Morgunblaðið - 05.04.1986, Blaðsíða 42

42
- MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARÐAGUR5.-APR{tl986 -
f / Jí < 1 + i R * Í * fc :
.. .að láta hann ekki
þurfa að bíða eftir sér
TM Rey U.S. Pat. Otf — all rights reserved
®1985 Los Angeles Times Syndícate
Ekki að undra þó barnið sé Ég flokka þessa staði undir
svona. Fyrsta skipti sem hann dagvistun!
sér þig ódrukkinn!
HÖGNI HREKKVÍSI
Betra sjónvarp og útvarp
Ég er einn af mörgum sem horfðu
með athygli á stórmyndina „Jesú frá
Nasaret" sem sýnd var yfír páskahá-
tíðina og látin hafa forgang og var
vel kynnt. Það er frábært út af fyrir
sig. Þetta var mjög áhrifamikil mynd,
vel og rétt með efnið farið. Nýlegar
breytingar á yfírstjóm sjónvarpsins
virðast ætla að skila sér.
Sjónvarpið virðist nú betur í stakk
búið en áður til að mæta vaxandi
samkeppni sem óhjákvæmilega fylgir
nýjum útvarpslögum. Ef sjónvarps-
stöðvum Qölgar dregur það að sama
skapi úr áhrifamætti ríkissjónvarps.
Mig langar einnig til að minnast á
rás tvö, sérstaklega þáttinn „Ótroðn-
ar slóðir", sem Þorgeir Astvaldsson
hefur haft viðsýni til að láta standa
í langan tíma annan hvom fímmtu-
dag klukkutíma í senn. Hann á marga
áheyrendur og mætti gjaman heyrast
vikulega.
Bestu þakkir fyrir batnandi útvarp
og sjónvarp.
Halldór Pálsson rafeindavirki.
Eitt leið-
ir af öðru
Mikið er nú rætt um vandamál
bænda, og datt einhveijum í hug að,
ef allir bættu á sig mjólkurglasi á
dag, þá væri allt í góðu gengi. Það
væri sem sagt enginn vandi að þamba
upp bændavandann.
Víst er þetta ekki svo galin hug-
mynd, en stundum em margar hliðar
á sama máli. Hvað, til dæmis, ef
þeir milli 5.000 og 10.000 íslending-
ar, sem vora sviptir möguleikanum
að sjá dagsins ljós síðustu 15 árin,
væra nú á meðal vor.
Þá væri þjóðin sem því nemur
fjölmennari, og mjólkurvandi bænda
væri sennilega, nú þegar uppþambað-
ur.
Og það sem sennilegra er, kannske
hefði vandamálið aldrei orðið neitt.
íslendingar, hættum að iðka
rangsleitni og hættum að fórna okkar
eigin afkvæmum. Þá mun blessun
fylgja, ekki bara á hinu andlega sviði,
heldur einnig hinu efnahagslega, og
vandamálin sem hijá okkur í dag
myndu mörg hver minnka og jafnvel
hverfa alveg.
íslendingur
Svar frá Terru
í tilefni skrifa Guðmundar Val-
garðssonar hér í Velvakanda 3.
apríl sl. um „staðina sem slógu í
gegn í fyrra" vill Ferðaskrifstofan
Terra koma eftirfarandi á framfæri.
Það er að sjálfsögðu matsatriði
hvenær staðir slá í gegn, en í skýrsl-
um Ferðamálaráðs Ítalíu fyrir árið
1985, kemur fram að hvergi á ít-
ölsku rivíerunni jókst fjöldi ferða-
manna jafn mikið og í Pietra Lig-
ure. Og þótt þessi mikla aukning
kæmi þvf miður niður bæði á Guð-
mundi og Terru, þá er þetta töluleg
staðreynd, sem ekki verður ve-
fengd". Terra var með yfír 400 far-
þega í Pietra í fyrrasumar. Yfir-
gnæfandi meirihluti þessa fólks var
mjög ánægður með dvölina og
ánægjulega stór hópur hefur pantað
aftur í sumar ferð á ítölsku rivíer-
una.
Því miður er það svo, að oft verða
ferðaskrifstofur fyrir því að hótel-
um hættir til að yfirbóka, sérstak-
lega á háannatíma. í byijun ágúst
í fyrra gerðist það, að Guðmundur
Valgarðsson fékk ekki þá íbúð, sem
Terra átti staðfesta fyrir hann,
vegna mikilla yfírbókana á Stella
Maris (af hótelsins hálfu), fyrr en
dvöl hans var hálfnuð. Við teljum
þó rétt að fram komi að reynt var
að leysa vanda Guðmundar, þegar
séð varð að hann hafði ekki fengið
nógu góða íbúð. Var honum boðið
að dvelja á 4 stjömu hóteli með
hálfu fæði, u.þ.b. 3 km frá Pietra
og bflaleigubfll til afnota þar til rétt
íbúð losnaði. Þegar hann hafnaði
þessu var honum boðin minni íbúð
á Stella Maris, sjávarmegin, laus
við umferðarhávaðann, en þeirri
lausn hafnaði Guðmundur einnig.
Þegar heim kom skrifaði Guðmund-
ur okkur kvörtunarbréf og fór þar
fram á að fá bætur fyrir fyrstu 10
dagana af dvöl sinni á Ítalíu. Var
af okkar hálfu fallist á það, og
honum endurgreitt að fullu fyrir
þann tíma, sem hann dvaldi í ann-
arri íbúð en hann hafði pantað.
Þeir, sem fylgst hafa með skrif-
um í Velvakanda í gegnum árin,
vita að erfitt er að gera svo öllum
líki. Við hörmum þau óþægindi sem
Guðmundur varð fyrir, en sem við
teljum okkur þó hafa bætt honum,
samkvæmt hans ýtrustu óskum.
Vekja þessi skrif hans nú því furðu
okkar.
Virðingarfyllst, f.h. Ferðaskrif-
stofunnar Terru,
Sigríður Magnúsdóttir.
Víkverji skrifar
Athafnamenn hafa ekki alltaf
notið mikillar virðingar á ís-
landi. Mörgum þeirra hefur jafnvel
fundizt samfélagið hundelta þá og
refsa þeim fyrir viðleitni til þess
að skapa verðmæti og halda uppi
atvinnu. Einn af eigendum stórs
fyrirtækis hafði orð á því við Vík-
veija, að hann hefði verið mun betur
settur sjálfur ef hann hefði selt hlut
sinn í fyrirtækinu fyrir löngu og
sett andvirði þess í spariskírteini
ríkissjóðs eða önnur verðbréf eða
lagt peningana inn á verðtryggðan
reikning í banka. Með þessu átti
þessi athafnamaður við að skattaleg
meðferð hlutabréfaeignar er allt
önnur og óhagkvæmari en skatta-
leg meðferð sparifjár.
Kannski er þetta að breytast.
Hugsanlegt er að athafnamenn séu
að verða eftirsóttir. Auglýsing, sem
birtist hér í Morgunblaðinu fyrir
nokkrum dögum frá forsvarsmönn-
um Gerðahrepps, þar sem auglýst
er eftir athafnamönnum til þess að
hefia atvinnurekstur í plássinu,
segir sína sögu. Víst er að þeir, sem
bregðast við vegna þessarar auglýs-
ingar munu komast að raun um,
að umhverfið verður jákvætt og
vinsamlegt í þeirra garð en ekki
neikvætt og fjandsamlegt eins og
oft hefur verið, þegar um atvinnu-
rekstur er að ræða.
Það er heldur ekki fráleitt að
ætla að þessi athyglisverða auglýs-
ing frá Gerðahreppi, sem sýnir nátt-
úrlega skemmtilegt frumkvæði af
hálfu forystumanna hreppsins,
verði undanfari þess, að það verði
beinlínis samkeppni milli byggðar-
laga um að fá atvinnufyrirtæki inn
í byggðirnar. Þessi samkeppni er
nú þegar augljós í sambandi við
togara og sjálfsagt muna menn enn
eftir þeirri hörðu rimmu, sem varð *
um staðsetningu steinullarverk-
smiðju. Það er því ekki ólíklegt að
athafnamenn eigi betri daga I
vændum og er það vel.
Bflastæði í miðborginni eru að
verða einhver eftirsóknarverð-
ustu þægindi fyrir þá, sem þar
starfa. Þau kosta líka mikið fé. En
kannski er það til marks um það
neyðarástand, sem rikir í bílastæða-
málum í þessum hluta borgarinnar,
hvað ökumenn virða það lítið þótt
bflastæði séu vandlega merkt
ákveðnum bflum. Það virðist heldur
engin áhrif hafa þótt skilti sé við
þessi bifreiðastæði, sem gefa mönn-
um til kynna, að bifreiðir þeirra
verði fluttar á brott með kranabíl.
Þetta virðingarleysi fyrir merktum
bílastæðum vekur stundum upp
mikla reiði þeirra, sem hafa umráð
yfir þeim. Einn slíkur umráðamaður
kom að bifreiðastæði sínu uppteknu
og lagði þá fyrir bílinn, þannig að
hinn óboðni gestur komst ekki á
brott. Sá hringdi í lögregluna, sem
hafði samband við bíleigandann og
hótaði honum brottflutningi bifreið-
ar hans, ef hann færði sig ekki
þegar úr stað. Sá hinn sami taldi
sökina aldeilis ekki sína. Úr þessu
varð svolítið stríð, sem sýnir það
öðra fremur, að þetta ófremdar-
ástand er lítt þolanlegt fyrir þá, sem
eiga umferð um miðbæinn. Skyldi
það vera rétt, að Kolaportið sé enn
lítið notað þrátt fyrir þessi vand-
ræði? Ef svo er sýnist göngugleði
bfleigenda ekki vera upp á marga
físka.
Asunnudaginn efnir Skíðafélag
Reykjavíkur til skíðagöngu
yfir Hellisheiði frá Hveradölum og
að Nesjavöllum. Ástæða er til að
vekja athygli fólks á þessu svæði.
Víkveiji hefur að vísu ekki farið
þarna um að vetrarlagi en á sumar-
degi er skemmtilegt að ganga frá
þjóðveginum um Hellisheiði og yfír
að Nesjavöllum eða niður í Grafn-
ing. Þetta er nokkurra klukkutíma
ganga í góðu veðri. Vafalaust er
ekki síður skemmtilegt að ganga
þessa leið á skíðum að vetri til, ef
veður er gott.