Morgunblaðið - 17.12.1986, Side 60

60
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 17. DESEMBER 1986
Magnús B. Björns
son — Minning
Fæddur 22. nóvember 1904
Dáinn 10. desember 1986
Hann afi Magnús er dáinn. Þrátt
fyrir langvarandi veikindi og háan
aldur kom fregnin eins og reiðar-
slag. Ef til vill vorum við farnar
að trúa því að afi myndi spjara sig
lengi enn, sérstaklega eftir þann
ótrúlega kraft og viljastyrk sem
hann sýndi í sumar þegar hann lá
næstum fjóra mánuði á spítulum í
Bandaríkjunum og fæstir trúðu að
hann kæmist þaðan. En afi komst
heim til íslands aftur eins og hann
vildi og það huggar okkur núna.
Afí fæddist í Reykjavík en ólst
að mestu leyti upp að Klöpp á Mið-
nesi. Hann var elsti sonur Bjöms
Hallgrímssonar skipstjóra og síðar
hreppstjóra og konu hans, Stefaníu
Magnúsdóttur. Móður sína missti
afí þegar hann var 11 ára en hún
dó af bamsfararsótt þegar hún
eignaðist fímmta soninn. Nú em
aðeins tveir bræðranna á lífi, þeir
Ragnar fv. hafnarstjóri í Keflavík
og Bjöm skrifstofustjóri í
Reykjavík. Yngsti bróðirinn, Stef-
án, lést ungur, en Hallgrímur,
læknir á Akranesi, lést 1978.
Við höfum alltaf fundið hvað
t
Faðir okkar,
GUÐMUNDUR ÁRNASON
frá ísafirði,
lóst á Hrafnistu í Reykjavík 13. desember.
Hulda Guðmundsdóttir,
Magnús Guðmundsson,
Margrót Guðmundsdóttir,
Gunnlaugur Guðmundsson,
Guðrfður Guðmundsdóttir.
t
Eiginkona mín, dóttir, tengdadóttir, systir og dótturdóttir,
BERGLIND BJARNADÓTTIR,
söngkona,
sem lést þann 10. desember, verður jarðsungin frá Þjóökirkjunni
i Hafnarfirði föstudaginn 19. desember kl. 13.30.
Rúnar Matthfasson,
Bjarni Ólafsson, Frfða Ása Guðmundsdóttir,
Erla Bjarnadóttir, Ólafur Bjarnason,
Birna Bjarnadóttir, Guðmundur R. Bjarnason,
Fanney Magnúsdóttir, Guðrún Ásbjörnsdóttir.
t
Móðir okkar,
JÓHANNA MALMQUIST JÓHANNSDÓTTIR,
Brávallagötu 12,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni á morgun, fimmtudaginn 18.
desember, kl. 15.00.
Hjalti Gunnarsson,
Hilmar Þ. Eysteinsson.
t
Hjartkær eiginmaður minn, tengdafaðir og afi,
KARLCHR. BENDER,
fyrrv. verslunarmaður,
sem lést 9. desember sl., veröur jarösunginn fimmtudaginn 18.
desember kl. 13.30 frá Fossvogskirkju.
Elfn Valdimarsdóttir Bender,
Sigrún Haraldsdóttir,
Elfn K. Grótarsdóttir, Haraldur Þ. Grétarsson.
t
Þökkum innilega auösýnda samúð og vináttu við andlát og útför
móður minnar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
HELGU ÁSMUNDSDÓTTUR
frá Grindavfk.
Ásta Magnúsdóttir, Júlfus Sigurðsson,
Þórhallur Einarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum innilega hlýhug og vinsemd allra vegna fráfalls og jarðar-
fara,
ÞURÍÐAR GUÐMUNDSDÓTTUR
frá Fagranesi.
Guð blessi ykkur öll.
Aðstandendur.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug viö andlát og
útför móöur oy rengdamóður okkar,
GUÐMUNDU BJARNADÓTTUR.
Grétar Sigurðsson,
Kristfn Sigurpálsdóttir.
þeim bræðrunum þótti vænt hverj-
um um annan. Það var þessi
væntumþylcja og hlýleiki sem ein-
kenndi hann afa. Hann giftist
ömmu okkar, Lilju Sighvatsdóttur,
þann 2. október 1930 og var sam-
búð þeirra einstaklega góð. Þau
eignuðust fímm böm, Bjöm, Stefán
Unnar, Stefaníu, Magnús Brynjólf
og Sjöfn. Bamabömin þeirra era
orðin fjórtán, en eitt þeirra, Torfí
Geir, bróðir okkar, lést fyrir rúm-
lega níu áram. Bamabamabömin
era orðin sex.
Afí og amma áttu lengst af heima
á Hagamel 17 eða í rúmlega 40
ár, og þaðan eigum við yndislegar
minningar. Þar vora haldin
skemmtilegustu jólaboðin og þang-
að var alltaf gott að koma.
Ifyrir tæpum tveimur mánuðum
fluttu þau í nýja íbúð í VR-húsinu
við Hvassaleiti og þrátt fyrir mikla
eftirsjá í „Hagamelnum" verðum
við að viðurkenna að nýja heimilið
þeirra er líka yndislegt. En auðvitað
er það fólkið sem býr á hverjum
stað sem skiptir máli.
Afí var vélstjóri, hann var til sjós
á toguram, en hann þoldi illa að
vera langdvölum frá íjölskyldu
sinni, því hann var mikill fjölskyldu-
maður. Hann fór því að vinna hjá
H. Benediktsson hf. 1943 og vann
þar meðan aldur og heilsa lejrfðu.
Hann var af gamla skólanum, eins
og sagt er, og mátti ekki vamm
sitt vita, var maður sem stóð við
orð sín.
Nú viljum við þakka afa allt það
sem hann var okkur. Við fínnum
sárt til með ömmu og öðram ástvin-
um hans.
Guð gefí okkur öllum styrk í sorg
okkar.
Anna Lilja, Bryndís Lára og
Vilborg Edda.
Minning:
Hermann Georgsson
bifreiðaeftirlitsmaður
Fæddur 6. október 1938
Dáinn 9. desember 1986
„Góður engill Guðs oss leiðir
gegnum jarðneskt böl og stríð,
léttir byrðar, angist eyðir.
Engill sá er vonin blíð. (K. Halfd.)
Mér fínnst ég gæti helst hvíslað
þessum fallegu ljóðlínum bæði að
sjálfum mér og ættingjum vinar
míns, Hermanns Georgssonar, bif-
reiðaeftirlitsmanns, sem við eram
og verðum að kveðja þessa daga,
einmitt þegar æðsta ljósahátíð
landsins breiðir ljóma gleðinnar yfir
alla borgina, flóann og fjöllin. Era
það ekki einmitt dísimar þijár: Trú,
von og ást, í okkar eigin barmi, sem
hvísla í þögn skammdegisnæturinn-
ar æðstu spekinni á landamærum
hins sýnilega og ósýnilega heims
inn í vitund okkar?
Þessi draumkenndu ævintýri,
sem í fyrstu virðast svo bamaleg,
verða þá dýrmætasta gullið og ein-
asti auðurinn, sem gildir á vegum
heilagra harma. Trúin gefur traust-
ið á hinn mikla framkraft tilver-
unnar, sem við köllum Guð og föður
lífs og sólar og segir:
Höndin, sem þig hingað leiddi
himins til þig aftur hér
Vonin segin Heilög höndin
hnýtir aftur slitinn þráð.
. Og ástin er björt, sem bamsins trú,
hún blikar í ljóssins geimi,
fjarlægð og nálægð, fyrr og nú
oss finnst þar í eining streymi
Frá heli til lífs hún byggir trú
og bindur oss öðrum heimi. (E. Ben.)
Ég veit að þrátt fyrir allt, era
þetta framþættir í ljóstrú og lífstrú
íslensku þjóðarinnar ofar öllum bók-
staf og helgisiðum. Þetta er mér
svo heitt í huga nú, þegar við spyij-
um að svo óvæntum leiðarlokum í
blóma lífs hans. Getur það verið
að hann Hermann sé dáinn og verði
aldrei framar á vegi með okkur
samstarfsfólki sínu. Skyndilega og
óvænt var hann kallaður héðan úr
heimi hins sýnilega. Samt hlaut
hann að vera viðbúinn hinsta kallinu
svo sem best mátti verða. Slíkt var
rólyndi hans og slík trúmennskan
í heimi hversdagsins. Og vinnan
Blómabúðin
Hótel Sögu
sími12013
Blóm og
skreytihgar
gjafavörur
heimsendingar-
þjónusta
virtist veita honum gleði og heill
hvem dag. Naumast var unnt að
hugsa sér mann sem betur upp-
fyllti kjama ræðunnar sígildu í
Pjallræðu Meistarans frá Nasaret,
sem við lærðum í æsku:
Sælir eru hógværir, því að þeir munu
erfa landið.
Sælir eru hjartahreinir þvi að þeir verða
nefiidir Guðs böm.
Ég minnist þess vart í áraraða
samstarfí, að Hermann skipti skapi
eða missti vald á persónuleika
sínum og jafnvægi. Hann er því
kvaddur með þakklæti og virðingu
af samferðafólki öllu sem hann
umvafði ljúflyndi sínu og tillitssemi
í smáu og stóra hvem dag.
Samt er hægt að fullyrða, að
honum varð langsótt að ávinna sér
stigahækkun í stöðu sinni, sem
flestum fannst hann eiga fyllilega
skilið fyrir löngu. En ekki lét hann
það vekja hjá sér andúð né upp-
gjöf, svo ljúf var skapgerð hans.
Yfír öllu á starfsvegum Hermanns
reyndist sama jrfírskrift, sem um
aldir hefur verið lýsing á sönnum
dreng, orðin eilífu og fögra:
í rósemi og trausti skal yðar
styrkur vera.
Samt gladdist hann heilshugar
jrfir stigahækkun þeirri i starfi sem
veittist fyrir tæpum tveim áram.
En það var ekki minni gleði hjá
okkur starfsbræðram hans. Hann
átti það sannarlega skilið. Hér verð-
ur ekki rakin ævisaga Hermanns
Georgssonar bifreiðaeftirlitsmanns.
Til þess skortir mig þekkingu á
bemsku hans og æsku.
En samt vil ég geta þess að hann
fæddist á Akureyri 6. október 1938
og ólst þar upp hjá foreldram. Ung-
ur kvæntist hann og stofnaði heimili
sitt í Þorlákshöfn. Hermann átti tvö
böm sem bæði eru uppkomin, þeim
og svo móður hans sem á heima á
Akureyri, færi ég hlýjar samúðar-
kveðjur.
Við söknum hans sem eins besta
starfsmanns, sem unnt er að óska.
Enda var starfíð hans æðsta og
eina áhugamál, þar sem hann var
jafnan boðinn og búinn til hins
besta. Hann vantaði aldrei til vinnu
einn einasta dag. Prúður, traustur
og heill, gekk að starfí hugljúfur
og hjálpsamur að gera öllum til
hæfís. Mér fannst hann sérstaklega
góður vinur sem tók innilega þátt
í meðlæti og mótlæti, gleði og
harmi.
Við kveðjum þennan góða dreng
og starfsbróður í söknuði. Ég vil
einnig tjá þakkir og eilífðarvonir
okkar allra og þó sérstaklega frá
mér persónulega og konu minni,
með orðum skáldsins:
Flýt þér vinur í fegri heim
kijúptu að fótum fríðarboðans,
fljúgðu á vængjum morgunroðans
meira að starfa Guðs um geim.
Minning þín lifir ljúf á versins vegum.
(J. Hallgr.)
Við þökkum samfylgd Her-
manns.
Gunnar Jónasson,
bifreiðaeftirlitsmaður
í Reykjavík.
Birting afmælis- og
minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til
birtingar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á rit-
stjórn blaðsins á 2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á
skrifstofu blaðsins í Hafnarstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með
góðum fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði að berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með
greinar aðra daga.
í minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Ekki
eru tekin til birtingar frumort ljóð um hinn látna. Leyfílegt er
að birta ljóð eftir þekkt skáld, 1—3 erindi og skal þá höfund-
ar getið. Sama gildir ef sálmur er birtur. Meginregla er sú,
að minningargreinar birtist undir fullu nafni höfundar.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru
birtar greinar um fólk sem er 70 ára eða eldra. Hins vegar
eru birtar afmælisfréttir með mynd í dagbók um fólk sem er
50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er á það lögð að handrit séu vel frá gengin,
vélrituð og með góðu línubili.