Morgunblaðið - 15.08.1986, Blaðsíða 10

Morgunblaðið - 15.08.1986, Blaðsíða 10
10 MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 15. ÁGÚST 1986 Meistari söngleikjanna kvaddur — um kvikmyndaleiksljórann Vincente Minnelli eftir Sigurbjörn Aðalsteinsson Minnelli Gæsaveiðimennimir leggja frá sér byssur sínar og skoða landa- kortið sitt. Það fer ekki milli mála, þeir eru villtir. Þeir eiga erfitt með að skilja hvemig þeir villtust, því allt í einu eru þeir staddii- á stað sem ekki er á kortinu þeirra. Eftir að hafa rætt málin um stund í kyrrð skosku hálandanna verður Banda- ríkjamönnunum tveimur litið niður í dalinn fyrir neðan þá. Þokan sem yfir honum liggur er tekin að ókyrr- ast og skyndilega feykist hún brott og sjá, í Ijós kemur þorj). Þeir rýna aftur í kortið, en ekki segir neitt um þoip á þessum slóðum. Þeir ganga niður til þorpsins til að spytja til vegar. Er þangað kem- ur sjá þeir að glatt er á hjalla, þoipsbúar eru að búa sig undir brúðkaupsveislu og aðkomumenn- irnir tveir taka þátt í gleðskapnum. Þeir hafa ekki verið lengi þar þegar þeir komast að því að ekki er alit með felldu. Þetta þorp er ekki eins og önnur. Einn þorpsbúa tjáir þeim að þorpið, sem heitir Brigadoon, birtist mennskum mönnum aðeins einu sinni á hundrað ára fresti, sem aðeins er einn dagur í lífi íbúanna. Þetta er viðfangsefni hins nýláta kvikmyndaleikstjóra Vincente Minnelli í söngleiknum Brigadoon sem gerður var árið 1954, á ára- tugnum þegar Minnelli náði hátindi sem kvikmyndagerðannaður. Myndin var á sínum t.íma harðlega gagnrýnd af þeim sem slíkt hafa að atvinnu og sögð gervileg. Töldu þessir fróðu menn það hafa verið ranga ákvörðun að taka myndina á sviði MGM-kvikmyndaversins, það hefði átt að taka hana úti í náttúr- unni. En endurmats er þörf og þegar maður spyr sjálfan sig hvernig á að gera kvikmynd um efni sem aðeins gæti gerst í hugarheimi villt- ustu draumóramanna er svarið augljóst. Svona mynd á að vera gervileg, vegna þess að hún fjallar um gervilegt efni. Þetta sá Minn- elli en, því miður, fæstir aðrir. Önnur mynda Minnelli sem var gagnrýnd á sínum tíma er Sumir komu á hlaupum (Some Came Running, 1958). Þarna er ekki um að ræða söngleik heldur glóandi melódrama eins og það gerist best. Gagnrýnendur sögðu myndina draslaralega, og hittu þar naglann á höfuðið. Nema hvað þeir töldu það vera galla á myndinni og hittu á þumalinn. Enn er endurmats þörf. Það eru þrjár meginsögupersónur í Sumir komu á hlaupum. Tvær þeiira eru fyllibyttur og fjárhættu- spilarar sem vinna sér inn allan sinn pening í pókerslag. Sú þriðja er það sem kalla mætti dækju á góðu má!i(?). Ef einhver spyrði mig hvemig lífsháttur þessa fólks væri, þá segði ég draslaralegur. Þá er bara eftir að leggja saman tvo og tvo og fá út íjóra en ekki einn og þijá íjórðu eins og gagnrýnendur. En þó fólkið í myndinni stundaði þennan lifnað, blundaði í innra manni þeirra gullhjarta. Hjá Frank Sinatra kom það í ljós þegar hann var fullur, sama er að segja um Dean Martin þegar hann var fullur, en hann var líka alltaf fullur (hefur eitthvað breyst?). Hjá Shirley MacLaine glitrar alltaf á gullhjart- að, hvort sem hún er full eða ófull og í lok myndarinnar kastar hún sér fyrir kúlu sem var ætluð Sin- atra, manninum sem hún elskar. Minnelli náði þama einskonar hámarki á ferii sínum, senan í veit- ingahúsinu, þar sem Dean Martin þarf að setja útúrdrukkinn förunaut sinn í stellingar, er einhver best leikstýrða sena í sögu kvikmynd- anna. Og eltingaleikurinn í iok myndarinnar, þar sem hið frábæra litaskyn Minnellis kemur berlega í ljós, má sömuleiðis telja meðal áhrifamestu stunda í siigunni. Vincente Minnelli kom til Hollywood árið 1940. Hann var þá þegar orðinn þekktur leikstjóri á Broadway. Það var að boði Arthur Freed sem Minnelli kom til Holly- wood og hóf að leikstýra kvikmynd- um. Freed hafði verið skipaður yfirmaður söngleikjadeildar MGM- kvikmyndaversins. Dagskipunin var að gera MGM að stærsta og besta framleiðanda söngleikja í heimin- um. Freed hafði kynnst Minnelli í fyrri heimsóknum þess síðarnefnda til draumaborgarinnar og þótti sýnt að ætti hann að vera fær um að framfylgja skipunum yfirboðara sinna, yrði hann að hafa Minnelli við hlið sér. Eftir 4 ára menntun, og tvær myndir var sprengjunni varpað. Fyrsta meistarastykki Minnellis og um leið upphaf einveldis MGM- söngleiksins, einveldis senl stóð í 18 ár og hófst cins og það endaði, með söngleik undir leikstjórn Minn- ellis og í framleiðslu Freeds. Fyrsta stórvirkið var Hittumst í St. Louis (Meet Me in St. Louis, 1944) og fjallaði um ár í lífi óskiip venjulegr- ar bandarískrar fjölskyldu. Fátt markveil gerðist í myndinni, en það sem heillaði bíógesti vom þau góðu tök sem Minnelli hafði á daglegu amstri fjölskyldunnar, skapbreyt- ingum sem stjórnuðust af árstíða- skiptum, auk stórgóðra söngatriða. Þó varla sé hægt að tala um eitt aðalhlutverk í Hittumst í St. Louis er enginn vafí á hver stelur at- hyglinni. Bamastjarnan Judy Garland var orðin fullorðin kona, ljóti andarunginn hafði breyst í fal- legan svan og við kvikmyndun á atriði þar sem hún syngur Have Yourself a Merry Little Christmas fóru viðstaddir að gera sér grein fyrir að samband Garland og Minn- elli var annaað og meira_ en samband leikara og leikstjóra. Ástin skein út úr hvetju skoti og áður en töku myndarinnar lauk voru þau byijuð að búa saman. Vincente Minnelli og Judy Gar- land giftu sig árið 1945, en eftir aðeins tveggja ára hjúskap tóku að myndast sprangur í hjónabandið. Garland, þá aðeins 25 ára að aldri, var byijuð að taka inn ótæpilega mikið af pillum og lét sífellt bíða eftir sér er verið var að taka upp Sjóræningjann (The Pirate, 1947) sem Minnelli leikstýrði. Hún sakaði eiginmann sinn og mótleikara, Gene Kelly, um að hafa stofnað til sam- særis gegn sér og var erfið í samskiptum. Hjónin ákváðu að gera ekki fleiri myndir saman, en það dugði ekki til að bjarga hjónabandi þeirra og því lauk með skilnaði árið 1951. Minnelli brást við með því að sökkva sér niður í vinnu og kom úr því kafi með eitt af sínum þekkt- ustu og bestu vcrkum, Ameríku- maður í París (An American in Paris, 1951). Myndin fjallar um lífsglaðan list- málara, sem er leikinn af Gene Kelly. Hann fer um stræti borgar ljósanna, Parísar, og málar undir sterkum áhrifum frá impressionist- um. Kelly verður ástfanginn af Leslie Caron, sem leikur þarna í sinni fyrstu mynd, en á grímuballi skilar hún honum aftur rauðri rós sem hann hafði gefið henni og hryggbrýtur hann. I sorg sinni ger- ir Kelly skissu af Plaee de la Concorde en rífur hana í reiði sinni. Með þessu atriði hafði allt handritið verið kvikmyndað en aðstandendur myndarinnar vildu halda áfram og sýna ballett. Minnclli og Kelly, sem samdi dansana, settust því niður en við þeim blasti aðeins hvítt blaðið, rifin skissa og rauð rós. En með þetta í veganesti lögðu þeir af stað í eitt S-S rA»0-»SÍ!>.! . a Á Minnelli meðal veggmynda úr frægustn myndum hans. Sveitin við sundin Ný bók Sögufélagsins í ritröðinni Safn til sögu Reykjavíkur ÚT ER KOMIN hjá Sögufélaginu ný bók í ritröðinni Safn til sögu Reykjavíkur. Bókin heitir „Sveitin við sundin“ og er eftir Þór- unni Valdimarsdóttur sagnfræðing. Höfundurinn og Einar Laxness formaður Sögufélagsins afhentu I þessu tilefni borgar- stjóra Reykjavíkur, Davíð Oddssyni, fyrsta eintak bókarinnar á fréttamannafundi sl. miðvikudag, en hún er framlag Sögufélags- ins til borgarinnar á tveggja á Sveitin við sundin fjallar um þátt í sögu höfuðstaðarins, landbúnað- inn, sem stundaður var sem at- vinnugrein í hjarta sjálfs höfuðstað- arins til tiltölulega skamms tíma. Það kom fram á fréttamannafund- inum, að í dag eru enn tveir bændur í Reykjavíkurborg, sem stunda bú- skap. Bókin skiptist í fimm meginkafla: Fyrsti nefnist Lítill höfuðstaður og er inngangur. Þá er fjallað um ráð- stöfun bæjarlandsins í öðrum kafla. Þriðji kaflinn er um ræktun bæjar- landsins. Þá er kafli er nefnist húsdýr og afurðir þeirra og í fimmta a afmæh hennar. kafla er sagt frá mótekjunni og garðyrkjunni í kafla, er ber heitið Jarðargróður. Bókin er samtals 328 blaðsíður að stærð með mörgum myndum. Höfundur bókarinnar, Þórann Valdimarsdóttir, fæddist í Reykjavík árið 1954. Hún varð stúdent frá Menntaskólanum við Hamrahlíð 1973, lauk BA-prófí í sagnfræði og ensku frá Háskóla íslands 1979, cand.mag.-prófí í sagnfræði frá sama skóla lauk hún 1983. Hún hefúr síðan starfað við kennslu og ritstörf. í viðtali við Morgu nblaðið/Þorkell Davíð Oddsson borgarstjóri þakkar höfundinum, Þórunni Valdimarsdóttur, bókargjöfina. Einar Lax- ness formaður Sögufélagsins lengst til hægri. Timburhús í Hafnarfirði Við Reykjavíkurveg er til sölu vandað timburhús. Hæð, kjallari og ris um 57 fm að grunnfleti. Á hæðinni eru 3 herb. og eldhús, 2 herb. og bað í risi, 2 herb., snyrtiað- staða og þvottahús í kjallara. Bílskúr. Árni Gunnlaugsson hrl. Austurgötu 10, sími 50764. blaðamann sagði Þórann að bókin væri að hluta práfritgerð hennar til cand.mag.-prófs. Eftir hana kemur út önnur bók nú fyrir jólin, það er ævisaga Einars Ólafssonar í Lækj- arhvammi. Þá kvaðst hún vera að vinna að bók, sem ljallaði um 18. aldar sögu. Einar Laxness formaður Sögufé- lagsins sagði í ávarpi á frétta- mannafundinum, þegar bókin var kynnt, að hún væri framlag félags- ins til tveggja alda afmælis Reykjavíkurborgar. Hann þakkaði ennfremur fyrir stuðning við út- gáfuna, borgarstjóra, borgarstjórn, Stéttarsambandi bænda og Jarð- ræktarfélaginu. Borgarstjóri tók ennfremur til máls og þakkaði framlagið. Hann sagði m.a. að komandi kynslóðir ættu áreiðanlega eftir að meta bók- ina enn betur en nútímafólk því ætíð væri erfiðara að ná í skottið á sögunni, þegar menn létu dragast að hefja eftirforina, eins og hann orðaði það. Fyrri bækur Sögufélagsins í flokknum Safn til sögu Reykjavíkur eru: Kaupstaður í hálfa öld, Bæjar- stjóm í mótun 1836-1872, Reykjavík í 1100 ár, Reykjavík, miðstöð þjóðlífs og Ómagar og ut- angarðsfólk. Fátækramál Reykja- víkur 1786-1907.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.