Morgunblaðið - 24.07.1985, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 24. JÚLl 1985
Þessi gutti gaf sko ekkert eftir í
köngulóarhlaupinu. Einbeitingin
skín úr andlitinu.
UMSJÓN/
JÓN ÓLAFSSON
Knattspyrnu-
skóli Fram
heimsóttur
Áriö 1895 réðst til starfa
hjá ísafoldarprentsmiðju
skoskur prentari að nafni
James Ferguson. Hann
hóf að kenna samstarfs-
mönnum sínum leikinn
knattspyrnu og brátt fóru
ungir drengir að leika og
læra þessa íþrótt undir
handleiðslu prentarans.
Árið 1899 var síðan fyrsta
knattspyrnufélagið á ís-
landi stofnað. I dag er
knattspyrna vinsælasta
íþrótt heims og þeir eru
ófáir, uppkomnir íslend-
ingarnir sem hafa ekki
einhverju sinni elt knött
sem óðir menn um fer-
kantaðan völl í þeim til-
gangi einum að setja hann
í þar til gert mark.
MorgunblaðiÖ/Bjarni
Föngulegur hópur ekki satt? Þessir krakkar taka nú þátt íknattspyrnuskóla Fram og rétt máttu vera að þessu. Þ.e. að sitja stillt og prúd í nokkrar sekúndur.
Með þeim eru leiðbeinendurnir, Sigurbergur Sigsteinsson og Valdimar Stefánsson.
Þrátt fyrir margra ára baráttu
andstæðinga knattspyrnunn-
ar eru dagblöð enn yfirfull af
fréttum af knattspyrnuleikjum og
afrekum tengdum þessari fallegu
íþrótt og svo verður vafalaust allt-
af þó myndbönd, kvikmyndahús
og matsölustaðir hafi unnið á sitt
band margan knattspyrnuáhuga-
manninn, sem lætur sér nægja að
lesa um leikinn í blaðinu sínu dag-
inn eftir leik, í stað þess að fara á
völlinn og standa með sínum
mönnum.
Þegar enska knattspyrnan er
annars vegar í sjónvarpinu er al-
gerlega bannað að gera nokkurn
skapaðan hlut á sumum heimilum
en tala um viðkomandi íþrótt. „Ég
er ekki heima," segir húsbóndinn
gjarna þegar síminn hringir á
meðan á leiknum stendur og aum-
ingja húsfreyjan má helst ekki
sjúga upp í nefið. Það gæti eyði-
lagt fallega sóknarfléttu.
Þó áhorfendum hafi fækkað á
íslenskum knattspyrnuleikjum
síðustu ár, þá breytir það því ekki
að æska landsins flykkist á
knattspyrnuæfingar út um allt
land. Ungir drengir og ungar
stúlkur fara út á morgnana með
bolta í hendi, vel greidd og snyrti-
leg en koma svo heim um kvöld-
matarleytið, skítug upp fyrir haus,
blóðrisa á hnjám, en sæl og rjóð
eftir skemmtilegan dag, með bolt-
ann, stundum heilan, stundum
sprunginn. Og mæðurnar dæsa
(eða feðurnir!)
Frá því Ferguson kom til lands-
ins hafa íslendingar stundað
knattspyrnu, hvort sem þeir hafa
æft hana með keppni í huga eður
ei. Útlendingar hafa heimsótt
okkur Frónverja við og við og
haldið knattspyrnunámskeið og
fyrir nokkuð mörgum árum voru
knattþrautir KSl mörgum piltin-
um mikil áskorun.
Knattspyrnuæfingar í yngsta
flokki, 6. flokki, eru yfirleitt lítið
unum og víst er að til þess þykir
krökkunum mikið til koma.
Morgunblaðið heimsótti einn af
þessum knattspyrnuskólum í vik-
unni, Knattspyrnuskóla Fram, og
þar voru 30—40 krakkar, geislandi
af lífsgleði og orku, strákar og
stelpur í heilbrigðum leikjum und-
ir stjórn Sigurbergs Sigsteinsson-
ar og Valdimars Stefánssonar,
(þessi æfing fór reyndar fram inni
vegna úrhellisrigningar). Þarna
var reynt að þroska hæfileika
hvers og eins og allt miðaði að því
að krakkarnir nytu knattspyrn-
unnar sem leiks, frekar en ýtt
væri undir dæmalausa metnað-
argirnd sem svo oft vill koma upp
þegar menn hafa keppni í huga.
Krakkarnir finna sjálf hvenær
þau eru reiðubúin. Annars tala
viðtölin við krakkana og þjálfar-
ana ásamt myndunum sínu máli.
vaxandi aðsókn á knattspyrnuæf-
ingar og auknar kröfur til tækni-
kunnáttu íslenskra knattspyrnu-
manna hefur kallað á svokallaða
knattspyrnuskóla sem nú eru
orðnir föst venja hjá íslenskum fé-
lögum. f allavega 5—6 ár hafa fé-
lög eins og Valur, KR, Fram, Vík-
ingur og Þróttur haldið námskeið
á sumrin þar sem krökkum á al-
drinum 4—12 ára er kennd knatt-
spyrna.
Leiðbeinendur knattspyrnuskól-
anna eru yfirleitt tveir eða fleiri
og tíminn fyrir hverja æfingu er
mun meiri en á hinum venjulegu
knattspyrnuæfingum. Krökkunum
/ upphafi rar hitað upp á fjölbreyttu
boðhlaupi og eins og sjá má var
spennan mikil.
Eru strákarnir ekkert að sparka
í ykkur og svoleiðis?
„Jú sumir en flestir eru fínir."
Nú eruð þið miklu færri en
strákarnir. Spila vinkonur ykkar
ekkert fótbolta?
„Nei, þær hlusta bara á Wham
og Duran Duran og svoleiðis!"
En ekki þið?
Fjórar, hnellnar stelpur vöktu
mikla athygli á þessu nám-
skeiði hjá knattspyrnuskólanum,
fyrir geysilegan áhuga, baráttu og
ekki sízt knattspyrnuhæfileika.
Þær Þuríður, Heiða, María og
Árný gáfu sér örlítinn tíma til að
spjalla við blaðamann.
Eruð þið góðar í fótbolta, stelp-
Hvor hefur betur? Stúlkan eða strákurinn. Það breytir kannski litlu en bæði
sýna jafnmikla takta.
Knattspyrnuskólarnir eru yfir-
leitt í júní og júlí og margir þátt-
takendanna fara á 3—4 námskeið,
2—3 tíma í einu, 5 daga í senn, auk
þess að æfa með sínu félagsliði og
er skipt niður í hópa og þau fara á
hálfsmánaðarnámskeið og læra
knattspyrnuna á degi hverjum
undir vakandi leiðsögn úrvals-
manna. Lögð er áhersla á snert-
lengri en klukkustund og fjöldinn
á æfingum getur farið upp í
70—80 manns. Þjálfarinn er yfir-
leitt einn og hver maður getur séð
það að erfitt er að einbeita sér að
hverjum og einum og kenna. Sí-
ingu við knöttinn og farið í öll
grundvallaratriði knattspyrnunn-
ar. Einn daginn er kannski ein-
göngu farið yfir skallatækni, þann
næsta í að rekja knött og svo
framvegis.
fá svo aldrei nóg!“
íslensku leikmennirnir sem
leika í landsliðinu eða í 1. deild
heimsækja krakkana á þessi nám-
skeið, veita viðurkenningar og
slíkt, og taka jafnvel þátt í leikj-
ur?
„Nei, bara ágætar."
Gaman?
„Ofsalega gaman," svöruðu þær
í einum kór.
„Jú, líka,“ svöruðu þær og svo
hófst þetta vanalega karp um
hvorir væru nú betri, Wham eða
Duran Duran. Við látum nú Vel-
vakanda um slíkt.