Morgunblaðið - 08.01.1986, Blaðsíða 32

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 8. JANÚAR1986
t
Sonur okkar, sambýlismaöur og faðir,
SIGURÐUR HÖRÐUR SIGURÐSSON
tölvufræöingur,
Kleppsvegi 20,
lést af slysförum 6. janúar. Fyrir hönd aöstandenda,
Margrét Eggertsdóttir, Siguröur Sigurösson,
Borghildur Thors,
Bjartey Siguröardóttir, Siguröur Hrafnkell Sigurösson.
t
Móöir okkar, tengdamóöir, amma og langamma,
JÚLIANA LAUFEY JÚLÍUSDÓTTIR,
Stórholti 20,
lést í Landspítalanum 6. janúar. Jaröarförin veröur ákveöin síöar.
Sigurbjartur Helgason, Ásgeröur Jónsdóttir,
Guölaugur Helgason, Aöalheiður Hafliöadóttir,
Katrín Helgadóttir, Jón Óskarsson,
börn, barnabörn og barnabarnabörn.
t
Dóttir mín og systir,
ANNA B. HAFÞÓRSDÓTTIR,
lést í fyrradag, 6. janúar.
Hafþór Guömundsson,
Kristín R. Hafþórsdóttir,
Sigurður K. Hafþórsson.
t
Eiginmaöur minn, faöir okkar og tengdafaöir,
GUÐMUNDUR ÞÓRÐARSON,
Skipasundi 85,
lést 22. desember í Borgarspítalanum. Útförin hefur fariö fram.
Kristín Bernharösdóttir,
börn og tengdabörn.
t
Eiginkona mín, móðir, tengdamóöir og amma,
SIGRÍÐUR TÓMASDÓTTIR,
Digranesvegi 92,
Kópavogi,
sem lést 28. desember veröur jarösungin frá Kópavogskirkju
fimmtudaginn 9. janúar kl. 15.00.
Jón Agnarsson,
Agnar Jónsson,
Guölaug Jónsdóttir,
Ragnheiöur Jónsdóttir,
Guömundur Sighvatsson
og barnabörn.
t
Eiginmaöur minn, stjúpfaöir og bróöir,
LOFTUR JÓHANNESSON,
verkstjóri frá Herjólfsstööum,
Rauöarórstíg 38,
veröur jarösunginn frá Háteigskirkju fimmtudaginn 9. janúar kl.
13.30.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaöir en þeim sem vilja minnast
hans er bent á Krabbameinsfélagió.
Fyrir hönd vandamanna,
Hulda Símonardóttír.
t
Útför móöur minnar, tengdamóöur og ömmu,
RAGNHEIÐAR ARADÓTTUR,
Hamrahlíö 3,
fer fram frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 9. janúar og hefst at-
höfnin kl. 15.00.
Ari Ólafsson, Þóra Óskarsdóttir,
Magnús Arason, Ragnheiöur Aradóttir,
Óskar Ólafur Arason.
t
Útför
MAGNÚSAR SIGURÐSSONAR
bónda,
Litlu-Giljá,
Austur-Húnavatnssýslu,
veröur gerö frá Þingeyrakirkju laugardaginn 11. janúar kl. 13.30.
Fyrir hönd systkina,
Hafsteinn Sigurösson.
Sigríður Guðmunds-
dóttír—Kveðjuorð
Sigríður Guðmundsdóttir fæddist
15. júní 1892 á Brekku í Gilsfirði.
Foreldrar hennar voru Gróa Guð-
mundsdóttir og Guðmundur Magn-
ússon. Þau búa fyrst á Brekku en
síðan flytja þau að Ljúfustöðum í
Kollafirði á Ströndum. Upp úr alda-
mótum flytja þau til Bolungarvíkur,
þar er Sigríður hjá þeim þar til hún
giftist 18 ára gömul Árna Sigurðs-
syni, dugnaðarmanni bæði til sjós
og lands, þó stundaði hann meira
sjóinn og annaðist þá Sigríður bú
og böm. Hún var kjarkmikil kona,
trúði á það góða í tilverunni og fékk
styrk í hverri raun og henni varð
að trú sinni. Þau voru hálfsystkin
hún og Guðmundur faðir minn, bæði
böm Guðmundar Magnússonar.
Sigríður var hjónabandsbam en faðir
minn ekki.
Ég man fyrst eftir Sigríði, þá
ungri stúlku, að hún kom að annast
heimilið fyrir föður minn og okkur,
því mamma lá á sæng. Einnig hjálp-
aði hún föður mínum og hans skips-
höfn með fanggæslustörf, sem svo
var kallað, því hann sótti sjó að
Djúpi, fór þangað ár hvert upp úr
áramótum. Það var mjög kært með
þeim systkinum og faðir minn bar
mikla virðingu fyrir systur sinni
enda reyndist hún honum vel. Hún
mun hafa verið gift er hún tók að
sér að sinna skipshöfn föður míns,
hún var afburða manneskja til allra
verka.
Fátæk munu þau hjón hafa verið
fyrstu árin en samt frekar verið
veitendur en þiggjendur. Sigríður
var grannkonum sínum hjálpleg
bæði með prjón og saumaskap. Hún
átti bæði pijóna- og saumavélar en
slík verkfæri áttu ekki allir á þeim
tímum. Með sínum afburða dugnaði
bætti hún úr brýnustu þörfum svo
margra, en hvort hún fékk nokkuð
í aðra hönd en þakkir og blessun
t
KRISTRÚN KRISTÓFERSDÓTTIR,
Reynihvammí 34, Kópavogi,
sem lést þann 31. desember veröur jarösungin frá Fossvogs-
kapeilu fimmtudaginn 9. janúar kl. 13.30.
Fyrir hönd vandamanna,
Kristján Þ. Ólafsson,
Sigríöur Kristjánsdóttir,
Kristófer Kristjánsson.
t
Eiginmaður minn og faöir okkar,
SIGURÐUR MAGNÚS SVEINSSON
fyrrverandi bifreióaeftirlitsmaöur á Reyöarfiröi,
andaöist í Borgarspítalanum á jóladag.
Jaröarförin fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn 10. janúar kl.
15.00.
Björg Bóasdóttir og börn hins látna.
t
Faöir minn,
SIGURÐUR SIGURBERGSSON
frá Moldbrekku,
Grænukinn 14, Hafnarfiröi,
veröur jarðsunginn frá Kapellunni, Kirkjugaröinum í Hafnarfiröi,
fimmtudaginn 9. janúar kl. 15.00.
Kristinn Sigurðsson.
t
Þökkum innilega auösýnda samúö og vináttu viö andlát og útför
unnusta míns, sonar okkar og bróöur,
ÞÓRDARHARDARSONAR,
Hábergi 24.
María Jónsdóttir,
Höröur Þóröarson,
Sigríöur Sóley Magnúsdóttir,
Margrét Haröardóttir, Svavar Magnússon,
Helga M. Haröardóttir, Hafliöi J. Hafliöason,
Inga Mjöll Haröardóttir, Guöný Haröardóttir,
Hrönn Haröardóttír, Hermann Bjarnason,
Höröur Haröarson, Svanhildur Ó. Haröardóttir.
t
Þökkum auösýnda samúö og hlýhug viö andlát og útför móöur
okkar,
HALLDÓRU SÍGRÍDAR HALLDÓRSDÓTTUR,
Akureyri.
Heiöbjört Antonsdóttir,
Víkingur Antonsson
Brynjar Antonsson.
t
Innilegar þakkir fyrir hlýhug og samúö viö fráfall mannsins míns,
SIGURDAR SIGURÐSSONAR
frá Saurbæ,
Efstasundi 73.
Kristbjörg Jónasdóttir
og aöstandendur.
þiggjenda veit ég ekki. Hún kunni
með efni að fara, þó misjöfn væru
aflabrögð. Þau áttu nokkrar geitur
og hún sagði mér að börnin hefðu
þrifist vel af geitamjólkinni. Það var
of langt á milli okkar svo ég fylgdist
ekki með hennar erfiðustu árum.
Þá voru ekki fyrir þau þægindi sem
fólk býr við nú, enda mun hún eins
og fleiri á þeim tíma hafa þurft að
velta mörgu þungu hlassi. Hún var
fómfús og góðhjörtuð manneskja,
auk þess að ala upp bömin og allt
sem því fylgdi, höfðu skjól hjá þeim
þrjú gamaimenni til hinstu stundar.
Þau hafa ekki þurft síður sinningu
en bömin, en hún var kærleiksrík
og fómfús höndin hennar Sigríðar.
Mann sinn missti hún 11. apríl
1945, hann var þá 57 ára, fæddur
1888. Þá vom þau hjón flutt til
Akraness. Eftir að Sigríður hætti
að halda heimili, var hún til húsa
hjá dóttur sinni Matthildi og Pálma
manni hennar. Hún vann við sjúkra-
húsið þar við rausnarskap og við-
gerðir á líni. Einnig var hún um tíma
matráðskona á bamaheimilinu á
Silungapolli. Hvar sem Sigríður vann
hlaut hún lof íyrir vel unnin störf,
hún var þannig manneskja að allt
var vel af hendi leyst sem hún tók
að sér. _
Þegar aldur og þreyta sóttu að
sótti hún um dvalarstað á Hrafnistu
í Reylq'avík, áður hafði hún og
hennar fólk gefið fé sem svaraði til
eins herbergis þá, til minningar um
mann hennar, Áma, og synir þeirra
hafa lagt sinn skerf til þjóðarbúsins
frá sjónum.
Sjö ámm síðar sótti ég sjálf um
inngöngu á Hrafnistu og það gekk
frekar fljótt fyrir sig, og veit ég að
það mátti ég þakka þeim hálfsystk-
inum föður míns, henni og Jóni Atla
sem bæði dvöldu á Hrafnistu, þar
lágu leiðir okkar saman aftur frá
því að ég var bam en hún ung stúlka
og man ég hvað mér þótti hún falleg
þá og enn bar hún með sér þennan
sérstaka virðuleika sem 'ekki var
annað hægt en að veita athygli og
hún varþannigtil hinstu stundar. Ég
átti mörg sporin inn til hennar eftir
að ég kom á Hrafnistu og var að
venjast þessu stóra heimili, þangað
sótti ég fróðleik, góðleik og gleði
þó hún ætti við erfiðleika að stríða
þar sem hún var sjúk í báðum fótum
og fleir^ hin síðari ár. Hún átti sínar
erfiðu stundir eins og aðrir en talaði
minnst um sig og sína hagi. Hún
var bömum sínum hin besta móðir,
ég dreg það af því hvað þau bám
sérstaka elsku og virðingu fyrir
henni, flest ráð þeirra vom borin
undir hana og hún fékk að fylgjast
með. Enginn á þessu heimili fékk
tíðari heimsóknir en hún af börnum
og kunningjum, hún var svo vinmörg
hún Sigríður. Hún vann við handa-
vinnu hér á föndurstofu Hrafnistu á
meðan hún komst það, mest sér til
gamans, hún þurfti ekki tilsagnar
við, það vom falleg stykkin hennar
svo að af bar, hvort heldur saumað
eða prjónað, svo stílhreint eins og
hún var og framkoman hafin yfir
fjiildann. Nú er hún horfin yfir móð-
una miklu. Fékk að halda heilög jól
helgan Krists við náðarsól, þar
unaðsraddir engla hljóma eilífum í
náðarblóma. Gott er þreyttum að
hvílast, líknsamur Guð leiðir sálina
í sinn dýrðarrann, meira að starfa
Guðs um geim, aldrei mættst í síð-
astasinni. FriðurGuðs blessi Sigríði.
Þuríður Guðinundsdótlir frá Bæ,
núá Hrafnistu, Reykjavík.