Morgunblaðið - 06.01.1984, Blaðsíða 8

8
Bridgemenn fari að spýta í lófana:
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 6. JANÚAR 1984
Frægustu spilarar
heims væntanlegir
BRIDGEÁHUGAMENN geta fariö að pússa gleraugun og spýta í lófana, því
nú eru allar líkur á því að ítölsku meistararnir Belladonna og Garozzo,
frægustu spilarar allra tíma, komi á stórmót Bridgefélags Reykjavíkur og
Flugleiða, sem fram fer í byrjun mars. Engu minni fengur er í að fá hingað
nýkrýndan heimsmeistara, góðkunningja íslendinga, Bandaríkjamanninn
Alan Sontag, sem kemur einnig á mótið með sveit sína.
Að sögn Karls Sigurhjartarson-
ar, stjórnarmanns BR og forstjóra
Úrvals, má heita fullvíst að Bella-
donna láti sjá sig, en Garozzo er
eitthvað tvístígandi. En komi Gar-
ozzo ekki, hleypur Lauria í skarð-
ið, en hann er margreyndur lands-
liðsspilari og var talinn hafa spil-
að einna best, ásamt félaga sínum
Mosca, á HM í Stokkhólmi í haust,
þar sem ítalir urðu í öðru sæti
eftir æsispennandi viðureign við
bandarísku A-sveitina. Annar
gamalreyndur landsliðsmaður
verður með í förinni, DeFalco, og
mun hann spila við kunnan ísra-
ela, Tapeia.
Alan Sontag hefur tvisvar kom-
ið á stórmót BR og líkað dvölin svo
vel að hann hyggst nú koma hið
þriðja sinn. Hann spilar um þess-
ar mundir við Sion, ungan og
frægan spilara í heimalandi sínu
og góðkunningja Einars Guð-
johnsen, sem flutti búferlum til
Bandaríkjanna fyrir nokkrum ár-
um og hafði þá þegar getið sér
góðan orðstír sem spilari hér
heima. Sion kemur líklega og ör-
ugglega Molson og Cokin, sveitar-
félagar Sontag um þessar mundir.
Óvíst er hvort Einar Guðjohnsen
kemur á stórmótið, en hann hefur
spilað í sveit Sontag annað slagið
undanfarið.
Það stóð til að bjóða einnig til
landsins frönsku Evrópumeistur-
unum og danska parinu Möller —
Blakset, en þessir spilarar sáu sér
ekki fært að koma. En það er í
athugun að bjóöa sænsku pari á
mótið og breska parinu Sowter-
Lodge, sem komu á síðasta stór-
mót.
Mótið fer fram dagana 2. til 5.
mars, fyrst verður tvímenningur
með barómetersniði, sennilega 44
pör, en síðan tekur við opin sveita-
keppni, sem spiluð verður með
Monrad-sniði, þ.e.a.s., þá kljást
efstu sveitirnar saman og þannig
koll af kolli. Samanlagt verð-
launafé í báðum mótunum er sjö
þúsund Bandaríkjadalir.
Hlutabréf ríkissjóðs í Iðnaðarbankanum:
Væntanlega boðin
föl í mánuðinum
— segir iðnaðarráðherra Sverrir Hermannsson
„ÞAU VERDA fljótlega boðin föl.
Það hefur því miður ekki tekist
enn þá að fá mat hlutlaus.s aðila á
verðgildi bréfanna en væntanlega
verður hægt að ganga frá þessu í
mánuðinum,“ sagði Sverrir Her-
mannsson iðnaðarráðherra, er
hann var spurður hvenær hlutabréf
í Iðnaðarbankanum, sem eru í eigu
ríkissjóðs, yrðu boðin til sölu.
Iðnaðarráðherra sagði, að
reynt hefði verið að fá mat á
bréfunum og í því sambandi leit-
að til ríkisskattstjóra, en hann
hefði vísað því frá sér og ekki
talið sig bæran til að fja.Ha um
málið. Hann kvaðst þó vænta
30 krónur
fyrir karfa í
Þýzkalandi
FIMM íslenzk fiskiskip seldu afla
sinn í Bretlandi og Þýzkalandi í
gær og fyrradag og fengu mjög gott
verð fyrir aflann. í Þýzkalandi
fengust um 30 krónur í meðalverð
fyrir karfa og 28 til 32 krónur fyrir
þorsk og ýsu í Bretlandi.
þess að mat þetta fengist fljót-
lega.
Sverirr sagði einnig, að ríkis-
sjóður ætti 27% í bankanum og
að iðnaðarráðherra skipaði sam-
kvæmt því tvo menn í stjórn
bankans, en það breyttist ef rík-
issjóður seldi sinn hluta, þá kysu
hluthafar alla stjórnarmenn.
Hann sagði ennfremur, að auð-
vitað hefðu núverandi hluthafar
forkaupsrétt að bréfum ríkis-
sjóðs.
Sjóli RE seldi 74,4 lestir í
Bremerhaven á miðvikudag.
Heildarverð var 2.181.700 krónur,
meðalverð 29,31. Engey RE seldi
172,6 lestir í Cuxhaven sama dag.
Heildarverð var 5.469.000 krónur,
meðalverð 31,68. Hafnarvík ÁR
seldi ennfremur á miðvikudag
58,7 Iestir í Hull. Heildarverð var
1.874.700 krónur, meðalverð
31.95.
I gær seldi Viðey RE 145,5 lest-
ir í Bremerhaven. Heildarverð
var 4.451.100 krónur, meðalverð
30,60. Þá seldi Ýmir HF 95,6 lest-
ir í Grimsby. Heildarverð var
2.672.700 krónur, meðalverð
27.95. Skipin selja aðallega karfa
og ufsa í Þýzkalandi en þorsk og
ýsu í Bretlandi.
■ ' l ■ Íl 1— ■ iii
"tsJEl,PÚ ERT EKKIR HRIf\16-
BRRUTtNNI. RO ERT I
5TVKKI5HÓLMI"
AF ERLENDUM VETTVANGI
eftir JÓHÖNNU KRISTJÓNSDÓTTUR
Þversagnir í mannlífi í Kabul
Þar sem kók er að verða þjóðardrykkur og dollarar og amerísk-
ar sígarettur flæða um allt
SAM FRÆNDI er sannarlega persóna non grata í huga Brabraks Karm-
als, forseta Afganistan, og fylgifiska hans af sovézkum ættum, en hvar-
vetna í Kabul, höfuðborg landsins, blasir eitthvað það við sem minnir á
Bandaríkin; grænir dollaraseðlar í umferð, unga fólkið sprangar um í
bandarískum gallabuxum og reykir bandarískar sígarettur og kókakóla
er drykkja vinsælastur. Þetta kemur fram í grein Kajendra Sareen í
nýjasta tölublaði af vikuritinu Far Eastern Economic Review, en Saren
virðist vera einn örfárra erlendra blaðamanna, sem hefur fengið að
heimsækja Afganistan.
í greininni segir, að lífið í höf-
uðborginni einkennist af furðu-
legum mótsögnum. Þrátt fyrir
opinberan fjandskap milli Banda-
skæruliðar vinni þar ýms
skemmdarverk eins oft og þeir
mega. Byggingaframkvæmdir i
Kabul hafa staðið í stað, enda erf-
Amerískar sígarettur seldar út um
allt.
Mujahideen-skæruliðar meö tvo sovézka fanga.
ríkjastjórnar og Kabulstjórnar-
innar, viti allir, að bandaríski
gjaldmiðillinn sé eftirsóttari en
afgani, gjaldmiðill Afganistan. Þó
svo að eitt hundrað þúsund sov-
ézkir hermenn að minnsta kosti
séu í landinu, er rúblan sjaldséð
enda eftir henni engin eftirspurn.
En dollaraseðlar eru hvar sem lit-
ið er og alls staðar er hægt að
skipta þeim. Æskilegast er auð-
vitað að komið sé með þá í banka,
og þar er greitt fyrir einn dollar
56 AFS. í verslunum og ýmsum
fyrirtækjum er gengið á dollar
100 AFS og enn hærri á svörtum
markaði.
Peningamarkaður Kabuls er
ekki tengdur alþjóðagjaldeyris-
kerfinu en byggist fyrst og fremst
á vöruskiptaverzlun við Pakistan,
íran og ýmis ríki Vestur-Asíu
önnur, og þá sér í lagi löndin við
Persaflóa. Stjórnvöldum er full-
kunnugt um að svartamarkaðs-
brask blómstrar með bandaríska
dollarinn, en það er látið óátalið.
Né heldur blanda stjórnvöld sér í
að Afganir reyki amrískar sígar-
ettur, hvað þá heldur að kókakóla
er að verða þjóðardrykkur höfuð-
borgarbúa.
Þrátt fyrir yfirlýsingar stjórn-
arinnar í Kabul gangi sinn vana-
gang, er óhætt að fullyrða, að
sögn Rajendra Sareen, að þar ríki
eins konar umsátursástand.
Verzlun og viðskipti eru þar mikil
og vöruúrval býsna gott, miðað
við það sem gerist annars staðar í
landinu. Verðlag á nauðsynjum og
öðrum varningi hefur tvöfaldazt á
allra síðustu árum, leiga á íbúð-
arhúsnæði hefur farið upp úr öllu
valdi, enda er íbúafjöldi í borginni
nú um 2,5 milljónir, en var 900
þúsund fyrir fáeinum árum. Þetta
stafar einkum og sér í lagi af vax-
andi flóttamannastraumi utan af
landsbyggðinni, vegna styrjaldar-
átaka sem eru langtum harð-
skeyttari þar en í Kabul, þótt
„Forseti“ Afganistan, Babrak
Karmal.
itt um vik: hvortveggja er að
flestir vinnufærir karlmenn eru
annaðhvort flúnir eða hafa verið
kvaddir í herinn, fjármagn fer til
að halda áfram styrjöldinni við
skæruliða og í þriðja lagi reyna
skæruliðar að sprengja jafnóðum
í loft upp sé hafizt handa um ein-
hverjar byggingaframkvæmdir.
fbúar Kabul nú eru að meiri-
hluta ungt fólk, konur og börn og
gamalt fólk og víst hefur karl-
mannafæðin sett svipmót sitt á
lífið í borginni. Þá nefnir blaða-
maður vikuritsins að ferðamenn
komi nú ekki lengur til landsins
og þar hafi Afganir misst spón úr
aski sínum, því þegar ástand þar
var með eðlilegum brag gerðu
ferðamenn sér alltíðförult þang-
að. Afganir gerðu átak í að byggja
hótel og útbúa ýmsa aði a aðstöðu
fyrir ferðamenn, en þessar vist-
arverur standa nú flestar auðar.
Síðustu árin hefur verið útgöngu-
bann í Kabul frá klukkan 22 á
kvöldin til fjögur að morgni. Mót-
tökur og veizlur diplómata eru
haldnar að degi til, öllum verzlun-
um er lokað klukkan átján og eftir
þann tíma er Kabul nánast sem
draugaborg. Erlendir blaðamenn,
sem koma til Kabulflugvallar eru
litnir tortryggnisaugum — nema
þeir séu í svokölluðum „vináttu-
hópum" sem koma öðru hverju til
Afganistan, einkum frá austan-
tjaldslöndunum, tii að prísa
ástandið. Ferðagögn og skjöl
blaðamanna eru skoðuð vandlega
og leitað í farangri. Blaðamaður
verður að gera ítarlega grein fyrir
þeim gjaldeyri sem hann hefur
meðferðis inn í landið. Allt er
þetta skráð og síðan rannsakað á
ny, þegar viðkomandi heldur í
brottu.
Vestrænt sendiráðsstarfsfólk
fær ekki að ráða Afgani í þjón-
ustu sína eins og áður var. Af ör-
yggisástæðum er sovézki fáninn
aldrei hafður á bifreið sovézka
sendiherrans, þegar hann ekur
um, og almennt reynir starfsfólk
sovézka sendiráðsins að láta sem
minnst á sér kræla. Umferð til og
frá Kabul er mjög lítil, nema í
bílalestum, enda hafa skæruliðar
látið þar mjög að sér kveða,
sprengt bíla í loft upp og rænt
föggum og fjármunum.
Stjórnvöld hafa reynt að bregða
við skjótt þegar eitthvað ber út af
í borginni og er umhugað um að
sem allra minnstar fréttir berist.
Reynt er eftir föngum að láta lita
svo út fyrir, að allt sé með eðli-
legum brag. En skuggi skæruliða-
starfseminnar er ekki langt und-
an. Og færist í aukana. íbúar
Kabul eru ekki öfundsverðir að
hlutskipti sínu, segir Rafjendra
Sareen. Þrátt fyrir amrískar
sígarettur og sand af bandarísk-
um dollurum.
Jóhanna Krístjónsdóttir er blaða-
maður á Morgunhlaðinu.