Morgunblaðið - 26.08.1987, Qupperneq 43

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 26. ÁGÚST 1987
43
íilllff
Blómarósirnar Berglind(t.v.) og Eydís.
Keflavíkur og þar eru margir bæj-
arbúar á stuttbuxum og heilsokk-
um. Elsta myndin af Keflavík er
síðan 1830, Guðleifur gróf hana upp
á Konunglega bókasafninu í Kaup-
mannahöfn. Hún var geymd á
sjöundu hæð niður á við.
Mér er nú farið að skiljast að
Keflvíkingar eiga sér bæði sögu og
menningu.
Guðleifur lætur mig fá gott lestr-
arefni um Keflavík að lokum, en
vill þó endilega skjótast með mig
til Jóns B. Olsens núverandi garð-
yrkjustjóra svo ég fái nú að vita
eitthvað um framtíðarhorfur í garð-
ræktarmálum. En við náum ekki í
Jón, hann er önnum kafínn úti í
bæ; ég fæ þó að vita að á þessu
ári er áætlað að nota um 10 milljón-
ir króna til fegrunar og frágangs
opinna svæða.
Ég kveð Guðleif, þennan mæta
mann sem þykir svo vænt um bæ-
inn sinn að hann lætur sig ekki
muna um að fara á sjöundu hæð
niður á við á bókasafni úti í löndum
til að ná í mynd af honum, og held
áfram að skoða garða í Keflavík.
Ungir athafnamenn
og músíkantar
Anna Pála hafði sagt að Keflvík-
ingar væru hresst fólk sem auðvelt
væri að kynnast; ég kann nú samt
ekki við að svífa svona fyrirvara-
laust á vegfarendur, en hef þó kjark
til að ráðast á garðinn þar sem
hann er lægstur, þ.e. yngstu borg-
arana. Framhjá mér stormar ungur
sveinn með fangið fullt af eggjum.
Ég spyr hann til nafns og hvað
hann sé að þvælast um með öll
þessi egg. Hann segist heita Gunn-
ar Gestur, 10 ára, og þetta séu
mávaegg sem hann safnaði úti í
móa, hann ætli að selja þau kaup-
mönnum. En hann hefur ekki tíma
fyrir myndatökur, athafnamaður-
inn.
Á róluvellinum aftur á móti njóta
keflvískar blómarósir og barnapíur
lífsins. Berglind og Eydís, 9 ára,
róla sér virðulega og segja að það
sé ákaflega skemmtilegt að búa í
Keflavík. Hvers vegna, hafa þær
ekki hugmynd um, enda skipti það
engu máli. Starfsdagur þeirra er
alltaf fullbókaður, því jafnhliða
barnapíustarfínu æfa þær sund
daglega. Á vetuma fer allur tíminn
í músíkina, Eydís spilar á selló, en
Berglind hefur fullan hug á að læra
á píanó. Myndatöku leyfa þær
elskulega og ég vona að þær verði
frægar tónlistarkonur svo ég geti
montað mig af því að hafa þekkt
þær.
Kannski er lífsgæðakapphlaupið
mikið í þessum bæ, en því verður
ekki neitað að Keflvíkingar á öllum
aldri eru afskaplega athafnasamir
og duglegir. Með vamarliðið og
flugvöllinn yfir höfði sér hefur þeim
samt tekist að varðveita bæjarbrag-
inn sinn, aðlaga sig aðstæðum, þótt
það tæki vissulega tíma. Meðan
menn eins og Guðleifur skunda um
bæinn, konur eins og Anna Pála
skipta ekki um sófasett eða eigin-
mann og ungir borgarar selja
mávaegg og leggja stund á tónlist-
amám, þá geta allir andað rólega.
Vonandi halda Keflvíkingar áfram
að rækta garðana sína, bæði í eigin-
legri og óeiginlegri merkinu.
Best að bíða með að mynda Hafn-
argötuna, hver veit nema hún taki
einnig stakkaskiptum, bæði að
framan og aftanverðu.
Texti og myndir:
Kristín Marja Baldursdóttir
Oscar Arias, forseti Costa Rica:
Lærði til forseta
HÖFUNDUR friðaráætl-
unarinnar í Mið-Ameríku
sem valdið gæti þáttaskil-
um á svæðinu er forseti
Costa Rica, Dr.Oscar Ar-
ias. Á dögunum var honum
faguað sem þjóðhetju
heima fyrir, þegar forsetar
fimm Mið-Ameríkuríkja
höfðu ritað undir friðar-
sátt, er byggðist á tillögum
hans. Síðan hefur athygli
umheimsins beinst í vax-
andi mæli að þessum
þjóðhöfðingja friðsams
ríkis á ófriðarsvæði.
Segja má að með friðaráætlun-
inni sé Oscar Arias að reyna að
flytja hlutleysi, lýðræði og friðar-
vilja Costa Rica út til nágrann-
aríkjanna. Áætlunin felur í sér
að lögð verði niður vopn í Nic-
aragua og E1 Salvador og erlendri
íhlutun verði hætt í Mið-
Ameríku. Hún er afsprengi
hugsjónar og jafnframt her-
bragð, til þess ætlað að bægja
ófriðnum frá heimalandi Ariasar,
sem oft er kallað Sviss Mið-
Ameríku.
Þrátt fyrir nafn sitt -„ríka
ströndin“- er Costa Rica snautt
af auðlindum. Spánveijar námu
landið og urðu að vel stæðri milli-
stétt kaffiræktenda. Landið á sér
meira en aldar langa lýðræðis-
hefð og jafn langt er síðan
dauðarefsing var afnumin.
Stjómvöld lögðu herinn niður.
árið 1948 enda hryllti þau við
ofbeldinu í einu borgarastyrjöld
landsins. Á meðan nágrannaríkin
hafa ausið fé í herinn og orðið
að líða einræðisstjórnir og herfor-
ingjabyltingar, hefur Costa Riea
Qárfest í skólum, sjúkrahúsum
og samgöngukerfi. I landinu er
nær ekkert ólæsi og þar eru
hæstu þjóðartekjur á mann í
Mið-Ameríku.
Arias sem er 45 ára gamall
sótti menntun sína til vestrænna
landa en er engu að síður hold-
tekningur hefða og gilda ættjarð-
ar sinnar. Hann er fijálslyndur
lýðræðissinni og andkommúnisti
og hefur harðlega gagnrýnt
Sandinista í Nicaragua. Móðir
hans er úr ríkri kaffiræktarfjöl-
skyldu en faðirinn af fátækum
Oscar Arias, forseti Costa Rica.
ættum. Að loknu laga- og hag-
fræðiprófi frá háskólanum í
Costa Rica fékk Arias styrk til
að nema við London School of
Economics og háskólann í Essex.
Doktorsritgerð hans í stjóm-
málafræði hét „Hver stjómar í
Costa Rica?“ Það lék aldrei vafi
á því í huga höfundar að Arias
átti eftir að verða svarið við
þeirri spurningu. Félagar hans
úr háskóla minnast þess að Arias
sagðist gjarna vera að læra til
forseta.
Að loknu námi sneri Arias aft-
ur, sinnti fræðistörfum og komst
innan skamms á þing fyrir
heimabæ sinn Heredia. Á árun-
um 1970 til ’79 var Arias
ráðherra skipulagsmála í tveimur
ríkisstjórnum. Frá árinu 1979
gegndi hann embætti aðalritara
Þjóðfrelsisflokksins, sem er hinn
fijálslyndari af tveimur stærstu
flokkum landsins. Fimm árum
síðar sagði Arias af sér til að
helga sig baráttunni fyrir for-
setakjöri. í kosningabaráttunni
sagðist hann vilja láta stjórn-
málin njóta góðs af heiðarleika
og dirfsku fræðimannsins. Þetta
hefur hann gert og það greinir
hann frá forvera sínum Luis Al-
berto Monge sem komst til
metorða með pólitískum hrossa-
kaupum eins og títt er. Monge
beitti sér opinberlega fyrir hlut-
leysisstefnu og stefndi leynt og
ljóst að friðarverðlaunum Nóbels
en án árangurs. Tower-skýrslan
svo kallaða hefur reyndar leitt í
ljós að Monge samdi við sveit
Olivers North ofursta um að
Contra-skæruliðar fengju bæki-
stöð í Costa Rica. Að launum
hækkaði framlag Bandaríkja-
manna til Costa Rica í rúmlega
300 milljónir dala á ári en hafði
verið 2 milljónir á ári undir lok
áttunda áratugarins.
Arias tók við forsetaembætt-
inu í maí 1986, embættinu sem
hann segist hafa búið sig undir
frá því í móðurkviði, og var stað-
ráðinn í að beita sér fyrir friði í
Mið-Ameríku. Vegna harðfylgis
síns lenti hann í nokkrum útistöð-
um við Bandaríkjastjóm sem dró
fyrir vikið stórlega úr fjárstuðn-
ingi við Costa Rica. Arias leggur
þó á það áherslu að Bandaríkin
og Costa Rica eigi samleið vegna
hefðar og sömu hugsjóna. En
vegna veru sinnar í Englandi er
Arias evrópskari í hugsun en
margir landar hans sem líta á
Miami sem fyrirmynd í menning-
arlegum, efnislegum og þjóð-
félagslegum skilningi .
Arias er yngsti forsetiinn 1
sögu landsins og lítur á sjálfan
sig sem „fulltrúa nýrrar kynslóð-
ar“. Hann höfðar til almennings
enda tekur hann John F.
Kennedy sér til fyrirmyndar. í
stjóm hans eru margir af vönduð-
ustu og snjöllustu mönnum
landsins og nokkuð sem sýnir
fijálslyndi Arias, óvenju hátt
hlutfall kvenna.
Helstu ráðgjafar Arias eru
bróðir hans Rodrigo sem er ráð-
herra og leiðtogi stjómarinnar,
og eiginkona hans, Margarita
Penon, lífefnafræðingur með
mikinn áhuga á stjórnmálum.
Aðlaðandi og styrk fjölskylda er
stjórnmálamanninum ómetanleg
ekki hvað síst í Rómönsku
Ameríku.
Samkvæmt stjómarskrá
landsins má Arias ekki bjóða sig
fram til forset'a annað kjörtíma-
bil. Ljóst er að Arias mun þó
halda áfram að beita sér á al-
þjóðavettvangi. Nú sem stendur
einbeitir hann sér að framgangi
friðaráætlunar sem gæti gert
nafn hans ódauðlegt.
(Heimild: The Times.)
leggjast því við fyrsta vinning laugardaginn 29. ágúst.
Spáðu íhann þrefaldan!!!
Síðast varð hann 15.000.000.00
- • . . * -- .