Morgunblaðið - 19.10.1986, Blaðsíða 36
36 B MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 19. OKTÓBER 1986
„A^jWxö a=<kA. éj) þi^, Ai'rríÁ. Éy ./ii,
iA-jr\icít o'*rn'ÁOcr>\ f/\c2> pcr. "
í
:§
>
i
Þú ert bersýnilega ekki
fær um að leysa verkefnin
hávaðalaust?
HÖGNI HREKKVÍSI
„VEDJAOU p\Á ÖLLO Á „KATO Kltrý."
Þessir hringdu .. .
Hvar er mjólk-
urpósturinn
Mjólkurneytandi hring'di: Dag
einn birtist í Morgunblaðinu auglýs-
ing frá „mjólkurpóstinum" sem
hugðist bjóða uppá nýja þjónustu
við neytendur og senda þeim mjólk-
ina heim væri um ákveðið magn
mjólkur að ræða. Tók ég símann
og hringdi í símanúmer sem upp
var gefið í auglýsingunni og las upp
fyrir símsvara ósk mína um 20 lítra
sendingu vikulega. Síðan hefur ekk-
ert gerst og spuming mín er sú
hvort ekki geti orðið af þessari
góðu þjónustur.
Af hverju er
vottum Jehóva
meinaður að-
gangur að
útvarpi
Jón Júlíusson hringdi: „Mig
langar til að koma á framfæri fyrir-
spum til biskupsins yfir íslandi,
Pétus Sigurgeirssonar. Af hveiju
er vottum Jehóva meinað að vera
innan þjóðkirkjunar og því er þeim
meinaður aðgangur að útvarpi og
sjónvapi með sínar guðsþjónustur.
Það stendur síðast í Biblíunni: „Ég
votta fyrir hveijum þeim manni sem
heyrir spádómsorð þessarar bókar
að leggja nokkuð við þau mun Guð
á hann leggja þær plágur sem ritað
er um í þessari bók og taki nokkur
burt nokkuð af orðum spádóms-
bókar þessarar þá mun Guð burt
taka hlut hans í tré lífsins og borg-
inni helgu sem um er ritað í þessari
bók. Sá sem þetta vottar segir: Já,
ég kem skjótt. Amen. Kom þú drott-
inn Jesú, náðin drottins Jesú sé
með hinum heilögu. Amen.“
Samviska og
siðferði
Ragnar Halldórsson (7167 - 6625)
hringdi:
Samviska og siðferði eru hugtök
sem oft er hampað í sambandi við
umræðu varðandi þá virðulegu
stofnun Alþingi. Þykir miklu skipta
að þar sé allt með heilindum gjört.
Þetta kemur mér í hug þegar skoð-
aður er ferill þingmanna Bandalags
jafnaðarmanna. Er það hólsvert sið-
ferði að kasta á glæ boðuðum
hugsjónum sem fleyttu þeim inn í
þingsalina og svíkja þá sem léðu
þeim brautargengi? Er það dreng-
skapur eða karlmennska að flýja
af hólmi þegar á móti blæs í stað
þess að standa eða falla í heiðar-
legpn trú á málstaðinn? Er þetta
líklegt til að auka virðing Alþingjs?
Þetta fólk þoldi ekki dragsúgjnn í
stjómmálunum og mætti því heim-
færa upp á það gamla þingvísu sem
kveðin var um tvöfeldni og sam-
viskulipurð eins þingmanns:
„Dragsúgur í deildinni
doktors þreki gjörði skaða
Hans var öll í heildinni
heldur skeggjuð framístaða"
Fár veit hveiju fagna skal og og
húrrahróp og blómvendir við in-
göngu þessa fóks í Alþýðuflokk og
Sjálfstæðisflokk gætu snúist í þann
vanda að báðir hafí veitt viðtöku
fólki sem sagan nefnir flugumenn,
og þótti engin heillasending. Sá sem
þessar línur skrifar var ekki stuðn-
ingsmaður BJ en mér mér ofbýður
manndóms- og siðferðisskorturinn.
Dökkblá taska
Dökkblá taska tapaðist í Selfossrú-
tunni 23. sept. í töskunni var m.a.
bók merkt eiganda. Finnandi er vin-
samlegast beðinn að hringja í síma
99-3310 eða síma 12124 eftir kl.
18.
Leiðinleg sjón-
varpsútsending
Guðmundur hringdi:
Afskaplega fannst mér hún bragð-
dauf, dagskrá sjónvapsins frá
leiðtogafundinum þó mikið væri við
•haft. Þama gerðist ekki nokkur
skapaður hlutur allan tíman en þó
var sjónvarpsmynd af Höfða sjón-
varpað með reglulegu millibili og
mikið skrafað. Hefði ekki verið
hægt að sjónvarpa einhveiju
skemmtiefni á þessum tíma og
koma þá inn í það með fréttir ef
eitthvað hefði gerst?
Slök þjónusta
í Landsbankanum
Laugarvegi 77
EJ hringdi: Landsbankinn átti 100
ára afmæli í sumar og hélt veglega
upp á það fyrir starfsfólk og við-
skiptavini. Sú afmælisgjöf sem
bankinn átti hins vegar að gefa
viðskiptavinum sínum er sú að þjón-
ustan verði bætt á Laugarvegi 77
í sparisjóðsdeild. Gjaldkeramir hafa
tekið að sér alla vinnuna, að vísu
var þeim §ölgað, og að sjá þá alla
í vinnu um mánuðarmót er jú mjög
gott. En þegar komið er fram í
miðjan mánuð þá eru alltof oft
starfandi aðeins tveir gjaldkerar,
en aðrir gjaldkerar sitja í makindum
fyrir innan. Hvers vegna geta gjald-
keramir ekki setið í gjaldkerastól-
unum frekar en þama fyrir innan,
og þar með bætt þjónustuna? Það
er ekki bara ég sem er óánægð
með þjónustuna þama heldur veit
ég af fjölda fólks sem er sama sinn-
is. Nú má ef til vill segja, af hveiju
fer þessi ekki í annan banka en það
vill svo til að Laugavegur 77 er á
mjög svo heppilegum stað fyrir
mig. Það skal tekið fram að ég
þarf oft að fara í önnur útibú bank-
ans og fæ mun skjótari afgreiðslu
þar.
Víkveiji skrifar
Víkveiji átti erindi úr mið-
bænum upp í Breiðholt nokkm
eftir hádegi þann fyrsta þessa mán-
aðar og ók á þeim þremur stundar-
fjórðungum eða svo sem ferðalagið
tók fram á þijá árekstra. í tveimur
tilvikum var um aftanákeyrslu að
ræða en í því þriðja og versta höfðu
tveir bílar skollið saman á gatna-
mótum við umferðarljós, það er að
segja að annar hafði dengt sér þvert
fyrir hinn með fremur dapurlegum
afleiðingum.
XXX
að er naumast ofmælt að eng-
inn sá maður sem hreyfír bíl
hér á Reykjavíkursvæðinu lifí svo
vikuna að hann sjái ekki eitthvað
þessu líkt. Að vísu kannski ekki
þrenn „umferðaróhöpp" eins og það
heitir á innan við klukkutíma, en
hann er þá ekki mikið á ferð og
flugi ef hann upplifir það ekki að
minnsta kosti einu sinni í viku að
aka fram á þetta aumingja fólk,
þar sem það hímir vandræðalega
við meira eða minna löskuð farar-
tæki og bíður eftir iögreglunni.
XXX
að skal tekið fram að á fyrr-
nefndum þríslysamínútum
voru aðstæður til aksturs hinar
ákjósanlegustu, skyggni gott, skot-
færi og þar að auki þar komið dags
þegar umferðarþungi er líklega
hvað bærilegastur hér í höfuðstaðn-
um. Það virðist raunar ekki skipta
öllu máli því miður með aksturskil-
yrðin, eða allavega vera lítil ástæða
til fagnaðar þá þau eru góð. Svo
undarlega bregður nefnilega við að
hér í Reykjavík sýnist þá fyrst fær-
ast íjör í leikinn á stundum, þegar
saman fer prýðis færð og fyrir-
myndar veður.
XXX
*
Ymsir þeir sem ekið hafa erlend-
is þykjast enda uppgötva við
heimkomuna að íslensk „umferðar-
menning" svokölluð sé svo bágborin
og orðin þvílík þversögn að réttast
væri að leggja orðið niður. Allt í
einu eru þeir aftur komnir á þær
umferðarslóðir, þar sem svosem
helmingur ökumanna virðist til
dæmis annaðhvort ekki hafa hug-
mynd um að bílar séu búnir stefnu-
Ijósum eða kæra sig kollótta.
Ótrúlegum fjölda fínnst alls ekki
taka þvi að sýna ljósin þegar þeir
skipta um akrein og sárafáir hirða
um að láta ljós sitt skína þegar
þeir sveigja inní aðrar götur, það
er ef þessar götur mynda ekki að
minnsta kosti 90 gráðu horn við
þá sem þeir eru að kveðja. Þá eru
ótaldir aftaníossamir, þessir sem
eru alveg friðlausir ef bilið á milli
þeirra bíls og þess sem fer á undan
er mikið yfír tvo þijá metra, og enn
mætti nefna svigkappana maka-
lausu, þessa sem tolla ekki sekúnd-
unni lengur á sömu akrein og
virðast halda að götumar séu skíða-
brekkur. Það er því miður af nógu
að taka.
XXX
að skyldi þó aldrei vera að
ökukennslan sé orðin eitthvað
losaraleg hérna eða hafí kannski
alltaf verið það? Þetta er naumast
einleikið, og maður vill ógjaman
trúa því að við íslendingar séum
annaðhvort svona miklir þverhaus-
ar eða þá syona tornæmir.
Allavega sýnist orðið tímabært
að þeir hjá Umferðarráði ásamt
með öðrum góðum mönnum sem
málið er skylt (lögregla, forsvars-
menn tryggingafélaga, læknar
jafnvel) hefji hið snarasta dauðaleit
að ráðum til þess að koma glópun-
um í endurhæfingu og þjösnunum
og glönnunum í skilning um að
þeir þurfa að hlíta leikreglum rétt
eins og aðrir borgarar.
XXX
Islenskan fer dálítið illa útúr við-
skiptum sínum við matvömkaup-
manninn sem Víkveiji leit inn til
nú fyrir skemmstu. Hann auglýsir
hróðugur yfír einni hillunni að þar
séu allskyns „kæfur", og ef það
fellur ekki í kramið hjá heiðruðum
viðskiptavinum þá geta þeir rambað
yfír að næstu hillu þar sem sá góði
maður býður upp á íjölbreytt úrval
af „söftum".