Morgunblaðið - 27.03.1985, Qupperneq 47

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 27. MARZ 1985
il
Stjórn FlugbiörjfunarKveiUrinnar f Reykjavík.
Flugbjörgunarsveitin í Ruykjavik:
15 útköll á síðasta ári
fólki, enda sé þjóðarheill að veði
samkvæmt mati reykvískra
menntamanna og að undangengn-
um úrskurði seðlabankastjóra.
2. Byggja þarf bráðabirgðahús-
næði handa þessu fólki, að sjálf-
sögðu ódýrt, þar til það sjálft yrði
fært um að koma sér upp eigin
húsnæði, sem gæti að vísu tekið
eitthvað mislangan tíma, er færi
eftir því hversu vel því gengi að
vaxa frá sinni torfkofarómantík
og aðlagast útlendum lífskjörum í
sendiráði heimsmenningarinnar.
2- Byggja þarf skóla, sjúkrahús,
elliheimili og aðrar þjónustustofn-
anir fyrir þetta fólk, að ógleymd-
um atvinnutækifærum, auk
þeirra, sem nú þegar skortir í
þessum landshluta.
4. Afskrifa þarf með einu penna-
striki nærfellt alla fjárfestingu
úti á landsbyggðinni auk allrar
þeirrar fjárfestingar á höfuðborg-
arsvæðinu, sem tengist þjónustu
og viðskiptum við landsbyggðina
með einum eða öðrum hætti.
Sjálfs mín vegna verð ég að
hætta þessari upptalningu, og
veldur sú angistartilfinning, sem
fylgir því að finna ekki aðra leið
til að gera svona botnlausu rugli
skil, en þá, að ösla niður í sama
farveg. Vinnubrögð þín og þinna
sálufélaga eru nefnilega þannig að
þau eru engum heilvita eða siðuð-
um manni sæmandi.
Það ætti auðvitað að vera sjálf-
gefinn skilningur hvers íslend-
ings, og hafinn yfir öll deilumál,
að við erum ein þjóð í einu landi,
og sú viðleitni að leggja búsetu
fólks á hagsmunalegar vogarskál-
ar, með einhliða tölfræðilegum
röksemdum, ber ekki öðru vitni en
sjálfbirgingslegum aulahætti, sem
óneitanlega minnir á heimsóknir
höfuðborgarunglinganna út á
landsbyggðina hér á árum áður,
og lítillega var lýst fyrr í þessu
spjalli.
En ástæðan fyrir því að ég finn
mig knúinn til að setja þessar lín-
ur á blað, þótt stofn umræðunnar
höfði nú ekki sérlega til djúp-
stæðra ályktana, eða mikillar
dómgreindar, er sú, að svona inn-
legg í þjóðmálaumræðu eru ekki
lengur brosleg og mál að þeim
linni. Maður, sem kallar sig
„Skattborgara”, hefir auðsjáan-
lega fundið í þér sinn spámann og
gefur þér klapp á öxlina með
stuttorðri undirtekt I DV nú ný-
lega.
Og einn af yngri og frjálslynd-
ari alþingismönnum okkar, reynd-
ar líka ritstjóri eins útbreiddasta
blaðs á landi voru, tekur skömmu
áður ályktanir þínar til stuttrar
umfjöllunar í kjallaragrein. Mað-
ur hefir það svona á tilfinningunni
að pólitísk varkárni aftri honum
frá að taka þar skýrari afstöðu en
þá að telja sjónarmið þín eftir at-
vikum fullrar athygli verð, og bera
á þig lof fyrir dirfskuna. „Já, feiki
er það breytið," sagði gamall og
góður nágranni minn í sveitinni
forðum, ef hann heyrði sagt frá
einhverju, sem vakti undrun hans.
ísland er sameign okkar allra,
sem þar búum. Val á búsetu er
borgaralegur réttur og einkamál
hvers og eins, sem ekki ber að
álykta um út frá praktískum sjón-
armiðum heildarinnar, heldur líta
á sem staðreynd í hverju tilfelli.
Og það er í skjóli þess réttar, sem
á þeim skilningi byggist, sem fólk
utan af landsbyggðinni flyst til
Reykjavíkur þegar það fýsir þess
og/eða öfugt, því að þeim fer
fjölgandi, sem vakna upp til þess
skilnings, að „útlend lífskjör"
segja ekki alla sögu þegar til lífs-
hamingjunnar er litið, og „fagnað-
arerindið" upplifa hreint ekki allir
með sama hætti.
Jæja, Baldur minn sæll. Þetta
bréfkorn er orðið lengra en ég ætl-
aði í upphafi að það yrði. Það er
líka á flestan hátt ömurlegri rit-
smíð en ég hefði kosið, m.a. vegna
allra gæsalappanna, sem ég varð
að hafa, svo ekki yrði villst á mínu
orðalagi og þínu. Mér finnst reglu-
lega sárt til þess að vita, að mað-
ur, sem þrátt fyrir býsna langa
skólamenntun, skrifar og talar
jafngott mál eins og þú gerir, skuli
túlka jafnbrenglaðan þjóðernis-
skilning og raun ber vitni. Ég er
nú hálft í hvoru að vona að þú
hafir bara lent í einhverjum
skrattanum, sem hafi ruglað þig
svona, rétt um stundarsakir, og að
þú sért kannske búinn að ná þér
núna, þegar þetta bréf er skrifað.
Svoleiðis getur komið fyrir alla,
blessaður vertu. En sé það hins-
vegar tilfellið, þá hefir þú nú samt
sem áður sannfært mig um einn
hlut, sem er það, að vissir þættir
þráhyggju geta I tilvikum bægt
allri dómgreind til hliðar og
verkað eins og forheimskandi
gröftur í mannssálinni. Já, feiki
andskoti er það breytið, sagði
gamli bóndinn vinur minn forðum,
þegar honum öldungis ofbauð í
einhverju efni. Þau orð hans geri
ég að mínum lokaorðum í þessu
bréfi og kveð.
Arni Gunnarsson er ferskfískeftir-
litsmadur og búsettur i Sauðir-
króki.
Flugbjörgunarsveitin í Reykjavík
var alls kölluð 15 sinnum út til leitar
á síðastliðnu ári. Þar af voru sex
útköll í janúarmánuði einum.
Stærstu verkefnin voru leit að
breskri flugvél, sem hvarf þann
21. júní og fannst á Eiríksjökli og
leitað þremur ungmennum á
jeppabifreið, sem hurfu á svæðinu
norður af Laugarvatni í lok nóv-
ember.
f báðum þessum tilvikum fund-
ust þeir sem leitað var að á lífi.
Þessar upplýsingar komu fram
á aðalfundi Flugbjörgunarsveitar-
innar í Reykjavík, sem haldinn
var fyrir skemmstu. Þar kom
ennfremur fram að starfsemi
sveitarinnar var með miklum
blóma á siðasta ári. Til að mynda
jukust mætingar í húsnæði sveit-
arinnar til muna á síðasta ári
miðað við árið á undan.
Æfingar sveitarinnar urðu alls
180 en að auki fóru fram fjölmarg-
ar samæfingar með öðrum björg-
unarsveitum. Þá voru haldin ýmis
námskeið og má þar á meðal nefna
snjóflóðanámskeið og flugbjörg-
unarnámskeið.
Flugbjörgunarsveitinni bættist
ýmiss konar nýr tækjakostur á ár-
inu og er þar helst að nefna nýja
fjallabifreið og Loran staðsetn-
ingartæki, sem hægt er að koma
fyrir á vélsleða.
Á aðalfundinum var kosin
stjórn sveitarinnar og skipa hana
eftirtaldir menn: Formaður Ingv-
ar F. Valdimarsson en aðrir I
stjórn eru Brynjólfur Wium, Rún-
ar Nordqvist, Sighvatur Blöndal,
Guðmundur Oddgeirsson, Kristó-
fer Ragnarsson og Gunnar Hjart-
Þrjátíuþúsundasta Visa-kortið
hefur verið gefið út og reyndist sá
korthafi vera Asthildur Kjartans-
dóttir aðstoðardagskrárgerðarmaður
hjá Sjónvarpinu.
í tilefni þessa viðburðar ákvað
stjórn Visa að heiðra Ásthildi með
arson. Til vara voru kosnir þeir
Ágúst Guðmundsson, Skúli Skúla-
son og Pétur Hermannsson.
(FiéUaUlkruiaf)
því að veita henni fríkort og færa
henni blóm og flugfarmiða að gjöf,
helgarferð til Evrópu.
A myndinni má sjá Einar S.
Einarsson framkvæmdastjóra
Visa ísiand afhenda henni glaðn-
inginn.
Visæ
Korthafi númer
30.000 hlaut Evrópuferð
VIÐ HÖFUM
stigið fyrsta skrefið
Nú aukum við þjónustuna og bætum aðstöðuna,
því auk þess að allar deildir okkar eru enn að Hringbraut 120
höfum við opnað afgreiðslu á grófari byggingavörum
eins og timbri, steypustyrktarjámi, spónaplötum, harðviði,
pípulagningarefni, hleðslugrjóti, gangstéttarhellum
og fleiri vömm, á framtíðarathafnasvæði okkar
við Stórhöfða í Reykjavík.
Allir húsbyggjendur kannast við JL-kjörin og vita að þar sem
JL-Byggingavörur em eiga þeir traustan viðsemjanda.
ÍTIl BYGGINGAMÖRURl
BYGGINGAVÖRUDEILD, STÓRHÖFÐA, SÍMI 671100.
RENNDU VIÐ EÐA HAFÐU SAMBAND