Morgunblaðið - 04.03.1987, Síða 52

52
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 4. MARZ 1987
t
Eiginmaður minn og faðir okkar,
GÍSLI ANDRÉSSON,
Hélsi f Kjós,
lést af slysförum sunnudaginn 1. mars.
Jarðsungið verður frá Hallgrímskirkju í Reykjavík mánudaginn 9.
mars kl. 13.30.
Ingibjörg Jónsdóttir
og börn.
t
Eiginkona mín, móðir og dóttir okkar,
GUÐRÚN SVEINSDÓTTIR,
Hraunhóli 7,
Nesjahreppi,
andaðist í kvennadeild Landspítalans mánudaginn 2. mars 1987.
Kveðjuathöfn fer fram frá Langholtskirkju fimmtudaginn 5. mars
nk. kl. 11.30. Þeim sem vildu minnast hennar er bent á Krabba-
meinsfélag íslands.
Ásmundur Gfslason og börn,
Inga Valborg Einarsdóttir, Sveinn K. Sveinsson.
t
Maðurinn minn og faðir okkar,
HÖRÐUR MARKAN
pípulagningameistari,
Sörlaskjóli 66,
andaðist í Vífilsstaðaspítala 2. mars 1987.
Málfríður Jörgensen
og börn hins látna.
t
Eiginkona mín og móðir okkar
ÁSDÍS PÉTURSDÓTTIR,
Víðimel 63,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni í Reykjavík fimmtudaginn 5.
mars 1987 kl. 13.30.
Ólafur Þorgrimsson,
Erna Guðrún Ólafsdóttir,
Kjartan Reynir Ólafsson.
t
Útföreiginmanns míns, sonar, föður, tengdaföður, afa og langafa
AÐALSTEINS ÞORGEIRSSONAR,
Markholti 15,
Mosfellssveit,
fer fram frá Langholtskirkju föstudaginn 6. mars kl. 15.00. Jarð-
sett verður í Lágafellskirkjugarði. Þeir sem vildu minnast hins
látna láti líknarstofnanir njóta þess.
Svanlaug Þorsteinsdóttir,
Guðrún Aðalsteinsdóttlr,
Þorgerður Aðalsteinsdóttir,
ísafold Aðalsteinsdóttir,
Þorsteinn Aðalsteinsson,
Helga Aðalsteinsdóttir,
Aðalsteinn Aðalsteinsson,
Birgir Aðalsteinsson,
Svanlaug Aðalsteinsdóttir,
barnabörn og
Hólmfríður Guðjónsdóttir,
Sverrir Guðmundsson,
Jón Björnsson,
Kristján Hauksson,
Kristin Egilsdóttir,
Ásbjörn Þorleifsson,
Ásthildur Skjaldardóttir,
Brynjar Viggósson,
barnabarnabörn.
t
Útför móður okkar,
ELÍNAR SNORRADÓTTUR WELDING,
verður gerð frá Fossvogskirkju föstudaginn 6. mars kl. 15.00.
Sigriður Sigurðardóttir,
Snorri W. Sigurðsson,
Guðbjörg M. Sigurðardóttir.
t
Eginimaður minn, faöir okkar, tengdafaðir og afi,
GÚSTAF A. ÓLAFSSON,
hæstaréttarlögmaður,
frá Stóra-Skógi,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni miövikudaginn 4. mars kl.
13.30. Blóm vinsamlegast afþökkuð, en þeim sem vildu minnast
hans er bent á Hjartavernd.
Ágústa Sveinsdóttir,
Sigríður Gústafsdóttir, Skúli Guðmundsson,
Ólafur Gústafsson, Kristín Sigurðardóttir,
Gústaf A. Gústafsson, Björg Hauksdóttir
og barnabörn.
Hafsteinn Jóns-
son bílamálari
Fæddur 4. ágúst 1917
Dáinn 23. febrúar 1987
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guð sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guði þerri tregatárin stríð.
(V. Briem)
I dag, miðvikudaginn 4. mars,
kveðjum við að sinni elskulegan
föður okkar, Hafstein Jónsson bíla-
málara.
Hann háði langa baráttu við erf-
iðan sjúkdóm en nú er þeirri orustu
lokið með sigri svefnsins eilífa. Það
var hamingja hans í baráttunni að
geta dvalið á heimili sínu þar til
yfir lauk. Þar var hann í faðmi
ástúðar, hjá þeirri konu sem hann
hafði ungur eignast og var alla tíð
stoð hans og styrkur, enda með
afbrigðum góð kona og sterk í
mótlætinu.
Faðir okkar var ekki maður fjöld-
ans. Hann var maður hógvær og
dulur og komu þeir eiginleikar hans
best fram í því stríði sem hann
háði. Aldrei kom frá honum kvörtun
eða mögl vegna erfiðleika eða
kvala, þetta var hans kross og hann
bar hann með sínu jafnaðargeði því
þessi kross var honum ætlaður.
Hann var maður fáorður en gagn-
orður þegar hann taldi sig knúinn
til og þá tjáði hann sig á þá lund
að tekið var eftir. Bókelskur var
hann alla sína ævi, las mikið og
hafði stálminni á allt sem hann las
og taldi markvert. Helst undi hann
sér við lestur ferða- og ævisagna
og hafði þá oftast landakort sér við
hlið því hann vildi geta fylgt sögu-
manni eftir um þær slóðir sem frá
var sagt. Enda var unun að ferðast
með honum, því okkur er til efs að
margur hafi kunnað betur sögu
lands og þjóðar í fortíð og nútíð en
hann. Allur gróður var honum und-
ur og stórmerki. Hann hafði unun
af fallegum blómum og með þeim
skreytti hann heimili sitt alla tlð. í
veiðiferðum sem hann hafði mikið
yndi af gekk hann oftast um og
skoðaði jurtir þær sem þar uxu,
dáðist t.d. af litlum veiídulegum
steinbijótum sem stóðu einir og sér
í eyðilegu umhverfi án alls skjóls,
báru þar blóm og fræ og héldu
áfram að lifa. Þetta var honum
opinberun um kraft lífsins og mátt
almættisins.
En nú er þessi elskulegi maður
horfinn í bili, því öll eigum við eftir
að hittast hinumegin við móðuna
miklu. Eftir situr tregi og tár en
gegnum þau sjáum við mynd af
manni sem ekki var bara góður
faðir heldur einnig góður félagi og
vinur. Guð blessi hann og varðveiti
og hafi hann þökk fyrir allt sem
hann veitti okkur á meðan á sam-
fylgdinni stóð.
Elsku mamma, hafðu ævarandi
þökk fyrir þá ást og umhyggju sem
þú veittir föður okkar I helstríði
hans sem og endranær. Guð styrki
þig í harmi þínum og sorg.
Kveðja frá börnum
Er ég frétti af andláti Hafsteins
Jónssonar bílamálara kom fyrst í
huga minn „þar fór góður félagi
og einn af frumhetjum félagsins".
Allir sem til hans þekktu geta tekið
undir að traustur og ábyrgur var
hann.
Fyrstu kynni mín af Hafsteini
voru þegar ég gekk í Félag bílamál-
ara 1976. Hann var mjög félags-
lyndur maður og þegar ég seinna
meir fór sjálfur að sinna störfum í
félaginu naut ég aðstoðar hans og
leiðbeininga. Talandi dæmi um
hversu ötull hann var í félagsmálum
er fundargerðarbók félagsins.
Hafsteinn var einn þeirra sem
börðust hvað mest fyrir stofnun
Minning:
*
GústafA. Olafsson
hæstaréttarlögmaður
Fæddur 20. júní 1905
Dáinn 24. febrúar 1987
Hin langa þraut er liðin,
nú loksins hlaustu friðinn,
og allt er orðið rótt,
nú sæll er sigur unninn,
og sólin björt upp runnin,
á bak við dimma dauðans nótt.
(V. Briem)
Þriðjudaginn 24. febrúar sl. lést
á Landspítalanum föðurbróðir
minn, Gústaf Adólf Ólafsson,
hæstaréttarlögmaður. Gústaf fæd-
dist 20. júní 1905 að Stóra-Skógi
í Dalasýslu. Hann var yngstur fjórt-
án barna hjónanna Guðbjargar
Þorvarðardóttur og Ólafs Jóhannes-
sonar. Tólf þeirra komust til fullorð-
insára en eru nú öll látin nema
fóstursystir þeirra, Kristín Krist-
varðardóttir.
Gústaf fór ungur að heiman til
náms í Gagnfræðaskólann á Akur-
eyri og síðan í Menntaskólann í
Reykjavík, þar sem hann lauk stúd-
entsprófi árið 1928. Lögfræðiprófi
lauk hann frá Háskóla Islands árið
1933.
Gústi var kvæntur Ágústu
Sveinsdóttur og eignuðust þau þrjú
böm. Elst er Sigríður, sem gift er
Skúla Guðmundssyni og eiga þau
tvo syni. Næstur í röðinni er Ólaf-
ur, kvæntur Kristínu Sigurðardótt-
ur og eiga þau tvö böm. Yngstur
er svo Gústaf, sem kvæntur er
Björgu Hauksdóttur og eiga þau
tvær dætur.
Gústi og Gústa voru samrýnd
hjón og áttu þau fallegt heimili sem
alltaf var jafngott að koma á.
Minnist ég sérstaklega jólaboðanna
sem vom árlegir viðburðir hjá þeim,
og var þá oft glatt á hjalla þar sem
fjölskyldan var öll saman komin.
Þau ferðuðust mikið, bæði innan
lands og utan og ávallt var þá
munað eftir að kaupa eitthvað fal-
legt handa litlu frænku, ekki síður
en handa sínum eigin bömum.
Hann var ólatur að fara með okkur
í bíltúra, lengri eða skemmri, og
var þá ekki verið að sussa á krakk-
ana, þó sungið væri hátt.
Sumarið 1964 fór ég ásamt for-
eldrum mínum með Gústu og Gústa
í ógleymanlegt sumarfrí til Dan-
merkur. Þegar þangað kom fannst
Gústa nauðsynlegt að sjá og skoða
meira svo hann fór inn á næstu
ferðaskrifstofu og keypti ferð til
Vínarborgar.
Alltaf var Gústi glaður og kátur
og var gaman að vera í návist hans,
þó hin síðari ár hafi hann átt við
vanheilsu að stríða. í þessum veik-
indum hefur kona hans reynst
honum einstaklega vel eins og
ávallt fyrr.
Um leið og ég þakka frænda
mínum allar ánægjustundirnar,
vottum við þér, Gústa mín, og fjöl-
skyldu þinni, okkar innilegustu
samúð.
Hrafnhildur Valdimarsdóttir
Félags bílamálara. Hann var fyrsti
formaður félagsins og var það í
átta ár. Er hann lét af formanns-
embættinu var ekki þar með settur
punktur því hann hélt áfram að
styðja og styrkja þetta litla félag
með ráðum og dáð. Hann var í trún-
aðarmannaráði og hinum ýmsu
nefndum og sinnti ýmsum málum
meðan heilsa entist. Má segja að
hann hafi lagt meira af mörkum
til félagsins en flestir aðrir því þrír
synir hans fetuðu I fótspor hans og
eru I iðninni.
Hafsteinn var einn þeirra er Fé-
lag bílamálara gerði að heiðurs-
félaga 1981, þá var hann búinn að
starfa óslitið í þágu félagsins og
búa í haginn fyrir okkur í 25 ár.
Með þessum fátæklegu orðum
langar okkur að þakka fyrir fórn-
fúst og óeigingjamt starf og
sendum eiginkonu hans og fjöl-
skyldu dýpstu samúðarkverðjur.
„Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.“
(V.Briem)
F.h. Félags bílamálara
Hermann Jóhannesson
Fundum okkar Gústafs bar fyrst
saman árið 1964. Á þeim tíma bénti
ýmislegt til þess að ég myndi tengj-
ast fjölskyldunni, sem og varð
skömmu síðar með formlegum
hætti. Ég man glöggt okkar allra
fyrstu kynni, þegar ég feiminn
strákurinn var kynntur fyrir tilvon-
andi tengdaforeldrum mínum,
Gústafi A. Ólafssyni og Ágústu
Sveinsdóttur, í Mávahlíðinni, og til
að draga úr vandræðalegheitunum
hafði verið stillt svo til að við sett-
umst strax að tafli og gátum þannig
virt hvor annan fyrir okkur í laumi.
Ég, leitandi eftir því hvort þessi
virti borgari væri nema svo sem í
meðallagi hrifinn af sendingu þess-
ari inn I fjölskylduna, og hann ef
til vill að íhuga hvaða mann ég
hefði að geyma. Við áttum síðar
eftir að tefla margar skákirnar, en
þessi er mér minnisstæðust og hún
varð fyrsta litla atvikið sem lagði
grunninn að sívaxandi vinskap okk-
ar gegnum árin.
Mér finnst þægilegt að minnast