Morgunblaðið - 20.03.1987, Blaðsíða 52
52
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 20. MARZ 1987
l||0
„Vert þú ekki með neirv andmæU
Vi& þreyttan sölunnann — 'ejC/ Kef a.tt
erfiöan ckxg ■"
s*
Ást er ...
c?
<?
?-l<)
... hin rétta efna-
blanda.
TM Reg U.S. Pat. Otl.-all rlflhts (tserved
CWe>lorMg»l«» Timaa Syndlcate
Minna vatn út í viskýið. Ég:
hef ákveðið að minnka
drykkjuna!
blessuðu kvenfólkinu. Kon-
an mín sagði við mig fyrir
nokkru að sig langaði að
sjá heiminn. Eg gaf henni
hnattlíkan. Það lá við að
hún keyrði það í höfuðið á
mér!
HÖGNI HREKKVÍSI
„ HANH /VIÆLlf? MBp fVI TIL A& HAF/i
HE’MlL- 'a /HAXARUVSTIMMI."
Bílasímar
auka slysahættu
Einn i umferðinni hríngdi:
Mér fínnst notkun bílasíma vera orð-
in hrikaleg hérlendis. Maður sér oft
stóra bíla á fullri ferð þar sem bflstjór-
amir eru malandi í símana rétt eins
og þeir væru heima í stofunni hjá
sér. Oft eiga þeir í erfiðleikum með
að ná beygjum þar sem þeir eru ein-
ungis með aðra höndina á stýrinu.
Götumar hér fylgja ekki heldur
þeirri miklu fjölgun bfla sem orðið
hefur á þessu ári og jafnvel leggjast
heilu sveitarfélögin gegn umbótum í
umferðarmálum, sbr. Fossvogsbraut-
ina.
Ég áttaði mig eiginlega fyrst á því
hvílíkur frumsógur þetta er orðin
héma núna um daginn þegar ég lenti
í árekstri og þar sem umferðarmálin
eru nú til umfjöllunar á Alþingi fínnst
mér að koma verði inn á þetta síma-
vandamál. Það er verið að stórauka
slysahættu með þessari notkun á
tækjunum sem nú tíðkast.
Einum í umferðinni finnst umferðin hérlendis vera farin að líkjast
frumskógi og telur óhóflega notkun bílasíma stórauka slysahættu.
Sjómenn:
Meðferð gúmbjörgunarbáta er einföld og fljótlærð. Þó geta mi-
stök og vanþekking á meðferð þeirra valdið fjörtjóni allra á skipinu
á neyðarstundu. Lærið því meðferð þessara þýðingarmiklu björg-
unartækja. Hjálpist að því að hafa björgunartækin í góðu ástandi
og ávallt tiltækanleg.
Leiðrétting
Þau leiðu mistök urðu í dálkum
Velvakanda 17. mars sl. að
söngvarinn Dietriech Fischer
Diskau var ranglega nefndur
Biskau. Diskau kom hingað
fyrst 1953 og lék þá Ámi
Kristjánsson undir við söng hans
í Vetrarferðinni eftir Schubert.
Diskau hélt aðra tónleika í
Reykjavík í þessari ferð og söng
þá lög við ljóð eftir Goethe.
Ámi Kristjánsson lék einnig
undir á þeim tónleikum.
Vevlvakandi biður hlutaðeig-
andi velvirðingar á þessum
mistökum.
Víkverji skrifar
Reyklaus dagur 27. marz er
markmið RIS 2000 og tóbaks-
vamarnefndar. Með þessum degi
er ekki aðeins reynt að fá fólk til
að hætta að reykja þennan eina
dag. Ekki síður er hugmyndin að
nota tækifærið þennan dag til að
koma á framfæri upplýsingum og
fróðleik um skaðsemi reykinga.
Áróður og fræðsla skilar ömgglega
árangri.
Mikið og gott starf hefur verið
unnið í þessum efnum undanfarin
ár, en betur má ef duga skal.
Vísindarannsóknir sýna stöðugt
fleiri þætti sem sanna skaðsemi
reykinga. Má í því sambandi nefna
áhrif þeirra á annan aðila, áhrif
reykinga á fóstur á meðgöngutíma
og skaðsemi þeirra á böm, sem
umgangast reykingafólk. Hjarta-
og lungnasjúkdómar eru fylgifiskar
reykinga.
Stóra takmarkið er reyklaust Is-
land árið tvö þúsund og að því
starfar hópurinn RÍS 2000. Sannar-
lega háleitt markmið. Varla er við
því að búast að það takist fullkom-
lega, en hver einn sem hættir er
ákveðinn sigur.
XXX
Víkverji heyrði á dögunum
snarpna orðasennu milli
tveggja manna um lokun allra
bamaheimila borgarinnar á sama
tíma í sumar. Annar þeirra setti sig
í spor Davíðs borgarstjóra, hinn í
spor starfsmannastjóra hjá stóru
fyrirtæki. Kvað hann útilokað að
uppfylla óskir starfsmannanna, en
meirihluti þeirra óskaði eftir sumar-
leyfí á þeim tíma sem bamaheimilin
væm lokuð.
Rök „Davíðs" voru einkum þau
að þetta fýrirkomulag væri hentug-
ast og ódýrast fyrir borgina, starfs-
fólkið á bamaheimilunum vissi að
hveiju það gengi og sömuleiðis for-
eldramir. Þjónustan við borgarana
væri að vísu í lágmarki á þessu
sviði þennan tíma og það væri mið-
ur, en starfsfólk dagheimilanna
ætti ekki minni rétt á leyfum yfír
hásumarið en aðrir. Auk þess væri
þessi tími hentugastur fyrir stærst-
an hóp foreldra, sem sjálfír væru
þá í fríi og hefðu væntanlega ekk-
ert á móti því að bömin væru hjá
þeim. Síðast en ekki sízt væri það
ekki hlutverk borgarinnar að leysa
starfsmannavandamál einstakra
fyrirtækja.
„Starfsmannastjórinn" rökstuddi
mál sitt með því að vísa til vand-
ræða í fjölmörgum fyrirtækjum
vegna þessa. Sagði hann að borgin
leysti sín mál á einfaldasta hátt án
þess að hugsa til skattborgaranna,
sem í raun rækju þessar stofnanir.
Vandamálunum væri varpað yfír til
fyrirtækjanna, þau ættu að veita
þjónustu, en borgin gerði þeim það
illmögulegt. Sagði hann ekki hægt
að bera Reykjavíkurborg saman við
sveitarfélög úti á landi þar sem öll
starfsemi lamast í ákveðnar vikur
vegna sumarleyfa. Borgin hefði
aðrar og meiri skyldur en önnur
sveitarfélög. Fyrirtæki, sem hugs-
uðu um þjónustu við viðskiptavini
sína lokuðu ekki yfir sumarleyfís-
tímann, heldur reyndu að skipa svo
leyfúnum, að öll starfsemin gæti
gengið sinn vanagang. Þannig
hugsaði Reykjavíkurborggreinilega
ekki og gerði meira en það — hún
setti stein í götu þeirra fyrirtækja,
sem leituðust við að halda uppi þjón-
ustu allt árið.
Þessir félagar héldu lengi áfram
að karpa, lausn fundu þeir enga.
Greinilegt að þau eru mörg vanda-
málin í henni veröld.
xxx
Stefán Einarsson, útvegsbóndi
og vitavörður á Siglunesi, vill
leggja veg heim að bæ sínum. Hann
er tilbúinn að standa sjálfur straum
af þessum framkvæmdum. Hefur
hann viðað að sér stórvirkum vinnu-
vélum og aflað sér leyfis nánast
allra landeigenda, 50 að tölu. Þó
er hugmyndin að leggja veginn á
óskiptu landi, sem þeir eiga allir
tilkall til. Víkveiji hafði ætlað að
ekkert væri einfaldara en að byija.
Kerfíð lætur þó ekki að sér hæða
í þessum efnum frekar en svo mörg-
um öðrum. Málið er að velkjast í
nefndum á Siglufirði og þaðan fer
það til Skipulags ríkisins og Nátt-
úruvemdarráðs. Er þetta ekki
einum of flókið?