Morgunblaðið - 05.06.1985, Qupperneq 45

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 5. JtJNÍ 1985
45
MARGRÉT
EINARSDÓTTIR
18 ÁRA
Góður
árangur
á stúdents-
prófí
Það er ekki á hverjum degi sem 18 ára nemendur útskrifast sem stúdentar
með jafn frábærum árangri og Margrét Einarsdóttir. Hún hlaut A í nær
öllum áföngum og lauk námi sínu á þremur árum frá Fjölbrautaskóla Garða-
bæjar. — Margrét stefnir á nám í frönsku og þýsku við háskólann í haust, en
vinnur á lögfræðiskrifstofu í sumar. Sem stendur sólar þó Margrét sig á Ítalíu
með samstúdentum sínum.
NONUSTA
FACMANNA
Viðhalds- og
viðgerðarvinna
á húsum.
Vönduð vinna.
Hringið og leitið
upplýsinga.
IÉnúraflm
'w' Verktakar- Húsaviðgerðir
Sími 760 10
Múrviðgerðir,
þéttingar o.fl. Notum aðeins
þrautreynd og viðurkennd
efni.
Því ekki að iáta skær-
gult vera skærgult
— litið inn á sýningu Vignis Jóhannessonar
Hva, ég ætlaði ekki að þekkja
þig með þetta gula hár.“ Einn
af gömlu íslensku kunningjunum
er mættur á staðinn, og eftir að
hafa kastað kveðju á viðstadda,
virðir hann fyrir sér eitt mál-
verkanna, sem nær frá gólfi til
lofts. Höfundur verksins er Vignir
Jóhannsson, nýkominn frá New
York með nýjustu málverk sín í
farangrinum, gleraugnalaus, með
breyttan háralit og litríka sýningu
á stórum verkum sem geisla af ein-
hvers konar frumkrafti.
„Þetta er karlmaður," segir hann
og bendir á stóran eldrauðan flöt á
veggnum. „Og þetta mjóa hvíta
sem er eins og slanga er kvenmað-
ur. Með fjögur brjóst og greini-
legur súperkvenmaður, eins og þú
sérð.“ Og hann hlær við. „Hvað ég
var lengi að mála þetta? Það er
ekki atriðið. Hinsvegar get ég sagt
þér að myndina málaði ég á gólfinu
í vinnustofu minni. Og á meðan ég
málaði allt hitt í kring, þá var mjói
kvenmaðurinn notaður sem göngu-
stígur þvert í gegnum málverkið.
Hann Knútur er ekkert ofsalega
hrifinn af því hvernig ég fer með
vegginn hjá honum." Vignir hallar
sér afturábak í svarta leðurstóln-
um andspænis málverkinu stóra óg
horfir á eftir Knúti Bruun í List-
munahúsinu skjótast ofan af lofti
og út. Frammi í anddyrinu er
Svava aðstoðarmaður hans önnum
kafin við að senda út fjórar mis-
munandi tegundir af boðskortum,
„algjör tilviljun hver fær hvað, —
hún andvarpar og bætir við að hún
þurfi að fá uppgefið hvaða víta-
míntegundir Vignir noti.
Vignir er þó ekki í neinum ham
þessa stundina, hann hallar sér
enn lengra afturábak í svarta leð-
urstólnum og segir að það sé gott
að búa í New York. Súperkonan á
veggnum á móti brosir við okkur og
blimskakkar öðru auganu fram i
salinn. „Sjáðu fæturna á henni, ég
ætlaði að hafa eld í fótunum á
henni, en það varð eiginlega ekkert
úr því.“ Álfaslöngukroppurinn mjói
endar í tveim fótstúfum og það er
ekki laust við að það rjúki úr öðr-
um þeirra a.m.k.. „Ég var að hugsa
um að klippa myndina niður í búta
og leigja þá svo út ókeypis til hvers
sem hafa vill.“
Vignir hefur verið búsettur í
Bandaríkjunum í fimm ár. Síðustu
Uppistaða í mörgum myndanna
eru andlitslausir mannslíkamar, í
umhverfinu er einhver utanaðkom-
andi kraftur sem leitar á líkam-
ann. Krafturinn er allskonar.
„Sjáðu til dæmis veðrið, hífandi út-
synninginn sem berst á móti fólk-
inu hérna fyrir utan.“ Við horfum
út um gluggann — á gamla konu í
þeirri baráttunni. Ennþá heyrist
þrammað upp trétröppurnar. Á
striganum halda kynsystur þeirra
gömlu baráttunni áfram — við
ólíkt litríkari öfl. „Ég þræti ekkert
fyrir þennan utanaðkomandi nátt-
úrukraft í myndunum, veðrið,
vatn... “ segir hann og gengur frá
glugganum, málandi íslenskt veð-
urfar með fingrunum á ekki neitt.
Vignir minnist síðustu sýningar
sinnar i Listmunahúsinu, 1982. Þá
voru verkin smærri og svart/hvít,
en gerð á sömu forsendum. Mynd-
irnar voru um fjötra og þetta utan-
aðkomandi sem þrýstir sér á fólk,
heftir það, vefur sér utan um
það ... „Hindraunir" sem eru aftur
komnar upp á veggina, í öðru
formi.“
Það hefur sem sé ýmislegt annað
en háraliturinn breyst. „Og mér
finnst það bara allt í lagi. Hafði
alltaf sagt að liturinn myndi koma
þegar ég yrði tilbúinn. Þegar hann
kom, þá kom hann sterkur — enda
því ekki að ieyfa skærgulu að vera
skærgult, svona fyrst maður er
með túpuna í hendinni?" Frá stiga-
pallinum heyrast vangaveltur um
lausa þræði, hangandi niður úr
rauðri hvalamynd. „Þetta bara á að
vera svona,“ segir höfundurinn. Og
þannig er það og verður, a.m.k. þar
til sýningunni lýkur um næstu
helgi.
VJ/VE
árin hefur hann að mestu unnið
fyrir sér með málaralistinni. „Fæ
mér vinnu við hitt og þetta milli
þess sem ég sel myndir."
Yrkisefnin í málverkunum sækir
hann gjarnan til íslands og mörg
þeirra eiga rætur einhvernstaðar í
endurminningu listamannsins.
Hugheilar þakkir og kveðjur sendi ég skyld-
fólki mínu og öllum vinum nær og fjær sem
glöddu mig með heimsóknum, gjöfum og skeyt-
um á 70 ára afmæli mínu 19. maí sl. og gerðu
mér daginn ógleymanlegan.
Guð blessi ykkur öll.
Dagbjört Gísladóttir
frá Kirkjuhvoli.
• Kvíðir þú framtíðinni?
• Hún er á valdi Guðs
• Veistu að ríki Hans
á jörð er í nánd?
• Ertu viðbúinn þessum
dásamlegu tíðindum?
Skrifaðu og þú færð ÓKEYPIS ritningargreinar um Guðsríki.
Skrifaðu til:
Christadelphian Bible Mission,
Cairnhill Road, Bearsden,
Glasgow, G61IAT, England.
ATHUGIÐ
Lena skór skrefi framar^.
Skóverslunin Ríma,
Laugavegi 89, R., sími 22453.
Skóverslunin Ríma, £
Austurstræti 6, R., sími 22450. ^