Morgunblaðið - 25.01.1987, Blaðsíða 62

62 MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 25. JANÚAR 1987
Albert Steinþórsson
• Fallæfing í fullum gangi. Tveir strákar leggjast á gólfið og hinir fleygja sér yfir þá, snúa sér í loftinu
og falla svo með stfl. Sé þetta rétt gert meiða þeir sig ekki neitt og tilgangur æfingarinnar er einmitt
að strákarnir læri að gera þetta rétt.
Albert Steinþórsson:
Hlutirnirteknir
af mikilli alvöru
- hjá byrjendaflokk Gerplu íjúdó
MIKLIR dynkir og hljóð
bárust blaðamanni til
eyrna þegar hann nálgað-
ist íþróttasal Gerplu í
Kópavogi eitt kvöldið í vi-
kunni sem leið. Þegar inní
salinn kom voru strákar í
byrjendaflokk félagsins í
júdó að kasta sér í gólfið
svo undir tók í húsinu.
Þegar blaðamaður fór að for-
vitnast hvað þetta ætti að
fyrirstilla var hann fræddur á
því að verið væri að æfa fall
sem er eitt af undirstöðuatrið-
um júdóíþróttarinnar. Kunni
júdómaður að falla rétt er lítil
sem engin hætta á að hann
meiðist þó honum sé skellt
óþyrmilega í gólfið af andstæð-
ingi.
En fleira er gert á æfingunum
en að láta sig falla. í upphafi
hverrar æfingar setjast þátttak-
endurnir á hné sér og hneigja
sig að austurlenskum sið og
er þetta gert til að votta íþrótt-
inni virðingu sína. Þegar strák-
arnir í Gerplu höfðu lokið
þessari athöfn og fallæfingun-
um tóku við hinar ýmsu æfing-
ar. Fyrst voru æfð standandi
brögð, því næst liggjandi glíma,
þá standandi glíma og þá var
komið að skemmtilegasta hlut-
anum þ.e.a.s. keppni innbyrðis
milli þátttakenda. í lokin voru
síðan gerðar þrek- og teygjuæf-
ingar.
Greinilegt var að strákarnir í
Gerplu tóku hlutunum af mikilli
alvöru á æfingunni enda að
miklu að stefna. Innan júdósins
eru iðkendur flokkaðir niður í
getugráður, svokallaðar kyu-
gráður, eftir því hversu lengi
þeir eru búnir að stunda íþrótt-
ina og hvort þeir hafa staðist
prófin sem hver gráða krefst.
Fyrsta prófið hjá Gerplustrák-
unum er á næsta leiti og eins
gott að vera vel undirbúinn.
Einnig eru haldin ýmis mót í
íþróttinni sem betra er að koma
vel undirbúin á.
Tóká hann
„o-soto-garí11
„HANN Helgi vinur minn sagði
mér frá júdótímunum og ég fór
með honum á fyrstu æfinguna.
Svo hætti hann en ég hélt áfram
því mér finnst frábærlega gaman
í þessu og núna er ég búinn að
æfa í 5 mánuði," sagði Albert
Steinþórsson aðspurður um
hvers vegna hann hefði byrjað
að æfa júdó.
Albert er eins og aðrir í byrj-
endahópnum ennþá með hvíta
beltið sem þýðir að hann er byrj-
andi í íþróttinni. „Ég tek gulabeltis-
prófið um mánaðamótin. Þá þarf
ég að vita heiti á brögðum og taka
brögð á mönnum. Við fengum blaö
með okkur heim um reglurnar og
hvað bendingar dómarans þýða.
Ef dómarinn gerir t.d. svona (Al-
bert veifaði höndunum) þá merkir
það að maður glími of hægt,"
sagði hann.
Eins og flestir vita er júdó sjálfs-
varnaríþrótt og hefur Albert þegar
kynnst því að það getur verið gott
að hafa hana á valdi sínu. „Ég hef
einu sinni notað júdóbragð fyrir
utan júdótímana. Þá réðst á mig
tólf ára strákur í skólanum og ég
tók á hann „o-soto-garí“. Þá stígur
maður framhjá honum og sveiflar
hinni löppinni í hnésbótina á hon-
um og ýtir mikið með hökunni.
Hann lyppaðist niður og datt úr
jafnvægi. Þá réðst hann á vin minn
en hann er líka í júdó og gat alveg
lagt hann. Þá hljóp hann skælandi
í burtu. Þetta var ágætt á hann
því hann er alltaf að uppnefna og
með allskyns stæla," sagði hann
um það atvik.
Albert fræddi blaðamann um
margt sem tilheyrir júdóinu t.d.
sagði hann: „Alltaf þegar maður
fer út úr salnum á klósettið eða
eitthvað á maður að hneigja sig
áður en maður gengur út. En ég
• Albert Steinþórsson
veit nú ekki alveg af hverju," bætti
hann síðan við.
„Ég er sko alveg ákveðinn í að
halda áfram að æfa júdó því það
styrkir svo mikið vöðvana. Við ger-
um t.d. miklu erfiðari armbeygjur
en í leikfimi því við erum með hend-
urnar niður með síðunum þegar
við lyftum okkur," sagði kappinn
að lokum.
Karate:
Mikilláhugi
íVogunum
^ í HAUST hófust karate-æfingar í
Vogum á vegum námsflokka
Stóru-Voga. Karate nýtur mikilla
vinsælda, sem kemur fram i þvf
að rúmlega fimmti'u manns
stunda æfingar, sem fara fram
tvisvar i' viku í félagsheimilinu
Glaðheimum.
Það eru tveir þjálfarar, þau
Ævar Þorsteinsson 2 kyu úr
Breiðablik og Kristín Einarsdóttir 3
kyu úr Gerplu. Þau kenna shotok-
an-karate.
Fréttaritari Morgunblaðsins
fylgdist með æfingu nýlega og
ræddi stuttlega við Ævar, sem var
mjög ánægður með þessa miklu
þátttöku, sem væri sérstaklega
mikil með tilliti til íbúafjölda. Þá
er áhugi mikill og æfingarnar hafa
gengiö vel.
EG
• Karate-æfing í Vogunum, hjá Ævari.
Morgunblaðið/Eyjólfur
Gólf-
glíman
er erfiðari
EINAR Ingi Einarsson er einn
þeirra sem æfir júdó hjá byrj-
endaflokki Gerplu. Hann byrjaði,
eins og flestir i' hópnum, að æfa
fyrir u.þ.b. fimm mánuðum. Til-
drög þess voru þau að hann fékk
dreifibréf um að júdónámskeið
væri að hefjast og ákvað að drífa
sig á það.
Eftir þeirri ákvörðun hefur hann
ekki séð því honum líkar mjög vel
við júdó. Þegar hann hafði ákveðið
að halda áfram að æfa varð hann
að verða sér úti um júdógalla til
• Einar Ingi Einarsson
að geta talist fullgildur júdómaður.
Til að leysa það vandamál samdi
hann við mömmu sína að hún
gæfi honum afmælisgjöfina fyrir-
fram en hann á afmæli í mars.
Einar Ingi var spurður að því
hvað honum þætti skemmtilegasti
þáttur júdósins. „Mér finnst
skemmtilegast að keppa við strák-
ana í gólfglímu og standandi glímu.
Gólfglíman er erfiðari en samt al-
veg jafn skemmtileg. Eftir að hafa
verið að keppa fer ég stundum í
gufubað en það getur verið gott
til að maður fái ekki harðsperrur,"
svaraði hann þeirri spurningu.
Að lokum sagðist Einar ákveð-
inn í að halda áfram að æfa júdó
því þetta væri alveg ágæt íþrótt.