Morgunblaðið - 25.01.1987, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 25. JANÚAR 1987
BIRGIR SVEINBERGSSON HJÁ SVIÐSMYNDUM H/F:
Leikmynd þarf að vera létt,
en um leið sterk
ÍSLENSKA óperan hefur nýverið frumsýnt
óperuna Aidu eftir Verdi, eins og kunnugt er.
Er þetta ein fjölmennasta sýning sem sett hefur
verið upp, í íslensku leikhúsi, til þessa. Það sem
vekur þó einkum forvitni er hvernig hægt sé að
koma öllu þessu fólki, 170 manns, fyrir í svo litlu
húsnæði sem Gamla bíó er. Það fer ekki hjá því
að leikmynd hljóti að vera mjög mikilvægt atriði
í uppsetningu svo viðamikils verks. Eins og víða
hefur komið fram, er það Una Collins sem hefur
teiknað leikmyndina í Aidu, en ekki er verkinu
þarmeð lokið, því öll smíðin og uppsetningin er
eftir.
Fyrirtækið
„Sviðsmyndir h/f“
hefur haft veg og
vanda að þessum þætti
sýningarinnar á Aidu
og reyndar tveimur
undangengnum
verkefnum Islensku
óperunnar, II
Trovatore og
Leðurblökunni.
Blaðamaður
Morgunblaðsins hitti
Birgi Sveinbergsson,
einn af
fors varsmönnum
Sviðsmynda h/f, til að
forvitnast um
fyrirtækið.
Þetta fyrirtæki var
formlega stofnað fyrir
um tveimur árum,“
sagði Brigir. „Ég var
búinn að hugsa um
svona fyrirtæki í nokkur ár. Ég
var smiður uppi í Þjóðleikhúsi, svo
ég er svo þetta var vinna sem ég
þekkti Fyrir nokkrum árum fór
ég svo til Bandaríkjana og skoð-
aði svipuð fyrirtæki. Síðan fékk
ég tvo félaga mína, þá Sigurð
Finnsson og Snorra Bjömsson, til
að koma út í þetta fyrirtæki. Þeir
unnu líka hjá Þjóðleikhúsinu en
við hættum allir þar þegar við
stofnuðum fyrirtækið.
Við vorum mjög heppnir því við
fengum mjög rúmgott húsnæði
við Smiðjuveginn í Kópavogi þar
sem meðal annars er mjög gott
100 fermetra stúdíó. Núna erum
við fímm sem vinnum þama fast,
en við byggjum mikið á „free—
lanee“ vinnuafli og höfum verið
allt að 20.
Við sjáum um alla smíðavinnu
og erum bæði með málara og
mann í jámavinnu. Leikmyndimar
gerum við fullklárar í Kópavogin-
um og setjum þær síðan upp á
staðnum. Leikmyndina í Aidu
unnum við þannig, að Una kom
með módel sem var teiknað inn á
sviðið í Gamla bíó. Við höfum
unnið áður í ópemnni og þekkjum
það svið. Síðan gerðum við kostn-
aðaráætlun og þá kom að því að
einfalda verkið eins og mögulegt
var, því leikmyndin verður að vera
létt í vigt og þannig að auðvelt
sé að taka hana niður. Það er
ekki hægt að fastsetja leikmynd
á sviðinu, því margt annað þarf
að komast þar að.
Birgir Sveinbergsson, einn af eigendum Sviðsmyndar h/f við vinnu sína á verkstæðinu.
Það er oft mikið málaþras að
fá að einfalda leikmynd, en það
er þó oft mjög nauðsynlegt. Þegar
búið er að stúdera módel eins og
í þessu tilviki, kemur Una með
teikningar og þá fyrst byijum við
að vinna hana. Því fylgja oft mik-
il heilabrot, eins og til dæmis í
Aidu þar sem leikmyndin varð að
vera mjög létt, en um leið sterk.
Þegar við vorum búnir að smíða
leikmyndina var hún eldvarin og
grunnuð, síðan var hún sett upp
á sviðinu. Uppsetningin tók heila
viku í þetta sinn, því það voru svo
margir lausir endar. Það er nú
líka svo að þegar leikmyndin er
komin upp og leikstjórinn sér hana
er ýmislegt sem ekki gengur upp
og þá þarf að breyta og í það fer
oft mikill tími. Þegar þetta var
svo allt klappað og klárt, tóku
Una Collins og Stígur Steinþórs-
son, leikmyndateiknari sem hefur
unnið mikið fyrir okkur, við og
máluðu leikmyndina með aðstoð-
armönnum sínum.“
Hvernig er efíii valið í leik-
myndir?
„Við það eru notaðar hefð-
bundnar aðferðir, sem byggjast
fyrst og fremst á því að hlutir séu
léttir. Við komum inn í fyrirtækið
með töluverða reynslu. í Þjóðleik-
húsinu var þetta, til dæmis, algert
skilyrði því þar þarf að vera hægt
að skipta út leikmyndum eftir því
hvaða sýning er.
Efnisval getur þó oft verið er-
fítt, því það er mikið til, þó ekki
sé hér á landi. Við flytjum til
dæmis sjálfír inn leikhúsmáln-
ingu, en hana er ekki hægt að
Unnið að leikmynd á
Smiðjuveginum.