Morgunblaðið - 12.06.1985, Qupperneq 50

50
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 12. JÚNl 1985
mumnn
7/Eruð \>rja öll Sciman ?"
ást er ...
að yanya vel um
baðið.
TM Rea. U.S. Pat. Ofl.-all rights reserved
®1985 Los Angeles Times Syndicate
l>að eni spurt um þig, 008
HÖGNI HREKKVÍSI
Bensíndropinn vandfund-
inn frá Borgarnesi að Brú
Önundur Jónsson skrifar:
Þegar ekið er um landið og veð-
ur er gott þá er það eitt sem víst
er, að ferðaskapið er með og ekki
af verri endanum. Vegir eru víða
orðnir olíubornir eða malbikaðir,
þannig að fararskjótinn líður
áfram eins og i draumi. Fátt er
skemmtilegra þegar svo við bætist
að landið verður varla fegurra en
einmitt þegar svona fallega viðr-
ar.
Á leiðinni er að finna margvís-
legar þjónustumiðstöðvar sem
hafa á boðstólum alla þá hluti sem
hugurinn girnist, sælgæti svo að
með eindæmum er og dettur
manni stundum í hug að þarna sé
að finna hrein og bein „sælgæt-
ismagasín", bensínstöðvar svo
margar að við liggur að þurfi að
vanda sig til að komast á milli
þeirra án þess að rekast utan í
þær. Ein er þó undantekning þar
á, en það er frá því að farið er frá
Borgarnesi og alla leiðina norður i
Brú í Hrútafirði. Þar er ekki bens-
índropa að fá nema að taka á sig
stóran krók frá alfaraleið. Bens-
íntankur er jú við Dalsmynni, en
þar er víst ekki afgreitt bensín
nema stutta stund dag hvern og er
opnunartíma að finna í hjörtum
heimamanna í hvert og eitt sinn.
Hreðavatnsskáli er hættur að
vera sá áningarstaður þar sem
hægt er að kaupa bensín. Er það
mikill ókostur fyrir ferðamenn.
Ég get ekki annað sagt en að öll
þjónusta við ferðamenn sé með
miklum ágætum, en það er að
sjálfsögðu verðlagið sem gerir það
mögulegt að hægt er að hafa svo
mikla og fjölbreytilega þjónustu
út um ailt land. Allir hlutir eru í
raun og veru dýrir, stundum svo
að óskiljaniegt er. Sem dæmi má
nefna að í bensínstöðinni við þjóð-
veginn á Blönduósi er til sölu
harðfiskur í plastöskju, 100
grömm, mjög svo aðgengilegt og
þægilegt að hafa í bifreið, en þessi
100 grömm kosta 200 krónur. Til
samanburðar má nefna að í
Reykjavík þaðan sem ég hef mitt
verðskyn, kostar samsvarandi
þungi af sömu vöru innan við 70
krónur. En allt á sinar skýringar,
líklega er plastaskjan dýr í fram-
leiðslu og erfitt að setja fiskinn í
hana o.s.frv., o.s.frv.
Þrátt fyrir dýran harðfisk og að
langt sé í bensínið í Borgarfirðin-
um þá held ég að einn besti kostur
sem við íslendinar eigum sé að
nota þá fáu en góðu sólardaga sem
hér eru og ferðast um eigið land,
en fara heldur i sólarlandaferðir
og þvi um likt á þeim tíma sem
skammdegi og haustrigningar
hrjá okkar þreyttu sál. Það er ekki
nauðsyn að fara svo langt í hvert
eitt sinn. Það má fara skamma
vegalengd og fá allt eins mikið út
úr því eins og vera að aka kíló-
metra í hundraðavís og verða
þreyttur á langkeyrslunni.
Miðaverðið mistök
Aðstandendur Regnbogans og
Skínanda höfðu samband við
Morgunblaðið vegna athugasemd-
ar Þóreyjar Jóhannsdóttur í Vel-
vakanda:
Varðandi fyrirspurn Þóreyjar
Jóhannsdóttur um miðaverð á
„Hvíta máva“ þá hefur miðaverð á
íslenskar kvikmyndir verið tvöfalt
venjulegt miðaverð. Það verð sem
tíðkast á erlendar myndir er á bil-
inu 110 til 130 krónur.
í öðrum löndum tíðkast það
gjarnan að þegar kvikmynd er bú-
in að vera í sýningu í þó nokkurn
tíma, er verðið lækkað jafnframt
því sem kvikmyndin er þá færð í
smærri sýningarsali. Svipuð
ákvörðun var tekin varðandi
„Hvíta máva“.
í upphafi 10. sýningarviku var
verðið, sem verið hafði til þess
dags 250 krónur, lækkað niður í
190 krónur. Þessi breyting gekk í
gildi þann dag sem auglýsing þess
efnis birtist í Morgunblaðinu, 11.
maí sl., sama dag og Þórey Jó-
hannsdóttir fór í Regnbogann til
að sjá myndina.
Við aðstandendur Regnbogans
og kvikmyndarinnar kunnum þá
einu skýringu á þessu máli að
miðasölustúlkan i Regnboganum
hafi annaðhvort ekki frétt af
breytingunni í tæka tíð eða selt á
gamla verðinu af gömlum vana. I
öllu falli vonum við að hér hafi
verið um mistök að ræða og að
fleiri slík hafi ekki orðið. Við biðj-
um Þóreyju velvirðingar og biðj-
um hana að vitja mismunarins í
Regnboganum tafarlaust.