Morgunblaðið - 28.01.1987, Blaðsíða 52

52
MORGUNBLAÐÍÐ, MÍÐVIKUDÁGÚR 28.1 JÁNÚAR' 1987
yyÞad er annadhvort
að duga eða drepast“
- segir Tryggvi Helgason sundmaður sem er
við nám og sundþjálf un í Bandaríkjunum
S*tfomsl.
„ÉG HVET alla til aft reyna þetta bandaríska kerfi, en menn þurfa
aft kynna sér hvaða kröfur eru gerðar áður en þeir fara út f þetta.
Ef menn vilja samræma nám og þjáifun er þetta gott en kröfumar
eru gffurlegar og margir gefast upp. Þama er annaðhvort að duga
eða drepast,u segir Tryggvi Helgason sundmaður um veru sína f
háskólanum f Bakersfield f Kalifornfu f Bandarfkjunum og þjálfun með
sundiiði skólans.
Tryggvi er í fremstu röð sund-
manna á íslandi en nám og þjálfun
í USA gera að verkum að hann er
ekki eins áberandi í íþróttalífinu
og ella væri. Sundþjálfun í Banda-
ríkjunum gerir mun meiri og
öðruvísi kröfur til einstaklingsins
en menn eru vanir á íslandi.
Breiddin er mjög mikil, aðeins
nokkrir hundraðshlutar skilja menn
aö og samkeppnin því mikl að kom-
ast í keppnisliðið og kröfur þjálfara
miklar til einstaklinganna sem eins
gott er að standa undir.
Tryggvi dvaldi á íslandi yfir jólin
og keppti þá á Bylgjumótinu og
náði þar þokkalegum árangri, við-
unandi að eigin sögn miðað við
það að vera í þyngsta æfingatíma-
bilinu bæði hvað snertir lyftingar
og sund. Aðaláherslan í þjálfuninni
í Bakersfield beinist að því að 20
manna aðallið skólans sé í topp-
formi í mars á bandaríska meist-
aramótinu. Þar keppir lið Tryggva
í 2. deild og sigraöi á síðasta móti
sem þykir mjög góður árangur því
breiddin í hverri grein er gífurlega
mikil. Einn bandarísku sundmann-
anna á meistaram-ótinu jafnaði
sigri þar við sigur á kínverska
meistaramótinu í borðtennis.
Fáeinir hundraðshlut-
ar skilja menn að
Tryggvi keppti fyrst með Bak-
ersfield 1985 þegar liöið lenti í
öðru sæti í 2. deild bandariska
meistaramótsins. Þá hafði hann
áöur verið í námi og þjálfun í
Svíbjóð um 3ja ára skeið.
A bandaríska meistaramótinu
1986 varð Tryggvi 5. í 100 yarda
bringusundi, 7. í 200 yarda sund-
inu og 12. í 200 yarda fjórsundi.
Þá mátti hann þola tap fyrir félaga
sínum með 1/100 úr sekúndu. Sá
komst fyrir vikið í 4x100 yarda fjór-
sundsveit Bakersfield skólans sem
sigraði þá grein meistaramótsins
á nýju meistaramótsmeti.
„Til þess að komast í liöið þurf-
um við að ná ákveðnum lágmörk-
um og einnig að komast í hóp 20
bestu manna að mati þjálfarans.
Hann getur þess vegna sent okkur
4 sem erum í bringusundinu, eða
einhverja aðra í öðrum greinum
sem ná betri afrekum, en á milli
okkar í bringusundinu eru aðeins
6/100 úr sekúndu," segir Tryggvi.
Hann á annan besta tímann í liðinu
í 100 yarda bringusundi 58,06 sek-
úndur. Að mati þjálfara Tryggva
samsvarar sá tími 1:04,4 mín í 100
metra sundi.
Fullkomin tækni við
þjálfunina
„Æfingarnar í Bakersfield fyrir
hvert tímabil hefjast í september
og það er æft mjög stíft fram yfir
jól. Þetta eru lýftingar, langsund
og við hlaupum og hjólum til að
byggja upp. Það er æft tvisvar á
dag og aðstaðan er mjög góð, ný
50 yarda sundlaug sem er 25 yard-
ar þversum og svo er 25 yarda
kennslulaug að auki.
Þarna er tiltækur speglakassi
og í gegnum hann eru teknar
vídeómyndir af sundmönnum til
að skoða síðar. Þarna eru mæli-
tæki sem mæla út hraðann sem
næst á hverju stigi sundtaksins.
Þetta er gert með myndbandi og
tölvu. Svo erum við með mjólkur-
sýrumæli. Það eru teknar úr okkur
blóðprufur og mjólkursýran mæld.
Þetta er gert með svona þriggja
vikna millibili. Þannig er fulgst með
því hvernig æfingarnar ganga.
Hvort maður er í framför eða hvort
álagið er of mikið og viðkomandi
þarf að slaka á. Við fáum línurit
úr tölvunni um ástand líkamans
og athugasemdir frá þjálfaranum
um hvað þarf að gera.
Við erum með einn aðalþjálfara
sem er Ernie Maglischo. Hann er
talinn einn af betri þjálfurum
Bandaríkjanna. Hjá okkur eru einn-
ig tveir aðstoðarþjálfarar, dýfinga-
þjálfari og sex aðstoðarstúlkur
sem aðstoða við blóðtökur, vélrit-
un og fleira við tölvurnar“.
Þetta byggist á
liðsheildinni
„Ég kann vel við mig þarna. Ég
átti svolítið erfitt með að venjast
• Tryggvi Helgason sundmaður
í búningi Bakaersfield. „Það þýö-
ir ekki að gefast upp þótt á móti
blási."
þessu kerfi þegar ég kom ut eftir
að hafa verið 3 ár í Svíþjóð. Veran
í liðinu byggist öll á liösheildinni
og liðsandanum.
Heima og í Svíþjóð er meira
persónulegt samband við þjálfar-
ann en er í Bakersfield. Þar er
staðan þannig að ef einhver tekur
ekki við álaginu sem er lagt á
mannskapinn þá er þjálfarinn ekk-
ert að púkka upp á hann. Hann
tekur bara þann næsta sem er í
boði og það er nóg af mönnum.
Hann segir einfald lega: „Svona
set ég þetta upp og ef þú getur
ekki staðið þig þá hef ég ekkert
með þig að gera“. Markmiðið hjá
þjalfaranum er að liðið sigri á
bandaríska meistaramótinu og
það gengur fyrir öllu að vera með
topplið þar.“
Sigurinn í höfn f 2. deild bandarfska meistaramótsins. Tryggvi er annar frá vinstri.
Það er góður andi
milli manna
„í fyrstu var ég með ákveðnar
hugmyndir um einstakar æfingar
og fleira, eins og teygjuæfingarnar
sem ég hafði alltaf gert og ætlaði
að halda áfram þegar ég byrjaði
þarna, séræfingar fyrir mig einan,
en það þýddi auðvitað ekki og
maður varð að fylgja því sem sagt
var. Þjálfarinn vildi að aliir gerðu
eins og hann sagði og leyfði engar
undantekningar. Það tók mig
svolítinn tíma að venjast þessu.
Þegar þetta var komið í vana
náði maður sambandi við féiagana
og þeir styðja mann vel þegar
maður er illa upplagður. Það er
góður andi á milli manna þrátt fyr-
ir harða samkeppni innbyrðis.
Menn hjálpa hverjir öðrum og
leggja sig fram. Kunni ég eitthvað
betur en annar þá segi ég honum
til og hann mér. Við erum allir að
vinna að sama marki, að sigra á
meistaramótinu sem liðsheild.
Það eru 37 strákar þarna við
skólann í sundliðinu, frá Perú,
Indónesíu, Svíþjóð, Danmörku, ís-
landi og USA. Þetta lið okkar er
talið einstakt því það hefur engu
liði tekist að vinna sig svo fljótt
upp. Við byrjuðum í deildinni fýrir
tveimur árum, urðum þá í 2. sæti,
sigruðum í fyrra og ætlum okkur
sigur í ár.
Þetta byggist allt á Maglischo
þjálfara sem er mjög góður og lað-
ar að sér góða menn. Það er
nefnilega álíka erfitt að koma upp
liði í 2. deild og það er í þeirri
fyrstu, þó svo þar séu meiri pen-
ingar í spilinu og liðin kaupi sér
menn. Maglischo hefur náð mjög
góðum mönnum til sín gegnum
gott orð á sér.“
Væri hættur
hér heima
Áður en Tryggvi fór til Svíþjóðar
lauk hann námi í húsasmíði. Nú
stundar hann nám í viðskiptafræði
við háskólann í Bakersfield með
markaðsmál sem sérgrein.
„Það er alveg á hreinu að ef ég
væri hér heima þá væri ég hættur
Morgunblaöið/Sigurður Jónsson
aö synda. Það er gífurlega þýðing-
armikið að geta haft þessa að-
stöðu eins og er úti. Það að vera
kannski í fullri vinnu í húsasmíði
gengi ekki ef maður ætlaði að
keppa á fullu. Þetta er hægt á
meðan maður er í námi og getur
samræmt það æfingunum.
Ég má keppa í fjögur ár með
háskólaliðinu og á núna tvö ár eft-
ir. Ég get lokið námi á einu og
hálfu ári ef ég tek það mjög stíft.
Það er ætlunin að útskrifast 1988,
hvort sem það verður um vor eða
haust og á meðan held ég áfram
að synda.“
Erfitt að halda topp-
þjálfuninni við
„Þann tíma sem ég hef verið
þarna úti hef ég slitnað úr sam-
bandi við sundsambandið hér
heima. Það þykir dýrt að eltast við
okkur sem erum úti og maður fær
ekki upplýsingar um ýmis lágmörk
sem eru í gangi.
Mór finnst erfiðast við þjálfunina
þarna úti hvað allt miðast við þetta
eina mót í mars, bandaríska meist-
aramótið. Svo þegar ég er að koma
hér heim 2-3 vikum eftir þetta mót
er erfitt að halda sér í toppþjálfun
lengi á eftir og ná sömu tímum .
Það er að auki erfitt að missa mik-
ið úr skólanum og tímafrekt aö
koma heim til að keppa því það er
8 klukkustunda tímamunur og
maður þarf einn dag fyrir hverja
klukkustund í tímamun til að jafna
sig fullkomlega. Það segir sig því
sjálft að það er erfitt að koma hér
heim og ná sama árangri og úti.
Ég veit að margir furða sig á því
að maður skuli ekki geta það.
Besti tíminn fyrir mig að koma
heim til keppni er i mars, efiir
meistaramótið úti og hafa viku til
tíu daga til undirbúnings. Þá verð-
ur maður aftur að taka tillit til þess
að kennslan þarna úti er stíf og
ekki má missa mikið úr til að tapa
ekki af lestinni. En það er i þessu
eins og öðru að þetta nám og þjálf-
unin krefst mikillar þolinmæði og
ekki þýðir að gefast upp þótt á
móti blási." Sig.Jóns.