Morgunblaðið - 12.06.1985, Page 44

MORGUNBLAÐID, MIÐVIKUDAGUR 12. JÚNÍ 1985
fólk í
fréttum

Evelyn Tintiangco, sem kom-
in er á áttræðisaldur,
hefur ferðast til yfír fímmtíu
landa og er enn á faraldsfæti
f
að skreppa til Indónesíu og
Kína á næstunni."
— Er þetta ekki óskaplega
dýrt að ferðast svona heims-
horna á milli?
„Jú, það tekur mig tíma
að safna fyrir þessu, en ég
er líka búin að læra að ferð-
ast á ódýrari máta en flest-
ir ferðamenn gera. Með tíð
og tíma lærir maður inn á
kerfið.
— Hefur ekki margt
sögulegt drifið á daga þína á
þessum ferðalögum?
„Jú, það er ótal margt og
ég yrði líklega í marga
daga ef ég ætti að segja þér
frá öllum mínum ævintýr-
um. Það er þó einkum eitt
sem situr ofarlega í huga
þegar þú spyrð og það er
þegar ég fékk tækifæri til
að hitta páfann. Ég fór til
Rómar að hlýða á páfann.
Hópurinn minn fór tveimur
klukkustundum áður en at-
höfnin hófst og það voru
um 3000 manns sem biðu.
Þetta var mjög hátíðlegt og
gaman, en það var þó öllu
meira spennandi er boð
kom nokkrum dögum
seinna um að við mættum
koma í páfagarð og hitta
páfa vissan morgun. Við
fórum þana 35 til 40 manns
og hlýddum á páfa blessa
okkur. Eftir á kom hann og
heilsaði okkur með handa-
bandi og spurði hvaðan við
værum o.s.frv. Að lokum
voru teknar myndir af
okkur með honum og þetta
er viðburður sem ég gleymi
seint. Sjálf er ég ekki kaþ-
ólikki en þessi stund var
mér mjög sérstök.
hvað sérstakt upp á að
bjóða og ég get ómögulega
gert upp á milli þeirra.
Þegar maður byrjar að
ferðast á annað borð er erf-
itt að hætta. Heima á ég
son og dóttur og það er
verst hvað þau eru á móti
því að ég sé að flækjast
svona. Það er einna helst að
sjá að þeim finnist ég of
gömul fyrir svona ferðalög
en eins og ég segi sjálf þá
held ég að ég sé nógu skyn-
söm til að hætta þegar ég
fer að hrörna um of.“
— Attu eitthvert óskaland
eftir að heimsækja?
„Nei, ekki held ég það,
það væri þá helst Mongólía
og Tíbet. Annars langar
mig að skoða allan heiminn
og öll þau lönd sem ég hef
ekki komið til. Það er ekki
heldur til það land sem ég
hef komið til og vildi ekki
heimsækja aftur.
Núna þegar ég kveð ís-
land þá liggur leiðin til
Lúxemborgar, Belgíu og
Sviss en síðan fer ég heim
og hvíli mig um stund.
Annars er ég að hugsa um

Fyrir skömmu var stödd
nér á landi bandarísk
kona, Evelyn Tintiangco,
sem ekki er í frásögur fær-
andi, nema hvað konan sem
komin er á áttræðisaldur
er enn á faraldsfæti og hef-
ur nú ferðast til yfir 50
landa. „Ég er hingað komin
til að skoða landið og til að
heimsækja vinkonu mína.
Þetta er virkilega fallegt
land, dálítið öðruvísi þ.e.
a.s. engin tré og jafnvel
eins og að vera á tunglinu
gæti ég ímyndað mér og
svo er loftið svo hreint og
tært. Ég hef ekki ferðast
víða um landið, en komið til
Þingvalla, skoðað Gullfoss
og Geysi og farið um Norð-
urland."
— Er eitthvert land ödru
fremur sem heillar þig?
„Nei, þau hafa öll eitt-
KARNIVAL I OSLÓ
Samba og sumarkoma
Osló, 2. júní.
Ung stúlka æpir upp yfir sig
þegar stór górilla tekur
harkalega í öxl hennar og urrar.
Stúlkan lítur flóttalega í kringum
sig á aöra gesti kaffihússins, en
enginn gerir sig líklegan til að
hjálpa henni. Górillan sleppir tak-
inu og sest niður við næsta borð
ásamt kanínu og magadansmær.
Það er karnival í Osló!
Karnivalið hófst föstudaginn
31. maí og stóð til sunnudags-
kvölds 2. júní. Þetta er í þriðja
skipti sem Oslóbúar fagna sumri
með því að dansa samba í suðræn-
um karnivalsanda. Það eru að vísu
ekki aðeins Oslóbúar sem hafa
tekið upp þennan sið, heldur og
íbúar margra annarra borga og
bæja.
Hátíðin var formlega sett við
ráðhúsið í Osló en á torginu
gnæfði grænn dreki og allt í kring
dönsuðu kynjaverur. Sá sem náði
athygli flestra var karnival-
kóngurinn, furðufugl að nafni
Hermansen. Karl þessi mun hafa
stundað lögfræðistörf í nokkra
áratugi en nú, 75 ára að aldri, vill
hann fá tilbreytingu í lífið. Hann
hefur gaman af skartklæðum og
spókar sig í dulargervum í miðbæ
Osló og það er karnival hjá honum
allan ársins hring. Að skrautlegri
konungshyllingunni lokinni dans-
aði fólkið frá torginu út um allan
bæ. Ekkert kynslóðabil var grein-
anlegt, gamalmenni og smábörn
börðu bumbur og hrópuðu.
En hversvegna hafa Norðmenn
tekið upp þennan sið? Jú, þeir
segja að karnival hleypi yl í
norska kroppa eftir kaldan vetur.
Það væri því ekki úr vegi að við
Íslendingar spreyttum okkur á
samba á götum úti.
RSH