Morgunblaðið - 09.03.1986, Síða 31

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 9. MARZ 1986
31
í unglingaleikritinu eru krakk-
arnir á aldrinumn 14—23 ára.
Þessi hópur stendur að fyrstu
leiksýningu Unglingaleikhúss,
sem verður um miðjan mars.
í hópnum er leikstjórinn, Pétur
Einarsson.
magnaðar af skólunum og skóla-
stjómin hefur því hönd í bagga.
En við viljum ráða okkur sjálf. í
skólaleikhúsinu skiptir heldur ekki
megin máli hvort sýningin gengur
eða fellur en hjá okkur er um líf
eða dauða að tefla. Við teljum okkur
líka hafa úr betri efnivið að spila á
þennan hátt auk þess sem hópurinn
starfar á mun breiðari gmndvelli."
Fara unglingar mikið i leikhús?
„Mjög takmarkað," segir Þór-
unn, þeir eiga ekki peninga fyrir
því.“
„Ég átti heima í Svíþjóð þar sem
unglingar gátu farið í leikhús
ókeypis en samt nennti enginn að
fara, það voru þó einkum böm há-
menntaðra foreldra sem sóttu leik-
húsin," segir Inga Björk.
„í Versló þar sem ég er í skóla, —
segir Felix, er fólk fremur duglegt
við að fara í leikhús. En krakkar á
okkar aldri sækja mun meira kvik-
myndahús.“
En hvað vilja unglingar sjá í leik-
húsunum?
„Ekki þung verk, sem kosta
miklar pælingar. Unglingar líta á
leikhúsið sem algjöra dægrastytt-
ingu og vilja sjá þar gaman og
stuð,“ segir Inga Björk.
„Þau vilja líka hafa hraða og
spennu. Svo er líka ákveðinn hópur,
sem hefur gaman af því að fara á
létta söngleiki."
Eruð þið að höfða til unglinga
með vali ykkar á þessu sakamála-
leikriti?'
„Nei, það er ekkert frekar fyrir
unglinga. Við viljum helst að sem
flestir komi, hver einasta hræða,"
segir Felix.
Hafíð þið í hyggju að semja sjálf
fyrir leikhúsið ykkar.
„í hópnum er fólk, sem á þann
draum að skrifa fyrir svið. Hvort
það gerist meðan þau em í hópnum
er ekki gott að segja. En eitt
stærsta metnaðarmálið er að setja
upp leikrit eftir æskumann," segir
Felix.
í lokin spyijum við hvort þau
hafl áhuga á að gera leiklistina að
framtíðarstarfí? — Það gæti svosem
komið til greina. En það versta
væri hve erfltt það reyndist að fá
vinnu. „En þá er bara að vera nógu
góður," segja þau. Já, það er víst
heila málið.
Texti: Hildur Einarsdóttir
spjaldskrá þar sem er að fínna
upplýsingar og ljósmynd af hveijum
einstökum. Ætlunin er að láta
prenta þessar upplýsingar og senda
fyrirtækjum, stofnunum og auglýs-
ingastoflim, sem kynnu að hafa
áhuga á að nýta krafta okkar."
Auðvitað eru peningar helsta
vandamálið í þessu leikhúsi sem
öðrum.
„Við fjármögnum starfsemina
með félagsgjöldunum. Þá höfum við
verið með kökubasar og flóamarkað
niðri í bæ, þar sem við vorum með
tískusýningu á fötunum sem við
höfðum á boðstólum. Við seldum
líka jólakort, sem við föndruðum
sjálf,“ segjaþau.
„Svo stefnum við að því að sýn-
ingin standi undir sér, það er auðvit-
að bijálæðisleg stefna, til þess
þurfum við að hafa 20 sýningar
fyrir fullu húsi,“ segir Inga Björk
Hjaltadóttir. Hún sér um „proppsið"
þ.e. að útvega þá hluti sem þarf inn
í leikmyndina.
„Við erum núna að slá okkur
víxil, til að standa straum af kostn-
aði við uppsetninguna. Við höfum
staðið við okkar skuldbindingar eins
og greiðslu á leiguhúsnæði og laun-
agreiðslur til leikstjóra en um leið
og við hættum að geta staðið við
Felix Bjarnason
okkar er eins gott að leggja upp
laupana", segir Vilhjálmur.
Þessar umræður, sem hér hafa
verið raktar fara einmitt fram í
húsnæði unglingaleikhússins að
Hafnarstræti 9. Þar upp á efsta
lofti hafa þau komið sér fyrir á 80
fermetrum. Þetta er þeirra leikhús.
Ætlunin er að koma þama fyrir
leiksviði og áhorfendabekkjum fyrir
50 manns. Það gefur því auga leið
að nálægðin við áhorfenduma verð-
ur mikil, það reynir því enn meira
á leikarana.
— Það hlýtur líka að fara mikill tími
í þetta starf, spyijum við, þar sem
við sitjum í miðri leikmyndinni?
„Allur okkar tími, sem við eigum
aflögu, fer í þessa starfsemi og það
er enginn sem getur gert sér grein
fyrir hve mikil vinna liggur þama
að baki. Við vomm til dæmis að
prófa fólk í hlutverk í miðjum próf-
um nú fyrir jólin. í janúar vomm
* Morgunblaðið/Ámi Sœberg
við svo farin að æfa en það verður
að vera góð keyrsla á þessu, því
fmmsýningin er um miðjan mars,“
segir Vilhjálmur.
Hvað segja foreldramir?
„Þeir em ekki allt of ánægðir,"
segir Felix og hlær.
„Hvorki þeir né skólayfirvöld
skilja að bókalestur er ekki allt og
að í þessari ítroðslu þeirra felst lít-
ill þroski. Þegar við emm til dæmis
að gera ritgerð kemst aldrei nein
fijáls hugsun að. Okkur er sagt um
hvað við eigum að skrifa, hvaða
heimildir við eigum að nota og á
hvaða blaðsíðu þær em. Jafnframt
er tekið fram hvað eigi að koma
fram í ritgerðinni," bætir Vilhjálm-
ur við.
„Og svo þegar verið er að mynda
hópa um ákveðin verkefni þá sitja
krakkamir bara og segja: „Hvað
eigum við að gera?!“
„í þessu starfi læmm við hins
vegar að nota okkar eigin dóm-
greind.“
— Nú setja flestir framhalds-
skólanna upp að minnsta kosti eina
leiksýningu á vetri, fullnægir þessi
vettvangur ykkur ekki?
„Æ, það er oft svo mikill klíku-
skapur í kringum þær,“ segir Felix.
„Slíkar leiksýningar em líka fjár-
Sinfóníuhljómsveit íslands
HELGARTÓNLEIKAR
í Háskólabíói
LAUGARDAGINN 15. MARS 1986 KL. 17.00
RÚSSNESK TÓNLIST
Stjórnandi: KarolosTrikolidis.
Einieikari: Dimitri Sgouros
16 ára gamall píanóleikari frá Grikklandi. „Hann er besti
píanóleikari sem ég hef heyrt í, að mér meðtöldum."
Arthur Rubinstein.
Sjostakovits: Polki úr „Gullöldinni".
Tjaikovsky: Píanókonsert nr. 1 íb-moll.
Katsjaturian: Þættir úr ballettinum „Gajaneh".
Tjaikovsky: „1812“, hátíðaríorleikur.
MIÐASALA í BÓKAVERSLUNUM EYMUNDSSONAR, LÁRUSAR BLÖNDAL OG í ÍSTÓNI
Tóniistarfélagið. Tónleikar fimmtudaginn 13. mars kl. 20.30 í Austurbæjarbíói
DIMITRISGOUROS — 16 ára grískur píanósnillingur — Dimitri Sgouros
LAUSAMIÐAR TIL SÖLU HJÁ EYMUNDSON, LÁRUSI BLÖNDAL OG í ÍSTÓNI