Morgunblaðið - 25.03.1984, Side 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 25. MARZ 1984
►
►
►
ión Stefánsson, hljómsveitarstjóri
sýningarinnar, „hitar upp“.
hans Nóa ríki sannkölluð barna-
og unglingahátíð.
„Þetta er mikið mál fyrir börnin
og þau eru mjög áhugasöm — það
mættu 200 í áheyrn fyrir ein-
söngshlutverkin tólf,“ sagði María
og bætti því við, að tónmenntar-
kennarar væru mjög ánægðir með
þetta framtak Islensku óperunnar,
því börn í tónlistarnámi fá alla
jafna ekki mörg tækifæri til þess
að koma fram.
Önd og lundi í sjómanni
Það var ys og þys uppi á lofti,
þegar okkur bar þar að, enda vart
við öðru að búast þar sem öll dýrin
í örkinni voru saman komin, stutt
í sýningu og Jón Stefánsson að
hita hópinn upp. Tveir tólf ára
strákar, Arnar og Guðmundur,
sögðust vera afar ánægðir með
8««§§s§5ls5£
Bömin syiKja
um syndaflóðið
Skroppið um borð í Örkina hans Nóa með ungu tónlistarfólki
Það verður ekki sagt að
börnin séu afskipt hjá
íslensku óperunni.
Óperan um örkina
hans Nóa, Nóaflóðið eftir Benja-
min Britten, er önnur barnaóper-
an, sem tekin er til sýningar hjá
þeim í Gamla bíói á aðeins tveim-
ur árum. Sú fyrri, Búum til óperu,
eða Litli sótarinn, var reyndar
líka eftir Britten enda hafði hann
sérstakt dálæti á barnaröddum og
kunni að nota þær á skemmtilegan
hátt.
Þegar Benjamin Britten samdi
barnasöngleikinn Nóaflóðið, þá
notaði hann nánast óbreyttan
texta ensks undraleiks frá miðöld-
um, Noye’s Fludde, sem varðveist
hafði í handritum frá 16. öld. Að
því er segir í fróðlegri leikskrá
og öllum dýrunum
sýningarinnar, hafði ekki verið
samin tónlist við verkið áður og
ekki mun það upphaflega hafa
verið flutt af börnum. Með örfáum
undantekningum, hafði það raun-
ar ekki verið leikið síðan um alda-
mótin 1600, þar til Britten tók það
upp á arma sína og gerði úr því
barnaóperu, árið 1957. Óperan var
fyrst sýnd á Aldeburgh hátíðinni í
Oxford árið eftir, en hefur síðan
farið víða um heiminn og nú er
hún komin hingað, í íslenskri þýð-
ingu Jóns Hjörleifs Jónssonar.
Leikstjóri Nóaflóðsins er Sigríður
Þorvaldsdóttir, leikkona, Jón Stef-
ánsson stjórnar hljómsveitinni,
leikmyndina gerði Gunnar
Bjarnason og búningana Hulda
Kristín Magnúsdóttir.
„Vorum með 300 börn
þegar mest var“
Það er ekki í lítið ráðist að setja
upp Nóaflóðið, því um 140 manns
taka þátt í sýningunni sjálfri, auk
allra hinna, sem verða að koma
við sögu áður en hægt er að draga
tjaldið frá og hefja skemmtunina.
„Við vorum með 300 börn hérna
þegar mest var um að vera á æf-
ingum," sagði María Sigurðardótt-
ir, rekstrarstjóri íslensku óper-
unnar, sem leiddi blm. um rangala
Gamla bíós fyrir og eftir sýningu
og reyndar líka meðan á henni
stóð. Rangalar eru réttnefni fyrir
þann hluta húsakynna Óperunnar
sem að starfsfólkinu snýr og eig-
inlega með ólíkindum, að hægt
skuli vera að halda þar uppi jafn
viðamiklum sýningum og gert hef-
ur verið. í barnahljómsveit óper-
unnar eru 63 ungir tónlistarmenn,
auk níu fullorðinna. Kórinn telur
56 söngvara, verðuga fulltrúa
hinna ýmsu dýrategunda, ein-
söngvararnir eru tólf, en með
hlutverk Nóa og konu hans fara
þau Halldór Vilhelmsson og
Hrönn Hafliðadóttir. Það þarf víst
ekki að taka það fram, að Nói og
frú eru fullorðin, en annars verður
ekki annað sagt en að í örkinni

. Vlt
sæ(-
Andrúmsloftið í búningsherberg-
inu er með besta móti — þrátt
fyrir þrengslin.
eitt
Þaö má vart á milli sjá hvort
er stærra, hún Ólöf
Sigursveinsdóttir, 9
ára, eða scllóið henn-
ar. Ólöf sagðist hafa
farið að spila á selló
þegar hún var fimm
ára. En þá kom pabbi
hennar heim með
slíkt. „Ég fór að
fikta við að spila á
það og fannst það
svo gaman, þó að
það væri gam-
alt og bara
tveir strengir
á því, að ég
bað um að
fá aö læra á
það,“ sagði
Ólöf og
bætti því
við, að
uppáhaldsdýrin
sín í örkinni
væru gíraffarnir
„af því að þeir eru
svo langir og
skrýtnir“ og
mýslurn-
ar, „af
því að
þær
eru
• m