Morgunblaðið - 28.07.1984, Blaðsíða 42

42
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 28. JÚLÍ 1984
Ég <2r Alliaf Jczfn h'issa ác íp\jí, huerj'u
{óLk gefur hent-"
ást er...
, o
... að laga smávegis
skemmdir
TM Reg U S Pat Off -all rights reserved
«1984 Los Angeies Times Syndicate
Með
morgunkaffínu
70i
HÖGNI HREKKVÍSI
TiL A E? SfóKSA HAMPKLÆ©!.
Framkvæmdir við nýbyggingu Sundlaugar Laugardals ætti að mati bréfritara að fjármagna að nokkru með því að
sekta þá sem leggja bflum sínum ólöglega.
Sektir renni til fram-
kvæmda við sundlaugina
Magnea Hjálmarsdóttir skrifar:
Kæri Velvakandi.
Mig langar að koma hér með dá-
litla athugasemd vegna greinar
sem birtist i dálkum þínum 25. júlí
undir fyrirsögninni „óhreinlæti í
sundlaug Laugardals".
Ef sandur eða óhreinindi eru á
gólfum búningsklefa laugarinnar,
þá hafa gestirnir gleymt að fara
úr skónum og er það slæmt af-
spurnar. Undirstaða hreinlætis í
laugunum er að hlýða settum regl-
um í allri umgengni, bæði á böð-
um, klefum og úti. Mér virðist
starfsfólkið vinna vel og sam-
viskusamlega og vil ég þakka því
fyrir góða þjónustu og fyrir-
greiðslu í gegnum árin, sem eru
orðin ærið mörg.
Mér fannst það miður að stöðv-
Góðar
auglýsingar
5263-7139 skrifar:
Samvinnutryggingar og Klúbb-
arnir öruggur akstur, birtu á síð-
asta ári mjög athyglisverðar
sjónvarpsauglýsingar þar sem
varað var við umferðarslysum.
Auglýsingarnar voru mjög vand-
aðar á allan hátt og áhrifaríkar.
Er ekki að efa að þær hafa átt
sinn þátt í þeim mikla árangri
sem náðist í slysavörnum á hinu
norræna umferðaröryggisári.
Tölur slysadeildar Borgarspít-
alans sýna, að umferðarslysum
hefur fækkað um fimmtán pró-
sent á síðasta ári. Það er mikil-
vægur áfangi, en betur má ef
duga skal, því ber að fagna nýj-
um auglýsingum frá „félögum
sem vilja þig heilan heim“. Tvær
slíkar heyrðust í sunnudagsút-
varpi rásar tvö, og kvað þar svo
sannarlega við nýjan tón.
Með fullri virðingu fyrir starfi
Umferðarráðs, þá hef ég trú á
svona auglýsingar nái betur til
fólks heldur en útvarpsinnskot
ráðsins. Vonandi sjá Samvinnu-
tryggingar sér fært að halda
áfram á þessari braut, t.d. með
nýjum sjónvarpsauglýsingum
fyrir haustið, þegar hættast er
við slysum í umferðinni.
uð skyldi vinna við nýbyggingu
sundlaugarinnar, vegna fjár-
skorts. Mér datt í hug að hægt
væri að láta þá gesti laugarinnar,
sem leggja bílum sínum við gulan
kant, greiða sektir sem rynnu síð-
an í sjóð til styrktar nýbygging-
unni. Þarna er venjulega tíu til
AJS. skrifar:
Kæri Velvakandi.
Undanfarið hefur þú birt at-
hugasemdir fólks um atvik í einni
af sundlaugum Reykjavíkur. í
þessu sambandi vil ég benda á eft-
irfarandi:
Það er ofarlega í huga fólks, að
því meira sem greitt er, þeim mun
meira eigi að fá i staðinn. Þetta er
eðlilegt þar sem verðlagning er yf-
irleitt við þetta miðuð. Það getur
varla talist óeðlilegt, að fullorðnir
telji sig eiga frekari rétt t.d. til
sætis í strætisvagni en barn sem
greitt hefur, ef þá nokkuð, marg-
falt minni upphæð fyrir farið.
Ýmis hávær samtök hafa valdið
því, að það heyrir því miður til
tuttugu bílum lagt ólöglega dag
hvern og myndi fljótt safnast dá-
góður sjóður.
Sundlaug Laugardals hefur ver-
ið mér og öðrum ómissandi heilsu-
lind. Vona ég að það megi verða
um ókomin ár. Þökk sé öllum sem
að því stuðla.
undantekninga að barn bjóði full-
orðnum sæti sitt (að vísu eru mörg
börn svo vel upp alin að þau gera
svo). Því má ætla, að krafan um
rétt eftir greiðslu verði meira og
meira höfð í frammi.
Börn eru að sjálfsögðu menn, en
þau eru ekki heilagar kýr. Satt er
það, að gagnkvæm tillitssemi er
oft á tíðum sorglega lítil. Frekju-
uppeldið hefnir sín og meðgjaf-
arhugarfarið ber ræfildóminn í
skauti sínu.
Ef til vill væri einfaldast að láta
alla greiða sama gjald fyrir stræt-
isvagnafar og afnot af sundstöð-
um borgarinnar. Tilkostnaðurinn
er sá sami og afnotin nánast þau
sömu, hvort sem einstaklingurinn
er ungur eða gamall.
Skrifið eða hringið
til Velvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til að skrifa þættinum um hvaðeina, sem
hugur þeirra stendur til — eða hringja milli kl. 11 og 12, mánudaga til
föstudaga, ef þeir koma því ekki við að skrifa. Meðal efnis, sem vel er
þegið, eru ábendingar og oröaskipti, fyrirspurnir og frásagnir, auk pistla
og stuttra greina. Bréf þurfa ekki að vera vélrituð, en nöfn, nafnnúmer
og heimilisfong verða að fylgja öllu efni til þáttarins, þó að höfundar
óski nafnleyndar.
Sérstaklega þykir ástæða til að beina því til lesenda blaðsins utan
höfuðborgarsvæðisins, að þeir láti sinn hlut ekki eftir liggja hér í
dálkunum.
Hví ekki sama
gjald fyrir aila?