Morgunblaðið - 27.03.1987, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 27. MARZ
47
Minning:
Þórunn Elías-
dóttir Hansen
Fædd 12. janúar 1897
Dáin 20. mars 1987
Amma var fædd á Eskifirði, for-
eldrar hennar voru Elías Hansen
frá Suðureyri í Færeyjum og Guð-
fríður Guðmundsdóttir, fædd á Túni
í Mýrdal. Elías fórst með skipi þeg-
ar amma var á fyrsta ári.
Elías og Guðfríður eignuðust tvö
böm saman, en Guðfríður eignaðist
síðan fjögur böm með seinni manni
sínum, Magnúsi. Guðfríður flutti til
Reykjavíkur þegar amma var á
fyrsta ári, en amma varð eftir hjá
móðursystur sinni, Rannveigu Guð-
mundsdóttur, sem ól hana upp.
1913 fluttist Guðfríður til Kanada
með böm sín fjögur úr seinna hjóna-
bandi og eftir það sáust mæðgum-
ar, Þómnn og hún, aldrei aftur, en
þær skrifuðust á allt til andláts
Guðfríðar árið 1943. Amma átti því
fímm systkini og eina albróður sinn
sá amma aðeins tvisvar sinnum á
ævinni, en hann var búsettur í Eng-
landi alla sína tíð, og hálfbróður
sinn hitti hún í fyrsta skipti þegar
hún var orðin 80 ára.
Amma stofnaði heimili með afa
mínum, Sigurbergi Benediktssyni,
1924 og bjuggu þau öll sín búskap-
arár í Vestmannaeyjum. Eignuðust
þau saman fjögur böm og tvö þeirra
komust á legg, drengimir Benedikt
Sigurbergsson og Rafn Sigurbergs-
son, en drengur og stúlka dóu stuttu
eftir fæðingu.
Afi og amma bjuggu á Bergi í
Vestmannaeyjum, en í janúar 1965
Kveðjuorð:
Valdimar Björns-
son íMinneapolis
Fæddur 29. ágúst 1906
Dáinn 10. mars 1987
„Skrifaðu Valdimar Bjömssyni í
Minneapolis. Hann verður þér innan
handar." Svona hljómuðu ráðlegg-
ingamar hér heima þegar ég var
að sækja um í Minnesota-háskóla
fyrir nokkmm árum. Valdimar
Björnsson þekkti ég ekki en fór að
þessum ráðum samt. Og til að vera
sem kurteisust þéraði ég hann í
þessu fyrsta bréfi. Svarbréf barst
um hæl, vélritað á ritvél með ensku
leturborði, með þverstrik ð-anna og
kommur yfir stafi færð inn eftir á
með penna. Á kjarngóðri, dálítið
sérkennilegri íslensku baðst hann
undan þéringum — ég heyrði seinna
að þær hefðu lítið tíðkast meðal
íslenskra útflytjenda í Vesturheimi
— en tók erindi mínu vel. Hann
benti mér á hvetjir aðrir íslendingar
væm við nám og sagði frá mörgu
sem að gagni mætti koma. Hann
gerði sér meira að segja ferð niður
í háskóla til að fylgja umsókninni
eftir.
Þegar vestur kom fylgdu í kjöl-
farið heimsóknir til þeirra Valdi-
mars og Gullu. Þau vom sérstak-
lega gestrisin og létu sig ekki muna
um að bjóða okkur fjölskyldunni og
jafnvel gestum okkar að heiman í
mat til sín. Úti fyrir uxu erlend tré
og erlend stórborg teygði sig í allar
áttir, en inni í stofunni þeirra var
íslenskt griðland. Valdimar var ekki
lengi að ættfæra gestina og á eftir
fylgdi notalegt rabb um heima og
geima. Námsmaðurinn fékk hvíld
frá krefjandi námi og fannst hann
kominn í heimsókn til velviljaðra
ættingja.
Þau hjónin opnuðu námsmönnum
ekki eingöngu heimili sitt, heldur
kynntu þeim samfélag Vestur-
íslendinga í Minnesota. Valdimar
sagði frá bernskudögum sínum í
íslenska þorpinu Minneota og Gulla
bauð íslensku stelpunum með sér á
fund í Heklu, íslenska kvenfélaginu,
sem telur hátt í hundrað meðlimi.
Margir Vestur-íslendingamir voru,
eins og Valdimar, af annarri kyn-
slóðinni sem ól aldur sinn í Vestur-
heimi og var merkilegt að kynnast
því hversu mikinn áhuga þeir höfðu
á íslandi og öllu sem íslenskt var.
Kynnin af Valdimar og Gullu,
ættingjum þeirra og vinum gerðu
dvölina í Minnesota mun ánægju-
legri en ella. Eg veit að við mælum
fyrir munn margra námsmanna
þegar við þökkum Valdimar Björns-
syni allt gamalt og gott og sendum
Gullu og fyjlskyldunni allri samúð-
arkveðjur.
Eva og Asgeir
Rj Electrolux
Ryksugu-
tilboð
D-740
ELECTRONIK.
Z-165
750 WÖTT.
Aðeins
1 .500 kr. ut
og eftirstöðvar til allt
að 6 mánaða.
Vdrumarkaðurinn hf.
Eiöistorgi 11 - simi 622200
lést afí og bjó amma ein í tvö ár
eftir það, en 1967 fluttist amma til
okkar í Faxatún 36 í Garðabæ.
Amma var hjá okkur í 8 ár og átt-
um við systkinin þess vegna margar
ógleymanlegar stundir með henni
ömmu.
Alltaf var gott að fara inn til
ömmu með námsbækumar, hún
átti alltaf aflögu tíma fyrir mig og
systkini mín. Okkur þótti gaman
að fara inn og spjalla við ömmu,
hún hafði alltaf frá einhveiju
skemmtilegu að segja. Eg minnist
ömmu sem rólegrar og yfirvegaðrar
konu og mikil reisn var yfír henni.
Hún stóð alltaf föst á sínu og var
einstaklega orðheppin.
Við amma fórum margar ferðim-
ar til Reykjavíkur saman og ég, þá
7 ára krakki, beið með mikilli eftir-
væntingu eftir þeim degi í viku
hverri að fara með ömmu að selja
peysur, en í þá daga pijónaði hún
fyrir Álafoss. Hún var einstaklega
handlagin við þá iðn. Við systkinin
fengum hjá henni heimsins bestu
sokka og vettlinga, hún átti alltaf
hlýja sokkar handa okkur þegar
kalt var úti. Eina af mörgum góðu
stundunum átti ég fyrir jólin ár
hvert. Þá kallaði amma mig inn til
sín og bað mig að pakka inn jóla-
gjöfunum og skrifa á jólakortin
fyrir sig. Þetta var mikil upplifun
fyrir mig sem krakka. Þessarar
jólastemmningar, sem við amma
áttum saman, saknaði ég í mörg
ár eftir að amma fór á Sólvang.
Um þetta leyti fór sjónin að dapr-
ast hjá ömmu og hún hætti að geta
pijónað. Það var mikill missir fyrir
hana því ömmu féll illa að sitja
aðgerðarlaus. Hún var mikil dugn-
aðarkona.
1975 flutti amma á Sólvang í
Hafnarfirði vegna þess að heilsan
var farin að bila. Hún vildi koma á
framfæri sérstöku þakklæti til alls
starfsfólk á Sólvangi fyrir góða
umönnun. Hún nefndi þetta oft
þegar hán var í heimsókn hjá foreld-
rum mínum á Selfossi og kallaði
hún Sólvang alltaf heimili sitt og
talaði um hversu gott þar væri að
vera. Þegar ég heimsótti ömmu á
Sólvangi tók hún alltaf á móti mér
brosandi með útbreiddan faðminn,
svo falleg þegar hún kom gangandi
á móti mér með tinnusvart hár og
teinrétt bak. Og þó ég sæi að hún
væri eitthvað veik sagðist hún allt-
af bara vera hress og aldrei heyrði
ég ömmu kvarta yfír einu eða neinu.
Svona var hún fram á síðasta dag
æfí sinnar.
Eg vil fyrir hönd foreldra, systk-
ina og fjölskyldna okkar þakka
ömmu innilega fyrir allar þær
stundir sem hún gaf okkur. Þær
stundir eru okkur ómetanlegar og
mun minning hennar lifa meðal
okkar.
Guð blessi hana og geymi handan
móðunnar miklu. \
»Legg ég nú bæði líf og 6nd
ljúfi Jesús, í þína hönd
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guð englar yfir mér.“
(H. Pétursson.)
Birna Benediktsdóttir
Birting afmælis- og
minningargreina
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðvikudagsblaði að
berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með greinar aðra daga.
í minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Ekki eru tek-
in til birtingar frumort ljóð um hinn látna. Leyfílegt er að birta ljóð
eftir þekkt skáld, 1—3 erindi og skal þá höfundar getið. Sama gildir
ef sálmur er birtur. Meginregla er sú, að minningargreinar birtist
undir fullu nafni höfundar.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar
greinar um fólk sem er 70 ára eða eldra. Hins vegar eru birtar af-
mælisfréttir með mynd í dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er á það lögð að handrit séu vel frá gengin, vélrituð
og með góðu línubili.
kerfisbókin
semallir
geta notað
og kostar bara
100 krónur.
Fæst hjá öllum
umboðsmönmim
s
Islenskra getrauna.
m ÍSLENSKAR GETRAUNIR