Morgunblaðið - 16.11.1986, Page 52
52
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 16. NÓVEMBER 1986
Prince einn
Prince hefur yfir-
gefið hljómsveit
sína, The Revolution i
bili. Ekki er Ijóst hvað
veldur, en talið er að
purpuraprinsinn
hyggist gera sólóplötu
á næstunni.
Haft var eftir
Wendy Melvoin, gítar-
leikara The Revoluti-
on, að „Hvað sem
hann gerir verður það
ólfkt öllu öðru.“
Wendy og hljóm-
borðsleikari The
Revolution, Lisa Cole-
man, hyggjast leika
inn á plötu saman um
leið og þeim hefur
verið boðinn góður
samningur.
rokksíðan
UMSJÓN ANDRÉS MAGNUSSON
Dave Lee Roth:
Étt’ann með
bros á vör!
/ sumarsem leið kom útplata með
fyrrverandi söngvara VanHalen, Dave
Lee Roth. Bar sú nafnið Eat’EmAnd
Smile og hefur þótt nokkuð sérstæð.
Hvað sem
segja má
um Dave
verður
ekki sagt
að um
hann sé
lognmolla. Hann og fyrr-
verandi félagar hans í Van
Halen byrjuðu saman
ungir að árum í hljóm-
sveitinni Mammoth, en
seinna tók hljómsveitin
nafn Eddies og Alex Van
Halen. Sú hljómsveit vakti
athygli fyrir líflega spila-
mensku og frábæran
gítarleik, með þeim
árangri að Gene Simmons
í KISS tók eftir þeim og
kom á framfæri. Allt frá
fyrstu plötu hljómsveitar-
innar hefur vegurinn legið
upp á við.
Eftir plötuna 1984
komu þó greinilegir brest-
ir í Ijós, sem enduðu með
vinslitum og því að Dave
yfirgaf hljómsveitina, en
Sammy Hagar tók við.
Eftir að Dave fór sneri
hann sér að gerð kvik-
myndarinnar Crazy From
The Heat. Einhverjir erfið-
leikar urðu þó þar sem
kvikmyndafyrirtækið stóð
ekki við gerða samninga.
Tónlistarunnendum
fannst þó fyrst bera til
tíðinda þegar Dave stofn-
aði eigin hljómsveit og gaf
út plötu með henni. Til liðs
við sig fékk hann Steve
Vai, gítarleikara, en hann
hafði áður leikið með
Frank Zappa og getið sér
gott orð sem „session"-
maður, t.d. á síðustu plötu
P.I.L.. Bassaleikarinn,
Billy Sheehan, hefur leikið
á fjölmörgum plötum ann-
arra tónlistarmanna, en
auk þess gefið út eigin
plötur. Gregg Bisonette,
trommuleikari, hefur verið
þekktur í jazz-heiminum
lengi vel, en þetta er frum-
raun hans í rokkbandi.
Það sem mest er ein-
kennandi við plötuna er
tæknilegur fullkomleiki og
ferskleiki. Steve Vai er
ótvírætt einn besti gítar-
leikari heimsins og Billy
Sheehan gefur honum
lítið eftir. Samhæfing
þeirra er ótrúleg og öðru
hverju tekur Steve Vai
gítar-„riff“, sem flestum
gítarleikurum væri ofviða,
en Sheehan tekur það á
bassann á sama hraða,
nótu fyrir nótu, nákvæm-
lega samstíga Vai.
Tónlistin er í ætt við
þungarokk og í fjörugasta
lagi. Þá eru teknir gamlir
slagarar eins og „Tobacco
Road“ og gamla Sinatra-
lagið „That’s Life".
Að undanförnu hafa
þeir félagar verið á tón-
leikaferðalagi og munu
tónleikarnir þykja í yfir-
gengilegra lagi, enda
Dave þekktur fyrir flest
annað en láta lítið fara
fyir sér.
Hörður Torfason
endurútgefinn
Asíðustu árum hefur
borið á auknum vin-
sældum vísnasöngs og
hafa Vísnavinir, Bubbi og
Megas verið nefndir til
sögunnar í því efni. Sá
sem telja má frumkvöðul
þess háttar vísnasöngs
er þó að öllum líkindum
Hörður Torfason, en SG-
hljómplötur gáfu út fyrstu
plötu hans árið 1971. Bar
hún nafnið „HörðurTorfa-
son syngur eigin lög“.
Þessi plata hefur verið
ófáanleg um margra ára
skeið og var útgáfufyrir-
tækið OFAR því stofnað
til þess að annast endur-
útgáfu verka Harðar. í
þessu skyni keypti OFAR
útgáfuréttinn að öllum
plötum hans.
„Hörður Torfason
syngur eigin lög“ var
hljóðrituð hist og her i
höfuðborginni, við vægast
sagt frumleg skilyrði,
sumar og haust 1970.
Þrátt fyrir það nýtur fersk-
leiki upptaknannna sín
enn. Sem fyrr segir var
Hörður Torfason braut-
ryðjandi á sviði vísna-
söngs og víst að hann
hefur haft áhrif á marga,
sem eftir leituðu.
Steve Vaif Dave Lee Rothf
Billy Sheehan og Gregg
Bisonette.
Hörður Torfason.
Meðal laga á plötunni
eru lög eins Þú ert sjálfur
Guðjón, Ég leitaði blárra
blóma og Kveðið eftir vin
minn allt kunn Ijóð eftir
landskunna höfunda.
Iron Maiden og Eddie.
Iron Maiden
áferð
og flugi
Hljómsveitin Iron
Maiden hefur löng-
um verið þekkt fyrir annað
en þögn og ládeyðu. Fyrir
skömmu gaf hljómsveitin
út plötuna Somewhere in
Time, sem sló sérdeilis í
gegn og er að mati um-
sjónarmanns síðunnar
eitt það magnaðasta sem
heyrst hefur úr tjaldbúð
þungarokksins í mörg ár.
Á plötunni er fjöld
meiriháttar laga og
nefna lög eins og
Caught Somewhere
In Time
Wasted Years,
t
There’s A
Sea of
Madness og
Stranger
In A
Strange
Land. Öll þessi lög og vel
það eru eins og best ge-
rist í þungarokkinu og er
óhætt að mæla með plöt-
unni í safn hvað popp-
áhugamanns sem er, vilji
hann eiga fyrsta flokks
bárujárn á lager.
ma
Að venju hafa þeir fé-
lagar valið sér ákveðið
þema. Síðast voru það
konungagrafir Egypta
með tilheyrandi múmíu-
hryllingi, en nú er það
framtíðin í vísindaskáld-
sögustíl, enda viðeigandi
við plötutitilinn.
Tákn hljómsveitarinnar,
skrímslið Eddie, er á
sínum stað og birtist hann
á sviðinu, fimm metra hár
með geislabyssu. Þegar
Eddie gerir sig líklegan til
þess að ráðast á hljóm-
sveitina grípur Bruce
Dickinson, söngvari til vél-
byssu, gatar skrímslið,
sem að lokum springur við
gífurlegan fögnuð við-
staddra.
Atriði úr
plötuumslagi
Spilduljónsins.
Isar: Spilduljónið
Lrfsgléði og kraftur í fyrirrúmi
Hér er á ferðinni skrýtin plata. Á plötunni er margvíslegri tónlist
hrært saman svo úr verður samsteypt heild. Hvað er á ferðinni er
hins vegar óljósara. Flytjendur eru flestir ungir leikarar og vinir og
platan ein varnarræða byggðastefnunnar. Eða hvað?
H
/7
ið fyrsta sem vekur athygli við plötuna er útlitið.
Umslagið er ekki sérlega aðlaðandi, e.t.v. af ásettu
ráði. Skífan sjálf erfagurblá. Svefngalsa skipa Birgir
Baldursson, sem annasttrumbuleik, Björn
Vilhjálmsson, sem leikurá bassa, Níels Ragnarsson
á hljómborð, Sigurgeir Sigmundsson gítarleikari,
Guðrún Gunnarsdóttir og Júlíus Hjörleifsson, sem
annast sönginn.