Morgunblaðið - 16.04.1985, Blaðsíða 66

66
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 16. APRÍL1985
Aðaifundur Sambands ísl. auglýsingastofa:
Ólafur Stephensen
endurkjörinn formaður
SAMBAND íslenskra auglýs-
ingastofa (SÍA) hélt aðalfund
sinn hinn 29. mars sl. í stjórn
SÍA sl. starfsár áttu sæti þau
Ólafur Stephensen formaður,
Kristín Þorkelsdóttir varafor-
maður og Páll H. Guðmundsson
gjaldkeri.
Á aðalfundinum gerði formaður
grein fyrir störfum stjórnar. Kom
þar m.a. fram, að frá stofnun SÍA
árið 1978 hefur meginþungi starf-
seminnar hvílt á herðum stjórnar-
manna hverju sinni. í nóvember sl.
var hins vegar opnuð skrifstofa að
Háteigsvegi 3 í Reykjavík og var
Sólveig Ólafsdóttir lögfræðingur,
ráðin framkvæmdastjóri SÍA.
Taldi formaður þetta merkan
áfanga í sögu SÍA og gæfi mögu-
leika á mun öfluga starfi í framtíð-
innl.
Á árinu voru haldnir fjölmargir
félagsfundir, þar sem rædd voru
ýmis hagsmunamál og verkefni
sambandsins. SÍA gekkst einnig
fyrir nokkrum fræðslufundum
fyrir starfsfólks aðildarstofnana og
hyggst efla það starf í framtíðinni,
enda er það m.a. tilgangur SÍA að
auka hæfni aðildarfyrirtækjanna
til þess að veita sem fullkomnasta
þjónustu.
Á vegum SÍA hefur frá upphafi
verið starfrækt siðanefnd og er það
eitt af skilyrðum fyrir inngöngu í
SÍA að auglýsingastofa starfi í
fullu samræmi við siðareglur Al-
.þjóðaverslunarráðsins, sem lagðar
eru til grundvallar í störfum siða-
nefndar. Siðanefnd var upphaflega
eingöngu skipuð fulltrúum Sí A, er.
um sl. áramót hófst samstarf við
Verslunarráð íslands og Neytenda-
samtökin á þessum vettvangi. Hin
nýja siðanefnd hefur nú sett sér
starfsreglur og hyggst kynna starf-
semi sína rækilega á næstunni.
Ábyrgt upplagseftirlit blaða og
tímarita hefur lengi verið baráttu-
mál SlA. í desember 1983 var gerð-
ur samningur milli nokkurra blaða
og tímarita og Sí A um upplagseft-
irlit í samráði við Verslunarráð Is-
lands. Verða tölur um upplag þess-
ara rita á árinu 1984 væntanlega
birtar áður en langt um líður. Hins
vegar hefur það valdið vissum
vonbrigðum hve treglega margir
útgefendur hafa tekið þessu ný-
mæli. SÍA mun eftir sem áður
halda áfram að vinna að þessu máli
í von um að skilningur á því aukist.
Formaður skýrði einnig frá
mörgum öðrum þáttum í starfi SÍA
Olafur Stephensen, formaður SÍA.
eins og t.d. kynningum á auglýsing-
um og starfsemi auglýsingastofa
hjá ýmsum félagasamtökum, um-
sögn til Alþingis um útvarpslaga-
frumvarp og fundum vegna þess,
fjölmiðlakönnunum, erlendum
samskiptum o.fl.
SÍ A er aðili að NRF, sem er Sam-
band norrænna auglýsingastofa og
EAAA — Evrópusambandi auglýs-
ingastofa. Hafa fundir þessara
samtaka verið sóttir af Islands
hálfu og er það mjög gagnlegt fyrir
starfsemina hérlendis að geta
fylgst náið með því sem er að ger-
ast í fjölmið! heiminum á umróta-
tímum sem nú.
A aðalfundinum gerðust þrjár
nýjar stofur aðilar að SÍA, Auglýs-
ingastofan Gott fólk, Auglýs-
ingastofan Octavo og SM Auglýs-
ingaþjónusta/Markaðsráðgjöf.
Eiga þá 14 auglýsingastofur aðild
að Sí A.
Stjórn SÍA var öll endurkjörin,
en hana skipa eins og áður segir
ólafur Stephensen formaður,
Kristín Þorkelsdóttir varaformað-
ur og Páll H. Guðmundsson gjald-
keri.
Að loknum aðalfundarstörfum
var haldin ráðstefna um þrjú mik-
ilvæg málefni:
1. Menntunarmál. Kristín Þor-
kelsdóttir flutti stutt erindi um
mikilvægi góðrar menntunar
starfsfólks auglýsingastofa. Hvatti
hún til þess að úttekt yrði gerð á
möguleikum fólks til menntunar á
þessu sviði í íslenska skólakerfinu
og að SÍA legði sitt af mörkum til
þess að auka hana og bæta.
2. Dagblaðakönnun Hagvangs.
Hallur A. Baldursson gerði grein
fyrir könnun, sem SÍA hafði látið
gera á lestri dagblaða.
Mikilvægt er fyrir auglýsinga-
stofur að fylgjast með fjölmiðla-
markaðinum til þess að geta gefið
viðskiptavinum sínum góð ráð
varðandi notkun auglýsingafjár.
Árið 1982 gerði Hagvangur um-
fangsmikla lesendakönnun fyrir
SÍA og hefur sú könnun verið mik-
ilvæg viðmiðun fyrir auglýsinga-
stofur. Nú hefur Hagvangur hafið
nýja tegund kananna, svokallaðan
spurningavagn. Þessi könnun er
alls ekki eins umfangsmikil og ít-
arleg og könnunin frá 1982 og er
því ekki sambærileg nema reynt sé
að samræma forsendur þeirra en
slíkt er ætíð varasamt.
3. Tölvunotkun í starfsemi auglýs-
ingastofa. Um þennan þátt ráð-
stefnunnar sáu tveir Norðmenn,
sem komu gagngert til landsins að
þessu tilefni. Þeir Lars Bruus-
gaard, aðstoðarframkvæmdastjóri
RRR (norska SÍA) og Knut
Straume, verkefnisstjóri tölvuvæð-
ingar norskra auglýsingastofa,
gerðu ítarlega grein fyrir sam-
vinnu Dana og Norðmanna á sviði
hugbúnaðarþróunar fyrir auglýs-
ingastofur. Tilgangurinn var að fá
nákvæmar upplýsingar um það,
hvað gert hefur verið í nágranna-
löndum okkar á þessu sviði, ef það
gæti komið að gagni fyrir íslenskar
auglýsingastofur. Ekkert hefur þó
enn verið rætt um það, hvort ís-
land gerist þátttakandi í þessu
dansk/norskaverkefni.
(Úr fréttatilkynningu)
Frá sýningu samvinnufyrirtækjanna.
Samvinnusýning
á Patreksfirði
PaireksfírAi í aprílbyrjun.
Samvinnufyrirtækin í
V-Barðastrandarsýslu héldu sýn-
ingu dagana 30.—31. marz í Fé-
lagsheimili Patreksfjarðar.
Kynntar voru framleiðslu- og
innflutningsvörur samvinnufyr-
irtækja. Sigurgeir Magnússon,
bankastjóri Samvinnubankans á
Patreksfirði og stjórnarformaður
kaupfélagsins, flutti inngangsorð
að sýningunni og gerði grein fyrir
starfsemi samvinnufélaganna.
Rósa Bachmann, deildarstjóri,
opnaði síðan sýninguna formlega.
Anna Jónsdóttir kynnti tízku-
sýningu, en sýndur var klæðnaður
frá samvinnufélögum, ýmist eigin
framleiðsla eða innfluttar vörur.
Auk þess voru á sýningunni mat-
væli, hús- og viðlegubúnaöur,
verkfæri og margt fleira. Jafn-
framt var boðið upp á kaffi og
kökur. Bíll ársins 1985, Opel Kad-
ett, stóð á miðju gólfi og átti at-
hygli margra.
Lukkumiðar voru á sýningunni.
Raddir voru um það hvort sá sem I
lukkupottinn félli fengi villibráð,
sem þykir fínna og dýrara kjöt en
menn minnast enn hinnar svoköll-
uðu loftárásar á sauðfé.
Félagar í Leikfélagi Patreks-
fjarðar tróðu upp með skemmtiat-
riði, m.a. söngvum úr Kardi-
mommubænum. Sýningargestum
þótti vel til takast með sýninguna
eða „vel lukkuð og góð tilbreyting"
eins og margir komust að orði.
Fréttaritari
Um launauppbót og
sparnað á Grundartanga
— eftir Kjartan Guö-
mundsson
I sambandi við fréttir frá ís-
lenska járnblendifélaginu hf. sem
birst hafa I flestum fjölmiðlum,
Fyrirliggjandi í birgðastöð
Stálgæði: Remanit 4301 IIIC
Stálgæði: Remanit 4016
Plötuþykktir:
Plötustærðir:
SINDRA
0.8 - 3.0 mm
1250x 2500 mm
STALHF
Borgartúni 31 sími 27222
þar sem greint er frá sérstakri
greiðslu til starfsmanna, vil ég
taka fram eftirfarandi:
Um nokkurt skeið höfðu farið
fram viðræður á milli viðkomandi
verkalýðsfélaga og fyrirtækisins og
VSÍ um samninga en samningar
voru lausir 1. mars. I þessum við-
ræðum var kröfunni um grunn-
kaupshækkun afdráttarlaust hafn-
að af hálfu okkar viðsemjenda.
Þegar ljóst var að erfitt mundi að
ná samningum, ef ekki yrði einhver
hreyfing á grunnkaupi, tilkynnti
fulltrúi fyrirtækisins að hann
mundi leggja til við stjórn þess að
hverjum og einum starfsmanni
yrði greidd ákveðin upphæð eftir
nánari útfærslu sem samkomulag
yrði um. Þessi hugmynd var lögð
fyrir starfsfólk sem taldi sig geta
fallist á aðrar hliðar samningsins
ef af þessari greiðslu yrði. I trausti
þess að þessi hugmynd næði fram
að ganga hjá stjórn ÍJ voru samn-
ingar undirritaðir 8. mars 1985.
Annað atriði í fyrrnefndum
fréttum vil ég aðeins minnast á, en
það er um hinn svonefnda „Spari-
bauk“. Nú mætti ætla að launakjör
séu svo góð hér á Grundartanga að
hver maður geti lagt til hliðar svo
og svo mikið af launum sínum um-
fram aðra vinnustaði, en því miður
er ekki svo. Ef menn eiga að geta
staðið við skuldbindingar sínar í
þessu vaxta- og lánaokri þurfa þeir
að geta lagt til hliðar eitthvað af
tekjum sínum og skipulagt fjármál
sín. Hefur járnblendifélagið raun-
ar árum saman veitt starfs-
mönnum, sem þess hafa óskað, að-
stoð við að ná tökum á fjármálum
sínum með gerð greiðsluáætlana,
sem síðan hafa verið notaðar í
skiptum manna t.d. við lánastofn-
anir.
Á si. hausti kom fram sú hug-
mynd hvort ekki væri hægt að
skipuleggja einhvern sparnað hjá
starfsmönnum á Grundartanga til
þess að auðvelda þeim að standa
við skuldbindingar sínar. Stjórn
starfsmannafélagsins gekk svo f
það að hrinda þessu í framkvæmd.
Þetta fer fram með þeim hætti
að launadeild fyrirtækisins heldur
eftir af tekjum hvers og eins þeirri
upphæð sem hann ákveður mánað-
arlega. Þetta fé er svo lagt í banka
á sameiginlegan reikning á bestu
fáanlegum kjörum en er þó laust
fyrir hvern og einn þegar hann
þarf. Einnig er miðað að því, að
þessi skipan liðki fyrir lánum til
þeirra sem eru þátttakendur í
„Sparibauknum".
Vel getur verið, að starfsemi
„Sparibauksins“ verði til þess, að
einhverjir starfsmenn stofni til
sparnaðar, sem þeir annars hefðu
ekki gert. Slík aukageta af þessari
starfsemi er að sjálfsögðu af hinu
góða.
Af því, sem hér hefur verið sagt,
má vera ljóst, að fyrrnefnd greiðsla
kom starfsmönnum á Grundar-
tanga ekki svo mjög á óvart (en
engu að síður kom hún sjálfsagt
mörgum vel) og einnig hitt að til
„Sparibauksins" var stofnað af
nauðsyn, en ekki af því að tekjuaf-
gangur starfsmanna væri þeim til
vandræða.
KJartan (ludmundsson er aðaltrún-
aðarmaður (Irundartanga.