milli trúar og heims, milli anda og
Sr. Árni Pálsson
efnis. Vor kristna kirkja er kenn-
ingalega mótuð af andlega leiðtog-
anum Marteini Lúther en hann
eindi ekki á milli anda og efnis.
hans augum var heimur trúar-
innar og hversdagsins ein órjúfan-
leg heild. Þannig beindist siðbót
hans að því að opna manninn til
frelsis samkvæmt sannfæringu
trúarinnar, að maðurinn lifi heill i
samfélagi við Guð sinn og náung-
Eftir réttan mánuð minnumst
vér þess að 500 ár eru liðin frá
fæðingu þessa stórmerka sjáanda
sem hefpr haft meiri áhrif á sögu
lands vors og nálægrar heims-
byggðar en vér gerum oss nægi-
lega grein fyrir.
Sumt í ræðum Lúthers vakti á
sínum tíma hneykslun og hefur
raunar gert allt til þessa, því
mönnum er tamara að festa sjónir
á veikleika mannsins en styrkleika
hans. En játendur siðbótarkirkn-
anna hafa aldrei litið á Lúther
sem dýrling eða óskeikulan mann
en hins vegar byggt starf sitt og
boðun á sterkum guðfræðilegum
kenningum hans. Og hinar lúth-
ersku kirkjudeildir hefðu aldrei
valdið þeim straumhvörfum hér í
heimi sem raun ber vitni ef Lúther
hefði ekki átt dýpri skilning á
grundvallarsannindum kristinnar
trúar en flestir aðrir. Þrátt fyrir
nálægð lénskipulagsins eru lýð-
ræðislegar hugmyndir hans auð-
sæjar þegar hann fjallar um hinn
almenna prestdóm. Hann áréttar
þann kristna lífsskilning að allir
eru jafn réttháir gagnvart Guði
hvaða störfum sem þeir gegna og
safnaðarleg eining krefst þess að
enginn skerist úr leik í boðun trú-
arinnar. Því eiga hinir kristnu
valdsmenn að ganga fram sem
fullgildir félagar í söfnuðinum líkt
og aðrir kristnir menn. Ef valds-
mennirnir fela trú sína eftir að
hafa hlýtt veraldlegu kalli þá eru
þeir óheilir í störfum. Allur hinn
kristni fjöldi sem velur menn til
stjórnunarstarfa á siðferðilega
kröfu á því að njóta jafnt verald-
legrar sem andlegrar forsjár hjá
fulltrúum sinum.
Sjálfstæðisfrömuðurinn Jón
Sigurðsson alþingisforseti hefur
átt þennan lútherska lífsskilning
ef dæma má eftir þingslitaræðu
hans frá árinu 1849. Þar segir
hann: „Þessi hugleiðing má vekja
marga alvarlega hugsun í brjóst-
um vorum, eigi síðar en í brjóstum
allra kjósenda vorra og allrar
þjóðar vorrar; því hver er sá á
meðal vor, sem ekki finni til þess,
og finni til þess nú á þessari
stundu hvað næmast, að viðleitni
hans að flytja erindi þjóðar sinnar
hafi verið miklu veikara en skyldi,
miklu ófullkomnara en hver um
sig vildi óskað hafa? En það er
jafnframt gleðiefni fyrir sérhvern
af oss, og fyrir sérhvern þann, sem
setið hefur í þessum sal sem al-
þingismaður um það tímabil sem
liðið er, að sá sem allt sér og þekk-
ir hjarta mannsins, hann þekkir
einnig hinn einlæga vilja vor allra
og dæmir með vægð, þó kraftarnir
séu ekki ætíð eins fullkomnir og
viljanum samsvarar."
Ljóst er af þessum orðum að Jón
Sigurðsson hefur séð og skilið í trú
sinni hvert er hið æðsta vald sem
hann þurti að lúta sem stjórnandi.
Hann hefur tileinkað sér þá lúth-
ersku kenningu sem áréttar að
vald þeirra sem stjórna er ekki hið
altæka vald sem þekkir hvorki
skilning né samráð og horfir að-
eins á sjálft sig og eigin fram-
kvæmd.
Þótt margt sé breytt frá fyrri
öld er eðlisþrá mannsins söm og
áður og trúarþörf hans breytist
ekki frá öld til aldar og verður
ávallt hin sama. Því er þeim nauð-
synlegt sem valdir eru til vanda-
samra stjórnunarstarfa að kann-
ast við viðmiðanir sínar í trúar-
legum efnum frammi fyrir alþjóð.
Vér erum kristin þjóð og með
slíka vitund erum vér opin fyrir
orði Guðs sem eyðir tortryggni og
sameinar oss í náungakærleika.
Vér tökum því öll undir bæn Jóns
Sigurðssonar alþingisforseta í
niðurlagsorðum þeirrar ræðu er
áður hefur verið nefnd — „en vér
viljum samhuga biðja þann, sem
veitir allar góðar gjafir, að hann
snúi þessu máli og öllu öðru til
heilla þjóð vorri um allan ókom-
inn tíma, því nema hann haldi
vörð, þá vaka varðmennirnir til
ónýtis."
Amen.
Hólabrekkuskóli -
hornreka í skóla-
kerfi borgarinnar
Opið bréf til Davíðs Oddssonar borgar-
stjóra frá kennarafélagi Hólabrekkuskóla
Hólabrekkuskóli í Breiðholti III
er á 10. starfsári. Hann er einn
stærsti grunnskóli landsins með
1133 nemendur.
Hvernig á að leysa húsnæðismál
skólaárið 1984—’85? Hvað eiga
börnin í þessu skólahverfi að búa
lengi við skerta kennslu vegna
húsnæðisleysis og lélegrar starfs-
aðstöðu?
Við vitum að þessar spurningar
brenna á vörum margra hér í
hverfinu og förum því fram á svör
opinberlega eins fljótt og kostur
er.
Til skýringar skulu hér nefndar
fáeinar staðreyndir í máli þessu. {
vor var okkur tjáð að nú ætti að
hefja framkvæmdir við III. áfanga
skólans. Teikningar voru sam-
þykktar, fjárveitingar frá ríki og
borg fyrir hendi, útboð og fram-
kvæmdir virtust á næstu grösum.
Hvað gerist svo? Sumarið líður
og ekkert bólar á byggingu.
Næsta skólaár, ’84—’85, mun
enn fjölga í skólanum, a.m.k. um 3
bekkjardeildir, .Þrá^ fypv .5 f*r-
anlegar kennslustofur og 3 bráða-
birgðastofur í Menningarmiðstöð-
inni við Gerðuberg er hvergi pláss
fyrir þessar deildir, eins og málum
er háttað i dag.
Iþróttahús var fyrirhugað að
byggja en hefur verið frestað. f 10
ár hafa nemendur í þessu skóla-
hverfi mátt þola að fá enga eða
skerta leikfimikennslu. í ár Ld. fá
7 ára börn enga leikfimikennslu.
Lengi fram eftir skólaaldri er að-
eins 1 tími á viku í leikfimi eðn
þar til í 12 ára bekk. Þeir tímar
sem y;5 fáum eru afgangstímar í
Fellaskóla og flestir á tímabilinu
16—19 og er slíkt algjörlega óvið-
unandi.
Samkvæmt grunnskólalögum
eiga 7 ára börn að fá alls 22 tíma í
skólanum. Þau fá aðeins 18. Séu
svo taldir saman þeir tímar sem á
vantar á 8 ára skólagöngu kemur í
ljós að því sem næst heilt kennslu-
ár vantar.
Hvers eiga börnin að gjalda?
Smíðar, saumar, myndmennt,
eðlis- og efnafræði, allt eru þetta
greinar.setp eru á hrakhólum. ,
Myndmennt er kennd í herbergi
inn af bókasafni og sjá allir hve
mikilli truflun slíkt veldur. f einni
og sömu stofunni eru kenndar
smíðar, saumar og myndmennt,
eðlis- og efnafræði auk nokkurra
bóklegra tíma. Hefði þetta ekki
verið gert hefðu 9 ára börn alls
ekki fengið smíðar og myndmennt.
Utan dyra bíður svo ófrágengin
skólalóð sem ekki er talin ástæða
til að ganga frá fyrr en byggingu
er lokið. A meðan svo er eru um
600 börn í frímínútum f einu á
malbikuðu svæði sem er á stærð
við 'A af löglegum keppnisvelli í
knattspyrnu! Þetta er ekki nokkru
barni bjóðandi enda ástandið í frí-
mínútum martröð líkast.
Því ítrekum við spurningar þær
er fram komu hér að framan:
1. Hvernig á að leysa húsnæðis-
mál Hólabrekkuskóla skólaárið
1984—’85?
2. Hvað eiga börnin í þessu skóla-
hverfi að búa lengi við skerta
kennslu vegna húsnæðisleysis
og lélegrar starfsaðstöðu?
Við trúum ekki öðru en borgar-
yfirvöld hafi hugsað þetta dæmi
til enda og geti gefið okkur greið
og góð svör.
Reykjavfk 10. október 1983
. -Keapprafélag Hólabrokkuskóla n •.
Á fundinum var kosin ný stjórn félagsins og skipa hana þeir Ingvar Ás-
mundsson, skólameistari Iðnskólans í Reykjavík (t.v.), ritari var kosinn
Ólafur Ásgeirsson, skólameistari Fjölbrautaskólans á Akranesi, og Karl
Kristjánsson, aðstoðarskólameistari við Ármúlaskóla, var kosinn gjaldkeri
(th.).
i-sámi
liilfl
Aðalfundur Skólameistarafélagsins:
Skorað á Alþingi að setja
lög um framhaldsskóla
AÐALFUNDUR Skólameistarafé-
lags íslands var haldinn í Iðnskólan-
um í Kcykjavík laugardaginn 24.
september. A fundinum flutti Ólafur
Ásgeirsson skólameistari Fjöl-
brautaskólans á Akranesi erindi um
yfirstjórn framhaldsskólans, Ingvar
Ásmundsson skólastjóri Iðnskólans
í Reykjavík fjallaði um inntak náms
á framhaldsskólastigi og Heimir
Pálsson fráfarandi skólameistari
Fjölbrautaskóla Suðurlands á Sel-
fossi ræddi um gerð framhaldsskóla
og staðsetningu þeirra.
Karl Kristjánsson aðstoðar-
skólameistari Ármúlaskóla sagði
frá kynnisför skólameistara til
Bandaríkjanna í október 1982.
.Samþykktar voru eft.irfarandi
ályktanir:
1. Stjórn félagsins var falið að
vinna að því að gerðar yrðu skipu-
lagsbreytingar á yfirstjórn fram-
haldsskólanna þannig að þeir
heyri undir sérstaka deild í
menntamálaráðuneytinu eða sér-
staka stofnun.
2. Aðalfundurinn samþykkti ein-
róma að skora á Alþingi og ríkis-
stjórn að setja nú þegar lög um
framhaldsskóla á íslandi.
Þá var kosin nefnd þriggja
manna til þess að undirbúa ráð-
stefnu á vegum félagsins þar sem
fjallað verður um yfirstjórn fram-
haldsskólans, inntak náms á
framhaldsskólastioi «**
‘ *•*'* ’•'*.£• oj- ■st'ao'séfrii
mgu iramhaldsskólans.